رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل الثامن والعشرون

رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل الثامن والعشرون

فى البار جاسم كان بيحط كل همه فى السهر والشرب كان بيحاول يلهى نفسه ومع ذلك صورة مايسه بضحكتها وبراءتها ماكنتش بتفارق خياله كان حاسس انه عايش فى كابوس وهايصحى منه بسرعه يلاقيها معاة وجنبه وفى حضنه وان اللى حصل كان مجرد حلم مزعج وبالرغم انه كان سكران الا ان شريط ذكرياته معاها كأنه اشبه بشريط سينما بيتعاد قدام عينه كان بيفتكر ايامهم الجميله قبل انفصالهم عن بعض وحبهم اللى ضيعه فى ثانيه بسبب غيرته المجنونه وعماة عن الحقيقه وقلبه بيصرخ من كتر الوجع من بعد فراقها عنه وعن شهور بسيطه جدا من عمر جوازهم عن كل ذرة حب منحها لها وهى منحته له حاله من الضياع وصل لها ونفسه اللى تاهت منه دموعة ماكنتش بتجف من عينه وعلى حال اخته وتعبها ورقدتها فى المستشفى بسببه حتى ابوة كان رافض اى كلام معاة حس انه منبوذ من الكل وهو بيشرب كان فى عيون شريرة متابعاة العيون دى عيون الملعون عبد المنعم واول مادخلت داليا البار شاورلها على مكانه وهى راحت لحد عنده.

داليا وهى بتملس على شعر جاسم بطريقه خلته ينتفض:إزيك ياجاسم.
جاسم بسكر بصلها بغل وحقد بعدها بايدة وزقها عنه بعنف واتكلم بحدة:أنتى ؟ انتى جايه هنا ليه عاوزة تشمتى فيا مش كدة؟
داليا عملت نفسها زعلانه علشانه ورجعت قعدت جنبه من تانى واتكلمت بمكر افعى لايليق الا بيها:أخص عليك ياجاسم معقول برضه أنا اشمت فيك دة أنت ماتعرفش أنت بالنسبه لى إيه.

جاسم بسكر:هىء ابعدى عنى ياداليا لان صدقينى ولو فضلت ثانيه كمان ممكن اخنقك بايدى دى واقتلك هنا فى قلب البار يستحسن انك ترجعى ماكان ماجيتى.

داليا بخبث:جاسم أنا لسه بحبك.
جاسم بسخريه وضحك بهستريه:هىء أنتى تحبى ؟ تؤتؤ انتى كدابه اللى زيك مايعرفش اى حاجه عن الحب ولاعمرة جربه.
داليا بمسكنه:استنى بس رايح فين.

جاسم: قلتلك ابعدى عنى علشان عفاريت الدنيا بتتنطط قدامى ...جاسم سابها ودخل الحمام وهى ابتسمت بشر داليا انتهزت فرصه أنه ماكنش موجود وانشغال الجرسون بتنزيل الطلبات فى البار وراحت فاتحه شنطتها بشويش وطلعت منها السائل المخدر ومسكت الكاس بتاع جاسم فى حجرها وحطت نقط بسيط منه ورجعت رجعت الكأس مكانه وحطت السائل بسرعه فى شنطتها علشان محدش يلمحها وكانت قاعدة بمنتهى البرود وكانت مستنياة لحد مايطلع من الحمام علشان يشرب الكأس بعدها بشويه طلع من الحمام ورجع قعد تانى.

جاسم ابتسم بسخريه:انتى لسه قاعدة برضه الظاهر انك عاوزانى اموتك صح...جاسم اطبق على رقبتها بكل قوته وفضل يخنق فيها بكل قوته وبكل الكرة اللى جواة لها والجرسون والناس فى البار اتلموا عليه علشان يبعدوة عنها وهى كانت بتاخد نفسها بصعوبة شديدة وطلعت ركبت عربيتها وهى الغل مالى قلبها ...بعد ماجاسم هدى تماما اخد الكأس اللى كان فيه المخدر وشربه مرة واحده لكن للاسف مايعرفش ان الكأس فيه مخدر. فضل فترة كبيرة ساكت وملس على شعرة من غيظه منها وبعدين صفق بايدة للجرسون علشان يجيب له ازازة مشروب تانيه .

جاسم نده على الجرسون واتكلم بضيق: جرسون.
الجرسون بضيق:تحت أمرك ياجاسم بيه.
جاسم:هات لى ازازة ويسكى دوبل .

الجرسون بتأفف:ياجاسم بيه دى خامس ازازة ويسكى تشربها النهاردة.
جاسم بضيق:ويعنى أنت هاتدفع حاجه من جيبك خلص وهاتلى الازازة لحسن والله اشتكيلك لمدير البار فاهم ولا مش فاهم هىء.
الجرسون بقلة حيلة:حاضر أمرى لله... شويه وجاب الجرسون ازازة الويسكى وجاسم بيشرب فيها بنهم وفجاه وهو بيشرب ظهرت صورة مايسه من تانى قدامه .

