رواية معشوقتي المجنونة الجزء الأول للكاتبة ابتسام محمود الصيري الفصل الثاني عشر
مهيمن: طب انت مين؟
نايا بهزار: اعتبرنى سوسو
مهيمن بتريقه: اقعدي في الارض و افتحي بقك يا سوووووسو عشان ءأكلك في بقك
نايا قعدت في الارض
مهيمن بص للفرقه كلها ويقول بجديه: انتو اكيد هتتعرضو لمخاطر كتير و ممكن تتوهو في الصحرا و اول درس ليكم انكم تاكلو اللى يعيشكم و يقعد في المعده اكبر وقت ممكن و مسك البيضه و كسرها ع سنان نايا و فتحها و فضاها.
في الوقت ده نايا كانت فتحه بقها وكاتمه نفسها و ماسكه نفسها لاترجع و كل ما يخلص بيضه و يرفع راسه يكلم الفرقه كانت توطى راسها و تكتم نفسها و تبلع عشان طول ما كتمت نفسها مش هتحس بطعم الزفاره
مهيمن قام
نايا قامت و هتروح مكانها
مهيمن: رايحه فين يا سوسو تعالى لسه بدرى
نايا تكتم غظيها: بدرى من عمرك يا باشا يادوب اروح اصلي العصر
مهيمن يقعد نص قاعده: بقولك تعالى.
نايا بضيق: يا رب يا رب، ع فكره انا شبعت خلاص اكيد في غيرى جعان
مهيمن بحده: اقعد ع ركبك
نايا خلاص كانت هتعيط من القرف اللى هي فيه: اقسم بالله شبعت و ربنا شبعت و كتاب الله شبعت و حياتك عندى شبعت
مهيمن بيبص و مش بيتكلم
نايا: شكلك ماصدقتش تحب احلف
مهيمن بامر: ع ركبك
نايا: عشان تعرف حرام اكل اي لحم ني
مهيمن بضحك: هنا يا تاكل كده يا تموت ف بالتالى مش حرام.
نايا قعدت مهيمن كان ماسك فرخه و بيشرح ازاي يفصل راس الفرخه عن جسمها و مسك راس الفرخه بين صوابعه السبابة و الوسطى و رفع ايده و نزلها كانت الفرخه راسها اتفصلت عن جسمها و وش نايا كله دم
نايا قرفت اكتر و دمعه خانتها و نزلت
مهيمن بحده: امسك اسلخ الفرخه
نايا بقرف و ضيق بسرعه مسكت دموعها و مسحت وشها كأن بتمسحه من الدم و تقول بقرف: ازاي
مهيمن: هتمسكها ب بقك و تشد جلدها ب ايدك.
نايا عملت كده و كانت خلاص ع اخرها و كل ما تتكلم يزود عليها الاكل ف قررت تاكل و هي ساكته
مهيمن: كل الورك ده
نايا اخدته من سكات قعدت تشد جامد بسنانها و تاكل
مهيمن بحده: شاطر كده فهمت الدرس اياك تتكلم و انا بأمرك. اي امر تعمله و انت ساكت (و شاورلها) روح مكانك
مهيمن: الكل يقعد في الارض اوعى حد يتحرك كل الفرقه قعدت ع بعض و شاور للعساكر ترش تراب.
و تراب كتير جه عليهم نايا كانت راسها تحت طلعتها شمة التراب و كانت هتموت نزلت راسها بسرعه بين زمايلها شمت عرق و ريحة تقرف و فضلو كده ربع ساعه
مهيمن: بطلو رش
الفرقه كلها كان نفسهم يكحو بس هما فاهمين مهيمن عمل كده ليه
( ملحوظه للى مش فاهم عشان المفروض لو في مهمه و فيه تراب او شمو اي ريحه مش حلوه يتدربوا ازاي يسيطرو ع نفسهم).
نايا كانت فعلا هتموووت فادي اخد باله ان عنيها احمرت و مش قادره تاخد نفسها ولسه نايمه في الارض مفرهده
مهيمن مشي و سابهم كل الفرقه فضلت تكح
فادي كان صدره تعبه وحاطت ايده ع صدره: نضال نضال انت يا
نايا بتعب: هموووت اااه خدنى بعيد
فادي سندها و راحو بعيد شويه
فادي بقلق: انتى كويسه؟ يا بت ردي مالك؟!
