رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل التاسع والعشرون

رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل التاسع والعشرون

عدى شهرين وجاسم فى المصحة والدكتور فادى لايتوانى عن علاج حالته والاهتمام بيه اما ندى فكانت قاعدة جنب اخوها وبتملس على شعرة وبتبكى وابوة كان حاطط ايدة مابين رأسه وبيدعى ربنا انه يحفظ له ابنه .

جاسم بصراخ:ااااااه جسمى واجعنى ااااااه.
ندى بدموع:وبعدين يابابا هانسيبه يتوجع كده .
محمد رفع رأسه وبص لابنته واتكلم بمرارة: واحنا بايدنا ايه نعملة يابنتى ربنا يجازيها بقى داليا بنت السويفى دمرت اخوكى وعلى مايخف محتاج علاج كويس ومكثف.

ندى:يعنى هانفضل نشوفه بيتعذب كده .

محمد:مافيش فى ايدنا غير أننا ندعيله ليل ونهار أن ربنا يشفيه ... شويه وكان فادى خلص متابعه مرضاة وبعدها وراح الاوضه اللى محجوز فيها جاسم خبط على الباب ودخل ولما شاف جاسم بيتوجع وبيتألم اعطاة حنقه منومه علشان يرتاح من عذاب التعب لحد ماجاسم هدى تماما ونام.

محمد بلهفه:قولى يابنى هو جاسم هايفضل كده لحد أمتى؟
فادى بعمليه:محمد بيه حاله أبنك تهمنى مش لإنه أبن حضرتك لأ لإنه صديق عمرى ويهمنى كمان إعرف إيه وصله لحاله الإدمان دى .
محمد اتنهد بحزن:ربنا يجازيها مراته هى اللى وصلته لده.

فادى بص لمحمد وحك شعر رأسه واتكلم باستغراب:مراته ؟ لا معلش من فضلك انا محتاج افهم اكتر إشمعنى مراته وهاتعمل فيه كده ليه ؟ وازاى جاسم يوافق انة يرتبط بواحده بالأخلاق دى ؟ وازاى قدرت تخليه يدمن؟ هو مش المفروض أنه كان يسأل عليها قبل مايرتبط بيها ؟

محمد:فادى يابنى الأمر بجد صعب ومعقد.

فادى بفضول:ماهو علشان كدة انا طلبت من حضرتك تفهمنى أصل الحكايه ايه من الأول وبصراحه الفضول هياكلنى وعاوز اعرف كل حاجه بالظبط على الأقل لو محتاجين مساعدة أقدر اقدمها لكم لو أمكن.

محمد:حاضر أنا هاحكيلك الحكاية من الأول وأنت قول رأيك فى النهاية.
فادى:وأنا كل اذانى صاغيه اتفضل انا سامع حضرتك أحكى.
محمد:بص يافادى الحكايه يابنى... فادى بدأ يسمع باهتمام شديد من محمد علاقه جاسم بداليا وأنه كان خطيبها فى الاول وبعد كدة مع مرور الوقت عرف أنها انسانه استغلاليه وكانت بتدعى أنها بتحبه وتركه لها مرورا بمعرفته بمايسه وحكايتها معاه وقصة حبهم القويه اللى تتوجت بالجواز ولحد انفصالهم عن بعض واخيرا لغايه لما أتجوز داليا وهو تحت تأثير المخدرات وبعدها استولت على كل حاجه وبعدين رمته.

فادى:يااااااه دى حكايه كبيرة ومعقدة فعلا بص هو جاسم حاليا محتاج أنه يخضع لعلاج مكثف جدا ومستمر لأن جسمه اتشبع بالسموم وطبعا علشان يتخلص منها كلها محتاج مايقرب من سنه ونص على إعادة تأهيله وعلشان مايرجعش للمخدرات من تانى ويحصل له انتكاسة يعنى محتاج وقت طويل على ما يستعيد صحته ومن المؤكد أن مراته التانية دى إنسانه حاويطه هى وابوها ومش سهلة خالص بحسب كلام حضرتك .

محمد:أيوة بس ده معناه أنها هاتمحى كل حاجه وتقضى على كل تعب السنين الطويلة اللى تعبتها علشان اكبر الشركات والمصانع دى وكمان ماتنساش أنه كتب لها توكيل عام باسمها .

فادى: على فكرة يامحمد بيه جاسم يقدر بجرة قلم انه يرجع كل حاجه بسهوله من مراته التانيه بس لما يخف تماما وخصوصا انك ذكرت فى كلامك انها اتجوزته بعد ماخلته يدمن يعنى ابنك ماكنش واعى خالص باللى بيدور حواليه بأختصار جوازهم باطل حتى التوكيل اللى كتبه لها ممكن ياخدة منها ويروح للمحكمه يلغيه ويرفع دعوة ببطلان جوزاهم وبكدة هايرجع كل اللى سرقته منه.

محمد: طيب ولحد ماجاسم يخف هاتفضل برضه تسرق من خير تعبنا أنا محتاج حد يكون شاطر يقدر يمسك ولاد الابالسه دول لغايه لما يرمهم فى السجن نفسى حق ابنى يرجع.

فادى:والله أنا عارف ظابط ممتاز جدا إسمه فارس الشوادفى ويبقى صديق ليا بس هو حاليا مسافر فى مأمورية برة مصر ممكن لما يرجع تحكى له الحكايه كلها من اولها وهو مش هايتاخر عنكم.

محمد:عارف يابنى وجاسم قبل سفر فارس كان قدم بلاغ ضد خطيب بنتى السابق لانه كان عاوز يغتصبها واخد جزاؤة واتحبس وبعدها هو سافر.

فادى:ان شاء الله ربنا يعدلها من عنده أهم حاجه دلوقتى أننا نهتم بصحه جاسم وعلاجه الاول وبعدين الأمور هاتتحل كلها واحدة واحدة أن شاء الله.

