رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل التاسع عشر

رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل التاسع عشر

فارس كان بيستعد علشان يسافر المهمة المكلف بيها بدأ يجهز شنطه سفرة كان بيتمنى لو يقدر يحل القضيه بسرعه ويزج بالمجرمين السجن لكن ماباليد حيله لكن اخد على عاتقه انه اول مايخلص مهمته ويرجع يحل القضيه اللى شغلته وشغلت تفكيرة.
نهى مراته:حبيبى خد بالك من نفسك وارجع لنا بالسلامه.

فارس:حاضر المهم انتى خدى بالك من نفسك يانهى وأبقى سلميلى على العيال.
نهى:هاتتاخر فى السفر.
فارس:معرفش حبيبتى تبع ظروف الشغل مش تقلقلى عليا. فارس ودع مراته واستعد علشان يسافر.
نهى: اوعدنى انك مش هاتتاخر عليا .
فارس: حاضر ان شاء الله ...لااله الاالله .
نهى بدموع: محمد رسول الله .

تانى يوم فى العزبه .
جاسم وابوة وأخته ومايسه وعيلتها كانوا بيفطروا مع بعض وكان الصمت مخيم عليهم لحد مامحمد قطع الصمت دة.
محمد:جاسم اعمل حسابك تاخد خطيبتك واخوها واختك علشان تيجبوا لبس كتب الكتاب.
جاسم بسعادة:بجد يابابا طب أمتى بقى كتب الكتاب.
محمد:فى خلال يومين من دلوقتى أنا وعمك طه اتفقنا امبارح على كده.

جاسم حضن ابوة جامد وباسه بحراره:ربنا يخليك يااعظم آب بس الأول هاروح الشركه أخلص شويه شغل ولما أرجع هابقى أنزل أنا وندى ومايسه وهانى.
محمد:تمام وانتوا يا بنات تبقوا جاهزين على ما يرجع جاسم من شغله.
مايسه:ربنا يخليك ياعمى ويطول فى عمر حضرتك انت زى بابا تمام.
طه:ربنا يخليكم لبعض يارب ياولاد.
ندى:ويخليك لنا ياعمى.

جاسم ركب عربيته وطلع على شركته واول ماوصل الشركه طلب من السكرتيرة انها مدخلش حد عليه غير امجد دخل مكتبه علشان يراجع بعض الاعمال المعطلة وسرح بعدها بشويه أمجد كمان كان وصل الشركه بس قبل مايروح لمكتبه راح على مكتب جاسم الاول خبط ودخل بس لقاة سرحان وحاطط ايدة على خدة ومشغول فى التفكير حتى الاوراق اللى كان بيطلع عليها محطوطه بعدم انتظام وامجد استغرب صاحبه اللى كان فى دنيا تانيه وفى الاخر قطع الصمت دة.

أمجد:صباح الخير ياجاسم عندى أخبار كويسه أوى هاتفرحك.
جاسم:...
أمجد:أنت يابنى.
جاسم انتبه وبص لامجد:ها كنت بتقول حاجه ياامجد؟

أمجد:يابنى أنا عمال باكلمك من الصبح ومش بترد عليا ياترى.ايه اللى شغلك اوى كدة.
جاسم:معلش ياامجد أصلى مشغول شويه فى التفكير .
أمجد:خير أن شاء الله كنت بتفكر فى إيه أكيد مايسه صح.

جاسم:أنا هاكتب كتابى فى خلال يومين ها تحضر كتب الكتاب ولالأ.
أمجد بثقه:طبعا يابنى أكيد هاحضر بس مش هو ده برضه اللى شاغلك مالك ياجاسم.فيك ايه احكى لى؟
جاسم بنتهيدة حارة:مندوب شركه النعيم مات مسموم ياامجد.
أمجد:عارف قرأت المانشت فى الجرنال النهاردة الصبح.
جاسم:فى حد قتله ياامجد وماستبعدش أن اللى قتله محمود أوعلى الاقل له يد فى كده أنا مش عارف ليه سلط حد أنه يقتله.