جاسم بدموع: فى صحتك يامايسه فى صحتك ياحب عمرى اللى ضعيته من ايدى ... جاسم يفضل يشرب كتير لحد مانام وعبد المنعم شافه كدة طلع من البار لقى داليا قاعدة فى عربيتها وبتفرك ايدها بعصبيه مفرطه وغل فتح باب العربيه وقعد جنبها وهى لسه على حالها لحد مافى الاخر اتكلم .

عبد المنعم:صحابنا بقى طينه خالص ياهانم .
داليا ظهر على وشها علامه ارتياح واتكلمت بفرحه: انت متأكد؟
عبد المنعم:طبعا ياست هانم انا شوفته بعينى مستوى على الاخر .
داليا بغل: تعرف تجيبه لحد هنا ؟
عبد المنعم: عيووونى ياقمر .

عبد المنعم دخل من تانى وسند جاسم وطلعة من البار وركبه جنب داليا وهى اتحركت بعربيتها بسرعه لحد ما وصلت الفيلا نزلت وبعدين فتحت الباب التانى وحطت دراع جاسم على كتفها وكان بتقله كله عليها وفضلت تسند فيه لحد ماوصلت للباب خبطت كتير والخادمه فتحت لها .

الخادمه:مين ده ياستى.
داليا بعصبيه:اندهيلى بابى من غير كلام.
الخادمه:حاضر ياستى.
داليا فضلت تدخله لحد ما وقع على الأرض وشويه وجه أبوها وشاف جاسم واقع على الأرض بسبب الشرب وبسبب السائل المخدر اللى هى حطتهوله فى الكأس بتاعه .
محمود بعصبيه:أنتى اتجننتى ياداليا ولاجرى لمخك حاجه جيبه لى جاسم وهو مش فى وعيه عاوزة تلبسينى مصيبه؟

داليا:اسمعنى بس يابابى إحنا هاندخله مؤقتا اوضه لوحده وكل شويه هاحطله من السائل المخدر دة لحد مايدمن وساعتها تبقى اللعبه كلها فى ايدينا.
محمود بعصبيه:أنتى دايما بتتصرفى من دماغك أنتى عارفه لو فاق هايعمل فينا إيه؟
داليا:مش هايلحق يابابى لأن المخدر اللى حضرتك اديتهولى مفعوله جامد يومين بالكتير وهايبقى جاسم لنا على طول.
محمود:ربنا يسترها بقى من عمايلك دى.

فى مرسى مطروح كانت مايسه قاعده على إحدى الصخور وضمه نفسها ورجلها حوالين جسمها وواخدة وضع الجنين ومحاوطه ايدها ومنكسه راسها وبتعيط وحزينه ومهمومه اهلها حاولوا كتير معاها انهم يطلعوها من حاله الاكتئاب اللى وصلت لها لكن فشلوا أخوها كان شايفها وقلبه بيتمزق علشانها وفى الاخر راح لحد عندها وقعد جنبها وطبطب عليها بحب.

هانى: مايسه حرام عليكى اللى بتعمليه فى نفسك دة.
مايسه رفعت وشها له واتكلمت بقهر: مش بايدى ياهانى .
هانى بحزن بيعتصر قلبه: مايسه حبيبتى أنا عارف ومتاكد أن اللى حصل كان صعب عليكى بس انتى لازم تنسى وتتجاوزى كل ده علشان خاطر صحتك وصحة الاستاذ اللى جوة دة .

مايسه بدموع: صدقنى غصب عنى ماأقدرش أمحى كل ذكرياتى مع جاسم بين يوم وليله كدة أنا بس صعبان عليا أنه مصدقنيش وأن حياتى إنتهت معاة وانه معدش له وجود فى حياتى اعذرني ياهانى انا انسانه مش حجر ...وعيطت جامد.

هانى ضم اخته لحضنه وفضلت تعيط وتشهق كتير بعد شويه بعدت عنه وهو مسح بايده دموعها وطبطب عليها بحنان: ابكى يامايسه لو كان البكاء هايريحك بس ثقى تماما ان الأيام كفيله أنك تنسيه .
مايسه بسخريه مريرة:وتفتكر ده ممكن طب ازاى وابنه اللى شايلاه جوايا.
هانى: مايسه بكره ربنا هايعوضك بأحسن من جاسم مليون مرة ويكون زوج وأب لابنك بس انتى اصبرى.

مايسه بصت لاخوها باستغراب وكملت:اتجوز تانى لا ياهانى مااظنش أنى ممكن احب تانى خلاص انا جربت حظى فى الحب اكتر من مرة والجواز استكفيت أنا هاعيش علشان خاطر ابنى اللى جاى وبس .