ندى بغيظ:أنا لو عليا أروح أقتل الزفته داليا دى ونرتاح منها هى وأبوها.
فادى بضحك:وساعتها أنتى اللى هاتروحى فى حديد ... سكت شويه وبعدين كمل كلامه بجديه:محمد بيه صدقنى جاسم محتاج مننا كلنا أننا نقف جنبه لحد ماتزول الشدة اللى هو بيمر بيها وأن شاء الله كل حاجه بعد كده هاتبقى محلوله أن شاء الله.

محمد:أن شاء الله همتك أنت بس معنا علشان ابنى يروق على إيدك.
فادى:هاعمل كل مابوسعى علشان يرجع جاسم بتاع زمان بس انت قول يارب.
محمد بأمل:ياااااارب يابنى.

فى شركه جاسم كانت داليا هى أبوها قاعدين بيتكلموا فى أمور الشغل.
محمود كان حاطط رجل على رجل وبيتكلم بفحيح افعى:أخيرا اسهمى زادت فى السوق أخيرا يامحمد يامنصورى أنت وابنك بقيتوا فى الباى باى.

داليا بخبث:ودلوقتى هانعمل إيه يابابى.
محمود بابتسامه كلها شر:ولا حاجه ياحبيبه بابى أنا عن نفسى هاسيبلك شركات جوزك تتصرفى فيها زى ما يحلو لكى الشركات دى خلاص بقت ملكك أنتى وبس وانتى اللى هاتديرى كافه أمور الشغل بنفسك.
داليا:طيب وبالنسبه لااسهم جاسم اللى فى البورصة والبنوك هايكون التعامل معاها ازاى؟

محمود بمكر:لا مش دلوقتى خالص خلينا ناخد الامور بالراحه وعلى مهلنا خالص واوعدك فى اقرب فرصه هاناخد كل حاجه بس انتى اصبرى.

داليا ضحكت بشماته:أخيرا خلصت من مايسه ومن جاسم وارتحت منهم.
محمود:تؤتؤ ماتقوليش خلصنا منهم قبل مانحصل على كل حاجه وبعدها نهرب برة البلد دى .

داليا:عارف يابابى كان نفسى افش غلى من جاسم واخليه مذلول اكتر من كدة واموته بنفسى بس اهوة مات وخلصنا منه.
محمود: بس احنا مش متأكدين انه مات احنا لما رمناة كان نبضه ضعيف برضه ماتسبقيش الامور اهدى شويه ياداليا .

داليا:أيوة يابابى عندك حق لازم نهدى شويه لحد مانتأكد انه مات و بكدة نبقى خلصنا من الموال دة.

محمود بتحذير:اسمعينى ياداليا أنا بعد أسبوع مسافر برة أخلص شويه شغل مهم ومش عارف هارجع إمتى عاوزك تفتحى عينكى كويس أوى لأن محمد وبنته لا يمكن هايسكتوا على اللى عملناه فى جاسم وابقى حطى بودى جارد يحموكى علشان مش عاوزين مشاكل وإلا تعبنا كله هايروح على الفاضى فاهمه ولالا.
داليا:حاضر يابابى.هاعمل اللى قلتلى عليه.

بعد اسبوع ندى قررت تروح شركه اخوها ولما وصلت نزلت من عربيتها وشافت اتنين ضخام الجثه واقفين بثبات ولبسين نظارات سوادء ودول كانوا البودى جارد المكلفين بحمايه داليا وواقفين على باب الشركه من برة ومهمتهم الاساسيه انهم يمنعوا اى حد يقرب من الشركه بس ندى اتغاظت اوى وراحت لهم وفضلت تتخانق معاهم وتزعق علشان تسمع داليا انها موجودة.

واحد من أفراد البودى جارد:حضرتك رايحه فين.
ندى بغيظ وزعقت:حضرتى عاوزة أقابل الحرامية اللى استولت على الشركه دى عاوزة أقابل الحربايه اللى اسمها داليا حالا.
البودى جارد:آسف غير مسموح بدخول حضرتك إلا بأمر منها هى تحديدا.
ندى زعقت:وانا قلت هادخل يعنى هادخل.

داليا كانت نازله من الشركه وسمعت صوت ندى وهى بتتخانق وبتزعق مع البودى جارد وبكل تكبر واستعلاء وعجرفه.
داليا:إيه اللى جاب الزباله دى هنا.
ندى بزعيق:والله ما فى حد زبالة الا انتى.
داليا هو بتغيظها:اوووة سوفاج بيئه أوى ياندى أوعى من وشى الساعه دى علشان عاوزة أمشى.

ندى بغضب:اسمعينى كويس أوى ياداليا ماتفتكريش أبدأ أنك انتصرتى علينا لأ وخليكى فاكره هايجى يوم وقريب اوى وربنا هاينتقم منك فى اللى عملتيه فى أخويا ومن قبله مايسه مراته اللى حبته بجد مش واحده زيك فضلت تلعب عليه لحد ماخلته أدمن واتجوزته غصب عنه ومش بس كدة لا وكمان سرقت شركاته وفلوسه ومصانعه خليكى فاكرة كلامى دة كويس اوى وآه بالمناسبه ياريت تبقى تغيرى جوز البهايم اللى بيحرسوكى دول لأنى ممكن بكل بساطه انى اصلط عليهم حبه بلطجية يخلصوا عليهم.وبعدين ابقى اقتلك بنفسى.

داليا بصت لندى بقرف:ياياى بيئه وشغل بلطجه اوعى من سكتى.

ندى باستفزازها:البلطجة دى أنتى اللى بدأتى بيها اشربى بقى وصدقيني نهايتك قربت أوى يادودة بتنخور زى السوس مابينخور فى السنان سلام بقى ولا حتى من غير سلام احسن.
داليا بحقد:برضه مش هاتقدرى تعملى لى حاجه ...ركبت داليا عربيتها وهى هاتولع منها.

