قصة شباب طفلة الجزء الثاني بقلم إسراء محمود الفصل الرابع

قصة شباب طفلة الجزء الثاني بقلم إسراء محمود الفصل الرابع

تخرج نيرة وتسيب ملك تغير هدومها و بعدها بشويه تنزل ملك تحت عند اسر ونيرة
ملك: عاااااااااا انا جيت
آسر: ايوا بقي دا البيت كان قاطع مايه ونور وانتى مش معانا
نيرة: حبيبتى يالوكا تعالى جمب عمتو
آسر: لا تعالى جمبى انا
نيرة: ولد اسر اقعد ساكت، تعالى جمبي ياقلبي
نيرة: حاضر ياعمتو ياقلبي

فى مكان تانى بعيد(فرنسا)
شرين: حبيبى انا خلاص حجزت تزاكر السفر
عبدالرحمن: ماشي ياحبيبتى بلغى الولاد بقي
شرين: حاضر
عبدالرحمن: انا هروح الشغل
شرين: ترجع بالسلامه ياحبيبى
عبدالرحمن: سلام

يعدى اليوم على خير عند ملك وبالليل
ملك تقعد فى اوضتها زهقانه فتبعت رساله لآسر على الفون
(آسر انا زهقانه لو انت صاحى تعالا اقعد معايا شويه)
تبعتها وتقف فى البلكونه
بعدها ب10 دقايق باب الاوضه خبط افتح ملك الباب
آسر: ممكن ادخل
ملك: تعالىِ
آسر:تعالىِ!
ملك: اسفه قصدى تعالا ادخل
آسر: ايه بقي مالك مخنوقه ليه
ملك: مش عارفه زهقانه كدا
بقولك ايه يا اسر ماتحكيلى حدوته
اسر: انا لالالالا مش هينفع خالص
ملك: فاكر لما كنت صغيرة وكنت بتحكيلى قصص وانام عليها احكيلى بقي
آسر: حاضر ياستى
_ملك بسعاده تنط على السرير وتتغطى باللحاف
يروح آسر يقعد قصدها ويحكلها حدوته وتنام فى نصها وعلى وشها اجمل ابتسامه
يفضل اسر قاعد يبص على ملك وهى نايمه
آسر: ياما نفسى يجى اليوم اللى تبقي فيه مراتى ياملك ياااااه دا هيبقى اسعد يوم فى حياتى كلها
يقوم اسر ويغطيها ويطفى النور ويروح اوضته وينام وعلى وشه نفس الابتسامه الجميله

 

تانى يوم الصبح
تصحى ملك وكلها طاقه إيجابيه وكذلك آسر
تدخل ملك تغسلو وشها وتغير هدومها وآسر بردوا
تلبس ملك لبس الرياضه بتاعها البناتى اوى وآسر يلبس ملابس رياضيه مبينه عضلاته
تلبس ملك الكوتشى وآسر كذلك
تخرج ملك من الاوضه فى نفس الوقت اللى خرج فيه آسر
آسر بحب: ياصباح الجمال
ملك: صباح الخير يا اسوره
آسر: ايه دا !اسوره دى مش بتتقال غير لما يكون المزاج رايق
ملك: ههههههه اه هو فعلا كدا، انت لابس كدا ورايح على فين
آسر: انا رايح النادى هجرى شويه وانتى لابسه كدا وراحه على فين
ملك: رايحه النادى بردوا
آسر بابتسامه: دا احنا لو متفقين مش هتبقي المواعيد مظبوطه كدا
ملك: هههههه شوفت
آسر: طب يلا تعالى معايا
ملك: Ok يلا Let's go
آسر بمرح: يواد انت يا اجنبى
تنزل ملك واسر ويسلمو على فريد ونيره
ملك: بابا انا هروح النادى شويه
فريد: بدرى كدا
ملك: عايزه العب رياضه شويه
آسر: متخافش يا خالو انا معاها
فريد: ماشي
ملك: حبيبي يا بابتى
تبوس ملك ايد بباها وتبوس خد نيرة وتروح مع اسر