هانى:لا ياحبيبتى اوعى تقولى كده بكره هاتلاقى اللى يعوضك الحب كله ينسيكى جاسم واللى شوفتيه منه.
مايسه بعصبيه:هانى أرجوك كفايه كلام فى الموضوع ده لانه بيوجعنى.
هانى:أيوة يامايسه بس.
مايسه بضيق:مابسش ياهانى ربنا يعينى على تربيه ابنى وبس ...حطت ايديها على بطنها وكأنها بتكلم أبنها.:أوعدك ياحبيبى أنى أكون أمك وحبيبتك وكل دنيتك وهاحميك من الدنيا كلها .

هانى بص لأخته بحزن حاول يخفف عنها بس هى كانت بتحاول تهرب من نفسها ومن ماضيها مع حبيبها بأى طريقه.بعد فتره الجو بدأ يبرد هانى أخد أخته ورجعوا شقتهم من غير ولا كلمه .

فوزيه شافت بنتها داخله اوضتها وندهت عليها وبصت لها بحزن:استنى يابنتى تعالى علشان تأكلى لقمه معنا.
مايسه بحزن:معلش يا ماما كلوا انتوا بالهنا والشفا انا مليش نفس.
فوزيه راحت لها وطبطبت عليها بحنان ورفعت وشها لها وكملت:يابنتى اللى انتى بتعمليه فى نفسك ده غلط وميرضيش ربنا أنتى حامل ياحبيبتى هو الجنين دة مش محتاج غذاء .

مايسه بدموع واتكلمت بعصبيه شديدة:ارحمونى بقى حرام عليكم والله العظيم حرام ... وسابتهم ودخلت اوضتها وفضلت تعيط بدموع وقهر وحزن وألم.
طه اتنهد بحزن:ربنا يعينك يابنتى أنتى جبل استحميلتى ولسه بتستحملى كتير ربنا يخفف عنك حزنك يامايسه يابنتى ويعوضك خير.

فوزيه:يسمع من بوقك ربنا يا طه.
طه بثقه:بنتك قويه يافوزيه بس هتاخد وقت على ماتنسى اللى حصل لها.
هانى بعد تفكير علشان يطلع اخته من حزنها: اما حته فكرة ازاى ماجتش فى بالى.
طه باستغراب:مش فاهم تقصد ايه اتكلم ياهانى .
هانى: بص يابابا مايسه خريجه كليه فنون جميله صح.
فوزيه:ايوة صح بس إيه دخل الكلام اللى بتقوله دة فى حاله اختك.

هانى:اسمعينى بس يا ماما اختى موهوبة اوى وأنا قررت أفتح لها مرسم ترسم وتعرض فيه لوحاتها والمرسم ده مع الوقت هايكبر وهايبقى معرض كبير وهايجى فيه زوار من كل مكان واللى تعجبه لوحاتها ياخدها بفلوس وهايساعدها فى ده خبرتها فى الرسم بجانب ان المعرض ده هايكون فيه فنانين تشكليين من كل مكان وأنا واثق أنه فى خلال سنتين بس هايبقى من أكبر المعارض فى اللوحات التشكيلية وبكده تبقى فرصه أنها تنسى ماضيها بسرعه مع البيه طليقها ومنها هاتكسب فلوس وساعتها بس هى هاتحس بالفرق .

طه:والله يابنى فكره مش بطاله بس أنت عرضت عليها الفكرة دى؟
هانى:للأسف مدتنيش فرصه انى اتكلم معها فى اى كلام على العموم لما تهدى ابقى اكلمها فى موضوع المرسم وانا واثق ان الفكرة هاتعجبها.
طه:طب وندى يابنى خلاص قفلت بابها هى كمان؟

هانى بحزن ونكس رأسه وعينه لمعت بالدموع حاول كتير ان يمنع دموعة انها تنزل لكنها خانته مسح عينه بسرعه ورفع راسه من تانى واتكلم بأسف:مالها ندى يابابا أنا قلت لحضرتك قبل كدة خلاص دى قصه وانتهت معدش ينفع صدقنى.
طه بص لابنه اللى كانت عينه مليانه حزن وألم.وكمان حب وحنين لمحبوبته.
طه: ماتكدبش على نفسك أنت لسه بتحبها وده باين فى عنيك.
هانى برغم حزنه لكن اتكلم بثقه:مع الوقت هانساها يابابا.

طه:والله يابنى مش باين الظاهر كده أنكم مش هاتخلصوا من حبكم لاولاد محمد المنصوري.
هانى بارتباك:طب عن إذنك يابابا.
طه:على فين يابنى.
هانى بارتباك:ها خرج أتمشى شويه .
طه:ربنا يريح بالك يابنى يارب.
فوزيه:والنبى يا طه تدعى لاولادك ربنا يخفف عنهم حزنهم.
طه:ومن غير ماتقولى يافوزيه أنا بدعى لهم من كل قلبى ليل ونهار ربنا يعوضهم ويخفف عنهم اللى هما فيه
فوزيه بأمل:ربنا يريح بالكم ياولاد بطنى.

