رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل العشرون

رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل العشرون

عدى يومين وبعدها هانى اخد اجازة من الرحلات لمدة اسبوع قضاهم وسط اهلة وندى اللى كان بيفرح جدا لما كان بيبقى معاها هى مش بس حبيبته ومراته لا دى هى كل حياتى وامله الجميل فى الدنيا كل يوم بيقضيه معاها كان بيلغى المسافات مابينهم اكتشف فيها صفات جميله جدا منها انها بتخاف عليه ومرحه ودمها خفيف كان معاها بيحس انه فى عالم تانى خالص وهى كمان اكتشفت فيه صفات حلوة منها خوفه عليها وعلى زعلها خلها تتمسك بيه اكتر وفى يوم وهما قاعدين مع بعض فى جنينه العزبة موبايله رن وكان واحد من زمايله مصر على الرن ولانه كان خايف على زعلها انه هايسيبها ويرجع الرحلات من تانى فقام من جنبها وبعد بعيد عنها ورد على صاحبه.

هانى: ايوة ياحسين مالك بترن عليا على طول ليه كدة ؟
حسين: معلش هانى القائد اتصل بيا وطلب اننا نكون متواجدين كلنا النهاردة .
هانى بضيق: طيب طيب ادينى ساعتين كدة وهاكون عندكم سلام .

هانى قفل موبايله والتفت لقى نظرة حزن فى عيون ندى حاولت تخفيها لكن دموعها فضحتها وعيطت بحزن هانى شافها كدة راح لها وطبطب عليها واتكلم باسف

هانى:معلش ياحبيبتى أنا مضطر أرجع المطار حالا علشان القائد طلبنا ضرورى.وأن شاء الله هاخلص بدرى وهارجعلك على طول.

ندى مسحت دموعها وابتسمت له:ماشى ياهانى بس خد بالك من نفسك ماشى وابقى طمنى عليك أول ماتوصل.
هانى بحب ومسك وشها بايدة.:حبيبتى أن شاء الله أول مااوصل هابقى ابلغك أنتى مالك كده ياندى قلقانة ليه.
ندى بقلق:معرفش ياهانى قلبى مقبوض وخايفه مش عارفة ليه.

هانى:طب أهدى دى مش أول مره أطلع فيها رحلات ولا أنتى بقى علشان بقيتي مراتى هاتقوليلى بتقابل مين من ورايا.ومتكلمش بنات والغيرة هاتشتغل عليا انا عارف هههه.

ندى بزعل: اخص عليك أنت بتسمى حبى وقلقى عليك غيرة ماشى أنا زعلانه منك...وجت تمشى بس هانى شدها من دراعها لحد مابقت فى حضنه وباسها من خدها برقه وملس بايدة على وشها بحب:أوعى تزعلى منى أنا مقدرش على زعلك منى.
ندى بعتاب:مادمت مش عاوزنى أزعل يبقى تطمنى عليك اول ماتوصل اتفقنا.
هانى بعشق:حاضر يا قلبى هابقى اطمنك عليا .
ندى ودعته:هانى لا اله الا الله.
هانى:محمد رسول الله...ندى فضلت تراقبه لحد مااختفى عنها وهى اتنهدت براحه ورجعت شقتها من تانى.

فى المطار الكل كان مشغول بالرحلات وشريف كان كل تركيزة ازاى يتخلص من هانى لأنه أحسن وأفضل منه وانتهز فرصه أن الكل مشغول من مهندسين للكباتن برحلاتهم واتسحب بشويش من غير ما حد يشوفه وكان لسه فاضل ساعتين على ميعاد طيارة هانى طلع الطياره بتاعه هانى وعمل عطل فى اللاسلكي ومش بس كده ده كمان عمل خرم صغير جدا فى حجرة الوقود بآله حاده بس اللى ماكنش شريف واخد باله منه أن مجد كان بيراقبه من بعيد وكان بيصورة فيديو وهو بيلعب فى خزان الوقود بتاع الطياره اللى هايطلع بيها هانى.