فات تقريبا اسبوعين على خانقه ندى مع داليا وفى يوم رجعت الفيلا بعد يوم طويل من الشغل فى شركه جاسم دخلت بعربيتها لحد مقدمه البوابه الرئيسيه وفتحت الباب ونزلت بدلع وفتحت باب الفيلا بالمفتاح لان ماكنش فى حد من الخدامين موجود ساعتها دخلت الفيلا ونورت النور ورمت شنطتها على الكرسى ودلكت رقبتها بتعب بعد اجهاد يوم طويل ولسه هاتتحرك علشان تطلع اوضتها لقت اللى راح حط ايدة على بوقها وكمم نفسها انتفضت بزعر وفضلت تتلوى بين ايدة وهمهمت بخوف وبعدين حاولت تتملص من ايد هذا المجهول لحد مانجحت انها تفلت من ايدة لفت لقت واحد شكله وملامحه غريبه بصت له بخوف ورعب واتكلمت وهى جسمها كله بيرتجف .

داليا بخوف: انت ؟ انت مين وعاوز ايه ؟
شريف قرب منها وهى بترجع بضهرها لورا لحد ماقعدت على اقرب كرسى وهى نفسها طالع نازل من كتر الخوف والرعب الظاهر على ملامحها شريف قرب منها وقعد على ركبه وهمس بصوت واطى .
شريف: هششششش داليا اهدى انا شريف .
داليا بصدمه: ايه شريف ؟ مش ممكن بس انت يعنى .
شريف: عارف بصى تعالى نتكلم بعيد عن هنا وانا هاحكيلك كل حاجه .

شريف طلع متخفى وركب العربيه جنب داليا لحد ماراحوا لحته مقطوعة بعيد عن اى بشر وحكى لها ازاى هرب.

فلاش باك .
شريف كان قاعد فى الزنزانه ومعاة واحد مسجون من نفس الزنزانه اللى هو فيها شافه قاعد شارد وحاطط ايدة على خدة وفى دنيا تانيه راح له وقعد جنبه .

المسجون شحاته: مالك ياشريف بيه شايفك سرحان ومهموم مش عوايدك يعنى خير .
شريف بحدة: بقولك ايه ياشحاته انا مش فايقلك دلوقتى ابعد عنى الساعة دى لان عفريت الدنيا بتتطنط قدامى .
شحاته: ليه بس ياباشا ماالحياة فى السجن اخر جمال اكل ببلاش وراحه من وجع دماغ الستات وذنها .

شريف بص لشحاته باصه ناريه واتكلم بحدة: بقولك ابعد عنى والا قسما بالله اقتلك وارتاح منك .
شحاته وهو بيتفحص ملامحه وهو شايف شريف ماسك صورة داليا واتكلم بثقه: قد كدة امرها يهمك؟
شريف اتنهد بضيق: كان يهمنى انما خلاص كرهتها بس انا عاوز اربيها .
شحاته: عدم لا مؤاخذة ياباشا هى السنيورة دى تقربلك ايه ؟

شريف: تبقى بنت خالتى وحبيبتى بس للاسف غدرت بيا واتجوزت جاسم .
شحاته: طيب واللى يلاقى لك مخرج من هروبك من السجن ؟
شريف بص للمسجون اللى معاة وظهرت على شفايفه ابتسامه سخريه واتكلم بتريقه: ازاى بقى ياذكى انت ناسى ان السجن عليه حراسه مشددة .
شحاته بخبث: لا ماهو انت هاتطلع من هنا ميت .
شريف اتعصب عليه ومسكه من هدومه وهزة بقوة واتكلم بفحيح افعى: نعم انت اكيد اتجننت عاوز تموتنى ياخسيس.

شحاته: اهدى بس ياباشا واسمعنى للاخر ؟
شريف بنفس الحدة: عاوز تقول ايه ؟

شحاته بمكر: بص ياباشا انا اعرف دكتور فى مشرحه زينهم الدكتور دة صاحبى وحبيبى هو اتصل بيا من شويه اثناء استراحه المساجين وقالى ان فى جثه لراجل لسه واصله حالا المشرحه والجثه دى شبهك بالظبط الخالق الناطق كأنكم فوله وانقسمت لنصين ولما سأل عن اهلة طلع يتيم وملهوش اهل خالص ومات بأذمه قلبيه انا عليا بقى انى اعمل شويه شغب واجرحك جرح صغير فى وشك بعدها على طول هانعمل كاننا بنتخانق مع بعض وتاخد الحبايه دى بعدها لامؤاخذة قلبك هايتوقف فترة صغيرة والدكتور اللى بيكشف على المساجين هايجى يكشف عليك مش هيلاقى عندك نبض هايفتكر انك مت وهايبلغ مأمور القسم وطبعا مأمور السجن علشان يخلى نفسه من المسؤليه هيحاولك لمشرحه زينهم واول ماتوصل هيدخلوك التلاجه لحد مايجى الطبيب الشرعى علشان يشرح جثتك شويه الدكتور دة هايستغل حاله الانفلات الامنى اللى فى المشرحه وهايطلعك من التلاجه وهاينعش قلبك ويفوقك ويشربك سوائل علشان تعوض نقص الاكسجين فقدتها الفترة اللى انت كنت فيها فى التلاجه وهايحط جثه الراجل اللى شبهك مكان ماكنت موجود وهايعمل له نفس الجرح بتاعك كأن اللى فى التلاجه هو انت اما انت فاهتلبس هدوم واحد صعيدى وتدهن وشك بلون اسود وتركب شنب كبير وهاتطلع من المشرحه متخفى ومحدش هايعرفك وسيادتك بعدها هاتهرب بعيد وأثناء استراحه السجناء هاتصل بيك وهاقولك تروح لمين بس اهم حاجه انك تستخبى عن عيون الشرطه.