أمجد:باختصار بس علشان تكون فاهم محمود السويفى عاوز شركاتك ومصانعك وحاطط عينه عليهم وماتنساش كمان انه عاوز ينتقم علشان خاطر بنته داليا لأنك سيبتها وكمان ضربتها .
جاسم:عارف ياامجد اللى زى محمود دة ممكن يبيع ابوة علشان خاطر مصلحته ياااااه عندة كميه غل فظيعه 2

أمجد:يووووة فى كتير كدة بس تعرف رب ضرة نافعة.
جاسم:ازاى يعنى مش فاهم.
أمجد:يعنى من بعد موت مندوب شركه النعيم الشركه لغت الشرط الجزائى اللى كان بينا ومابينهم بس هما مش طالبين منك غير أنك تورد لهم الأغذيه فى الميعاد المطلوب وخلاص معدش فى بينا وبينهم أى خصومة ربنا بيرتبها من عندة.

جاسم:سبحان الله يعنى كان لازم المندوب ده يموت علشان يلغوا الشرط الجزائى ده.
أمجد:مش بقولك رب ضرة نافعة. بس برضه حاسس انك حزين ومهموم ليه يا ترى.
جاسم:الظابط اللى كان ماسك القضيه بتاعه حازم والراجل اللى حط التعبان لمايسه جتله مأمورية شغل بره ومش عارف هايرجع إمتى.
أمجد:طب ماهو أكيد يعنى أنه مسك القضيه لحد من أصحابه.

جاسم:بس برضه أنا مش بثق غير فى الظابط ده بالذات ومش عارف هل لو حد تانى مسك القضيه بداله هايقدر هايحلها زيه ولالا.
أمجد:ماتسبقش الأحداث ياجاسم ربنا هايحلها من عنده المهم ماتشغلش بالك إلا بحاجه واحده وبس كتب كتابك على مايسه .
جاسم:عندك حق...جاسم قام ولسه هايمشى أمجد نده عليه.
أمجد:أنت رايح فين وماشى كده؟

جاسم:معلش ياامجد هاضطر أمشى علشان لازم أجهز وعلشان هاخد ندى ومايسه علشان ينقوا فساتين كتب الكتاب معلش بقى البركة فيك تاخد بالك من الشغل .
أمجد:ان شاء الله متخافش الشغل هايستمر كأنك موجود بالظبط المهم بلغ سلامى لمايسه وندى على مااحضر يوم كتب الكتاب.
جاسم:يوصل أن شاء الله. السلام عليكم .
امجد: وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته .

جاسم طلع من الشركه وركب عربيته وهو كل تفكيرة فى مايسه اللى سرقت عقله وقلبه فضل سارح فيها وفى كل لحظه بيقضيها معاها وبيدعى ربنا فى قرارة نفسه انه يتم جوازهم على خير بعد شويه اتصل على اخته وردت عليه على طول.
جاسم:ها ياندى جهزتم.
ندى:آه خلاص ياجاسم لبسنا وجاهزين ومستنينك على نار.
جاسم:طيب تمام انا هاجى فى خلال ساعه كده علشان تختاروا الفساتين اللى تناسبكم. شويه وسكت...:آه بالمناسبه ندى عاوز منك خدمه ممكن؟
ندى:قول ياجاسم.
جاسم:يعنى كنت عاوزك تقنعى مايسه انها تجيب مع فستان كتب الكتاب حجاب من نفس اللون .
ندى بصدمه:حجاب؟ أيوة ياجاسم بس ممكن إفهم ليه؟