نايا بتعب: انا تعبانه مش قادره لو مت استر عليا و متخليش حد يعرف ان انا بنت.
فادي بخوف عليها: انتى كويسه متقوليش كده قومى يالا اتحركى نايا ردي عليا، نايا
نايا مابقتش قادره تتنفس خالص و بقت تشهق
فادي: قعدها نص قعده و راح ورا ضهرها حاوطها بأيده و فضل يضغط ع بطنها لحد ما رجع النفس ليها و رجعت
فادي: يخرب عقلك خضتينى عليكى
نايا فضلت تعيط: هو بيعمل فيا كده ليه؟! اشمعنى انا! هو بيكرهنى ليه؟
فادي بهدوء: متقوليش كده بس هو بينشفك شويه مش اكتر، و هو بيجنه اللى ما بينفذش اوامره.
نايا بدموع: من هنا ورايح عمرى ما هكلمه، هعمل اللى عايزه و ملهوش حاجه اكتر من كده و مش هعبره
و تلفونها و صل عليه مسدج
نايا بفرح: ده حبيبي
فادي باستغراب: حبيبك ده اللى هو مهيمن
زقته و قامت جريت بعيد
فادي يضرب كف ع كف: اه يا بت المجنونه و انا اللى كنت هعيط من كلامك
نايا بتكلم مهيمن واتس: انت عامل ايه
مهيمن: الحمدلله كنت عايز اطمن عليكى
نايا: الحمدلله بس تعبانه شويه
مهيمن بقلق: الف سلامه عليكى تحبى انزلك.
نايا بهبث: لا مافيش داعى انا عندى حساسيه من الفلفل الاسمر و ماما مكنتش موجوده اول ما متحت البرطمان صدرى قام عليا
مهيمن بضيق: طب ممكن تخلى بالك بعد كده، لو تعبتى اكتر كلمينى و انا نص ساعه هكون عندك
نايا فرحت انه خايف عليها: متقلقش انا لما كلمتك بقيت كويسه، وحشتنى
مهيمن ابتسم و قلبه دق
نايا: شكلى ماوحشتكش ايه الاحراج ده.
مهيمن بعت فويس: نايا دي اول مره اكلم بنت في كلام حب و محبتش يكون الكلام ده يكون مجرد كتابه عشان كده بعتلك فويس تحسى بيا و بمشاعري نحيتك، نايا انتى جننتى عقلي مش قادر ماافكرش فيكى ثانيه كنت فاكر مافيش حاجه اسمها حب وكنت فاكر عمرى ما هحب الا لما عرفتك غيرتى كل حاجه فيا مهما اقول بحبك مش هتوصف احساسي بيكى و انتى مش وحشتينى بس انا ممكن اتجنن وانزل عشان اشوفك دلوقتى.
نايا حضنت الفون من فرحتها نست ترد عليه و كانت طايره فوق السحاب و سرحانه
مهيمن لما اتأخرت عليه في الرد نزل و هو كان نازل من ع جبل لقه نايا نايمه ع الارض
مهيمن بحده: انت نايم كده ليه؟
نايا تبوز و تتكلم جد ي ايه يا كابتن مش من حقكى انام هنا كمان
مهيمن: هنا فيه تعابين
نايا بجديه: تمام يا كابتن و انا مرتاح هنا
مهيمن كان مستغرب كلامها عشان هو متعود من نضال انه يهزر ع طول.
نايا قامت دخلت الخيمه: اللى عايز يستحمى ينيل ايه
عمرو بضحك: هنا بنتيمم
نايا بقرف من نفسها: لا انا لا زم استحمى
فادي: تعالى هنروح لمهيمن انا مش طايق نفسي
كل الفرقه راحت ل مهيمن
نضال بجديه و قرف: احنا عايزين نستحمى
مهيمن ببرود: لكل فدائي 2 لتر مايه
نايا بنرفزه: و دول اعمل بيهم ايه
عمرو يبص ل فادي و بضحك: ياعينى ده اتصدم
فادي يبص ل نايا و بضحك: لا ولسه حضرتك هتشوف انبهارات و مفاجا?ت.