شريف بحماس: ها وبعدين كمل .
شحاته: هاوصفلك واحد بتاع تجميل ممكن يغير من ملامحك بحيث تبقى واحد تانى غير شريف وهايعطيك كمان باسبور مزيف بأسم ثرى عربى اسمه حيدر عبد القادر وعليك انك تتكلم خليجى كويس وهاتعيش بعدها ملك زمانك وشخصيه شريف تبقى ميته بالنسبه للشرطه وللجميع .

انتهى الفلاش باك .
شريف: بس ياستى اداى كل اللى حصل انا دلوقتى اسمى حيدرعبد القادر الراجل الخليجى الثرى بس اوعى تفتنى عليا مفهوم يادودو .

داليا بمكر وارتمت فى حضن شريف: من عينيا ياروح دودو .
شريف: بس انا واخد على خاطرى منك بقى تسيبنى وتتجوزى جاسم .
داليا وهى بتملس على وش شريف بدلع واتكلمت بمكر: ماهو انا اتجوزته على الورق بس علشان استولى على كل حاجه .

شريف بصلها برغبه: وانا عاوزك ياداليا عاوزك ليا انا لوحدى .
داليا بارتباك: يعنى ايه ياشريف ؟
شريف بمكر: يعنى انا ليا حق عندك وهاخدة .
داليا بضيق: استنى بس ياشريف مش وقته .

شريف اخدها ورجعها الفيلا ودخلوا وماكنش لسه فى حد وصل الفيلا خالص وشالها لحد اوضه نومها حاولت انها تمنعه وتقاومه لكن شريف مش اعطى لها اى فرصه للكلام وبث رغبته فيها لحد مااستسلمت له فى النهايه برغبتها ونهلوا مع بعض من العشق الحرام.

فى بيت أمجد كان مهموم وحزين وحاطط ايدة على خدة ومراته شافته وحزنت على حال جوزها من بعد مااتطرد من شركه جاسم اللى كان شايلها من اولها لاخرها فى اوقات كتيرة جاسم ماكنش متواجد بيها راحت له وطبطبت على كتفه واتكلمت بنبرة كلها حنان .

نجلاء:وبعدين ياامجد هاتفضل حاطط ايدك على خدك كدة كتير حرام عليك اللى بتعمله فى نفسك دة.
أمجد بحزن: غصب عنى يانجلاء محدش كان شايل هم الشركه دى غيرى وفى الاخر اتطردت من الملعونه داليا بعد ماخربتها وقعدت على تلها.

نجلاء:حبيبى أنت لك خبرة فى الشغل وفى التعاملات والشركات والف من يتمنى واحد بخبرتك وكفأتك وبعدين صاحبك شركاته مش لا اول ولااخر الشركات اللى تتسرق أو تخسر فى السوق.

أمجد:يانجلاء أنا لو عليا أشتغل فى أى شركه وخلاص بس أنا صعبان عليا جاسم واللى وصله مش قادر أصدق أنه أتجوز اللى اذته واذت مايسه ومش بس كده دى حتى سحبت من مال الشركات والمصانع فلوس بالملايين فى وقت قصير جدا دى حتى سرحت العماله اللى كانوا شغالين وأغلبهم ناس على قد حالهم وقطعت لقمه عيشهم.

نجلاء:أدعى ربنا ينتقم منها.
أمجد:حسبى الله ونعم الوكيل فيها ده حتى جاسم ماسلمش منها وخلته يدمن وهو دلوقتى محجوز فى مصحه لعلاج الإدمان.
نجلاء:عارف ياامجد أهى اللى زى داليا دى ببقى نفسى أكلهم بأسنانى.
أمجد:ربنا هو المنتقم الجبار قادر ينتقم منها.

فى مرسى مطروح عدت شهور كتير اوى وكان تعب الحمل بيزيد على مايسه وخصوصا أنها بدأت فى أوائل الشهر التاسع كانت كل يوم بتتالم كل يوم تحس أنها هاتولد والدكتورة تقول لها لسه لأن الولادة البكريه بتاخد وقت.وفى يوم كانت فى المرسم بترسم وهى على آخرها من شدة الالم.

مايسه بألم:ااااااه.
شافها الراجل اللى بيقدم الطلبات داخل المرسم وهى بتتوجع راح لها وطبطب على كتفها وبصلها بحنان اب.

عم فتحى:مالك يابنتى شكلك تعبان أوى قومى روحى أنتى شكلك بتولدى.
مايسه بتعب:أنا كويسه ياعم فتحى ماتشغلش بالك بيا.
عم فتحى:ماهو لو ماروحتيش هابلغ ابوكى.
مايسه كانت بتتكلم وهى مبتسمة رغم تعبها: صدقنى ياعم فتحى أنا كويسه خالص.
عم فتحى: يابنتى ارحمى نفسك شويه.حرام عليكى اللى بتعمليه فى نفسك.

مايسه بوجع والم: بص اوعدك أنى أروح بعد مااخلص اللوحه اللى فى ايدى دى اتفقنا... فتحى سابها بتعبها وبعد بعيد واتصل على أبوها.

فتحى:آلو أيوة ياعم طه .
طه:فى إيه يافتحى.
فتحى:فى أن الست مايسه تعبانه أوى وشكلها بتولد ومش راضيه تسيب المرسم وتروح.
طه:طيب أنا جاى حالا يافتحى خد بالك منها انت بس على أما إجى أنا وأمها مسافه السكه.
فتحى:ماتقلقش الست الصغيرة فى عينيا ياعم طه... طه قفل السكه وبص لمراته واتكلم بتأكيد. فوزيه يلا اجهزى وجهزى حاجات لابنتك علشان هانطلع بيها على المستشفى علشان بتولد .