جاسم: بما ان مايسه هاتبقى مراتى فمش حابب حد يشوف شعرها غيرى أنا الأول كنت متردد أفاتحها فى موضوع الحجاب ده فمن حقى أن محدش يشوف غير وشها وبس وحتى كمان مايشوفش وشها خالص أما كلها على بعضها تبقى ليا وبس.ملكى انا وبس.
ندى بضحك:امممم هانبدا نغير من اولها ولاايه ياعمنا ههههههه.
جاسم بضيق:ملكيش دعوة يارخمه .
ندى:طب علشان الشتيمة دى ماليش دعوة أبقى قول لها الكلام ده بنفسك.
جاسم اتنرفز واتعصب عليها:تصدقى انك بت رخمه بجد أنتى جايبه الرخامه دى منين خلاص مش عاوز منك حاجه.
ندى:ياعم بالراحه أنا بهزر حاضر هاقول لها حاضر.
جاسم:تمام كده على العموم أنا على وصول.

بعد ساعه كان جاسم وصل العزبه ودخل المزرعه لقى مايسه قاعدة فى الارض جنب حوض الورد وبتزرع ورد جميل فضل يتاملها من بعيد بشوق جارف وعينه مانزلتش من عليها وفضل يقرب منها ووقف وراها وبعدين قعد على ركبه لحد مابقى فى مستواها وحضنها بكل قوته . 2

جاسم:حبيبتى بتعمل إيه.
مايسه بخضه:ابوس ايدك ارحمنى كل مرة تخضنى كدة.
جاسم بضحك ولف لها وبصلها بهيام: حقك عليا المهم برضه مقلتليش بتعملى إيه.
مايسه:بص ياجاسم إيه رأيك.
جاسم تنح لما لقى مايسه زرعه ورد جميل بكافه الأنواع والألوان ومكتوبه باسمه

جاسم تنح لما لقى مايسه زرعه ورد جميل بكافه الأنواع والألوان ومكتوبه باسمه

جاسم:الله جميله أوى يامايسه أنتى اللى زرعتيها بنفسك أقصد يعنى محدش ساعدك فى الزرع ده.
مايسه:لا أنا اللى زرعته بنفسى ها حبيبى أيه رأيك بقى عجبك ؟
جاسم وفقها وحاوطها من خصرها بدراعته بقوة وحب وبصلها بعشق:طيب انتى عاوزانى اعمل ايه ها دة انا ماسك نفسى بالعافيه بصى الحل الوحيد انى اخدك حالا وطيران على المأذون واتجوزك دلوقتى ها قلتى ايه هههههه
مايسه بغيظ: جاسم اعقل ؟

جاسم:اعقل ايه بس هو انتى خليتى فيا عقل .
مايسه بضحك:هههههه انت مجنون ومتهور.
جاسم اتنهد بهيام:ماهو بصراحه انتى تجننى بلد يعنى انا عمال اصبر نفسى وانتى جيتى بكل بساطه كدة تكتبى اسمى على شكل ورد دة انتى تحمدى ربنا انى مانزلتش فيكى بوس.

مايسه اتكسفت ووشها احمر من الخجل وبصت فى الأرض من كلام جاسم الجرىء لها.
جاسم رفع وشها واتاملها بعشق جارف:ياهووو أموت أنا فى حبيبتى لما تبقى مكسوفه كدة.
مايسه:جاسم عيب حد يشوفنا.
جاسم بضحك:اللى هايتكلم هاقولهم مراتى وبحبها.
مايسه بحب: انت نعمة من ربنا ياجاسم وبتمنى يوم فرحنا يجى بسرعه علشان ابقى معاك على طول وفى حضنك.
جاسم:بقولك ايه اخزى الشيطان علشان مااتهورش.
مايسه بغيظ:إيه يعنى هاتعمل إيه ها.

جاسم غمزلها بشقاوة:هههههه تعالى أقولك فى ودنك علشان محدش يسمعنا.
وهمس فى ودنها.
مايسه برقت وشها جاب ميه لون من الخجل:على فكرة أنت قليل الأدب ...وطلعت جرى بسرعه من قدامه وسابته ومشيت.
جاسم بضحك على براءتها:ههههههه استنى بس انا لسه مخلصتش كلامى.