نايا بحده: ممكن سؤال تانى و لا زهقت منى
مهيمن: اتفضل
نايا: هو الاتنين لتر دول اللى هما الفين ملى
مهيمن بحده: هو كده. و ده اللى عندى، مش عاجبك
نايا بصت بغيظ و عضت شفيفها و مشيت
فادي كان لسه واقف
مهيمن: عندك اي اعتراض
فادي: مبدأياً كده لازم اوافق ومشي
عند خزان المايه
نايا بضيق: هات يا عم المايه خلينا نظروط نفسنا اكتر
المسئول جاب لترين مايه و بيدهملها و كانو بتكبكب منه.
نايا بنرفزه: ايه يا عم انت المايه بتكبكب منك. ايه التبذير ده كله، ينفع النقط اللى اتكبت دي
المسئول بحده: اخلص يا فدائى
نايا بصوت واطى: ايه يا جدعان اللى بنعمله في الناس هيطلع علينا و لا ايه
فادي: اهدا
نايا بعصبيه: و ربنا لأزعله
عمرو بيهدى النفوس: الحق ده بيبصلك
نايا بضيق: سبونى عليه
فادي يبص ل عمرو: ما تهدا يا عم السخان و شد نايا و مشيو.
كل واحد استحمى و نايا راحت بعيد استحمت و فادي كان واقف بعيد مخلى باله عشان محدش يروح عندها خلصو كلهم و دخلو نامو بالمعنى الاصح اغم عليهم.
يوم جديد
بعد تمارين الصباح
مهيمن: انتو هنا هتتدربو ع احدث تكتيكات للقوات الخاصه
و اسمكم رجال المهام الصعبه لتنفيذكم كل المهام الصعبه براً و بحراً و جواً
احنا هنفضل نتدرب 34 اسبوع كاملين لحد ما يتم قدرتكم لجميع العمليات و مافيش نزول اجازه طول الفتره دي. و مافيش وقت محدد للتمرين، في اي وقت اقول تجهزو تجهزو ع طول احنا هنتدرب الصبح و بليل، و انا دايما بقول احنا عشان انا بتدرب زيكم.
نايا بتريقه: امال الداخليه هتعمل ايه ما احنا برا و بحرا و جوا
مهيمن: ما انا قلت انتم رجال المهام الصعبه.
فضلو يتدربو العاب قتاليه خمس ساعات
مهيمن: جاهزين تنطو بين اطواق النار
الكل: جاهزين يا فندم
نايا: اه يا حستى السوده يانا ياما انا تعبت، انا ايه اللى جابنى هنا!
فادي: بس اسكتى شويه
نايا تمثل العياط: مش هعرف يا خويا
فادي: انشفى و هتعرفى ما انتى بتعرفى تطيرى في الجو.
مهيمن كان بعيد عنهم و مستنيهم عند اطواق النار اللى كانت في المبنى عشان الدنيا كانت بتمطر جامد
فضل واحد ورا واحد ينط
دور نايا فضلت واقفه
مهيمن: واقف ليه ما تنط
نايا بحده والله عارف انى هنط، احنا ممكن ننقل اطواق النار دي بره حتى ع الاقل الواحد يتلسع و يلاقي اللى يقوله تششش من المطره
مهيمن بحزم: اتفضل نط
نايا اخدت نفس و نطت. و فضلت تحسس ع جسمها انا سليم النار ماجتش عليا و قامت ترقص زي الهنود الحمر.
والفرقه كلها نطت تانى
مهيمن بيبص عليها
نايا: بصتك مش مريحاني خير
مهيمن: دورك
نايا: هار اسوح انا لسه هنط تانى
مهيمن: تقصد هتنط لمدة اسبوعين، الناس كلها بتعمل كل التمارين و مبيطلعش حسو غير معاك اهلص
نايا بصوت واطى: و انا مالى واحد و نفسه يتكلم
مهيمن بحده: ما انا مش هتكلم من فرغ انجز
وفضلو ينطو لمدة اربع ساعات
نايا بترجى: كابتن مش كفايه كده وربنا انا لو دخلت في مايه حالا جسمى هيقول تششش.