فوزيه:ثوانى بالظبط هاجهز الحاجه وننزل.
بعد شويه طه اتصل على ابنه اللى كان راجع من رحلاته وهو مرهق وتعبان.
طه:هانى أنت فين دلوقتى .
هانى بأرهاق:أنا جاى فى الطريق يابابا ليه فى حاجه ولا ايه.

طه:أختك تعبانه وبتولد ومصرة تفضل فى المرسم قال إيه لما تخلص اللوحه اللى فى ايدها أختك بتنتقم من نفسها فى الرسم وبس ياهانى.
هانى:طب أهدى يابابا أنا قدامى بالظبط ربع ساعه هاطلع الأول على مايسه فى المرسم اخدها وبعدين اعدى عليكم ونطلع بيها على المستشفى.

طه:ماشى يابنى بس ماتتاخرش علينا أنا وأمك قلبنا وكلنا عليها.
هانى:ماتقلقش يابابا أن شاء الله خير...هانى قفل التليفون مع أبوه وزود سرعه العربيه وراح لحد المرسم وهناك شاف أخته وهى بتتالم وبتتوجع.
هانى:مايسه.

مايسه التفتت وشافت أخوها وراح لحد عندها وشافها وهى بتتألم طبطب عليها بحنان واتكلم بضحك.
هانى:إيه يا جميل شكلك كده بيقول هاتعلميها وهاتولدى النهاردة صح.
مايسه بتعب:حمدا لله على السلامه ياهانى.
هانى باس أخته من جيبنها وبحنان:الله يسلمك يلا ياحبيبه اخوكى اركبى معايا علشان اعدى على بابا وماما ونخدك علشان تيجيبى الواد المفعوص دة.

مايسه بتعب:لسه شوية ياهانى الدكتورة قالت لسه حبة.
هانى:بلاش عند يامايسه أنتى تعبانه تعب ولادة يلا من غير كلام واتفضلى قدامى على العربيه لأحسن اشيلك غصب عنك.
مايسه بتعب:لا وعلى إيه اتفضل ياسيدى أمرى لله... مايسه ركبت عربيه أخوها والتعب بيزيد عليها اكتر واكتر وبعدين راح آخد باباه وماماته وطلعوا بيها على المستشفى وأول ماالدكتورة شافتها دخلتها بسرعه اوضه الولادة وبعد ساعه ونص وولادة متعسرة ولدت مايسه ولد جميل جدا وكان واخد شبه كبير من ابوة وواخد الغمزتين اللى فى الخدود من أمه وبعد مافاقت من البنج لقت أبوها وأمها واخوها بيبصولها وهما مبتسمين لها.

فوزيه ضمت بنتها لحضنها وبصت لها بحنان واتكلمت بفرحه على ملامحها:حمدا لله على سلامتك يابنتى.
مايسه بتعب:الله يسلمك يا ماما.
طه وهانى:حمدا لله على سلامتك يامايسه.
مايسه:الله يسلمك يابابا الله يسلمك ياهانى.
هانى غمزلها وضحك وكمل بشقاوة:أخيرا بقيت خال بس إيه ده يامايسه الواد وحش أوى ليه كدة هههههه.
طه خبط على رأس أبنه بالراحة واتكلم بضيق:ياواد انت بطل ترخم على أختك ماتبقاش رخم.
مايسه بتعب:صحيح يابابا الكلام دة ابنى وحش.

طه:بيضحك معاكى ياحبيبتى أنتى ولدتى ولد زى العسل ماشاء الله عليه.
مايسه بتعب:هانى عاوزة أشوفه لو سمحت.
هانى:عيونى يا قلب اخوكى ثوانى واجيبهولك.

هانى راح جاب أبن أخته من الحضانة اللى كان فيها وأعطاه لها.
مايسه أول ماشافت أبنها الرضيع وشالته مابين ايدها فضلت تعيط كتير حلمها انها تبقى أم اتحقق وبقى واقع لكن اللى كان بيألمها أن ابوة مش موجود معاها فى اللحظة دى أكيد كانت هاتبقى الفرحه مش سيعاها لو كان جاسم متواجد وبالرغم من قسوته عليها الا انها حست ان وجوده فى حياتها كان هايفرق كتير وبالرغم كل اللى حصل بينهم إلا أنها لسه بتحبه وقلبها لسه متعلق بيه مسحت بأيدها دموعها وهى بتبص لابنها بحب.ومسكت ايد ابنها وباسته بحب وهى بتتأمله.

هانى:هاتسميه إيه يامايسه.
مايسه:هاسميه مهند بس بذمتك مش حلو والنبى دة سكر حتى واخد كتير من جاسم.
هانى بحده:انتى لسه برضه باقيه عليه بالرغم كل اللى عمله فيكى الظاهر أنك مابتتعلميش أبدأ.
مايسه وهى محتضنه أبنها بحب وبصت لاخوها واتنهدت بحزن:وحتى لو نسيت صدقنى جاسم مش هايسكت وهايفضل يدور عليا لحد مايلاقينى ويطالب بابنه هو ابوة زى ما انا أمه.

فوزيه بحزن:ربنا يعينك يابنتى ويصبر قلبك.
مايسه بعياط:ادعيلى يا ماما والنبى.
فوزيه:والله بدعيلك يابنتى يسعدك ويريح بالك .
مايسه وهى ماسكه أيد أبنها الرضيع واتكلمت بثقه:وأنا واوعدك ياحبيبى أنى ها كون كل دنيتك.
طه:خلاص كفايه نكد بقى يابنتى النهاردة لازم كلنا نفرح بحفيدنا الصغير.

بعد يومين مايسه رجعت البيت وهى معاها أبنها اللى أقسمت أنها تاخد بالها منه وتحافظ عليه زى عينيها... أما هانى كان مصر انه يتصل بندى علشان يبلغها بخبر ولادة مايسه وبالرغم انفصاله عنها إلا أنه كان بيحاول يتصل بيها كتير علشان يطمن عليها لكنها كانت فى كل مرة بترفض انها ترد عليه ومع ذلك مافقدش الامل انها ترد وقرر انه مش هاييأس مهما حصل رن عليها تانى وتالت ورابع وفى النهايه فتحت تليفونها وردت.