بالليل جاسم نزل هو وهانى مع البنات علشان يختاروا الفساتين وراحوا مول كبير اوى للخطوبه والزفاف والسهرة.
جاسم قرب من ندى وهمس:ندى مش هاوصيكى تقولى لمايسه على الحجاب.
ندى:حاضر ...وندهت على مايسه.
ندى:يلا يامايسه علشان ننقى الفساتين.
مايسه:ثوانى أنا جايه اهوة.

مايسه وندى اختاروا فعلا الفساتين اللى هايلبسوها يوم كتب كتابهم مايسه اختارت فستان من فوق لونه سكرى بأكمام ومن الخصر نبيتى بكرانيش ومتزخرف ومنقوش بورد مدهب وفستان ندى كان لونه موف فاتح بكرانيش وبورد فضى جميل.

مايسه:استنى ياندى دقيقه واحده.
ندى:رايحه فين .
مايسه:استنى فى حجاب حلو آوى عاجبى وعاوزة اجربه على الفستان.
ندى بصت لمايسه وتنحت.
مايسه بضحك:ههههههه إيه مالك بتبصيلى كده ليه.
ندى:أنتى بتتكلمى بجد يامايسه عاوزة تلبسى حجاب .
مايسه:أيوة ايه المشكله؟

وبصت لجاسم بحب:أيوة ياندى عاوزة ألبس حجاب علشان محدش يشوفنى غيرحبيبى ونورعينى.
جاسم أستغرب أوى من كلام مايسه ازاى عرفت بموضوع الحجاب دة هى قربت منه واتكلمت بهيام:جاسم اذا كنت مستغرب انا عرفت ازاى فببساطه ان ندى كانت فاتحه الاسبيكر بتاع التيلفون وأنا سمعتك بالصدفه وأنت بتقول لها تقولى على الحجاب وأنا كده كده كنت فعلا ناويه البسه بعد جوازنا بس طبعا حبيت أعملها لك مفاجأه والبسه يوم كتب كتابنا.

جاسم اعجب بيها وبطريقه تفكيرها لانه حس قد ايه هى عاوزة تسعدة حتى ولو على حساب نفسها:مايسه لازم تعرفى كويس أنى مش هلزمك بحاجه بس يهمنى كمان انك تكونى ملكى أنا وبس أنا بغير عليكى وبغير حتى من لمسه الهوا لما بتداعب شعرك فارجوكى تستحملى غيرتى دى.

مايسه:وأنا بعشق حبك وغيرتك دى.
جاسم:أحم طب يلا خلصوا علشان نرجع العزبة ننام شويه علشان من بكره نجهز علشان كتب كتابنا.
هانى بضيق:استنوا وانتى ياهانم فين الحجاب بتاعك ؟... وكان موجه كلامه لندى.
ندى:هابقى البسه بعد جوازنا ياحبيبى.
هانى باعتراض:لا بقى معلش زي مامايسه هاتلبس حجابها فى كتب كتابها على جاسم أنتى كمان هاتلبسى حجاب علشان محدش يشوفك غيرى أنتى مش هاتتجوزى حضرتك كيس جوافه.

ندى استغربت من حدة وانفعال هانى واتضيقت اوى منه واتكلمت بعتاب:بالراحه ياهانى مالك الموضوع مش مستاهل كل ده.
جاسم بص لاخته بتحذير:على فكره ياندى هانى معاه حق لازم تلبسى انتى كمان الحجاب معدش ينفع ان أى راجل يشوفكم أو يشوف شعركم غيرنا أنا وهانى.
ندى تداركت الموقف وحبت تطيب خاطرة واتكلمت باسف .

ندى:خلاص بقى ياهانى متحبكهاش كده خلاص هالبس الحجاب متزعلش بقى وحياتى عندك .
هانى:أنا بحبك ياندى وكلامى لكى من باب خوفى عليكى مش اكتر ياحبيبتى.
ندى:أنا عارفه والله .بص اقول لك حاجه تعالى ونقى معايا ماشى .
بعد فترة كانت ندى ومايسه خلصوا ورجعوا العزبه تانى وناموا علشان يجهوزا لاحلى يوم فى عمرهم.

