رواية لعبة في يده للكاتبة يسرا مسعد ج1 الفصل الثالث
بعد مرور ساعتين دخلت مدام هدى مكتب سالى والتى كانت منكبه على العمل فقالت بدهشه: انتى لسه ماقمتيش
رفعت سالى انظارها بدهشه: ااقوم اروح فين
هدى: ساعه الغدا يا قمر
سالى: غدا؟ غدا ايه؟
هدى: الساعه اتنين بناخد بريك تلت ساعه بننزل الكانتين تحت ونطلب غدا او اللى معاه غدا بينزل تحت وبياكل وبعدين بنطلع المكاتب تانى
سالى: انا حاسه انى بشتغل بره مش فى مصر
هدى: صراحه دى احلى حاجه فى الشركه هنا على الرغم انها قطاع خاص بس فعلا اصحاب الشركه بيحترموا ادميه الموظفين الصراحه انتى محظوظه انا كنت بتمنى اشغل بنتى هنا بس للاسف لسه ماخلصتش دراسه فى تانيه تجاره.
قامت سالى وخرجت برفقه مدام هدى: حضرتك عندك بنت فى الجامعه ماشاء الله مايبنش عليكى
هدى: ههههه ااه عندى ايمان ومحمد فى تالته ثانوى ومطلع عينى وعمرو فى تالته ابتدائى
سالى: ربنا يخلى ويفرحك بيهم
دخلت سالى الى القاعه الواسعه والتى كانت تطل على حديقه صغيره وكان سقفها مصنوعا من الزجاج مما منح القاعه اناره طبيعيه واتسم المكان بالهدوء والنظافه الشديده.
اشارت هدى بيدها الى فتاه ما تعرفت عليها سالى على الفور انها موظفه الاستقبال
قالت هدى: سالى السكرتيره الجديده اكيد اتقابلتو هسيبكم واروح اطلب من الكانتين اكل تحبى اجيبلك حاجه معايا يا سالى
سالى: لاء ميرسى انا هروح اجيب ماتتعبيش روحك
هدى: مافيهاش تعب بصى هوفر عليكى هنا احلى حاجتين البرجر وسيزر سالط اجيبلك الاتنين وخلاص
سالى: ماشى خلاص انت الادرى
انصرفت هدى تاركه سالى برفقه موظفه الاستقبال البشوشه والتى بادرتها بالقول: مبروك عليكى التعيين يا سالى
سالى: ميرسى بس انا معرفتش اسمك لسه
الفتاه: انا منى... واشارت لفتاه عبوس تجلس برفقتها تعبث فى هاتفها النقال بعصبيه ..ودى مروه بتشتغل فى العلاقات العامه . اتفضلى واقفه ليه
جلست سالى وقالت: ميرسى
رفعت مروه انظارها عن هاتفها وقالت بنبره لم ترتاح لها سالى: انتى بقى سالى السكرتيره
سالى: ااه انا
مروه: بيقولو انك دكتوره ...ودكتوره فى ايه ان شاء الله
سالى: انا طبيبه اسنان
منى: معقول.. بجد... لا بتهزرى
سالى: ابدا والله
منى: وايه اللى عاجبك فى شغل السكرتاريه
سالى: اهوه... تغيير
منى: وايه رأيك فى الشغل ؟
سالى: الصراحه ...الله يخربيت الافلام الواحد كان فاكر السكرتيره دى واحده فاضيه قاعده على المكتب تتزوق وترد على التليفون هههههههه
انا من ساعه ماجيت الصبح وانا ضهرى متنى على المكتب لما فى خلال اسبوع ممكن يطلعلى اتب
منى: هههههههه معلش انا كمان من كتر الوقفه طلعلى كالو فى كل صوابع رجلى وحياتك
مروه: حد قالك تلبسى كعب 6 سم
منى: معلش برضه الطول هيبه وانت فرعه كده تحسى ازاى بالقصيرين اللى زى حالتنا انا وسالى هههههه
سالى: انتى كام ؟
منى: 154 بلا فخر
سالى: انا 155
منى: بكرهك... حتى انتى اطول منى
سالى:ههههه.. لاء انتى الاطول بالكعب انا مابلبسش اكتر من 3 سم رجلى بتوجعنى
منى: كلنا لها يابنتى ..انتى مرتبطه؟
سالى: ..لاء
مروه: ااااااه فتحتى سيره الارتباط والحب الضائع مش هنخلص بقى ياست منى
منى: يابنتى مافيش احلى من الحب.