ندى ببرود:ألو نعم عاوز ايه ؟
هانى بنبرة كلها حب:إزيك ياندى عامله إيه.
ندى:هانى من فضلك ماعنتش تتصل بيا تانى لو سمحت وسبق وقلتلك قبل كدة كل اللى بينا إنتهى أنت ليه مصر أنك تنبش فى حاجه خلصت بالنسبه لي.

هانى اتكلم بحزن وهى حست من كلامه انه حزين ومع ذلك اتملكت نفسها واصرت على البرود فى الرد عليه:أنا اسف ياندى بس انا اتصلت بيكى النهاردة علشان ابلغك أن مايسه ولدت.
ندى بفرحه:بجد طب جابت إيه.
هانى: جابت ولد وسمته مهند.
ندى:يتربى فى عزكم يارب.

هانى بحنان: احم ندى لو طلبت منك أنك تيجى أنتى وباباكى تحضروا سبوع مهند هاتيجوا.
ندى نفسها من جواها لو توصل لهانى وتترمى فى حضنه لكنها مع ذلك اتكلمت بثبات: مااظنش وبعدين اصل.
هانى بقلق لما حس ان صوتها اتخنق:أصل إيه ياندى.فى ايه ريحينى ارجوكى.
ندى بصوت مبحوح ودموع:أصل جاسم تعبان أوى.
هانى بضيق:تعبان ماله.

ندى:المجرمه داليا خلته يدمن ورمته بعد ماسرقت الشركات والمصانع وهو بيتعالج بقاله شهور هانى ارجوك ادعيله ربنا يشفيه.
هانى ببرود وجمود:ربنا يشفيه. ... شويه وجه أبوها وشافها مرتبكه فضل يتفحص ملامحها لانه متأكد انها بتكلم هانى بصلها بمكر وبعدين حمحم بثبات.

محمد:بتكلمى مين ياندى.
ندى بارتباك:أنا أنا بكلم هانى يابابا.
محمد بخبث وعمل نفسه مش فاهم:هانى؟ طب اديهولى أكلمه.

ندى:آه طبعا اتفضل يابابا ...أعطت التليفون لابوها وهو كلمه.
محمد:إزيك ياهانى عامل إيه.
هانى:الحمد لله ياعمى حضرتك عامل إيه.
محمد:أنا كويس يابنى خير كنت بتتصل بندى فى حاجه ولا ايه.
هانى بارتباك:ها لاابدا ياعمى مافيش حاجه أنا كنت بس بعرفكم أن مايسه ولدت وجابت ولد وياريت لو حضرتك أنت وندى تشرفونا فى سبوع مهند.

محمد: ربنا يقدم اللى فيه الخير يابنى وابقى سلم لى على والدك ووالدتك .
هانى:يوصل ياعمى... هانى قفل التليفون مع حماة وهو بيفكر فى حبيبته هل فعلا ممكن تسافر هى وابوها هل مرسى مطروح هل من ممكن انه يشوفها تانى؟ قد إيه هى وحشته أوى وبيدعى ربنا أن حماه يوافق وتيجى معاه.

بعد أسبوع طه عمل سبوع لحفيدة وسط فرحه الجميع ومحمد وندى حضروا السبوع ده وهانى كان فرحان انه شاف حبيبته.

ندى قعدت جنب مايسه وشالت ابن اخوها وفضلت تلاعبه بحب وبعدين بصت لمايسه وابتسمت لها:حمدا لله على سلامتك يامايسه .
مايسه بابتسامه:الله يسلمك ياندوش.
ندى بضحك: الواد مهند دة طالع وحش لمين ها .

مايسه بضحك:أخص عليكى والنبى دة عسل.
محمد اخد مهند من ندى وباسه من خدة وهو تأثب بعمق ونام بين دراع جده ومحمد ابتسم:بسم الله ماشاء الله عسل فعلا اعز الولد ولد الولد يتربى فى عزك يابنتى.

ندى اتكلمت بتلقائيه:بس سبحان الله واخد من جاسم كتير صح يابابا.
الكل سكت ومايسه مقدرتش تمنع نفسها وعيطت بحرقه وهربت بسرعه من قدامهم ودخلت اوضتها وقفلت على نفسها وكملت عياط.محمد بص لابنته بتحذير وندى حزنت على حال مايسه واتكلمت بأسف.

ندى اتنهدت بأسف:أنا أسفه مقصدش والله.
طه بحزن:عارف يابنتى أنك ما تقصديش.
ندى:أنا هاروح أتكلم معاها.
طه:وماله يابنتى على الأقل تخففى الحاله اللى هى فيها.

ندى راحت لمايسه وخبطت عليها كتير لحد مافتحت لها الباب وهى دموعها مغرقه وشها وكانت بتعيط جامد أوى.
ندى حبت تلطف الجو واتكلمت بهزار:فى إيه يا جميل فى حد يبقى عنده ولد زى مهند ويعيط برضه.
مايسه بدموع:أصل أصل.
ندى:أصل ياحبيبتى.
مايسه اتنهدت بأشتياق جارف:اخوكى عامل ايه ياندى .

ندى بصت للارض بحزن ودموع حاولت انها ماتبينهاش واتكلمت بأسف:جاسم تعبان اوى يامايسه.
مايسه بخضه:إيه تعبان تعبان ماله؟

ندى رفعت وشها وعيونها دمعت:بقى مدمن والزفته داليا خلته يدمن أنا عارفه أن اللى حصلك بسبب أخويا ماكنش سهل وجرح فى قلبك صعب انك تنسيه بس ارجوكى يامايسه ادعيله ربنا يشفيه.