فى الطريق
آسر: ملك
ملك بطفوله: نحم
آسر: نحم الله عليكى
ملك: عايز ايه
آسر: اصلك ساكته قولت اتكلم
ملك: لاعادى مش ساكته انت عارف انى بحب الهدوء
آسر: ماشي ياعم الرومانسي
اكتفت ملك بابتسامه وحطت الهاندفرى فى ودنها وسغلت موسيقى هاديه وغمضت عنيها وعاشت فى عالم تانى
وصلوا النادى
آسر:يلا وصلنا
مفيش رد
اسر: يابت وشال الهاندفرى
ملك: ايه بتشيله ليه
اسر: وصلنا يافندم
ملك:ok
ينزل آسر وملك ويدخلوا مع بعض النادى ويروحوا التراك وتحط ملك الهاند فى ودنها وتشغل الموسيقى وتجرى فى التراك ونفس اللى عملو آسر وجريوا جمب بعض
فى حته قريبه منهم شويه
كريم: الله مش دى البت اللى كانت مع أمجد وحلقتلوا
ميدو: ايوا تقريبا هى
كريم: طب فين أمجد عشان نقوله انها موجوده
ميدو: مجاش
كريم: استنى هكلمه

عند امجد
مى(ام امجد): امجد انت يابنى قوم بقي تليفونك مبطلش رن
أمجد بنوم: مين
مى: صاحبك كريم
امجد: قوليلوا نايم
مى: الو ياكريم ازيك
كريم: الحمد لله ياطنط هو امجد فين
مى: نايم ياحبيبى
كريم: طب صحيه قوليلو انى عايزه فى موضوع مهم
مى لامجد:بيقولك عايزك فى موضوع مهم
امجد:طب هاتى، الو عايز ايه
كريم: بقولك البت اللى كانت موجوده معاك فى النادى من اسبوع اللى كانت مع ريم
أمجد: ملك مالها
كريم: موجوده فى النادى
امجد ونط من على السرير: بجد
كريم: تيوا اهى فى التراك
امجد: 5 دقايق وجاى حالا
كريم: هاهاهاها ماشى
أمجد: اهى جت فرصتى يااااس

فى النادى
ميدو: قالك ايه؟
كريم: ياعم دا ماصدق وجاى حالا
ميدو: هههههه ربنا يشفيكوا بجد
كريم: بقولك ايه انا هروح اغلس عليها شويه
ميدو: مابلاش يابنى انت
كريم: هششش بس انت اركن على جمب
ميدو: انا مالى براحتك

عند ملك وآسر كانوا بيجروا
وقفت ملك وهى بتنهج: لا خلاص انا مش قادره
آسر: نعم! دا احنا مكملناش نص ساعه
ملك: لالا مش قادره
آسر: خلاص تعالى نتمشي
ملك: ماشي بس براحه
آسر: اوكى
وهما ماشين يجى عليهم كريم

 

وهما ماشين يجى عليهم كريم
كريم: ملك ازيك ويمد لها ايدو
ملك تبصله وتبص لآسر وبعدين ترد من غير ماتسلم عليه
ملك: الحمد لله،هو حضرتك تعرفنى
كريم بحرج وشال ايده: احم انا كريم صاحب امجد
ملك: امجد مين؟!
كريم بابتسامه خبيثه: أمجد وبيص لآسر كدا،امجد اللى كنتى قاعده معاه الاسبوع اللى فات
ملك: لا الحقيقه مش فكراه بعد اذنك
كريم: ازاى بس مش فكراه
آسر: يعنى يا كابتن عايز ايه من الاخر
كريم: مش عايز بس كنت بطمن عليها
ملك:شكرا،يلا يا آسر
ومسكت ايده ومشيوا
كريم لنفسه: بقي انا اللى كنت جاى اضايقك انتى اللى تعلمى عليا ماشى

