رواية همس الذكريات للكاتبة سحر فرج الفصل الحادي عشر
على أطراف البلد كان فى بيت مهجور وكان فى واحد واقف على الباب وماسك بندقيه فى أيده وكان رايح جاي بيراقب المكان.
لحد ما عربيه سوداء كبيرة جت ونزل منها راجل ومعاه الحرس بتوعه اللى شايلين سلاح آلى فى اديهم.
وبدأوا ينزله من عربيه تانيه معاهم صناديق كتير ودخلوا بيها على جوا.
الراجل الكبير دخل على جوا والحرس وراه وقعد على كرسى وأمرهم أنهم ينهوا الموضوع بسرعه.
خلف، : خلاص يا جبل باشا كل حاجه تمام ودخلنا الصناديق كلها لجوا وقفلنا عليها المخزن.
جبل بيكون ابن خال اسلام وصلاح واخو سماح مرات معتز.
جبل معروف عنه القسوة والقوة.
عايش فى قصر كبير ومتجوز مرتين وعنده تلت عيال.
الكل بيعمل ليه مليون حساب وبيترعبوا منه.
بس لحد سرايه ادهم السراوى وبس
بيكون انسان تانى خالص لان دول اهله واخته بتكون عايشه بينهم.
والحاجه سهام بتكون عمته اللى بيعتبرها فى مقام امه الله يرحمها.
وهى اللى ربته هو و سماح بعد موت ابوه وامه.
وجوزت معتز ابنها من سماح لأنها عمرها ما هاتجيب ولا هتلاقى حد احسن من سماح لابنها لأنها تربيتها هى وعارفه كويس اخلاقها.
جبل: براڤووو عليكم يا خلف خلصتوا طوالى مختوش وقت.
خلف: طلباتك اوامر يا جبل بيه وبدام قولت نخلص على طول يبقى لازم نخلص على طول.
الحكومه مش سيبانا فى حالنا خالص يا بيه ولازم ناخد بالنا من كل شىء.
جبل: ماشى يا خلف حاسب الرجاله واقفل المخزن كويس وأمن على كل شىء قبل ما تمشى.
وانا هارجع على القصر علشان تعبت كتير النهارده.
ولما تخلص هنا تعلالى على هناك.
خلف: اوامرك يا جبل بيه.
طلعت شمس يوم جديد والكل كان بيجهز نفسه علشان يروحوا على البلد واسلام كان صحى من بدرى دخل الحمام ولبس هدومه ومسك موبيله واتصل على صلاح اللى لقاه لسه نايم.
اسلام: صباح الخير يا ابو صلاح.
صلاح: وهو لسه على السرير وبصوت نايم خالص الووووو يا اسلام
اسلام. : لا والله انت لسه نايم يا استاذ واحنا اللى صاحين من بدرى وخلاص يعتبر جاهزين للسفر.
صلاح: يا ابنى هند قامت من بدرى وجهزت كل حاجه ولبست العيال وانا هاقوم على طول والبس ما تقلقش.
اسلام: ماشى يا استاذ نتجمع كلنا على اول الطريق.
صلاح: ماشى اول لما تمشوا بالعربيه ادينى الوووو واحنا ننزل على طول.
اسلام: طب قوم خد دوش واخلص يا بيه.
صلاح: اوك.
ريهام كانت عند ولادها بتطمن عليهم وبتاخد لبس تقيل معاها علشان هى مش ضامنه الجو فى البلد هايكون عامل ازاى.
اسلام خرج من اوضته ونزل على تحت وطلب من الشغاله تحط الشنط فى العربيه.
وقعد جنب مامته اللى كانت مخلصه لبس من بدرى ومستنياهم ينزلوا.
اسلام: خلاص يا امى ريهام هاتجيب العيال وتنزلنا على طول. المهم جبتى العلاج بتاعك كله منستيش حاجه.
الام: اه يا حبيبى جبته كله ما تقلقش.
اسلام مسك ايد امه وباسها وقالها ربنا يخليكى لينا يا حبيبه قلبى ويديكى الصحه.
الام: ويخليك يا روحى انت واختك وعيالكم.
ريهام كانت نزلت بالاولاد واسلام مسك ايد مامته وخرجوا على بره علشان يركبوا العربيه.
بس قبل ما يتحرك بالعربيه اتصل على صلاح وقاله أنهم ماشين.
صلاح: تمام يا اسلام نتقابل بقى زى ما اتفقنا.