مايسه بحزن على حال جوزها ودة كان باين فى عينيها وكملت بأسف: جاسم قوى وواثقه أنه هايتجاوز ازمته على خير.

ندى بمكر وبصت لمايسه اللى عينيها فضحتها.
ندى:مايسه ممكن أسألك سؤال وياريت تجوبينى عليه بكل صراحه.
مايسه:اسالى ياندى.
ندى:أنتى باين فى عينكى انك لسه بتحبى أخويا صح.
مايسه سكتت ومردتش.
ندى:على العموم أنا مش هاضغط عليكى فى الكلام بس دموعك دى بتاكد أنك لسه بتحبيه.
مايسه اتنهدت بحرارة:بصى هو بالرغم من قسوته عليا بس صدقينى مقدرتش أكرهة.

ندى:لا ماهو واضح اهوة على العموم سيبى الأيام وهى كفيله بأنها تداويكى المهم سيبك بقى وتعالى علشان نعمل سبوع لأحلى مهند... لسه هاتطلع من الأوضة بتاعتها ومعاها ندى ألا وكان محمد حماها راح لها علشان يتكلم معها خبط وحمحم بحرج ودخل لها .وقعد جنبها.

محمد: قوليلى يابنتى تحبى نبلغ جاسم بمكانك أنتى وابنك لما يخف ويروق.
مايسه بأصرار:لا ياعمى مش دلوقتى مش قبل ما يرجع كل اللى سرقته داليا ويطلقها وكمان لو جه يعتذر ليا على كل اللى عملة معايا وبعدين ابقى افكر اسامحه ولالا.

محمد:أيوة يابنتى بس أنتى كده بتعاقبيه وعقاب كبير معلش سامحيه.
مايسه: لما يرجع جاسم اللى حبيته ويبطل داء الغيرة والشك ساعتها ابقى افكر فى موضوع رجوعى له من عدمه.
محمد:بالرغم أنى مش موافقك على طريقه تفكيرك دى إلا أنى هاسمع كلامك بس ارجوكى فكرى فى كلامى تانى.
مايسه:ربنا يسهل ياعمى.
محمد:ماشى يابنتى اللى تشوفيه.

الكل كان فرحان بمهند اللى كان نسخه بالكربون من ابوة فى الوقت اللى أبوه فيه تعبان وبيتعالج من الإدمان وبعد الانتهاء بالإحتفال بسبوع الحفيد.هانى قعد جنب حماه وحب يتكلم معاه فى موضوع رجوعة لندى.

هانى:عمى أنا عارف أن مش دلوقتى وقت كلام بس أنا لسه باقى بنتك وبالرغم أنى طلقتها إلا أنى لسه بحبها ويعنى كنت طعمان فى كرمك لو توافق أنى أرجع لها فهل حضرتك موافق أنى ارجعها لعصمتى.

محمد:بالرغم انك اخدتها بذنب أخوها إلا أنى واثق ومتاكد انك صادق فى كل كلمه قلتها دلوقتى ودة باين فى عينك بس مااظنش ان دة وقته على الاقل لما يخف اخوها من الادمان ماهو لازم يكون موجود علشان يحضر فرحها.

هانى: ماشى ياعمى اللى تشوفه حضرتك.
محمد:كنت عارف انك هاتقدر موقفى.
طه سمع من محمد أن إبنه جاسم أدمن وأتكلم بذهول اتحولت بعدها لحزن:ادمن طب ليه؟
محمد:داليا المجرمة خلته يدمن واجبرته أنه يخضع لها واستولت على كل حاجه ومش بس كده ده رمته ولا كأنه كلب ولايسوى ...بص لمايسه وكمل كلامه:ده ذنبك يابنتى ربنا بيخلصه من ابنى.

مايسه دموعها نازله على خدودها على حب حياتها جوزها وأبو أبنها هى بتحبه اة بس قررت تلغى قلبها وتحكم عقلها قلبها بيقول لها تروح وتضمه لحضنها لكن علقها رافض وقال أبدأ مش هاتهين كرامتها تانى على حساب حبها لازم يعتذر لها الاول ويوعدها وعد صادق انه هايبطل غيرة وشك ...إنتهى السبوع ورجع محمد وندى لأنهم فهموا أن الكلام مش هايجيب أى نتيجة دلوقتى.

بعد سنه ونص من العلاج المكثف بدأ جاسم يتعافى من الإدمان تماما وبعد العذاب والآلام اللى اجتاحت جسمه فتح عينه بصعوبه شديدة وبص لقى ابوة وأخته قاعدين معاه وجنبه ومبتسمين له.

جاسم بتعب:بابا.
محمد اخد ابنه بالحضن وطبطب عليه:جاسم حبيبى حمدا لله على سلامتك يابنى.
جاسم:الله يسلمك يابابا.
ندى بضحك:حمدا لله على سلامتك ياجاسم والله زمان وحشتني رخمتك ياشيخ هههههه.
جاسم:الله يسلمك ياندوش وحشتنى لمضتك يابت.
ندى:أحم علشان تعرفوا قيمتي بس ههههههه.
محمد بتحذير:ندى وبعدين معاكى.
ندى:أسفه يابابا سكت اهوة.
محمد فضل باصص لابنه فترة كبيرة وساد صمت كتير لكن كانت لغه العيون هى اللى بتتكلم لحد مامحمد قطع لحظات الصمت دة واتكلم باصرار وثقه .

محمد:اسمعني يابنى أنت الحمد لله خفيت من الإدمان بعد سنه ونص من العلاج ها هاتنوى على إيه بعد كده.
جاسم:مش عارف يابابا صدقنى مش عارف.
محمد:أنا أقولك ها تعمل إيه انت لازم تخلص من جوازتك من داليا وترجع اللى سرقته منا وساعتها بس هاترجع اللى ربيته كويس واللى مافيش حاجه تكسرة أو تهزة.