تانى يوم كانت فوزيه قاعده وسرحانه وبتعيط دخلت عليها مايسه وشافتها بتعيط وطبطبت عليها.
مايسه:مالك يا ماما زعلانه وبتعيطى ليه.
فوزيه:دى دموع الفرح ياحبيبتى أخيرا بقيتى عروسه جميله وكلها أسبوع او أسبوعين وتطلعى من حضنى وتبقى فى حضن جوزك.
مايسه:ياحبيبتى ما انا هابقى إجى ازورك أنتى وبابا وحياتى عندك بلاش دموع النهاردة كتب كتابى يعنى المفروض تفرحى.
فوزيه حضنت بنتها أوى وطبطب عليها بحنان ام:ربنا يسعدك يابنتى وتفرحى دايما يارب... مايسه كمان حضنت أمها واستعدت لكتب كتابها على حبيبها.

الليل جه بسرعه ومايسه وندى لبسو الفساتين والحجاب وكانوا فى منتهى الجمال مع وضع ميكب آب بسيط أوى وجه المأذون وكتب كتابهم فى الجامع وعلت الزغاريد والمباركه لمايسه وندى وجاسم وهانى.وحضر أمجد كتب كتابهم.

أمجد:مبروك ياجاسم ألف ألف مبروك.
جاسم:عقبالك ياامجد.
أمجد:على فكره كتب كتابى على نجلاء الخميس الجاى يعنى الفرق مش كبير.
جاسم:ألف مبروك مقدما .
أمجد:الله يبارك فيك.

جاسم شاف مايسه واقفه بعيد وبتبص للقمر استأذن من أمجد وراح لها.
جاسم من وراها:تعرفى يامايسه أنتى أحلى بكتير من القمر اللى فى السما دة.
مايسه انتبهت والتفتت له وابتسمت ابتسامه ظهرت غمازتها اللى خطفت قلبه وعقله واتكلمت:بقى أنا أحلى من القمر برضه.
جاسم بهيام وعينه اللى مانزلتش على ملامحها: طبعا انتى القمر بنفسه مايسه أنا مهما وصفتلك حبى لكى من النهاردة لحد بكره مش ها قدر اوفيكى حبى ومشاعرى لكى.أنت جنتى اللى ببدا بيها حياتى.

مايسه:ياااااااه ياجاسم أنت بجد تعويض من ربنا ليا أنا مش عارفه ازاى كنت زعلانه على وائل إبن عمتى كنت فاكرة انى مش هاحب من تانى أنا حاسه أنى بحلم.حلم كان بعيد اوى واتحقق.
جاسم بخبث:طب إيه.
مايسه:إيه.
جاسم:طب بما أننا كتابنا كتابنا النهاردة ماتيجبى بوسه.
مايسه ضحكت والغمزيتن اللى فى خدودها بانت:هههههههههه جاسم أعقل بقى.

جاسم:لا بقى ماهو أنا هاخد منك بوسه يعنى هاخدها... مال على رقبتها و باسها برقه ونعومة مايسه دابت فيها وبعدين شفايفه عرفت طريق شفايفها واتعمق فى بوسته لها و بعد شويه بعد عنها وهى لسه تحت تاثير مشاعرة لها وكانت مغمضه عينها لكن بعدها فتحتهم ووشها احمر من كتر الخجل صحيح جاسم اصبح جوزها فى نظر الشرع والقانون لكن خجلها يبقى هو سيد الموقف جاسم ضحك لما شاف خجلها دة وفضل يتأمل ملامحها الجميله بحب. 2

مايسه بارتباك:جاسم ارجوك يلا نرجع العزبه علشان محدش يقلق علينا انت عارف بابا بيبقى على طول قلقان.
جاسم بنتهيدة:ماشى يامايسه خليكى اتقلى براحتك هانت كلها أسبوعين يانور عيونى وتبقى ملكى.
جاسم ومايسه رجعوا تانى العزبه وقضوا الليل كله وكلهم متجمعين مع بعض فى المضيفه الكبيرة وسط فرحه اهلها واهلة.