جاسر كان خلص لبسه ونزل على تحت وقعد وفطر هو ومامته لحد ما حازم يبطل رغى هو ومنه على الصبح.
حازم. : يا بنتى والله صاحى اهو وكمان هافطر مع امى واخويا اخلصى بقى وبطلى رخامه والرغى بتاعك ده نكمله فى الكليه.
منه: ماشى يا حازم غور اطفح بس ما تتأخرش عليا.
حازم: نهارك اسود يا منه يا بنت ام منه.
حازم يتقاله غور واطفح ماشى. ماشى لما اشوف خلقتك.
منه: يالا ياض يا بوق انت.
حازم. : بوق كمان يا قادرة.
منه: يالا سلام وقفلت فى وشه الموبيل.
حازم: انتى كده لعبتى فى عداد عمرك يا منه اما وريتك
جاسر: ما هو لسه بدرى يا استاذ كمل رغى أجرى مع اللى بتكلمها.
حازم: مش عايز قر على الصبح احنا لسه بنقول يا هادى.
جاسر: وهو بيضحك: قر انا هاقر عليك يا روميو: يا ابنى سيبك من صنف البنات و الحريم ده كلهم عجينه واحده مفيش حد عدل وكلهم بيطلعوا خاينين فى الاخر.
حازم: لا يا جاسر مش علشان ربنا رزقك بواحده خاينه ومتستهلكش ولا قدرت حبك ليها يكونوا كلهم كده.
منه بنت ناس محترمين وهى انسانه مؤدبه ومحترمه جدا وبنحب بعض.
جاسر: ماشى يا استاذ انا قولت انبهك علشان انا اتقرصت منهم ومش عاوزك انت كمان يحصل معاك نفس اللى حصل معايا.
حازم: عارف والله يا جاسر أن انت خايف عليا: بس نفسى تفتح قلبك تانى للدنيا وتبطل كرهك ده للبنات: يا ابنى صوابعك مش زى بعضها.
جاسر: ده على جستى: يالا سلام عندى شغل.
الام: ايه يا حازم الكلام اللى انت قولته لاخوك الكبير ده.
حازم: اومال كنتى عاوزة ايه يا امى وهو كل ماده بيكره البنات اكتر واكتر ومفكر أنهم هايكونوا زى ست سوزان بتاعته دى.
الام: انت مفكر أن قلبى مش بيتقطع عليه وانا شيفاه بالمنظر ده: وسنه بيكبر ولسه ما فرحتش بعيل ليه.
انا بدعيله دايما أن ربنا يعوضه بواحده تحبه وتحافظ عليه وتكون سند ليه فى الدنيا دى.
يا ابنى انا مش عايشلكم على طول ونفسى اطمن عليكوا قبل ما اموت.
حازم: قرب من أمه وحضنها وباس رأسها وقالها ربنا يخليكى لينا يا ست الكل ما تقوليش كده.
وان شاء الله هاتفرحى بعيال جاسر وعيالى: ده انا ناوى اجبلك دسته عيال.
الام: باذن الله يا حبيبى.
حازم: يارب يا امى. يالا سلام بقى علشان ما اتأخرش على المحاضرات.
الام: ربنا يحفظك يا حبيبى انت واخوك.
مشى حازم وركب عربيته وراح على الكليه وفضل يدور على منه وعلى باقى الشله: ولاقهم واقفين ناحيه الكافيتريا. قرب منهم براحه وجه ورا منه وبصوت عالى اوى اوى.
منننننننننه
منه: عااااااااا
حازم. : انا تقوليلى اطفح وغور نهارك اسود يا منه.
منه. : الحقونى والنبى هايضربنى وفضلت تلف حوالين الشله وبتستنجد بأحمد وبهدير.
احمد: اهدى بس يا حازم وقولنا فى ايه.
حازم: اهدى ايه يا احمد دى خلاص اتجرأت وبتقولى غور وروح اطفح انا يا احمد انا. تصدق حازم حد يقدر يقوله كده..
احمد بكل برود. فيها ايه يعنى عادى.
حازم: عادى فى المعادى يا اخويا انت كمان: انا مش هاسيبها النهارده وسابه وكمل جرى وراها.
منه: عااااااااا
عااااااااا انا اسفه يا حازم باشا.
حقك على اللى خلفونى.
مش هقول كده تانى.
حازم: مش مبطل جرى وراها وهى تجرى وهو يجرى وراها لحد ما وصلوا تحت شجرة لان منه خلاص تعبت من كتر الجرى.