جاسم غصب عنه عيط واتنهد بالم واتكلم بانكسار وحسرة وندم:وأنت فكرك يابابا أنى لسه متكسرتش تفتكر لما الانسانه الوحيدة اللى حبتها وحبتنى ترفع عليا قضيه خلع ضدى علشان تخلص منى ومن حبى وتهرب وهى حامل فى ابنى واتحرم منها ومنة مبقاش انكسرت ولما تضحك عليا واحده كلبه ولاتسوى زى داليا وتستغل قمه ضعفى وتجبرنى أنى اتجوزها وتخلينى أعملها توكيل عام بالتصرف فى كل املاكى وأنا تحت تأثير المخدرات وتستغل التوكيل اللى معاها وتبيعنى إللى قدامى واللى ورايا وبعدين ترمينى فى أقرب خرابه هى وأبوها وأبقى متكسرتش لا يابابا أنا اتكسرت خلاص خسرت كل حاجه خسرت مايسه مراتى خسرت ابنى اللى كان هايموت بسببى زى ما مات أخوة خسرت شركاتى ومصانعى ياريتكم ماعلجتونى وكنتوا سيبتونى أموت يمكن كان بقى الموت أرحم بكتير من العذاب اللى أنا عايش فيه دلوقتى... ورجع يعيط تانى وابوة طبطب عليه بحنان.

محمد:أنا عارف يابنى أن دة كله صعب عليك بس لازم تتجاوز محنتك دى لازم تقف على رجليك من تانى انت سندى فى الحياة يابنى أنت آه اتكسرت بس لازم تواجه انكسارك وضعفك ده وترجع تقف تانى على رجليك ماتخليش أعدائك يشمتوا فيك عاوزك ترجع جاسم بتاع زمان اللى إسمه بيلمع زى البرلنت ويتهزله الكل ويتعمل له الف حساب ويفضل صامد قدام أى رياح عاتيه وقبل ده كله لازم ترجعلك ثقتك بنفسك ساعتها بس كل اللى خسرته هايرجع أسمع كلامى يابنى أنا أبوك وعاوز مصلحتك.

جاسم:حاضر يابابا بس والله العظيم لادفع داليا وأبوها التمن غالى وغالى أوى كمان.
شويه والباب خبط ودخل فادى علشان يطمن عليه واول ماشافه كويس ابتسم بارتياح.
فادى: بسم الله ماشاء الله انا شايفك أحسن بكتير عن الاول لازم امسك الخشب.
جاسم ابتسم برغم تعبه:أنا متشكر أوى يافادى على تعبك معايا السنه ونص دول.

فادى:ده واجبى أنا دكتور قبل مااكون صديقك على العموم أنت أخدت درس قاسى وياريت تتعلم منه وباباك حكى لى على اللى حصلك بس نصيحتى لك لازم تلغى التوكيل اللى كتبته لمراتك التانيه وياريت تبلغ عنها هى وأبوها باللى عملوة فيك أنا قلت لوالدك على فارس وهو هايمسك القضية ويحلها.

جاسم:أيوة بس هو فى مأمورية شغل ومعرفش هايرجع إمتى.
فادى:لا ماهو رجع من أسبوع تقدر تلجأ له وهو مش هايتاخر.
جاسم:أن شاء الله ربنا يسهل.

فادى:أن شاء الله خير .
محمد:متشكرين يابنى على تعبك معنا.
فادى:ولاتعب ولا حاجه حمدا لله على السلامه.
جاسم:الله يسلمك يافادى.
فادى:طب عن اذنكم أروح بقى علشان أتابع باقى المرضى.
محمد:اتفضل يابنى... فادى سابهم ومشى وجاسم بات فى المصحه وتانى يوم محمد آخد ابنه ورجعوا القصر وأول ماوصلوا جاسم وقف فى ألتراس وهو حزين ومهموم وشارد ودموعه نزله على خدودة وابوة لاحظ ده وطبطب عليه بحنان.

محمد:أنا عارف يابنى ان اللى حصلك فوق مقدرتك بس انا محتاجلك جنبى محتاج ابنى دراعى اليمين وسندى فى الحياة آنا متاكد إنك لسه بتحب مراتك ونفسك ترجع لها بس لازم تعافر علشان توصل لها وترجعها لحضنك من تانى.

جاسم ظهرت على جانب شفايفه ابتسامه سخريه واتكلم بقهر:مااظنش يابابا لأنها خلاص كرهتنى واخوها اكيد هايقف فى وشى وهايمنعنى انى ارجعها تانى.
محمد:معلش يابنى محدش يعرف الخير فين المهم اسيبك بقى علشان ترتاح... محمد سابه مع نفسه ومشى.

جاسم بسخرية واتنهد بالم ودموعة نزلت غصب عنه واتكلم مع نفسه بقهر:أرتاح طب ازاى أرتاح ومراتى وحب حياتى وأبنى بعاد عنى منين أجيب الراحه دى وماسه قلبى بعيدة عنى ااااااه ياحبيبتى لو تعرفى قد إيه إنتى وحشانى وحشتينى أوى أوى ياضى عينى نفسى أشوفك وأملى عينى منك واطمن عليكى إنتى وأبنى ياترى ياحبيبتى عامله إيه دلوقتى.

فى مرسى مطروح كانت مايسه بتلاعب أبنها وضماه لصدرها وبتفكر فى جاسم جوزها وحب حياتها وقد إيه بتتالم علشانه وبتتالم لأنه بعيد عنها.
مايسه وهى بتكلم ابنها:حبيب قلبى عارفه انك لأبوك بالظبط. ...بصت له بحب وعيطت كتير:اااااه يامهند لو تعرف باباك قد إيه واحشنى وواحشنى حضنه وحبه ليا ياترى ياجاسم ياحبيبى عامل إيه دلوقتى.