عند ملك واسر
آسر بعصبيه باينه فى كلامه: ممكن تفهمينى بقي مين الواد دا
ملك: هو الزهايمر اشتغل ولا ايه
مش انا حكيتلك اللى حصل لما سبتنى وروحت لصحابك وريم مجتش بعدها وصحاب امجد جُم وقعدوا معاو وانا بعتلك رساله انى همشي وانت لحقتنى فى الاخر خالص
آسر: ايوا صح،طب ماانتى فاكرة امجد اهو
ملك: اه فاكره،بس كنت عايزنى يعنى اقوله فكراه وهو يقعد يرغي
آسر: لا ناصحه
ملك: طبعا بس علفكره بقي انت بخيل
آسر: انا
ملك: اه انت منزلنا من البيت من غير فطار وهنا مفكرتش حتى تعزمنى على شندوتش حتى
آسر: بس كدا عنيا الاتنين،يلا نروح ناكل
ملك:يلا
يروحوا سوا يفطروا
وهما بيفطروا
ريم من وراهم: ازيك يالوكا
ملك: الحمد لله ازيك ياريم
ريم: انا بخير،ازيك ياآسر
آسر: تمام
ريم: ممكن اقعد معاكوا
ملك: اتفضلى،فطرتى
ريم: اه سبقتكوا

فى فيلا فريد السباعى
جرس الباب يضرب،تفتح سعاد
إسلام بمرح: اذيك ياسعاد
سعاد: اهلا يا إسلام بيه اتفضل حمدلا على سلامتك يابيه
إسلام: الله يسلمك
من ورا اسلام تيجى شرين: اذيك ياسعاد عامله ايه
سعاد: الحمد لله ياهانم
شرين: امال فين نيرة
سعاد: جوا ياهانم اتفضلوا

 

عند نيرة فى حجرة المعيشه
شرين: الجميل بيعمل ايه
نيرة: مش معقول شرين تقوم تسلم عليها وتحضنها وحشتينى مووت
شرين: انتى كمان وحشانى اوى اوى
إسلام: عمتووووووووو
نيرة: إسلام حبيب عمته اذيك ياقلبي
إسلام: وحشتينى اوى يانينو
نيرة: وانت كمان ياقلبى،تعالو اقعدوا
ايه دا فين عبدالرحمن ونور
شرين: بيحطوا الشنط فى الفيلا وجايين
إسلام:اصل احنا اشترينا الفيلا اللى جمبكوا
نيرة: ايه دا بجد داخبر جميل اوى
شرين: امال فين الواد آسر دا وحشنى اوى
نيرة: فى النادى مع ملك
شرين: صحيح عبدالرحمن حكالى على اللى حصل معقوله لسه فى ناس كدا
نيرة: يلا الحمد لله المهم لماتشوفى ملك متفكريهاش بحاجه احسن انا ما صدقت الكوابيس اللى بتجيلها مشيت
شرين:كوابيس ايه
نيرة: هبقي اخكيلك بعدين
إسلام: طب ما تكلميه ياعمته وخليه يجى
نيرة: حاضر ياحبيبى

فى النادى
كان اسر وملك خلصوا فطار وقعدوا يحكوا شويه
امجد وصل وراح ليهم
امجد: ريم اذيك
ريم: الحمد لله اذيك انت
امجد: انا تمام،اذيك ياملك
ملك:الحمد لله
امجد: يارب ديما
ملك:شكرا
امجد: اهلا يا اسر اذيك
اسر: تمام،اذيك انت
امجد وهو بيبص لملك: كنت تعبانى بقالى اسبوع بس دلوقتى خفيت
اسر وقد فهم مايعنيه امجد: لا الف سلامه
امجد: الله يسلمك
ريم: ملك هاتى رقمك
ملك: ليه
ريم:يعنى عشان لو حبيت اطمن عليكى ولا حاجه
ملك: اوكى هاتى فونك اكتبهولك
ريم: خدى
اخذت ملك فون ريم وسجلت رقمها
ملك: اتفضلى
ريم: شكرا ياجميل
_فون آسر رن
آسر: الو يانينو ... ايه دا بجد...طب انا جاى حالا... لاطبعا هجبها معايا
ويقفل الخط
ملك: ايه يا آسر فى ايه
آسر: مش هتصدقى المفجأه
امجد وريم بيبصوا لبعض ومش فاهمين حاجه
ملك: مفجأة ايه اخلص بقي
آسر: لاتعالى شوفيها بنفسك
آسر لريم وامجد: بعد اذنكوا ياجماعه معلش لازم نمشي
أخد آسر ملك ومشيوا
ملك: يابنى مش تفهمنى عمتو قالتلك ايه
آسر: لامش هقول خليها مفاجأة وواثق انها هتعجبك اوى
ملك بضيق: ماشى

