قصة شباب طفلة الجزء الثاني بقلم إسراء محمود الفصل الثامن عشر
ملك بدموع: انا افتكرت حجات كتير اوى
طه: طب لو ليا خاطر عندك اهدى
ملك بتهتها: حاحاضر ااهو ههديت اهو اهو
وبدأت تمسح دموعها بشكل عشوائى
فى ذلك الوقت يكون قد وصل كريم بعد ان سلم على محمود والد انجى ويرى ملك وهى تبكى وشخص ما مُمسك بيدها
كريم بخضه: ملك مالك فيكى ايه
نظر لطه ثم قال بإنزعاج: انت مين؟!
طه: انا طه اخو (كان على وشك ان يقول انه اخو ملك وسرعان ما سحبها)
اقصد بشتغل فى الفندق
كريم بعصبيه: بتعمل ايه هنا روح على شغلك يلا
ملك وهى لزالت تبكى: استنى ياطه
كريم:انتى تعرفيه
ملك:ايوه
تكون اسراء انهت المكالمه ونازله لملك
اسراء: ملك حبيبتى مالك بتعيطى كدا ليه فى ايه
ملك:دادا طه
اسراء بتعجب:طه! هو ايه اللى جابو هنا
كريم:ماتفهمونى فى ايه اسراء:هفهمك بعدين
تقوم اسراء بالإتصال بآسر لأنها تعلم انه الوحيد قادر على تهدئتها
فى ذلك الوقت يكون قد وصل الجميع بما فيهم آسر
آسر:ملك ملك اهدى ياحبيبتى
طه:ملك امشى عشان تهدى
ملك:لا خليك
آسر:خلاص اهدى دا مش هيحصل تانى صدقينى شيلى كل الأفكار دى من عقلك مفيش اى كوابيس هتجيلك تانى
ومن ثم اخدها فى حضنه واكمل بصوت هادئ: اهدى اهدى مفيش حاجه خلاص
بدأت ملك تستعيد هدوئها آسر:طه لو سمحت روح على شغلك
عمربتعجب: طه انت عملت ايه لملك خلاها كدا
طه:والله ما عملت حاجه
عمر بلهجه آمر: اتفضل حسابى معاك بعدين
طه: حاضر يافندم
ملك لعمر:لو سمحت ياعمر ماتعملوش حاجه هو ملهوش اى ذنب انا اللى افتكرت حاجه ضايقتنى
عمر:خلاص اهدى انتى بس
يأخد عمر ملك ويطلعها اوضتها ومعاهم ريم
اما الباقى جلس واخذت اسراء تقص عليهم ماحدث مع ملك واكمل آسر حديثها موضحا ما عانت منه من كوابيس وانها افتكرت كل ما حدث لهما عندما رأت طه ابن ثريه
بسنت:ياحبيبتى ياملك
اسلام:علفكرة بقي احنا لازم نخرجها من المود دا بأى طريقه ومنسبهاش لوحدها وفى نفس الوقت نبعد طه عنها من غير ماتلاحظ دا
نور:صح،هى لو فضلت كدا هيحصلها حاجه
كريم:خلاص من بكره نبقي نبطشيات معاها المهم منسبهاش لوحدها
اسراء:عندك حق وانا معاك،انا هطلعلها فوق وانام معاها النهارده
آسر:ماشى
ثم اكمل بخنقه وخلى عمر ينزل من عندها عشان تعرف ترتاح
اسراء:حاضر
بسنت:استنى انا هاجى معاكى
اسراء:تعالى
عند ملك
عمر:اهدى بقي وفوقى كدا انا طلبتلك عصير عشان تهدى
ملك:لا انا هنام مش قادرة
ريم:خلاص براحتك بس اهم حاجه انك ترتاحى
_الباب يخبط وتدخل اسراء وبسنت
اسراء بمرح:لوكا حبيبتى عامله ايه دلوقتى
ملك:الحمدلله
بسنت بمرح:شوفتيش انتى كريم كان عامل ازاى لما بكيتى كان عامل زى المجنون
اسراء لعمر: استاذ عمر ممكن طلب
عمر:اتفضلى
اسراء:بما ان حضرتك صاحب الفندق او بمعنى اصح ابن صاحب الفندق
ممكن الغى الحجز بتاع الأوضه بتاعتى عشان هفضل مع ملك فى اوضتها
عمر:بس كدا تحت امرك
اسراء:متشكرة جدا
عمر بإبتسامه:العفو على ايه استأذن انا بقي عشان ترتاحى ياملك
ثم يغادر
اسراء لملك:علفكرة مفيش نوم دلوقتى خالص
ملك:ليه بقي ان شاء الله
ريم:يابت سبيها ترتاح
اسراء بمرح:لالالالا انا قولت مفيش نوم السهرة هتبقي صباحى دا حتى دا اول يوم لينا هنا
ملك:هنعمل ايه!
اسراء لريم: ريم انزلى نادى للعيال من تحت وانتى يابسنت اطلبى عصاير وشبسيات وانا هروح اجيب هدومى من الأوضه التانيه وأجى
ثم اكملت وهى تنظر لملك:وانتى يافالحه غيرى هدومك عشان هنقعد كتير
ملك:ماشى
_ذهب الجميع لينفذ ماقالته إسراء
وبعد وقت قصير يكون جميعهم قد اجتمعوا
ويبدؤا السهرة
ثم ينتهى اليوم
فى اليوم التالى
يخرجوا كلهم يتفسحوا ويلفوا شرم
وملك تبقي فرحانه اوى لأنها اول مرة تشوف الأماكن دى
ويعدى اليوم على خير بدون اى مشاكل والكل ينام مبسوط
فى اليوم الذى يليه
كريم:النهارده انا عايز اخرج مع ملك لوحدينا
بسنت:ليه بقي ان شاء الله
كريم:احم عايزها فى موضوع
اسراء بمرح:احلف
كريم:بطلوا رخامه بقي وبعدين انتو مالكو انتو انا هخرج معاكو ولا معاها،ها ايه رأيك يالوكا
ملك:معنديش مانع
ريم بهزار: الله يسهلوو
كريم بضيق:انتو عيال فظيعه
إسراء لملك بصوت غير مسموع للجميع: يسلام لو كان آسر هنا دلوقتى وسمعه كان قلب الدنيا
ملك:ليه انشاء الله هو غريب كريم دا اخويا
كريم يتدخل فى الحديث: انا سمعت اسم كريم
اسراء بضحك: كانت بتقول كريم دا اخويا
كريم بضيق: والله طب كويس
ملك:جداً
عمر بابتسامه من بعيد شويه:ملك
ملك: اهلا ياعمر اذيك
فى مكان تانى
عند آسر
آسر: عايزك بقي توضبلى المكان دا ويبقى رومانسى كدا اخر جاحه ويكون بعيد عن دوشه الحفله
خالد: ايوه بقي ليك ولملك صح
آسر بخجل: احم يعنى مش اوى
خالد بضحك:مش اوى حاضر ياعم كل اللى انت عايزه هيكون جاهز
آسر: تسلم ياحبيب قلبى