هانى طلع يتمشى وهو الحزن بياكل فى قلبه يااااااه قد إيه ندى وحشته أوى نفسه لو يسمع بس صوتها حط ايدة فى جيوبه وطلع الموبايل وشاف صورتها معاه كخلفية ايام الشبكه وكتب كتابهم وفضل يقلب فى صورها وبعدين فضل باصص لتليفونه متردد يكلمها ولالا اخيرا استجمع نفسه وضغط على رقم موبايلها وتليفونها رن باسم حبيبى ندى عرفت أن هانى بيرن عليها كانت سعيدة جدا لكن سعادة ممزوجه بالحزن والالم نفسها هى كمان تسمع صوته بس فضلت فترة مترددة ترد ولالا وبعد الحاح منه على الرن فتحت فونها.

هانى بشوق:عامله إيه دلوقتى ياندى طمنينى عليكى انتى ماتعرفيش انتى وحشانى قد ايه انا اسف بجد انى طلقتك بس دة كان غصب عنى انا عملت كدة علشان خاطر اختى ماستحملتش ان اخوكى ضربها واهانها.
ندى:...
هانى اتنهد بألم:أنا عارف ومتاكد كويس أنك مش عاوزة تكلمينى أوحتى تردى عليا بس اللى حصل ماكنش سهل عليا أنا كمان كان المفروض مش اشيلك بذنب إنتى ملكيش فيه بس مايسه أختى زى ماجاسم اخوكى.

ندى كانت بتعيط وبتشهق بعنف ومردتش:...
هانى اتنهد بألم واتكلم بحزن: سامعك وحاسس بدموعك بتاكل فيا حبيبتى علشان خاطرى كفايه عياط انتى لكى كل الحق انك تزعلى وتاخدى على خاطرك منى .
ندى وهى لسه بتعيط جامد وأخيرا ردت:مش أنت اللى كتبت النهاية بايدك وبعدين انت عاوز منى إيه ليه بتتصل بيا تانى ليه ؟

هانى بحب:علشان وحشتينى وحشتينى اوى .
ندى بحدة وعصبيه وزعقت:هونت عليك ياهانى هونت عليك تطلقنى.هان عليك حبى؟
هانى:غصب عنى ياندى انا قلتلك انى عملت كدة علشان اخوكى جرح اختى وعذبها وكانت النتيجه انها خسرت واحد من اولادها ولولا انها هربت منه ومن بطشه ووجودنا جنبها كان زمان البيبى التانى مات.
ندى بدموع:هانى خلص الكلام وكل اللى بينا إنتهى ومن فضلك ماعنتش تتصل بيا تانى ...وراحت قافله السكه فى وشه.

هانى بحزن:أنا آسف يا حبيبتى آسف يااحلى ندى فى الدنيا كلها.
ندى قفلت تليفونها وأبوها كان سامعها بس حب يترك لها مجال للكلام مع هانى يمكن الأمور ترجع ما بينهم تانى بس للآسف الأمور بتزداد تعقيد أكتر.
محمد بمكر:مين اللى كنتى بتكلميه ياندى.
ندى مسحت دموعها بسرعه وانتبهت لوجود ابوها:ها لاابدا يابابا مافيش حد.

محمد ابتسم لابنته بحنان:عليا أنا برضه ياندوش أوعى يابنتى تكونى فاكره أنى مش واخد بالى أنا سامعك وانتى بتكلمى هانى أنتى لسه بتحبيه صح واوعى تنكرى دة.
ندى بحزن:وأيه الفايدة يابابا ماخلاص كل حاجه إنتهت هانى طلقنى ومايسه رفعت قضيه خلع ضد جاسم علشان تخلص منه معدش فى حاجه عادت تربطنا بعيله عم طه او بعياله .

محمد:لايا بنتى انا عارف ومتأكد ان لسه فى قلبك حب لهانى وهو كمان بيحبك والدليل على كده أنه إتصل علشان يطمن عليكى لانك وحشتيه بصى يابنتى أنا عمرى أبدا ماهاغصب عليكى فى اى حاجه ولاهاطلب منك أنك ترجعى له لأن دى حياتك الخاصه ومستقبلك انتى بس ياريت يابنتى تفكرى فى كلامى وتعيدى حساباتك من اول وجديد وأظن أن اللى أنا شايفه أنكم ممكن ترجعوا لبعض لو رجع واعتذر لكى واديتم نفسكم فرصه تانيه بعيدا عن اخوكى وعمايله الغير مسؤله.

ندى ارتمت فى حضن ابوها وعيطت بقهر:مااظنش يابابا خلاص كل حاجه راحت وانتهت صعب جدا انى انسى واسامحه بعد ماطلقنى من غير سبب.
محمد:على العموم براحتك يابنتى ربنا يسعدك ويقدملك اللى فيه الخير.اسيبك بقى علشان هأرجع الشركه أشوف الشغل اللى متكوم ده حتى اخوكى معرفش راح فين هو كمان.