شريف بخبث ومكر:أبقى ورينى شاطرك ياهانى ازاى هاتقدر تسوق الطياره وهى بايظه كدة ههه.
جه مجد من وراه واتكلم بصدمه: انت بتعمل إيه يا شريف؟
شريف انتبه:وانت مالك؟
مجد:والله عيب عليك اوى اللى أنت بتعمله دة عاوز تخلص من هانى صاحبك طب ليه.
شريف بحده:ملكش دعوة يامجد وخليك فى حالك دى حاجه بينى ومابينه حساب قديم بصفيه .
مجد بصدمه من كلام شريف:تقوم تخلص من صاحبك وعاوز تموته أنا لا يمكن أبدأ أسكت على كده.
شريف اتعصب عليه وزقه أوى لحد مازنقه فى الحيطه ومسكه من رقبته بعنف.

شريف بغل وبلغه تحذير:عارف يامجد لو فتحت بوقك ده هايكون آخر يوم فى عمرك انا سبق قبل كدة وحذرتك بلاش تقف فى وشى ياشاطر انت مش قدى ... مجد بعدة عنه وكان بياخد نفسه بالعافيه وبعدين فضل واقف قدام شريف بتحدى .

شريف خبطه بايدة على وشه خلطه خفيفه وكمل بتحذير: خد حذرك منى بقى.
مجد بتحدى:وأنا مش يهمنى لهجتك دى يا شريف ومابخافش منك...ولسه هايمشى جه عليهم هانى.
هانى:إيه ياجماعه هو أنتو على طول كده ناقر ونقير بطلوا بقى شغل العيال بتاعكم ده.
مجد بص لشريف بقرف وسكت.

شريف قرب وهمس فى ودانه:بلاش تلعب لعبه أنت مش قدها يامجد ها صدقنى هاتبقى جنيت على نفسك فاهم...وسابه مشى.
هانى طيب خاطر مجد وطبطب على كتفه:مجد خلاص بقى متزعلش منه ماانت عارف انه طبعه كده بيتعصب بسرعه معلش.
مجد بحزن وقله حيله:ربنا يهدي كل واحد لنفسه ياهانى بس عندى رجاء صغير عندك ألغى الرحلات النهاردة أرجوك .

هانى:مقدرش ألغى الرحلات يامجد وسيبنى بقى علشان استعد.

بعد مرور الساعتين هانى سمع النداء الآلى لكن للاسف رفض يسمع لمجد حاول أكتر من مرة يمنعة من استكمال الرحله لكن للأسف هانى صم أذنه تماما:على جميع كباتن الرحلات التوجه إلى الرحلات فورا.

هانى:معلش يامجد انا لازم ألحق أركب طيارتى.
مجد مسك دراعه برجاء:بلاش أرجوك أطلب منهم اعفاءك من الرحله دى بأى شكل .
هانى:مالك يامجد فى إيه ماتتكلم وأيه اصرارك أنى ألغى الرحلات النهاردة؟
مجد:علشان خاطرى اسمع كلامى.
هانى:مجد انا بجد مش فاهمك وأنت كده بتعطلنى عن شغلى وكده ممكن أخد جزى أنت ترضى أنى أخد جزى.

مجد:لا طبعا مرضاش أنك تاخد جزى بس أرجوك فكر شويه أنا بتكلم علشان مصلحتك.
هانى باستغراب من صاحبه: مجد اتتكلم وخليك دوغرى فى إيه بالظبط.
مجد بيأس من صاحبه: مافيش حاجه .
هانى: خلاص مادام مافيش حاجه عن إذنك بقى علشان الحق ميعاد رحلتى سلام. 1

هانى ركب الطياره بمساعدة المساعدين اللى كانوا معاه وشريف ركب طيارة تانيه والركاب اللى فى طياره هانى ركبوا وهو طلع بيها وبعدها مجد راح علشان يبلغ القيادة فى المطار.
مجد وهو بينهج وبيتكلم بصعوبة:ياسيادة القائد لو سمحت الطياره اللى طلعت بايظه والكابتن هانى هو اللى راكبها أرجوك اتصرف قبل ما يحصل حاجه والطياره تقع بالركاب اللى عليها.