قالت مروه بمكر: طيب... حضره الحبيب مانزلش عينه من علينا من ساعه سالى ماجت قعدت معانا اندهله انا ولا تندهيله انتى
منى: مين معتز؟هوه فين قاعد فين ؟انا مش عاوزه ادور
مروه: قاعد على يمينك من وره ثم اشارت له مروه فاعترضت منى وقالت: ياربى يا مروه قولتلك ماتشاوريش
لم تفهم سالى مجرى الحديث فاكتفت بالصمت وخفض انظارها فيما قاطع جلستهم صوت معتز الذكورى وهو يقول: شايف وجوه جديده
مروه: اهلا يا معتز طيب مش تيجى تسلم ولا مافيش فى دماغك غير الوجوه الجديده
رفع معتز حاجبيه واجتذب كرسيا وقربه من منى الجالسه تعبث فى هاتفها متظاهره بالانشغال: لا ازاى الوجوه الجديده وحتى القديمه اللى منطنشانى وتقلانه عليا
رفعت منى حاجبها بتعجب: نعم؟ حضرتك بتكلمنى.
معتز: انا !لا ابدا... بيتهيألى شوفتك قبل كده ...فين يا معتز ؟ فين يا معتز؟
منى بسماجه: هههههه لاء ...خفيف
معتز بتهكم: وبمعلقتين سكر وحياتك ... انما يا مروه ماعرفتناش يعنى
مروه: سالى السكرتيره الجديده ...معتز محامى الشركه
سالى: اهلا
معتز: اهلا بيكى شركتنا نورت والله.
منى: سالى تعالى نروح نجيب حاجه ناكلها مدام هدى بتتكلم فى التليفون الظاهر نسيتنا
معتز: لا معقول تقومو وانا قاعد هاه يا سالى تحبى تاكلى ايه؟
منى: انا وهيا هنقوم وفرصه سالى تتعرف على المكان هتيجى يا سالى؟
سالى: ااه تعالى حتى نمشى رجلينا شويه
غادرت سالى برفقه منى وتتبعهم معتز بنظره
منى: مروه ساعات بتبقى سخيفه انا منبهه عليها ماتناديش معتز مع ذلك شاورتله
سالى: معلش ماتحطيش فى بالك
وصلت الفتاتان الى منصه الطعام عندها توجهت اليهم هدى بالحديث: ياخبر انا آسفه انشغلت بالتليفون ونسيت الاكل
منى: ولا يهمك يا مدام هدى كان الله فى العون
هدى: هيجننى محمد ..عنده درس فى البيت وبسلامته لسه مارجعش
انصرفت هدى تاركه منى وسالى التى طلبت طبقا من سلطه فقط فخاطبتها منى قائله: انتى بتعملى رجيم ولا ايه؟
سالى: لاء بس اصل مدام هدى كانت قايله ان الغدا تلت ساعه فيادوب الوقت.