مهيمن بهدوء: تمام اتفضلو
الفرقه راحو ع الخيمه
نايا تمشى بمشيه مضحكه: اه يا جسمى اللى اتشوى
فادي: ايدك كلها حمرا
نايا تمثل العياط: ايدى بس! ده كان فضلي خمس دقايق و اتشوى
عمرو: انت يا عم الفرخه المشوية بطل لكلك
نايا: خليك في حالك. تعالى نقعد بره يا فادي
اول ما طلعو مسكت الفون و فضلت تكلم مهيمن
فادي: جيبانى عشان تمسكى الفون
نايا: هششش كلم دانيه
فادي: عندك حق اتصل ع دانيه و اول ما اتصل رديت ع طول: عامل ايه.
فادي: عامل متمرمط. المهم انتى يا ضي عيونى عامله ايه
دانيه: الحمد لله
فادي: ايه مافيش حاجه حلوه تصبرنى ع اللى انا فيه
دانيه بعدم فهم: تاكل بسبوسه
فادي بغيظ: عيونى اقصد كلمة حلوة
دانيه: لا اله الا الله
فادي يكتم غيظه: محمد رسول الله
نايا تيجى من وراه بصحك: وحدووووه
فادي بعصبيه: لا اله الا الله. لا اله الا الله
دانيه بضحك: مالك متعصب ليه؟
فادي بجديه: جاي اعلن اسلامى دلوقتى؟ حد قالك انى عايز ءأسلم. و انتى بتتكلمى كتير ليه عن كلام المسلمين
دانيه بصدمه: انت، م م
فادي: مالك في ايه؟
دانيه بقلق: فادي انت دينك ايه
فادي بضحك: مسلم
دانيه اخدت نفسها: حرام عليك خضتنى
فادي بمشاكسه: وايه اللى خضك
دانيه: انت بتهزر. انا بحبك و بموت فيك كنت هعمل ايه لو طلعت مش مسلم انا كنت ممكن اموت انا مقدرش اكون مرات حد غيرك.
فادي بفرحه: ايوه بقى لازم اضايقك عشان تطلعى اللى في قلبك
دانيه: انا بعشقك
فادي: اه قلبي، لا كده كتير عليا
دانيه: حياتى مافيش حاجه كتير عليك
فادي: منحرمش منك ابدا يا عيونى
خلص كلام مع دانيه و راح عند نايا كانت زعلانه
فادي: مالك يا نكد
نايا: مهيمن وحشني
فادي باستغراب: بت انتى هتجنيني ليه؟! امال مين اللى قدامك 24 ساعه في خلقتك!
نايا بزعل: ده مهيمن الظابط اللى مايعرفش حاجه غير اوامر حتى انا بكون قدامه نضال مش نايا الكيوت الرومانسيه،
مش بقدر ابصله بصة حب حتى مش بعرف ابص في عيونه عادى اخاف ليعرف انا مين وما اقدرش احط ايدى عليه بحب. وحشنى اوووى
فادي: بت انتى طلعتى رومانسيه و انا معرفش بفتكرك هبله ع طول.
نايا تبصله: حبي ل مهيمن علمنى ماكنش هايفه علمنى الرومانسيه علمنى احب الحب و اتعملت و انا معاه اعرف قيمة الثانيه و ازاي احوال اشبع عينى منه حتى لو ثانيه و انا بتكلم معاه بيسحرنى بيخطفنى لعالم تانى. حبي ل مهيمن اجمل حاجه حصلتلى خلتنى اعشق كل تفاصيل حياته. بحبه اوووووى
مهيمن عدى جنبهم: مالكم قعدين كده ليه و بص ل نايا مش كنت هتموت و تنام.
نايا بجديه: لا اله الا الله هو حضرتك مش شايف حد في الفريق كله غيرى ما تطلعنى من دماغك
مهيمن بص حواليه: لا مش شايف. و انت ليه فاكر انى مستقصدك دايما و باجى عليك، و لعلمك انا هدخلك دماغى مش هطعك بعد كلامك ده
نايا قامت بنرفزه: هدخلنى؟ هو انت لسه هدخلنى! انت دايما مستقصدنى فعلا.
مهيمن بعدوء: انت لسه مجربتش الحياه عملى او في الواقع عامله ازاي، بس مع اول عمليه هتعرف، انى عايزكم تبقى بحر كل الناس تحبكم لكن تخاف منكم و يعملو ليكم الف حساب
نايا بعصبيه: بس حضرتك بتنسي اصلا ان احنا في تمرين و قاسي علينا جدا و مابتحبش حد يعارض اوامرك لمجرد انت القائد.