القائد بصدمه:أنت متأكد من الكلام اللى بتقوله دة يامجد.
مجد:زى ما انا متأكد أنى بكلم حضرتك يافندم.
القائد:يبقى مش قدامنا حل غير أننا نبلغ الطوارئ وبسرعه علشان لو فى حاجه حصلت نبقى جاهزين ومستعدين لها.
مجد:ربنا يسترها يافندم.
هانى بعد ربع ساعه من اقلاع الطيارة فقد السيطره عليها حاول يتفادى المطبات الهوائية لكن للاسف معرفش واحد من المساعدين شاف محرك من الطياره اتخلع من مكانه وولع واتكلم بفزع.
المساعد:ياكابتن فقدنا واحد من محركين الطياره.
هانى بارتباك:عارف ولسه شايفه والمشكله انى مش عارف اسيطر على الطياره والوقود بدا يخلص أما احاول إتصل بمقر القيادة فى المطار يزودنا بالوقود.

هانى جه يتصل باللاسكلى بس لقاة معطل.
هانى بفزع:حتى اللاسلكي معطل مش قدامنا حل تانى غير أننا نهبط هبوط اضطرارى علشان محدش من الركاب يحصل له أى حاجه سلامتهم عندى أهم من أى شىء.
هانى وهو بيحاول يسيطر على الطياره بعدها فقد المحرك التانى.
المساعد:ياكابتن فقدنا المحرك التانى.

الركاب بقوا فى حاله فزع وصراخ وعوايل اما هانى فحاول مايبينش خوفه وقلقه اللى اصابه علشان يعرف يسيطر على الموقف كله وساب مقعدة لواحد من المساعدين علشان يقودها بداله وطلع علشان يكلم الركاب: ارجوكم اربطوا الأحزمة كويس علشان احنا مضطرين نهبط هبوط اضطرارى لان حصل عطل فى الطيارة ومتخافوش أن شاء الله هأقدر اسيطر على الطياره وتنزلوا بسلام.

فى مقر القيادة مجد كان واقف خايف وقلقان على سلامه صاحبه .
القائد:ماشى ياهانى بس لما تنزل والله لتاخد جزى وتترفد كمان.
مجد باندفاع:هانى بريء يافندم الطياره كانت مصابه من قبل مايركبها وحذرته أن يلغى رحلات النهاردة بس للاسف ماسمعش كلامى.
القائد:كابتن مجد أنت كدة بتتستر عليه ودى تعتبر جريمه.
مجد: يافندم أنا مش بتستر عليه لأن دى هى الحقيقه هانى برىء يافندم ربنا يجازى اللى كان السبب.
القائد:إيه اللى يثبت كلامك ده.

مجد:الفيديو ده يافندم ...وطلع من جيبه موبايله وأعطاه للقائد
القائد:فيديو ...سكت شويه وعينه وسعت على اخرها لما شاف شريف: ايه دة الله ! ده شريف.
مجد:أيوة يافندم شريف انا شوفته هو بيلعب فى خزان الوقود علشان يلبس التهمة لهانى وكمان علشان يخلص منه.
القائد لواحد فى مركز القيادة فى المطار:حد يبعتلى شريف يجى حالا.
واحد من العاملين:يافندم شريف فى رحله دلوقتى.

القائد بعصبيه شديدة:أطلب منه ينزل بالطيارة فى مكان ويجيلى حالا.
الشخص:حاضر يافندم...واتصل على شريف وطلب أنه ينزل بالطياره فى أقرب مكان ويرجع للمطار.
بعد ساعه كان شريف نزل بالطيارة ووصل المطار وراح لمركز القيادة فى المطار.
شريف:تحت أمرك يافندم خير أن شاء الله.

القائد بحدة:لا مش خير تقدر تفهمنى معنى الفيديو ده إيه؟
شريف شاف الفيديو اللى كان مجد مصورة وهو بيخرم طياره هانى.
شريف بعدم تبرير:يافندم ده ماحصلش وبعدين أنا هأذى صاحبى ليه.
القائد:والله معرفش ياريت أنت تقول لنا ليه عاوز تخلص منه.
شريف بكدب:يافندم والله ما عرف حاجه عن الفيديو خالص ده أكيد فيديو مفبرك علشان هانى ومجد يخلصوا منى طول عمرهم بيكرهونى وبيحقدوا عليا انا مش ممكن اعمل كدة ابدا.