منى: على رأيك انا وانتى اول ناس بيتلاحظ غيابها... الظاهر هعمل زيك واطلب سلطه بس ...كده كده اتعكر مزاجى ومش هعرف اكل بنفس
سالى: هيا مروه ممكن تزعل لو سيبناها وقعدنا فى تربيزه انا وانتى سوا ؟بصراحه انا مش بحب الاختلاط اووى
منى: مروه تزعل!... انتى بتتكلمى عن حد تانى ...معلش انتى اصلك عشان لسه ماتعرفيهاش... مروه دى اجدع واحده تخبط فى الحلل ولا يهمها وتسيبك تتفلقى كمان ...والصراحه انا ماكنتش ناويه ارجع هناك ..تعالى نقعد على التربيزه دى لوحدينا
جلست سالى برفقه منى فهمت منى بسؤالها: انتى ساكنه فين؟
سالى: فى محرم بيه عند مستشفى حساب
منى: ياه دا انتى جارتى بقى انا كمان فى محرم بيه بس شارع امير
سالى: شوفتى طلعنا جيران فعلا كويس نروح سوا
منى: ااه تعالى ااقعدى جنبى فى الاتوبيس عشان مروه بتنزل قبلى وبقعد بقيه السكه لوحدى
سالى: اتفقنا
مضى اليوم وانتهت ساعات العمل ووصلت سالى الى منزلها اخيرا
واستقبلها والدها استقبالا حافلا وقال: لولو ...اخيرا ...البيت كان وحش اووى من غيرك مش متعود انك تقعدى بره كتير اووى كده
سالى: معلش يا بابا اخدونى على مشمى
محسن: هاه واخبار الشغل ايه؟... حلو
سالى: حلو جدااااااااا بس متعب الصراحه اووى يا بابا
محسن: احكيلى عن كل حاجه
خرجت مجيده من المطبخ قائله: كده برضه تيجى وماتدخليش تسلمى عليا
سالى: معلش يا ماما انا لسه داخله والله
مجيده: طيب غيرى هدومك واتشطفى وتعالى اكون حطيت الاكل وتقعدى تحكيلنا بالتفصيل
مر اسبوع على سالى تستيقظ فى الخامسه صباحا وتعود فى تمام السادسه مساءا مرهقه لا تكاد تتناول طعامها حتى تخلد الى النوم
حتى حل يوم الجمعه الاجازه الاسبوعيه حينها تجتمع العائله حضرت اختها برفقه زوجها ولم تسلم سالى من تعلقيات زوج اختها على مهنتها الجديده
غادرت الاخت برفقه زوجها وظلت كلمات معتصم تطاردها "سكرتيره ...اخرتك سكرتيره يا سالى "
فأشعرتها بالضيق فقررت مهاتفه صديقتها فى العمل منى والتى اصبحت مؤخرا من اقرب صديقاتها بل صديقتها الوحيده بعدما تركت عملها الحكومى وتخلى الصحاب عنها.
سالى: الو منى؟ ازيك؟
منى: ازيك يا سالى بنت حلال مصفى كنت لسه هتصل بيكى حالا
سالى: القلوب عند بعضها
منى: انا زهقانه اووى ماتيجى نخرج
سالى: تصدقى اخدتى الكلمه من على لسانى ماشى هنروح فين
منى: اى مكان ايه رأيك نروح جرين بلازا نقعد فى اى مكان هناك ولا حتى ندخل سينما فيلم احمد عز الجديد نزل
سالى: مش عارفه موضوع السينما ده الوقت اتأخر.
منى: ليه هنلحق حفله 9
سالى: ياسلام ونخلص امتى ونروح امتى ونصحى تانى يوم للشغل ازاى ؟
منى: اوف فكرتينى بالشغل والصحيان بدرى خلاص تعالى نقعد فى اى كافيه ولا اقولك نتقابل فى محطه الرمل نلف على المحلات وناكل ايس كريم
سالى: اوك هقول لبابا واقابلك على 7 هناك ماشى عند جوجو بتاع الفشار