 

تانى يوم
فى فيلا السويفى كانت داليا بتقرا الجرنال.وشافت صور جاسم ومايسه مع بعض.
داليا بكره وحقد وغل:ودينى ماهاسيبك ياجاسم تتهنى باللى ماتتسماش دى وبكره لخليك تجيلى مذلول وراكع تحت رجلى واخد منك كل حاجه بعد مااخليك تشك فى حبيبه القلب بتاعتك وهاندمك ندم عمرك ماشوفته وبكره هاتشوف هاعمل ايه.

داليا اتصلت بشريف:أيوة يا شريف شفت الجرنال النهاردة.
شريف:أيوة شوفته.
داليا:اسمعنى يا شريف عاوزاك تجيلى حالا على الفيلا محتاجه اتكلم معاك.
شريف:أنا عيونى لكى يا قمر اامرى .
داليا:قدامك قد ايه.
شريف: امممممم أنا فى مشوار كده هاخلصه واجيلك.
داليا:ممكن أعرف المشوار ده فين.

شريف:أنتى عاوزة توصلى لا ايه ياداليا.
داليا:تعرف تخلصنى من مايسه.
شريف:ادينى نص ساعه وأكون عندك اعرف انتى عاوزة ايه بالظبط.
داليا:أوك وأنا مستنياك.
بعد نص ساعه وصل شريف لفيلا السويفى وفتحت له داليا بقميص نوم اسود مغرى شفاف وقصير وفرده شعرها الاسود الطويل اللامع. وشريف أول ماشافها تنح من جمالها.

شريف صفر باعجاب: ايه الجمال والشياكه دى قمر والنبى قمر .
داليا بدلع:اهو بس اللى يفهم المهم أدخل يا شريف.
شريف دخل وقعد على أقرب كرسى له ومنتظر انها تتكلم وبعد صمت طويل داليا اخدت نفس طويل وبعدين اتكلمت .

داليا:أنا عاوزاك تقتل لى البت اللى أسمها مايسه عاوزة انتقم منها واشفى غليلى منها.
شريف بعد تفكير:بس لقيتها .
داليا:إيه هى اللى لقيتها .
شريف:لقيت الطريقه اللى هانخلص بيها منها.
داليا:طيب قولى اوام.
شريف:انا هاقولك بصى ياستى ...
داليا:قولى اوام انت بتفكر فى ايه ؟

شريف: بصى أنا وانتى هاندخل العزبه وهانعمل اللى اتفقنا عليه بس لازم تكون اعصابك حديد واوعى تغلطى والا هانروح فى داهيه .
داليا: طب ودى هانعملها ازاى بس ؟
شريف: انا عندى معلومات بتوصلنى عنها كل يوم بتأكد انها هى وعيلتها بيقعدوا فى المضيفه الكبيرة بتاع ابو جاسم وان المضيفه دى معموله مخصوص للحفلات والمناسبات وفى اخر اليوم ممكن يباتوا فيها وكمان فيها اضواء كتيرة هاستخبى فى حته وانتى عليكى تكملى الباقى وتخلصى منها .

داليا بخبث وشر:والله فكره مش بطاله بس التنفيذ هايكون امتى؟
شريف:ادينى يومين بالكتير وإحنا الإتنين نخلص منها ولو أنى شايف أنك بتتعبى فى نفسك على الفاضى ما إنا قدامك أهو يفرق أيه جاسم ده عنى على الأقل إنا ابن خالتك يعنى آنا أولى بيكى من الغريب.
داليا بضيق: يابنى آدم افهم أنا عاوزة اتجوزة علشان أرجع كرامتى اللى اتهانت بسببه وأخد كل املاكه وساعتها بقى.