مجد:أنت كداب أنا شايفك بعينى دول وأنت بتخرم فى خزان الوقود علشان تخلص منه .
شريف:يافندم بالعقل كده حضرتك شوفت الفيديو صح.
القائد:أيوة شوفته.
شريف:أولا الطياره اللى كنت بخرم فيها خزان الوقود كانت قديمه وغير صالحه للطيران وكنت بخرمها علشان نستفاد من الوقود بتاعها احنا اولى بيه ثانيا الطياره اللى بيتكلم عليها مجد دى رقمها 465 والطياره اللى طلع بيها هانى رقمها 564 يعنى طياره تانيه خالص.

القائد فضل يبص فى الفيديو أكتر من مره وابتسم بثقه
القائد:أنت فعلا طلعت اكبر كداب يا شريف ودى طياره هانى مش طياره حد تانى أما الرقم اللى بتتكلم عليه ده هو هو نفس الرقم بس مجد لما صورك فيديو كان الموبايل فيه شاشه اماميه وخلفيه فالرقم بقى معكوس وبقى بالعكس اتفضل سلم شغلك وقيادتك فى المطار وكمان النيابة العامه هاتفتح معاك تحقيق موسع شامل وأعمل حسابك هنستدعاك كل يوم علشان ماتفكرش تهرب لحد ماتخلص التحقيقات .

شريف:اللى تشوفة يافندم... وهو ماشى بص لمجد وشاور بايدة على رقبته كلغه تهديد ووعيد له
بعد نص ساعه هبط هانى بطيارته والطياره تقريبا فقدت كل محركتها وقدرت قوات الطوارىء والحمايه المدنيه بصعوبة أنهم يخرجوا الركاب بسلام وهانى أتنفس بعمق أنهم وصلوا المطار بخير ولما اتأكد من سلامه الكل راح على مقر القيادة.

هانى:أنا آسف يافندم أنا معرفتش اسيطر على الطياره ودى أول مره يحصل معايا كده انا مش عارف بالظبط ايه اللى حصل انا كل يوم بطلع بيها بس معرفش اشمعنى المرة دى.
القائد:الحمد لله ياكابتن قدر ولطف بس اللى ماتعرفهوش أن شريف هو اللى بوظ محركات طيارتك وخرم خزان الوقود ومش بس كده ده كمان قطع اللاسلكي علشان ماتعرفش تتصل بينا.

هانى بحزن: طب ليه دة انا عمرى ماعملت له حاجه اواذيته علشان يعمل معايا كده ده أنا طول عمرى كافى خيرى شرى وبحب الخير للكل ليه يعمل كده ليه.
القائد:الحمد لله ياهانى ربنا قدر ولطف المهم خلاص شريف انا طردته من المهنة دى لأنه مش يستحقها وأنا عاوزك تاخد يومين أجازة كده تغير جو وتبعد عن كل اللى حصل.
هانى بحزن:اللى تشوفه حضرتك عن إذنك يافندم.
القائد:مع السلامه.

هانى مشى وكان حاسس أن الدنيا بتدور وبتلف بيه ومخنوق لحد ما وصل العزبه ودخل المزرعه وكان للاسف رافض الكلام مع أى حد حتى ندى فضلت تندة عليه وهو تجاهلها وفضل ماشى فى العزبة سرحان وحزين. ندى فضلت استغربت انه متجاهلها ومكمل وبعدين وقفت قدامه علشان تمنعة .

ندى:مالك ياهانى فيك ايه حبيبى ؟
هانى:...
ندى: رد عليا...بس هانى ساكت مش بيرد
ندى بدموع.كده ياهانى أبقى بكلمك ومتردش عليا ... وهو وكأنه جثه متحركه ماشى فى العزبة من غير اى هدف.
هانى:...
ندى فضلت تهز فيه علشان يتكلم:هانى رد عليا بقى أنا بكلمك حرام عليك سكوتك قلقنى فى ايه يا حبيبى مالك.
هانى بص لندى بحزن:ندى ارجوكى سيبينى دلوقتى مش عاوز أتكلم فى أى حاجه خالص لو بتحبينى بجد سيبنى.
ندى بقلق:هانى أنا مراتك حبيبتك هاتخبى عليا .
هانى انفعل عليها واتكلم بعصبيه:قلتلك سيبنى دلوقتى لو سمحتى. وسابها ودخل من غير ما يرد على اى حد ودخل الشقة اللى فيها اهلة .