منى: بصى هتجيبى تانى سيره الفشار هقولك ندخل سينما هههههه
سالى: هههههههه لا خلاص سلام هقابلك 7 اوعى تتأخرى
ارتدت سالى ملابسها وخرجت من غرفتها واتجهت الى غرفه المعيشه فوجىء بها والدها وهى مرتديه ملابسها وتستعد للخروج
محسن: على فين يا لولو؟
سالى: هخرج يا بابا مع واحده صحبتى
مجيده: واحده صحبتك! صاحبتك مين ؟
سالى: منى يا ماما معايا فى الشغل
مجيده ممتعضه: وسكرتيره رخره؟
سالى: لاء يا ماما موظفه الاستقبال هناك
محسن: وماله يابنتى اخرجى وغيرى جو
مجيده: وهتروحو فين؟
سالى: ابدا يا ماما هننزل نتمشى فى محطه الرمل ومش هتأخر
محسن: طيب يا حبيبتى خدى بالك من نفسك
خرجت سالى من المنزل عندها توجه محسن الى مجيده بالكلام: ايه يا مجيده مالك مضيقاها على البنت كده ليه؟
مجيده: يعنى ما انتش عارف؟ بنتك مطلقه عارف يعنى ايه؟ وكلام الناس
محسن: ليه يعنى... ده كان كتب كتاب ومحصلش نصيب وخلاص ...ندفن البنت بالحيا وهيا لسه مادقتش طعم الدنيا
مجيده: كفياك دلع فيها يا محسن انا خايفه البنت تقعد جنبنا انا وانت
محسن: وماله تقعد جنبى معززه مكرمه ولونيش اديها لراجل يبهدلها... ويقلل من كرامتها
مجيده: هوه انا بقولك نرميها... بس شد عليها شويه
محسن: كفايه انتى طول عمرك شاده عليها وعلى اختها
مجيده: انا بشد لان حضرتك طول عمرك مرخى وسايبهم براحتهم ودول بنات
محسن: والحمد لله متربين احسن تربيه لاعمرهم عصيونا... ولا مشيو غلط
مجيده: مقولتش حاجه ربنا يتممها علينا بالستر .اقعد ساكت بقه الماتش هيبتدى
محسن: برضه مصارعه حره انا مابيعجبنيش الرجاله القالعه دى
مجيده: ماتخلنيش اتكلم هاه...من كام يوم كنت قاعد تتفرج على مصارعه حره بتاعه الستات.
محسن: انا! ااااااااه ...لاااااااا... انا اصلى كنت بقلب فى التلفزيون وبعدين لقيت مصارعه حره ...قلت اسيب القناه ليكى تيجى تتفرجى ياحبيبتى ... هوا انا ااقدر ابص للمزز دى واسيب حب حياتى ههههههههه...بقولك ايه ماتسيبك من الماتش وقومى اعمليلنا كوبايتين شاى والبيت كده فاضى وناخد راحتنا فى الكلام شويه فى كلام كنت عايز ااقولهولك
ابتسمت مجيده وقد فهمت ما يرمى اليه زوجها: ياراجل كبرت وبقيت جد... عيب عليك... كلمتين ايه
محسن: الله انتى هتكبرينا ليه يا مجيده تعالى ياشيخه وسيبك من الماتش قال مصارعه حره قال تعالى نلعب عروسه وعريس.
ارتفعت ضحكه مجيده قائله: يووووووووه جتك ايه يا محسن
امضت مجيده ومحسن وقتا حميما رائعا فيما امضت سالى هى الاخرى وقتا طيبا مع منى فجلسوا سويا فى باسكن روبنز وتناولو بعضا من الايس كريم
سالى: ياااااااااه يا منى ماتعرفيش انا بقالى اد ايه ماخرجتش واتبسطت كده
منى: لاا انا والله الشغل ده جالى عشان يربينى... يابنتى انا كنت كل يوم لازم اخرج ان شالله اروح السوق اشترى طلبات البيت ماطقيش القاعده فى البيت
سالى: يابختك... ومامتك بتسيبك تخرجى.