حازم: اخيرا مسكتك يا جذمه.
منه: خلاص بقى مش قادرة وبلاش جذمه دى.
حازم: انتى هاتتشرطى كمان.
جذمه قديمه عجبك ولا مش عجبك.
منه: عجبى خلاص بقى.
حازم: خلاص ايه لازم يتحكم عليكى حكم لذيذ وحلو كده.
منه: حكم لذيذ؟
اللى هو ازاى يعنى؟
حازم: هاتى بوسه؟
منه بوسه ايه يا حيوان انت؟
انت عبيط ياض ولا شكلك كده؟
حازم. : زودى الغلط زودى والحكم هايزيد.
منه: اوعى كده خلينى امشى وضربته فى كتفه علشان شكلنا هانتفصل من الجامعه كلها.
حازم: أهربى اهربى بس كله بحسابه: انا بكتب كل الاحكام ومش بنسى خالص خليكى فاكرة وبحب اخد حقى اول باول يا قمر.
منه وطت ايديها على الأرض وخدت حجر صغير وقامت ضربته فى نفوخه: خد دى بقى؟
حازم: يا بنت المجنونه هو انا ماكس علشان تعملى معايا كده يخرب بيتك.
منه جريت بسرعه وراحت على باقى الشله وخدوا بعضهم وراحوا على المحاضرة وهى عماله تضحك جامد.
احمد: وديتى الواد حازم فين يا هانم.
منه: زمانه جاى.
دخلوا المحاضرة وشويه وحازم دخل وكانت أورته وارمه خالص وزرقاء من الحجر.
احمد وطى عليه وقاله: ايه ده حصلك ايه ومين عمل فيك كده.
حازم: نحله قرصتنى مالكش فيه.
احمد بص على منه وقاله: نحله برضه تستاهل تلقيك جيت جنبها.
حازم: اسكت طيب علشان الدكتور عمال يبص عليك وخليك فى حالك.
وصل اسلام وصلاح بالعربيات اودام السرايه وبدؤوا ينزلوا وينزلوا الشنط؟
وكان فى استقبالهم معتز والحاج ادهم بنفسه وكانوا فرحانين اوى اوى.
دخلوا بعد ما سلموا عليهم والحاجه سهام كانت فى استقبالهم وسلمت على الكل وباستهم ورحبت بيهم وفضلت تبوس فى احفادها وفى الحاجه سهير ام اسلام.
دخلوا على جوا كلهم وقعدوا وبدأ الكل يرحب بيهم.
والاطفال كلها فضلوا يجروا ويلعبوا كلهم مع بعض ومع ولاد معتز.
سماح خدت هند وريهام وطلعتهم على اوضهم علشان يغيروا لبس السفر.
الحاج ادهم فضل يتكلم مع إسلام ومع صلاح ومعتز وبيسألهم أن اخبارهم وعن اخبار الشركه.
شويه وعمر جه وسلم عليهم وفضل يلعب مع الاطفال كلها.
والحاجه سهام قامت علشان تشرف على الاكل فى المطبخ.
واتاكدت أن كل حاجه تمام والامل كله خلص وأمرت الخدامين يجهزوا فى السفرة.
الكل قعد يتغدى وكان منظر الاكل تحفه وكان عبارة عن لحمه وبط ووز وحمام ومحاشى و ورقاق وارز معمر وملوخيه خضرا.
الحاج ادهم كان قبلها بيوم دبح العجل: ووزع كتير اوى على اهل القريه كلهم بفرحته بوصول صلاح ابنه واسلام ابن اخوه.
وفجاه وهما بيتغدوا دخل عليهم جبل ابن خالهم.
الحاج ادهم: اهلا يا جبل يا ابنى اتفضل تعال اتغدى معانا.
جبل: ربنا يخليك يا حاج ادهم سبقتكم واتغديت من شويه.
الحاجه سهام: تعال يا ابنى اتغدى معانا ومع اخواتك.
جبل: ربنا يخليكى يا عمتى الف هنا وشفاء: انا كنت جاى اسلم على صلاح واسلام لما عرفت انهم وصلوا البلد.
عمر استأذن وقام لما جبل وصل: لان علاقته بيه مش حلوة ومش بيستريح لابن خاله جبل خالص
جبل: ايه يا عمر كمل اكلك انا ماشى على طول.
عمر: والله مش انت اللى هاتقولى اكل ولا مكلش فى بيتى عن اذنك.