طه استغرب حاله ابنه اللى دخل بوجوم ووشه اللى كان يغنى عن اى سؤال ومش راضى يرد على حد:مالك يابنى فيك إيه اللى حصل.
هانى بحزن:مافيش يابابا أنا تعبان بس وعاوز أنام.
فوزيه:يابنى ريحنا وقول لنا مالك إيه اللى حصل.
هانى اتعصب وزعق:أرجوكم كفايه ضغط عليا ارحمونى بقى وسيبونى فى حالى . 7

طه وفوزيه سابوة وهو دخل الاوضه ورمى نفسه على السرير وانكمش على نفسه وصورة الطيارة وهو بيفقد السيطرة عليها ملازمة وكأنه شريط سينما بيعرض قدامه وجسمه كله بيرتعش راحت ندى علشان تطمن عليه هى وأبوها من بعد ماحكت له انه تجاهلها بعد رجوعة بالرغم انه لما ودعها الصبح كان كويس ولما رجع كانت حالته على غير الحال ودة زاد من قلقها عليه لكنها معذورة لانها ماتعرفش اللى حصل .
محمد دخل هو وبنته لهم وطه ومراته رحبوا بيه وبعدين ابوة راح علشان يبلغه ان حماة منتظره هانى قام وراح يستقبل حماة وهو لسه على حالته .

محمد:حمدا لله على السلامه يابنى.
هانى بحزن ووشه فى الارض:الله يسلمك ياعمى .
محمد شاف هانى فى حاله لاتغنى عن أى سؤال.
محمد:أحم ندى خليكى جنب هانى.

ندى:حاضر يابابا... بعد شويه هانى استاذن منهم ورجع اوضته وندى راحت له وفضلت جنبه واخدته فى حضنها وهو دفن وشه فى رقبتها وفضل يعيط زى الاطفال لحد مانام وهو فى حضنها وهى فضلت قاعده جنبه وبتملس على شعرة لحد ماتاكدت أنه نام انسحبت بهدوء وطلعت قعدت مع أبوها وحماها وحماتها.

ندى بألم:المشكله أنى معرفش إيه اللى حصل.وسكوته تاعبنى اوى.
محمد:ماتفضليش تضغطى عليه يابنتى هو لما يروق هو هايحكى لنا إيه اللى حصل سبيه لحد ما يتكلم هوا.
ندى:حاضر يابابا ندى خرجت هى وأبوها من عند هانى وسابوة بهمه واللى حصله ماكنش سهل عليه.

بالليل شريف وصل لعربيه مجد وانتهز ان المكان فاضى ومحدش موجود ساعتها علشان يراقبه بوظ مكابحها بشكل محكم واستنى لحد ما مجد ركب عربيته وطلع بيها وشريف ساق عربيته هو كمان لحد ما وصل مجد لشريط السكه الحديد شريف جه من وراه بعربيته وفضل يزق فى مجد لحد مابقت العربيه قدام القضبان والإشارة قفلت عليه كان القطار جاى من بعيد بسرعة مخيفه مجد كان بيحاول يفتح باب العربيه بس للآسف معرفش حاول يكسر ازاز العربيه بس من غير جدوى اما شريف فركب عربيته بسرعه وبعد بعيد علشان محدش يلاحظ أنه عمل حاجه وبيراقب الوضع بمنتهى البرود وشاور له على رقبته كعلامه أنه حكم على نفسه بالموت وضحك بخبث وفضل يشوف القطار وهو بيقرب لحد ما دهس مجد والعربيه انفجرت واتفحمت وسط ذهول الناس اللى كانت ماشيه والعربيات واقفه من هول الصدمه.

شريف ابتسم بخبث وانتصار:لسه ماتخلقش اللى يهدد شريف البنهاوى يامجد بيه هههههه.

تانى يوم فى العزبه كان هانى لسه متجنب الكلام مع الكل.
ندى:وبعدين يابابا هانسيب هانى ساكت كده أنا قلبى بيتقطع علشانه ومش عارفه أعملة أيه.
محمد:روحى يابنتى اقعدى جنبه وحاولى تتكلمى معاه.
ندى:يابابا هانى من أمبارح وهو متجنب الكل حتى أنا رافض أنه يفضفض اويحكيلى أى حاجه.
محمد:معلش يابنتى روحيله تانى وحاولى تعرفى سبب حزنه.
ندى:حاضر يابابا ...ندى قامت وراحت لهانى وقعدت جنبه.
ندى مسكت إيد هانى بحب طبطبت عليه:هانى ارجوك اتكلم فضفضلى أما كنتش هاتحكي لى أنا هاتحكي لمين؟.