فات أسبوع وداليا كل يوم تعطى لجاسم حبوب مخدرة لحد ماادمن ومبقاش قادر يعيش من غيرها واتفقت مع ابوها انهم يجيبوا جمال المحامى الخاص بيهم واعطاؤة مبلغ مالى كويس وتحضير كافه الاوراق المطلوبه فى سبيل انه يكتب كتابها على جاسم وابوها بلغها ان كل شىء هايتم زى ماهى عاوزة.

جاسم بتعب:داليا هاتيلى حبايه من اللى أخدتها أمبارح عندى صداع فظيع دماغى هاتتفرتك وجسمى كله تاعبنى .
داليا بمكر وخبث:عيونى يا قلب داليا بس بشرط.
جاسم بتعب:شرط شرط إيه ده.
داليا بلؤم:تتجوزنى.
جاسم بضيق وعصبيه:إيه اتجوزك انتى؟ دة مستحيل فاهمة مستحيل.

داليا بغل وحقد:ليه يعنى هو انا مش زى ست الحسن والجمال اللى اسمها مايسه ولاهى احسن منى.
جاسم بتعب وألم:بس أنا مش عاوز اتجوزك .
داليا بمكر:خلاص أنت حر يبقى مافيش حبوب.
جاسم بتعب:هاتى الحبوب ياداليا ومش هاتجوزك .
داليا بصت له وغمزتله بمكر وخبث: دة بعينك ياحبيبى ... داليا طلعت وسابته وهى متغاظه منه وفضلت راحه جايه وهى بتفرك ايدها بعصبيه وحقد وغل هديت شويه ورجعت تانى للاوضه اللى فيها جاسم وفضلت حاطه الشريط قدامه .

جاسم أول ماشاف الشريط قدام عينه جه علشان يخده منها بس هى كانت أسرع منه وبعدت عنه الشريط.
داليا:تؤتؤ مش هاتاخد الشريط غير لما تمضى على العقد الأول.
جاسم بتعب وصراخ:ااااااااه.

بعد نص ساعه كان محمود السويفى رجع الفيلا ومعاه المحامى و كام شاهد تبعة علشان يشهدوا على كتب كتاب بنته.المحامى قعد وجاسم طلع وقابله وهو التعب والالم متمكن منه وفى النهايه اخضع لهم واعطى البطاقه الشخصيه للمحامى بعد الحاح من داليا فى سبيل انها تعطى له الشريط المخدر وفى الاخر تم جواز داليا الملعونه على جاسم ... جاسم كان بيتوجع ويتألم رجع الاوضه اللى بينام فيها واخد حبايه من الشريط لحد ماجسمه هدى ونام ومحمود اعطى للمحامى الفلوس المتفق عليها فى سبيل انه يخلص اوراق الجواز باقصى سرعه ممكنه والمحامى وعدة بدة.

داليا رجعت له بس لقيته فى سابع نومه اختمرت فى دماغها فكرة شيطانيه فى انها تصنع صور لنفسها ولجاسم تبان اللى يشوفها انها حقيقه وعلشان توهم مايسه ان جاسم اتجوزها برغبته وبعتت الصور والفيديوهات على إيميل مايسه اما محمود راح لإحدى الصحف المشهورة ونشر صور لجاسم مع بنته فى الجرنال .

تانى يوم الصبح هانى كان بيقرا الجريدة وشاف صور لجاسم مع داليا الخبيثه ومكتوب تحت الصور حفل زفاف بسيط لجاسم المنصورى على كريمه الثانى داليا السويفى رمى الجريدة من ايدة بعصبيه وبص لأخته.

هانى بعصبيه مفرطه واتكلم بحدة:اتفضلى شوفى البيه اللى كنتى بتعيطى علشانه أهو أتجوز واتجوز مين اللى اذتك كتير بسببه.
مايسه باستغراب: مش ممكن اكيد فى حاجه غلط الكلام دة كله كدب.
هانى: لو مش مصدقانى شوفى الجرنال اهوة مكتوب فيه كدة.

مايسه أول ماشافت صور لجوزها مع داليا حطت ايديها على بوقها وعينها وسعت على اخرها وشهقت شويه ولقت موبايلها بيرن ورسايل كتيرة بتتبعت لها فتحته واتصدمت لما شافت فيديوهات وصور لداليا مع جاسم فى أوضاع حميمية بس كانت كلها صور متركبه بطريقه احترافيه وكأنهم أتنين متجوزين عن حب مسكينه ماتعرفش ان دة كله تدبير خبيث من افعى خبيثه زى داليا علشان تغيظها وتحرق قلبها عيطت كتير ودموعها كانت بتنزل على خدودها من غيرتوقف والموبايل وقع من ايدها وهانى شاف دة كله واتكلم بحدة.