مهيمن باستغراب: قاسي! احنا هنا بنلعب و بالنسبه ل اوامرى لازم تتنفذ انا هنا قائد زي ما انت قلت قاااائد و اي مركب من غير قائد واحد مش محتاج اقولك ممكن يحصل ايه
فادي: صلو ع النبي يا جدعان، بص ل نايا و غمزلها الكابتن عنده حق يا نضال
نايا سابتهم و نزلت من ع الجبل بعصبيه
مهيمن اتضايق جدا و شدها من ايدها: لما تكون واقف معايا او مع اي راجل اوعي تمشي و تسيبه تانى مره من غير اذن.
نايا بحده: بس لما اشوف اللى قدامى مصمم يعمل اللى في دماغه من حقي اعترض و بما ان ماليش حق اعترض امشى
مهيمن بيحاول يمسك اعصابه و بيعمل حساب ل نايا عشان هو اخوها يفضل يضغط ع ضروسه و يقفل ايده و يفتحها بعصبيه: ماشي يا نضال انسحب انا احسن بدل ما تشوف اوامرى اللى بجد و مشي
فادي بعصبيه: انتى هلبه صح او مجنونه لا لا انتى متخلفه، منين لسه بتقولى وحشك و منين بتتخانقي معاه.
نايا بدموع: انا زهقت من نضال نفسي اطلع من هدومه ممكن بعمل كده عشان يطلع قرار نقلي. فادي انت عارف الاحساس ان حبيبك قدامك و تلاقي نفسك متكتف و متغمي و ملكش الحق حتى تبص عليه
فادي صعبت عليه: اهدي يا نايا و وحدى الله و بكره كل حاجه هتبقى كويسه
نايا مسحت دموعها: بكره! شكل بكره كمان مش من حقي، انا هروح انام تصبح ع خير
فادي: و انتى من اهل الخير.
فادي كان زعلان جدا ع حال نايا و كان نفسه يقول ل مهيمن بس خايف من رد فعله و خايف يخسر نايا.
في بيت دانيه
فريده بتعيط
دانيه باستغراب: فريده بتعيط لا مستحيل
فريده بدموع: انا بحب شادي بجد و مش عارفه ماما ليه مصممه انك تتجوزيه يا اما لا
دانيه: قلبي انتى لسه صغيره ممكن ماما خايفه عليكى
فريده: لا في سر تانى
دانيه: ممكن عشان الوصيه
فريده تمسح دموعها: وصية ايه
دانيه قالت كل حاجه ل اختها
فريده: يا نهار ابو لهب هو لسه في حد بيفكر بدماغ ابو جهل
دانيه: احترمى نفسك دي امك.
فريده: ما انا ايه اللى مسكنى غير انها امى سامحنى يارب ع الافكار اللى في دماغي
دانيه بضحك: ابعد يا شيطان
فريده: انا لازم اتكلم معاها يا اقنعها يا تقهرنى و تموتنى ناقصه عمرو
دانيه: عمرو مين يا نيله
فريده: انتى سبتى كل الكلام و قفشتى في عمرو. المهم يكون اسم راجل و خلاص انا همووت لو متجوزتش
دانيه بهزار: شكلك هتموتى ناقصه عمرو
طلعت عند مامتها
فريده تتصنع الجديه: ممكن اتكلم معاكى
سوسن: لا.
فريده: ممكن تبطلى خرافات و توافقى ع شادي
سوسن: لأ
فريده: ع فكره انا لو متجوزتش شادي مش هتجوز
سوسن: لا يا شيخه
فريده: انتى ليه بقيتى كده انتى ام انتى
سوسن: حد يناولنى الشبشب للبنت دي
فريده: انتى بقيتى شبه هتلر و كمان بشنبه
سوسن قامت: امشي بقى من قدامى بدل ما اجرب فيكى الحرب العالميه التالتة
فريده بخوف: اهدى يا حاجه هو حد داسلك ع طرف، اللى انتى شايفاه صح ماشي
سوسن: بنات اخر زمن.
فريده تقف و تبصلها: اخلاقي متسمحليش ارد عليكى
و جريت دخلت الاوضه
دانيه من كتر الضحك وقعت ع الارض: هموووت مش قادره فين السبع رجاله اللى كانو جواكى و انتى طالعه
فريده بصويت: شكلى طلعت صافى، انا عايزه اتجووووز.