هانى بحزن وفع وشه لها واتكلم بمرارة:تصورى ياندى صاحبى كان عاوز يورطنى ويخلص منى انا لحد دلوقتى مش مصدق شريف باعنى كده بسهوله يخرم الطياره اللى هاركبها ومش بس كده ده كمان قطع اللاسلكي علشان ماعرفش أتواصل مع حد ولولا ستر ربنا كانت الطياره انفجرت بيا وبالركاب طب ليه كل ده أنا عمرى ما قدمت لحد أى إساءة يكون ده جزاتى طب ليه ياندى ليه .
ندى: معلش يا حبيبى بس فى حاجه مهمه أوى إنت نسيتها.
هانى:إيه هيا ؟

ندى:أن شريف يبقى أبن خاله داليا وممكن يكون اللى عمله فيك بأس منها علشان تخلص منك انت ومايسه
هانى بحزن:يلا أهو اتجزى واتطرد من شغله بس اللى حصل ماكنش سهل عليا ياندى صدقيني ماكنش سهل عليا ابدا.
ندى:معلش أنسى علشان ترتاح وعلشان خاطرى أنا ندى حبيبتك أطلع من الحاله اللى انت فيها دى.
هانى:حاضر ياحبيبتى حاضر علشان خاطر عيونك الحلوين دول.
ندى بحب: طب تعالى بقى لما نتمشى شويه علشان انت وحشتنى اوى.
هانى:أوك يلا.

هانى وندى اتمشو وبعدين رجعوا تانى المضيفه وفطروا كلهم مع بعض شويه وهانى فتح الجريدة كعادته بيتصفحه لقى مانشيت عريض بعنوان حادثه مفجعه ومروعة عن مصرع كابتن طيار تحت عجلات القطار ومحطوط صورة لمجد وهو جثته متفحمه .
هانى بحزن:لاحول ولاقوة إلا بالله الله يرحمك يامجد.
ندى:مين مجد دة ياهانى؟
هانى:ده صاحبى اللى صور شريف فيديو وهو بيخرم الطيارة. 3

جاسم بثقه:والله اللى انا شايفه ان موت مجد مش مجرد حادثه عاديه واحساسى بيقول انه بفعل فاعل.
هانى:تقصد يعنى أن شريف موته؟
جاسم:ده أكيد ومصلحه الطب الشرعى هاتقول إيه سبب الوفاة.بالظبط
هانى:أنا معرفش طب ولو شريف اللى عمل كده مصلحته إيه مش كفايه اللى عمله فيا ويخلص من مجد كمان والله حرام كدة كتير اوى عليا. 1

جاسم:فى ناس الحقد والغل مالى قلوبهم وأكيد أنه غيران منك وعلشان كده حب يخلص منك ولما فشل بعد مامجد كشفه وبين حقيقته قدام القائد بتاعكم حب ينتقم منه هو كمان.بس ماتقلقش مسير الحقيقه تبان.
هانى بأمل:يارب أمتى بس.
جاسم بثقه:قريب ان شاء الله ربنا هو المنتقم الجبار قادر يخلص لك حقك وحق مجد.

بعد يومين فى فيلا السويفى .
اتصلت داليا بشريف اللى كان نايم من كتر السهر ومتقل فى الشرب داليا فضلت ترن عليه لحد ما فتح.
شريف بنعاس:أيوة ياداليا.
داليا:أنت فين يا شريف.
شريف:فى البيت ليه.
داليا:طب تعالى علشان نشوف هانعمل إيه.
شريف بتوهان:نعمل إيه فى إيه.

داليا بعصبيه:لا بقولك إيه يا شريف أصحى وصحصح معايا كده .
شريف اتعدل من نومته واتكلم بزهق:انجزى ياداليا عاوزة إيه.
داليا:الظاهر أنك نسيت اتفقنا.
شريف:لا مانستش بس سيبنى يومين كده اظبط الأمور وبعدين اعملك اللى أنتى عاوزة.
داليا بعند:لا هاتيجى ودلوقتي يا شريف.
شريف بنفاد صبر:طيب طيب ادينى كده بتاع ساعه أقوم واخد شاور واجيلك اتفقنا.
داليا:ماشى يا شريف وأنا مستنياك.
بعد ساعه كان شريف وصل الفيلا فتحت له الخادمه ودخل.
شريف:ستك هنا.