منى: ماما يووووه دى بتزقنى زق من البيت .اصل عندى اخين اصغر منى تؤام فى ثانويه عامه السنادى مطلعين عينها
سالى: الله يكون فى عونها
منى: انتى مامتك بتشتغل يا سالى ؟
سالى: لاا ماما طوول عمرها ست بيت
منى: ااه عشان كده فضيالك بقى على طوول ...انا ماما وكيله مدرسه وكانت مدرسه عربى قبل كده فكانت مشغوله شويه
سالى:انما ايه حكايه معتز؟
منى: ابدا ياستى بنحب بعض
سالى: طيب ماتخاطبتوش ليه
منى: بصراحه مش ماليه ايدى منه وخايفه ااقوله يجى يتقدم... كمان هوا لسه بيدور على شقه
سالى: ليه مش ماليه ايدك انتى مش قولتى انكم بتحبوا بعض؟
منى: معتز اصله بتاع بنات وساعات بخاف انه بعد مانتجوز يفضل فيه العيب ده
سالى: بس شكله طيب
منى: طيب مقولناش حاجه بس اللى فيه داء يابنتى ...زى زياد كده
سالى: زياد مين؟
منى: زياد مين... زياد سليم انتى نسيتى
سالى: ااااااه صح ده بقى بتاع بنات درجه اولى ده اول يوم استلمنى
منى: لا والله احكيلى احكيلى عمل معاكى ايه على فكره استلمنى اول ما تعينت برضه بس اخوه جاسر بهدله يومها بس زى ماتقولى دلوقتى جاسر مش فايقله اووى
سالى: اهو جاسر ده انا مش ببلعه خالص ...والله مستغربه ازاى ده يكون اخو زياد ولا حتى اسامه
منى: ليه ده سو تشارمينج يابنتى عليه كده هيبه وطله ولا نجوم السيما ولا عينيه فظيعه تحسى اما يبصلك كده كأنه بيخترقك
سالى: ههههههه ...شعااااااع هههههههه انتى تحفه والله
منى:لا بجد... فى بنت فى الدنيا ماتعجبش بجاسر سليم! انتى بتهرجى ولا بتتقلى يا هانم
سالى: لا والله بس تحسيه ruff كده فى التعامل
منى: ماهو ده سر جاذبيته مش اى واحده يكلمها ..تقيل اوووى... وراسى كده
سالى: وعنده برود اعصاب اسمالله ولا جراح بريطانى هههههههه
منى: ههههههههه ااه من النحيادى اوووى.. لااا ...بس لما يتنرفز ممكن يهد الدنيا... بس اللى حصله خلاه يهدى شويه ...ولو ان مش اووى برضه لسه برضه جاسر سليم
قالت سالى فى اهتمام: وايه اللى حصله؟
منى:جاسر ده كان دنجوان درجه اولى بس على تقيل مش زى زياد المهم انه فجأه لقيناه اتجوز بعدها بسنتين باين ويمكن ااقل طلق مراته بيقولو... والله اعلم انها خانته.. فطلقها ...بس اخدت ابنه الوحيد وهربت من البلد ولحد دلوقتى مش عارف يرجع ابنه
سالى: لاحول ولا قوه الا بالله زعلتينى عليه
منى: ماتزعليش على غالى يا ماما... يابنتى انتى مستقليه بيه الفلوس تعمل البدع... كلها شهر ولا اتنين ويعرف يرجع ابنه
سالى: ومراته دى ست اكيد مش محترمه ولما هوا لافف كده وداير يقع الوقعه دى
منى: بيزنس... اتجوزها بيزنس... ابوها صاحب اكبر شركه استيراد خامات بتروليه فى مصر وكان عايز يشاركه ويوسع اعماله
سالى: اااه قولتيلى يعنى مش حب ولا كلام من ده
منى: حب مين يا ماما جاسر انسان عملى جدا وطموح جدا جدا ... والصراحه ما اظنش ان فى واحده ممكن تميل عقله ولا قلبه دا الستات بتترمى تحت رجليه ...خلي الحب للغلابه اللى زى حالتنا بيحلمو بشقه ولا عش العصفور يقضينا
قالت سالى بأسى: وحياتك ولا الحب ساعات بينفعنا وممكن الناس تستخسر فينا حتى عش العصفور
قالت منى باهتمام: انتى حبيتى قبل كده يا سالى
لوت سالى شفتيها وقالت بمراره وكادت ان تبكى: ايوه بس للاسف كنت هبله
منى: ايه اللى حصل؟
سالى: ااقولك بس بليز ماتجبيش سيره لحد
منى: عيب عليكى ينقطع لسانى اصلا
سالى: بعد الشر انا اصلى موقفى حساس شويه... انا... مطلقه ...بس بعد كتب الكتاب فالواقع قبل دخلتى ب 3 ايام بس
منى: ياخبر...طيب ايه؟ ماحولتيش ترجعى المايه لمجاريها.