هانى بغضب:شوفتى ان كلامى كان فى محلة ازاى كفايه دموع ياحبيبتى اللى زيه ماتبكيش عليه واحمدى ربنا أنه كشفه على حقيقته..
مايسه بدموع:أنا ببكى على حالى أنا بندم على أنى حبيته فى يوم من الايام.
فوزيه:كفايه يابنتى اللى بتعمليه فى نفسك ده.
مايسه مسحت دموعها بسرعه واتكلمت باصرار وثقه:خلاص يا ماما ماعنتش هاعيط تانى جاسم خلاص صفحة وطويتها نهائى مستحيل ارجعله تانى مهما حصل .

هانى:كويس أوعى وعلشان كمان تنسيه بسرعه أنا عملت لك المرسم ارسمى ولونى براحتك طلعى ابداعك كله فى الرسم أنتى خريجه فنون جميلة وأنا واثق أنك هاترجعى زى الأول وأحسن كمان.
مايسه:ربنا يخليك يااجدع واحن أخ.
هانى:ويخليكى يااحلى وأطيب أخت.

بعد أسبوع هانى فتح لها المرسم وبدأت تشغل نفسها بالرسم صحيح قلبها كان لسه متعلق بجاسم لكن عقلها كان رافضه وبقوة كانت بتحاول تفرغ طاقتها فى الرسم علشان تنسى حزنها والمها.

بعد اسبوعين فى فيلا محمود السويفى كانت داليا قاعدة بتفكر مع ابوها ايه الخطوة اللى ممكن يعملوها بعد كدة.
محمود: داليا اسمعينى كويس انتى هاتروحى الشهر العقارى وتحاولى تقابلى جلال ودة واحد معرفه المهم نفعيه بالفلوس وهو مش هايتاخر عليكى وتجيبه على الفيلا خلينا نخلص من الموال دة بقى.

داليا:ولو أنى لسه مافشتش غلى من جاسم وكل يوم يضربنى ويطردنى من الاوضه لكن مصلحتنا أهم طبعا.
محمود بعصبيه:سيبك من جاسم دلوقتى
داليا بقله حيله:حاضر يابابى هاروح الشهر العقارى واجيب جلال معايا .
داليا طلعت من الفيلا وركبت عربيتها ووصلت الشهر العقارى وهناك فضلت تسال عن جلال لحد مادلوها على مكانه راحت له وقابلته واول ماشافها جلال اصيب بذهول وقام من مكانه ورحب بيها وصافحها بقوة .

جلال باندهاش: مش ممكن داليا السويفى بنفسها منورانى هنا اهلا وسهلا بيكى اى خدمه اقدر اقدمها لكى.
داليا بمكر: بص يااستاذ جلال بصراحه كدة عاوزة منك خدمه وعمرى ماهانساها لك طول العمر.
جلال: وانا تحت امرك ياجميل اتفضلى انا سامعك اهوة.

داليا طلعت من شنطتها منديل وعملت نفسها انها بتعيط وبتبكى بدموع مزيفه:اصل الصراحه جوزى تعبان اوى ومش قادر يتحرك من مكانه وكان عاوز يكتب لى توكيل عام بأسمى فالحل الوحيد انك تيجى معايا وتخلص الأوراق بنفسك ها قلت ايه ... وراحت مطلعه رزمه فلوس زغللت بيه عينه وهو اول ماشاف الفلوس قدامه اخدها منها بسرعه واتكلم بثقه: انا عيونى لكى وللباشا ابوكى والباشا جوزك .

داليا اخدت المندوب جلال وركب معاها لحد ماوصلوا الفيلا نزلت من العربيه بدلع وجلال نزل هو كمان وداليا راحت لحد الباب وخبطت والخادمه فتحت لهم الباب ودخلوا بعد مدة محمود نزل قابله وهى طلعت لحد اوضه جاسم وهى مترددة لان كانت كل ماتدخل له من غير الشريط المخدر كان احيانا بيتهجم عليها وبيضربها .

جاسم كان تعبان جدا وتعبه بيزيد مش بيقل.
جاسم بتعب:اااااااااه داليا هاتيلى حبايه دماغى هاتنفجر.
داليا بلؤم:حاضر حبيبى بس فى حاجه لازم تقوم بيها الاول ولك عليا هاعملك كل اللى انت عاوزة.
جاسم: عاوزة ايه؟
داليا:فى مندوب من الشهر العقارى تحت وعلشان انا شايفاك تعبان مردتش اتعبك اكتر واخليك تروح بنفسك فجيبته لحد هنا.
جاسم باستغراب: مندوب من الشهر العقارى اشمعنى؟
داليا بارتباك:علشان ااااا تكتبلى توكيل عام بأسمى.
جاسم بتعب: واكتب لك توكيل عام بأسمك ليه؟

داليا بمكر:حبيبى علشان أحافظ على فلوسك ااااا يعنى علشان محدش كده ولا كده يعنى يتصرف فيهم بطريقة مش حلوة وبعدين هو أنا مش بقيت مراتك يعنى أنا أولى أنى أحافظ على فلوسك حتى من أهلك .
جاسم بتعب:ااااااااه الصداع مش قادر .
داليا:معلش حبيبى تعالى على نفسك علشان خاطرى.
جاسم بتعب: حاضر.