الخادمه:آه ياسيدى ثوانى هاندها لك .بعد فترة جت داليا وقعدت معاة.
داليا:قولى بقى إيه اللى حصل.
شريف بدا يحكى لها كل اللى عمله علشان يخلص من هانى لحد ماطردته القيادة وفتحت معاة تحقيق موسع ولسه التحقيق شغال فى المطار.ولحد ماتخلص من مجد.
شريف:بس ياستى ده كل اللى حصل.بقيت خالى شغل بس اطمنى لأن بالرغم أن التحقيق لسه شغال معايا إلا أن الوحيد اللى شاف واقعه الطيارة مجد بس وأنا خلصت منه.

داليا بمكر وخبث أفعى:شريف نفذ اللى قلتهولك ولك عليا هأكلك الشهد.
شريف:أنتى جاهزة اللى طلبتيه منى.
داليا بمكر:أيوة جبت اللبس اللى هالبسه يوم مانوصل العزبه بس مش عاوزة أى غلطه تمام.
شريف:اامرى يا قمر بس هانعمل ده إمتى.
داليا:ياريت يكون النهاردة بالليل.
شريف:مش تقلقى هانخلص عليها.
داليا:ياريت يا شريف دى عامله زى القطط بسبع أرواح كل مره تنجى منها.
شريف بخبث:المرة دى ها تكون نهايتها على إيدك.
داليا:هايحصل وهاخلص منها.

بالليل فى العزبه الكل كان بيضحك والابتسامه مش بتفارق وشوش الجميع كانوا قاعدين فى استراحه كبيره والاستراحه دى فيها أوض للنوم .كان جاسم ومايسه قاعدين مع بعض بيهزروا ومعاهم هانى وندى أما محمد فكان قاعد يتكلم مع طه وفوزيه فى أمور أولادهم واستعدادت الفرح علشان يكون فرح جميل ويليق بيهم.الوقت عدى بسرعه والكل دخل اوضه علشان ينام ومن طبيعه مايسه أنها مش بتخاف من الضلمه وعلى طول بتنام والنور مطفى أوشبة موجود لكن اللى حصل بعد كده خلاها تخاف حتى من خيالها.

مايسه كانت نايمه ومستغرقه فى النوم وفجاه صحيت على أصوات غريبه جدا أصوات مرعبه حاولت تغطى وشها من الخوف ومع ذلك الأصوات دى بتعالى وبتقرب منها بدأت تخاف اكتر قامت ونورت النور اختفت الأصوات دى واستغربت نفسها لانها مش بتحب افلام الرعب طب ياترى ايه سبب الاصوات دى المهم تجاهلت الامر وطفت النور ورجعت علشان تنام تانى الأصوات رجعت أعلى من الأول طلعت من الاوضه وبصت لقت الأنوار بتطفى وتنور لوحدها .

مايسه بخوف:مين هناك مين.

بس للأسف محدش بيرد والأنوار عماله تطفى وتنور لوحدها وفجاه ظهر شكل واحده بلبس مرعب ومع الأنوار اللى بتطفى وتنور الواحده دى كل شويه بتقرب من مايسه والمسكينه بترجع بضهرها لورا وخايفه وفجأة انقضت عليها وعاوزة تخنقها وطبعا الوش المرعب دة ماهى الا داليا العقربه متنكرة فى لبس الست المرعبه اللى كانت فى فيلم الرعب THE Grudge أو الضغينه وفضلت تحاول تخنق فيها ومايسه بتصرخ وبتستنجد بأى حد ينقذها من ايديها .

مايسه:اااااااااااه جاسم الحقنى ياجاسم ...ولسه داليا بتخنق فيها مايسه حاولت تغرز ضوافرها فى رقبة داليا اوتشد اللبس من عليها بس فشلت وهى ايديها لسه على رقبتها لحد مافقدت وعيها وهربت بسرعه علشان محدش يشوفها اما جاسم فكان وصل على صوتها واتفزع لما شافها فاقدة الوعى .
جاسم بخوف وقلق:مايسه حبيبتى ردى عليا ردى عليا .
جاسم حاول يفوقها لكن مافقتش قاس نبضها لقاها كويسه بس مغمى عليها جرى وصحى ابوة.
جاسم فضل يهز فى ابوة:بابا بابا.