سالى: ماكنش ينفع يا منى ماكنش ينفع... ايهاب كان دكتور زميلى فى المستشفى اول ما جالى التكليف اتصاحبت فى الشغل على شله بنات معايا دكاتره كمان كنا بنروح ونيجى سوا وف يوم كنت طالعه امضى لقيت واحد وقفنى وطلب منى نمره تليفون بيتنا وقالى عايز يتقدم انا كنت بموت فى جلدى من الكسوف... المهم جه واتقدم واتخطبنا وحبيته اووى وكتبنا الكتاب قبل الدخله بحوالى شهرين... وللاسف اكتشفت انه على علاقه بواحده زميلتى فى المستشفى وكانو جيران اصلا... بس هيا كانت مش بتحبه وحاول كتير يقربلها وهيا كانت بتصده اما لقت انه خطبنى اتغاظت ورجعت تانى تكلمه... والاستاذ طلقنى قبل فرحنا عشان يتجوزها... ده كان شرطها.
منى: ياااااااااااااااااه معقول...فى ف الدنيا نداله بالشكل ده؟ حرام عليه يعنى كان عاملك حبايه مسكن ولا تلاقيه خطبك عشان يغظها
سالى: الله اعلم ماتتخيليش صدمتى كانت كبيره ازاى وماعرفتش ارجع شغلى كل زمايلنا كانو بيتكلموا على اللى حصل ناس تمصمص فى شفايفها شفقه عليا ...وناس طلعت اشاعه انى انا اللى لفيت عليه وفرقت مابينهم... بس قال ايه حبهم انتصر ...وطبعا هيا اللى كانت وره الاشاعه دى
منى: دى بنى ادمه فعلا واطيه استغفر الله العظيم ...بس انتو ليه ياسالى كتبتوا الكتاب بدرى كده.
سالى: اللى حصل ان ايهاب كان مقدم على بعثه وكان عايز ياخدنى معاه طبعا فكتبنا الكتاب عشان انتى عارفه الاقامه والحاجات دى بابا ماكنش موافق كان بيقوله بعد مانتجوز يسافر هوه ويظبط حاله هناك وبعدين يبعتلى بس ماما الله يسامحها فضلت تزن على بابا بقى عشان يوافق كانت عايزه تتطمن عليا
منى: النصيب يا سالى وانتى طبعا بعدها سيبتى الشغل فى الحكومه وجيتى اشتغلتى هنا فى الشركه؟
سالى: لا يا ريت انا فضلت مكمله وعامله نفسى زى الجبل وبالعكس روحت اخدت كورسات فى الكومبيوتر والانجليزى كمان بقيت بحاول اشغل نفسى بأى شكل بس جوايا كان مكسور اووى ...لحد فى يوم طالعه امضى فى الحضور لقيت دكتور كبير كده عنده بتاع 50 سنه لقيته بيوقفنى وعمال يسألنى عن اخبارى وكان باين عليه كده عاوز حاجه... قلت فى عقل بالى يمكن يكون عنده ابن ولا حاجه من سنى وعاوزنى ليه... فؤجئت بيه عاوز يتقدملى ...اتقهرت ساعتها هيا حصلت ... واللى يغيظ انى اطول منه.
لم تتمالك منى نفسها فضحكت وقالت: كمااااااان ...ههههههههههه. يابنتى ايه حكايتك كل ماتطلعى تمضى يتقدملك واحد ههههههه لااااا انا من بكره هروح اقدم على وظيفه هناك.
سالى: ههههههه وماله عشان الدكتور اللى اتقدملى اخر مره يتقدملك
منى: وده ان شاء الله مش شايف نفسه كبير عليكى مش يتكسف على دمه
سالى: انا عارفه... بلاوى بتتحدف على الواحد. بس حسيت ساعتها ان نفسى مكسوره اوووى ...للدرجادى!... واحد كان واخدنى كوبرى ...والتانى اد ابويا
منى: ولا يهمك ياجميل ...ولاااااااااا تزعلى روحك بكره ربنا يبعتلك اللى احسن منهم كلهم ويستاهلك وتستاهليه بجد
سالى: ربنا يخليكى يا منى... بجد بترفعى معنوياتى وربنا يقدملك الخير ويهديلك معتز
منى: يارب يا اختى يارب.