 

عند نيرة
عبدالرحمن: نينووووووووو
نيرة: عبووووووى
تجرى عليه نيرة وتحضنه
عبدالرحمن: اختى حبيبتى وحشانى خالص
نيرة: وانت كمان والله
نور: وانا مليش نصيب ولا ايه
نيرة:انت حبيب قلبى انا تعالا فى حضن عمتو
يجرى نور عليها وتحضنو وتبوسوا
نيرة: والله انتو نورتونا دى ملك هتفرح اوى دى كانت نفسها تشوف قرايبها اوى
عبدالرحمن: هى فين
نيرة: فى النادى مع آسر زمانهم جايين
تعالوا نطلع الجنينه شويه على ما اسر وملك يوصلوا
إسلام: يلا
نيرة: انت قولت لفريد ياعبدالرحمن
عبدالرحمن:لا لسه خليها مفاجاه
نيرة:اوك،اطلعوا انتو وانا جايه وراكوا
شرين: ماشى
نيرة: سعااد
سعاد:نعم ياهانم
نيرة: اعملى حسابك اننا هنتغدى كلنا هنا النهارده
سعاد:حاضر يا هانم
تخرج نيرة تقعد معاهم وبعدها بشويه توصل ملك واسر
ملك لآسر: مين اللى هناك دول
آسر: هتعرفى دلوقتى يلا انزلى
ينزل آسر من العربيه وتنزل ملك بعده تقف مكانها لما تلاقى آسر بيجرى عليهم
آسر وهو بيجرى: اسلاااااام نووووووور
نور وإسلام: آسوووووووور
يحضنوا بعض احضان الشباب القويه دى ويروح يسلم على خاله ومراته
نيرة: هى فين ملك
آسر وبيشاور عليها: هناك اهى شكلها مكسوفه تيجى
نيرة بصوت عالى عشان ملك تسمع: ملك حبيبتى تعالى
تمشي ملك خطوه وترجع اتنين
ملك لنفسها: مين دول طب انا مش عرفاهم اتعامل معاهم ازاى دول مش عارفه بقي انا هروح اقف جمب عمتو
ولسه بتبص قدمها تلاقى آسر فى وشها
آسر: ايه يابنتى هتفضلى واقفه هنا كتير يلا تعالى
ملك: حاضر
تروح ملك عندهم
شرين: بسم الله ماشاء الله عليكى قمر ياملك
ملك: شكرا
نور لإسلام: اوبا دى طلعت جامده فحت
إسلام: اتلم بدل ما اقول لابوك
نور: خلاص اهو سكت
نيرة: ملك فاكره امبارح واحنا قاعدين مع بعض قولتيلى ايه
ملك بتوتر: اه فاكره
نيرة بسعاده: مش هتصدقى دا عمو عبدالرحمن ودى طنط شرين مراته واسلام ونور اولادهم
ملك مش مستوعبه اللى قالته لكن فرحانه: ايه دا بجد
عبدالرحمن: تعالى فى حضن عمو
تجرى ملك عليه وتحضنه جامد وهى بتحضنه عيونها تدمع
نور لنفسه: يبختك ياعم بابا
نيرة: ايه يالوكا بتبكى ليه
ملك بدموع: اصلى فرحانه اوى ومكنتش متخيله انهم هيجوا بالسرعه دى
آسر: شوفتى بقي مش قولتلك انك هتفرحى اوى