شريف بفضول:وساعتها إيه ياداليا.
داليا:وساعتها بس أبقى لك ورهن اشارتك ياحبيبى.
شريف:وأنا عيونى لكى ياقمر.بس قوليلى افرضى خطتنا باظت.
داليا بمكر:ساعتها هاندور على خطه تانيه ماتشغلش نفسك أنا وراهم والزمن طويل أنا داليا السويفى ومسيرى هانتقم منهم إذا كانت هى أو هو.
شريف:تمام أوى على العموم أنا كمان عاوز أخلص من غريمى فى المطار.
داليا:مين هو.
شريف:أخو مايسه.

داليا:كويس أوى وبكدة نبقى ضربنا عصفورين بحجر واحد.
شريف:عن إذنك بقى يا قمر علشان ننفذ خطتنا .
داليا بدلع وقربت من شريف وحطت ايدها على خده واتكلمت بمسكنه:ماشى ياشريف.
شريف بهيام: عيون وقلب وروح شريف .
داليا ضحكت بمياعه وشريف حب يتقرب منها بس هى منعته.
داليا بخبث: حبيبى مش دلوقتى لما اعمل اللى فى دماغى الاول وبعدها هاكون لك ورهن اشارتك .
شريف: ماشى ياداليا هاصبر اما نشوف ايه اخرتها معاكى ... وسابها ومشى .

تانى يوم فى العزبه .
هانى قاعد جنب ندى محاوطها بدراعته بتملك وهى حطها راسها على كتفه بصلها بهيام واتكلم باسف .
هانى:حبيبتى انا بتاسف لكى انا مضطر ارجع المطار بس مش تقلقى هأخد إذن وارجعلك على طول.
ندى:حبيبى خد بالك من نفسك وأبقى إتصل عليا على طول لحد ماترجع لى تانى.
هانى: حاضر ياندوشتى بحبك .
ندى:وأنا كمان بحبك ياروح ندوشتك.
هانى مسك ايديها وباسها برقه وبعدين ودعها ورجع المطار تانى.

عند جاسم ومايسه .
جاسم: تعالى نتمشى شويه فى جنينه الفاكهة .
مايسه:ماشى حبيبى يلا ... جاسم اخد مايسه وراحوا لجنينه الفاكهة ولقوا ابوة وابوها هناك .
محمد: ابن حلال تعالى ياجاسم بص وقول لنا رايك .
جاسم باستغراب: بيت زجاجى ؟ حلو اوى الفكرة دى بس ياترى مين اللى قال لكم عليها .

محمد بص لمايسه: خطيبتك من زمان كانت قالت لى على الفكرة دى بس بعدها انت وقعت من على الحصان واتكسرت وفسخت خطوبتك من داليا وبعدها حصلت المشاكل الكتير اللى مرينا بيها ونسيت خالص اقولك على فكرتها .
جاسم بص لمايسه بحنان وحب: طول عمرها حبيبتى لها افكار جميله وحلوة زيها ربنا يبارك فيكى ياعمرى .
مايسه بصت للارض بكسوف وهو رفع وشها وهو بيتأمل ملامحها الجميله بشوق وعشق ملهوش حدود .
طه: ربنا يخليكى يامايسه يابنتى ويسعدك مع خطيبك يارب .

جاسم بضحك: خلاص بقى ياعمى بقيت جوزها .
محمد هز راسه بيأس: مش هاتبطل لماضه ياواد انت .
جاسم: الله مش هى دى الحقيقه ... قرب من مايسه وباسها من جيبنها بحب وكمل: ربنا يخليكى ليا ومتحرمش منك ولا من وجودك ابدا فى حياتى وتفضلى منورة عليا دنيتى .
مايسه بحب اكبر: ويخليك ليا ياحبيبى ياكل دنيتى .

شريف خرج من عند داليا وكل واحد منهم جواة طاقه شر رهيبة يا ترى جاسم هايقدر ينقذ مايسه مراته وحبيبته من شر شريف وداليا.