سالى: ههههههه طيب يالا بينا نقوم بالذوق احسن ماما تزعل منى مش عاوزه اتأخر
منى: لا على ايه يالا خلينا نروح باحترمنا برضه عشان نعرف نصحى بدرى ولو انى كنت هموت واشترى الصندل ابو شرايط ده
خرجت سالى برفقه منى من المحل وسارت معها وهى تقول: يابنتى ارحمى نفسك ده كعبه ولا عشره سنتى ...فقرات ضهرك هتتعبك بعد كده
منى: انتى عارفه مين معقدنى من قصرى ؟
سالى: مين...مروه
منى: لالااا مروه دى انا مابحطش كلامها فى ودانى ومش هسلم منها ولا انتى كمان.
سالى: يا ساتر ليه كده
منى: عارفه النيك نيم بتاعها بين الموظفين ايه؟
سالى: ايه؟
منى: مروه رويتر وهيا عارفه ولا بيهمها... اى فضيحه تجبلك قرارها ...كلنا بنقولها كان حقك تشتغلى صحفيه وتتعينى فى مجله من اللى بيكتبوا عن فضايح الفنانين
سالى: يااااااه للدرجادى
منى: اهى دى بالذات يا سالى احذرى انك تقولى قصادها اى حاجه عن موضوعك ده هيا فيها عيب انها كمان ممكن تنقل الكلام بس تحرفه بحيث يطلع بشكل تااااانى خااااالص.
سالى: كويس انك حذرتينى انا اصلى للاسف فيا طبع زفت ... بثق فى الناس بسهوله اووى وماتخيلش ليه اصلا حد يأذى التانى او يجرحه
منى: الدنيا مليانه بلاوى
سالى: اخدتينى فى دوكه ومقولتليش مين اللى بيحسسك بقصرك يبقى اكيد معتز
منى: هههههه لاااا معتز اكتر حاجه بتعجبه فيا هيا قصرى ااه والله عارفه مين
سالى: مين
قالت منى بلهجه حالمه: جسوره ...ببقى واقفه الصبح وره الكونتر والاقيه داخل عليا بحس انى قزمه جمبه
سالى: هههههههه انا الحمد لله بدخله بيبقى قاعد على المكتب انا مش ناقصه خوف ورعب منه
منى: ااه ساعات فعلا بحس انى خايفه منه رغم انه قلما لما يكلمنى.
سالى: تحسى انه على طوول مافيش حاجه عجباه ولو عملت شغلى صح وتمام التمام ولا ينطق بأى كلمه ولا حتى شكرا واول ما اغلط مهما كان غلط تافه الاقيه اتقلب وبقى عصبى ويكلمنى باستهزاء كده
منى: الله يكون فى عونك فعلا ياريتك كنتى اشتغلتى معايا فى الاستقبال تحت كنا هنسلى بعض
سالى: المهم اننا اتسلينا النهارده انا بجد اتبسطت اووى
منى: خلاص خلينا نكررها الاسبوع الجاى بس بدرى شويه عشان ندخل سينما يارب فيلم احمد عز يفضل موجود
سالى: ههههه يا ادى احمد عز اللى واكل دماغك ده.
منى: الاول كنت واخده الموضوع عند فى معتز بيغير منه موووووووووت بس بعد كده لقيته بجد كيوت خالص
سالى: يابنتى ارحمى الراجل ليه حق بقى... كل الرجاله عندك ...سو تشارمينج ...وعليه نظره ...وشعاع... وكيوت ايييه هههههههههه
منى: هههههههه انا مكنتش كده بس لما معتز بيغظنى بقيت انا كمان اغيظه بس خلاص هحترم نفسى شكلى من هنا ورايح
سالى: ااه يفضل راعى حالتى الانسانيه ههههههه
منى: حاااضر ياستى
عادت سالى الى المنزل وجدت والدايها قد اخلدا الى النوم فنامت هيا الاخرى