محمد قام بفزع:أيوة يابنى فى ايه تانى حصل ؟
جاسم:مايسه فقدت وعيها يابابا ومعرفش ايه اللى حصل بس فى على رقبتها علامه صوابع أنا لازم اخدها وأطلع بيها على المستشفى حالا لأنى حاولت افوق فيها وهى مش بترد عليا أنا خايف عليها أوى يابابا.
محمد:ماتقلقش يابنى خير أن شاء الله.

جاسم اخدها وشالها مابين دراعاته ووداها المستشفى وقلبه هايطلع من مكانه خوفا عليها.
جاسم بلهفه وخوف:عاوز دكتور بسرعه.
بعد شويه جه الدكتور وجاسم دخلها الاوضه والدكتور كشف عليها.
جاسم:مالها يا دكتور طمنى عليها.
الدكتور:جالها حالة إنهيار عصبى شديد وواضح أنها اتعرضت لصدمه كبيرة أوى وهاتفضل فى المستشفى يومين كده.لحد ماترتاح.
جاسم:طيب يا دكتور ممكن أفضل جنبها.

الدكتور:مافيش مشكله خليك جنبها لان الصدمة كانت قويه اوى عليها.
جاسم:أن شاء الله يادكتور.
مايسه كانت لسه تحت تاثير المنوم وفضلت تحت عين جاسم وماغبتش عنه لحظه قرب بشفايفه من رقبتها وبدأ يبوس مكان الكدمه ورجع قرب شفايفه من شفايفها واودع فيها كل مشاعرة لها. مايسه بالرغم من تعبها واللى حصل لها إلا انها صحيت وفتحت عينها بس كانت عامله نفسها نايمه وبعدين ضحكت ببراءة.
مايسه بتعب:مش عيب عليك لما تتحرش بواحده نايمه.
جاسم بصلها بضحك واتكلم بعشق:حبيبتى ألف سلامه عليكى دة انا كنت هاموت من قلقى عليكى.
مايسه اتعدلت واتكلم بثقه:الحمد لله ياجاسم طول ما انت جنبى هابقى كويسه وبخير.
جاسم:انا هاعمل المستحيل علشان محدش ياذيكى.

مايسه اترمت فى حضنه وفضلت تعيط وجاسم باس عينيها بحب ومسح دموعها.
جاسم:هشششش أوعى أشوف الدموع دى فى عنيكى تانى العيون الجميلة دى تضحك مش تبكى...واخدها فى حضنه وطبطب عليها لحد ماهديت. بعد شويه الكل وصل المستشفى أبوها وامها وحماها واخوها وندى ودخلوا لها علشان يطمنوا عليها.
فوزيه بحزن على حاله بنتها:حبيبتى يابنتى... وحضنت مايسه.
مايسه:الحمد لله يا ماما أنا كويسه ماتقلقيش.

فوزيه:يابنتى كويسه ازاى بس دى علامات الصوابع معلمه فى رقبتك.
مايسه:عارفه يا ماما أنا حسيت أن اللى بتخنقنى النهاردة كأنها داليا.
طه: أن بعض الظن إثم يابنتى وبعدين داليا هاتيجى ليه العزبه بس ولية عاوزة تخنقك بلاش يابنتى كلام مرسل وخلاص علشان مش تاخدى عليه ذنب.
جاسم بضيق: لا ياعمى انا دلوقتى متأكد انها هى علشان تنتقم منى ومنها .
طه:يا بنى ماأنا من الأول قلتلك سيب بنتى وارجع لها بس أنت ماسمعتش كلامى.

جاسم:مع احترامى لحضرتك ياعمى أنا مش هارجع لداليا .أنا بحب بنتك ومش هاكمل حياتى غير معاها هى وبس لاداليا ولا غيرها يهمونى بشيء.
مايسه:ربنا يخليك ياحبيبى.
جاسم:ويخليكى ياحبيبتى ياحته من قلبى.
مايسه حست بالأمان فى حضن جاسم ونامت زى الأطفال فى حضنه من بعد ماالكل سابوها معاة.