داليا أخدت جاسم من ايدة ونزلت فى التراس اللى فى الفيلا وقعد قدام جلال وكان باين عليه التعب وعمال يصرخ من شدة الالم وبالرغم ان جلال استغرب شكله لكن محمود حذرة انه يتكلم.

داليا بابتسامه انتصار وبتكلم نفسها:خلاص كل حاجه بقت تحت أيدى ياجاسم وهاخد منك كل حاجه واجردك من كل شىء وهاخليك متسواش بصله .

جلال بارتباك:بطاقتك يااستاذ.
جاسم طلع من جيبه البطاقه واعطاها له.وبدأ جلال يخلص اجراءات التوكيل بسرعه واعطاة الورقه علشان يمضى عليها .
جلال: اتفضل يا استاذ وقع هنا.
جاسم بتعب:أوقع على انهى ورق.
جلال:على الورقه دى .
جاسم:ماشى... جاسم وقع على الورق وجلال سابهم ومشى مع وعد انه مش هايتكلم والاهايكون مصيرة زى مصير اللى قبله.

داليا بانتصار:كل حاجه بقت بتاعتنا وملكنا صح يابابى.
محمود:أكيد ياحبيبه بابى.
جاسم بصراخ:حرااااااام عليكم دماغى .
داليا حبت تعطى له الحبوب بس أبوها مسك ايديها وهمس فى ودنها.
محمود:اديله الحقنه دى احسن.
داليا:حقنه أيه دى يابابى.

محمود بمكر وخبث:دى حقنه مفعولها اقوى وأحسن من الحبوب ميه مرة اديله وخلينا نخلص منه.
داليا:أيوة يابابى بس افرض جرى له حاجه.
محمود:متخافيش هانبقى نرميه فى أى خرابه. يلا ياداليا خلينا نخلص من الكابوس ده
داليا بخوف:حاضر حاضر يابابى.
داليا أعطت لجاسم حقنه المخدر القويه وبعد نص ساعه كان جسمة أشبه بجسم من غير نفس ولاروح.
داليا بخوف:ده بيموت مننا يابابى.
محمود:ساعدينى علشان نرميه من غير ما حد ياخد باله.

محمود اخد جاسم هو وداليا وطلعوا من الفيلا وركبوة معاهم العربيه لحد ماوصلوا لحته مقطوعه وضلمه ومفيهاش حد خالص رموة وهربوا بسرعه قبل ماحد يلمحهم وبعد ما مشيوا بفترة صغيرة كان فى حد سايق عربيته ومنور عربيته علشان يشوف الطريق وهو ماشى فجأة وقفها ولمح جثه حد مرميه فى المنطقة دى نزل من عربيته وراح يشوف مين دة وهل هو عايش ولاميت .

فادى نزل من عربيته وقرب من الواحد دة وبص له وشاف ملامحه وصعق لما شافه وبص له بذهول وخضه.
فادى بذهول:مش ممكن جاسم المنصورى صديق عمرى ياترى إيه اللى حصلك ياجاسم وأيه اللى عمل فيك كده.

فادى سند جاسم على كتفه وركبه عربيته ووداه المستشفى بتاعته.
فادى المنشاوى دكتور مختصص فى علاج مرضى السموم وصديق جاسم منذ الطفوله لكن الايام بعدتهم عن بعض فادى اول ماوصل المستشفى طلب من الممرضه تدخله اوضه الكشف بسرعه.
فادى:هاله ياهاله.
هاله الممرضه:تحت أمرك يادكتور.

فادى:دخلى المريض ده الاوضه حالا وبسرعة لأن واضح أنه آخد جرعه مخدر قويه جدا ولازم نخلصه من السموم دى بسرعة والا ممكن يموت فيها وبعدين نبقى نبدأ بعلاجه كويس لحد مايخف.
هاله بخوف:حاضر يادكتور تحت أمرك.
جه كام ممرض من المستشفى واخدوا جاسم لاوضه الكشف وقدر فادى بمعجزة رهيبه انها يلحق جاسم ويخلصة من السموم اللى اتشبعت بيها جسمة.
فادى بتعب وارهاق:الحمد لله حالته استقرت نوعا ما بس العلاج بتاعة هايطول معايا ربنا يعينى بقى.

بعد يومين بالظبط وبعد ماتخلصوا من جاسم داليا وأبوها المجرمين قدروا يستولوا على شركات ومصانع جاسم بالتوكيل العام المكتوب باسمها وطردوا أمجد من الشركه وسرحوا العماله اما باقى العمال اللى كانوا خايفين على لقمه عيشهم فما سلموش من اذيه محمود وبقى بيسرق من قوت الغلابه علشان يجمع فلوس حرام مش من حقه أما جاسم فكان لاحول له ولاقوة وفادى بيشرف بنفسه على علاجه.

ونيجى لمايسه اللى كانت حامله هم أبنها اللى لسه مجاش للنور...حطت ايديها على بطنها بحب.
مايسه بضحك:شكلك هاتطلع ولد شقى وهاتطلع عينى بس هاتبقى على قلبى زى العسل.
هانى كان فى رحله ورجع على المرسم وحب يعملها مفاجأه.
هانى من وراها:طالما أنتى أمه لازم هايكون زى العسل.
مايسه التفتت له واتكلمت بفرحه:هانى حمدا لله على السلامه انت دايما كدة بتاع مفأجات بس احلى مفاجاة .
هانى:يعنى فرحانه .

مايسه بسعاده:طبعا فرحانه مش اخويا اللى بيغيب عنا كتير.
هانى:طيب ياحبيبتى يلا علشان نرجع مع بعض البيت علشان بابا وماما وحشونى.
مايسه:أوك يلا. ... هانى آخد أخته ورجع على البيت وكل واحد منهم شايل هم بكرة.

فى قصر المنصورى
كانت ندى حزينة والهم سيطر عليها وعلى أبوها وعلى الحال اللى وصلوا إليه.

ندى:بابا أحنا بقالنا تقريبا داخلين على شهر اهو ومانعرفش أى حاجه عن جاسم.
محمد بحدة:ارجوكى ياندى ماتجبيش سيرته تانى قدامى سامعه ولالا أنا مليش ابن إسمه جاسم اخوكى مات من نظرى من يوم مأاتجوز الملعونة داليا.
ندى:أيوة يابابا بس ده مهما كان إسمه أخويا وأنت يا بابا اللى علمتنا المثل والاخلاق.

محمد:اخوكى خلاص عيارة فلت ولازم يتحمل نتيجة أفعاله واختياراته وكفايه كلام فى الموضوع ده دة حتى اهملنا واهمل شغله وسابنا واتجوزها وعرفت انها من اسبوع بس استولت على كل حاجه وبعد كده تقوليلى اسامحه لا ياندى مش هايحصل لما يرجع جاسم ابنى اللى ربيته كويس ويرجع اللى سرقته داليا هى وأبوها ويطلقها ساعتها أبقى اسامحه.

ندى جت تتكلم بس تليفون محمد رن وكان الرن متواصل فتح ورد على المتصل.
محمد:آلو مين معايا.
فادى:أنا الدكتور فادى المنشاوى صديق ابن حضرتك وببلغك أن جاسم تعبان اوى وهو حاليا فى المستشفى بتاعتى.
محمد بخضه:إيه ابنى تعبان طمنى يادكتور ابنى ماله.
فادى بأسف:للاسف آخد جرعه مخدر قوى بس طبعا أنا طلعت من جسمه السموم اللى كان بيتعاطها. وانا بعالج فيه بقالى اسبوع بس هو محتاج كورس علاج مكثف واسف جدا انى مابلغتكش من ساعتها بس كان لازم الاول حالته تستقر واخلص جسمة من السموم دى .

محمد:طيب يابنى ادينى العنوان وأنا مسافه السكه وجاى.
فادى ملا له أسم المستشفى اللى محجوز فيها ابنه ومحمد آخد بنته وطلعوا على طول على المستشفى وأول ماوصلوا محمد سأل بلفهه عن جاسم.

محمد:لو سمحت يابنى أنا بسال عن واحد محجوز هنا فى المصحة إسمه جاسم المنصورى.هو ابنى
الراجل:هو فى اوضه رقم 230 وحاليا معاه الدكتور فادى.
محمد:ماشى يابنى متشكرين.
محمد طلع لحد اوضه ابنه وفادى كان لسه طالع من عندة بعد مااعطى له حقنه مهدئه علشان يعرف ينام بعد صراخ وعذاب بسبب السموم اللى اتشبعت واتملكت منه.
محمد:أنت الدكتور فادى صح ؟

فادى:أيوة صح.انت والده
محمد: ايوة يابنى ممكن أدخل أشوفه لو سمحت.
فادى:مافيش مانع تقدر تدخله أنا اديتله حقنه مهدئ علشان يعرف ينام.
محمد:متشكر يادكتور فادى يلا ياندى علشان نتطمن على اخوكى... محمد دخل واول ماشافه عيط بحرقه والم على الحال اللى وصل له ابنه قعد جنبه وملس على شعره وبحزن:ياترى يابنى ولاد الابالسه دول علموا فيك إيه.
ندى طبطبت على كتف ابوها واتكلمت بنبرة كلها حزن:متخافش يابابا جاسم قوى وهايطلع من الازمة دى على خير.
محمد بأمل:يارب يابنتى يارب.