قصة انتقام الحب ج1 بقلم أمنية الريحاني ف2 غيرة وتملك
.اميرة بلعت ريقها وقالت فى نفسها: شكل النهاردة مش هيعدى على خير
لقت حسن بيندهلها بصوت عالى باين عليه الغضب: أميرة... تعالى هنا
صوته كان عالى لدرجة انه لفت انتباه الى واقفين معاها
رحمة خافت على اميرة وجت جنبها فأميرة بصتلها ببصة عتاب وبصوت واطى:مش قلتلك بلاش يا رحمة اهى شكلها هتقلب غم
رحمة:معلش يا أميرة حقك عليا روحيله يمكن تعدى على خير
اميرة راحت لحسن وولاء جت تهمس لرحمة فى ودنها: هو مين ده يا رحمة وماله شكله زعلان كده ؟
رحمة: ده حسن خطيب أميرة
أميرة راحت لعند حسن الى اول ما جتله شدها من ايديها بقوة ادام الناس وسحبها معاه اميرة كان بتتألم من ايديها بس هو تجاهل ده وفضل يشدها وراه
أميرة فى ألم: اه ايدى يا حسن. براحة شوية فى ايه؟ الناس باصة علينا
حسن بزعيق: انتى تخرسى خالص ومسمعش حسك لحد ما نروح وحسابنا مش هنا مفهوم
مشى حسن وأميرة وطول الطريق مش راضى يبصلها ولا يكلمها بس حاسة بيه وهو قاعد جنبها كانها بركان بيغلى جواه وانفاسه الى بتطلع منه انفاس نارية .أميرة وحسن وصلوا لبيت أميرة وأميرة تجنبا لغضبه كانت هتطلع علطول لكن لقته بيشدها من ايديها فى مدخل البيت
أميرة: فى ايه يا حسن كفاية كده بقى وجعتنى
حسن بزعيق:وكمان ليكى عين تتكلمى .ممكن اعرف ايه المسخرة الى شفتها دى؟ بقى عشان كده مكنتيش عايزانى اجيلك النهاردة اوصلك طبعا عشان تبقى على راحتك فى الضحك والهزار وميجيش النكدى الى بينكد عليكى ولا كأنك مخطوبة لمغفل والمفروض تحترميه
أميرة بغضب: بس يا حسن كفاية كده انا مش هسمحلك بكلمة واحدة زيادة انا محترمة غصب عن اى حد .وانا لو بحترم بحترم نفسى قبل ما بحترمك .وانا اصلا مش محتاجة انى اخليك متجيش عشان اقف مع زمايلى لانى ببساطة مبعملش حاجة غلط اخاف انك تشوفها دول زمايلى فى الكلية ووارد انى اقف معاهم خصوصا اننا كنا بنات وولاد وطالما واقفين محترمين لا بنتمسخر ولا بندلع زى ما جنابك قلت يبقى ملكش عندى حاجة
حسن: ولا وبقى ليكى صوت يا بنت السيد سعد وعرفتى تردى عليا انا خطيبك دا انا مربيكى على ايدى ويوم ما صوتك يطلع يطلع عليا انا
أميرة: لو انت مربينى صحيح تبقى واثق فيا وفى اخلاقى وتربيتى مش واقف بترمى عليا التهم وخلاص
حسن: كنتوا واقفين بتضحكوا ولا لا متكدبيش انا شفتكم بعينى
أميرة: لتانى مرة بقولك كفاية اهانات يا حسن انا مش كدابة واه يا حسن كنا واقفين بنضحك كلنا بنات وولاد على كلمة واحد قالها مش واحد مع واحدة وحتى ضحكنا مكنش مبالغ فيه ولا صوتنا كان عالى .ما تثق فيا بقى شوية يا اخى ولما انت شاكك فيا وفى اخلاقى كنت حبتنى وخطبتنى ليه من الاساس
حسن حس انه بالغ فى كلامه ورد فعله مع اميرة فبدأ يرجع لورا
حسن بهدوء: لا طبعا الموضوع مش موضوع ثقة انا بثق فيكى طبعا كل الموضوع انى بحبك ومبستحملش...
أميرة قاطعته:لا يا حسن دا عمره ما كان حب الى بيحب حد مبيهنوش كده ويشكك فى اخلاقه زى ما عملت دلوقتى انت احرجتنى جدا ادام زمايلى ومهمكش شكلى ادامهم
حسن: يا حبيبتى صدقينى انا بس...
أميرة: حسن! متقوليش يا حبيبتى الى بيحب حد مبيوجعوش انت النهاردة مش بس اهنتنى انت كمان وجعتنى اوى
حسن بص على ايديها الى ازرقت من شده ليها
اميرة: انا مش قصدى وجع ايدى وبس انا قصدى وجع قلبى انت النهاردة اتهمتنى فى اخلاقى وكرامتى وقلت كلام مش ينفع تقولهولى .وانا خلاص تعبت من طريقتك دى فى التعامل معايا .عن اذنك انا طالعة
حسن: استنى بس يا اميرة.
لكن أميرة اتجاهلته وسابته وطلعت من غير حتى ما تبصله بس هو وجعه اوى دموعها الى كانت نازلة على خدها وهى طالعة وحس ان رد فعله كان مبالغ عليها اوى وانه فعلا اهانها وجرحها من غير ما يحس .حسن روح بيته مضايق جدا من الى حصل.
أميرة دخلت على اوضتها علطول عشان مامتها متاخدش بالها من دموعها وقعدت تعيط فى اوضتها وصعبان عليها من حسن اوى .عزة خبطت عليها الباب ودخلت راحت اميرة مسحت دموعها بسرعة
عزة: مش هتتغدى يا أميرة
أميرة: لا يا ماما مش جعانى دلوقتى
عزة بصت لوش أميرة: مالك يا اميرة انتى معيطة ولا ايه .مين الى مزعلك يا بنتى اوعى يكون الواد حسن
أميرة: لا حسن ايه يا ماما الى يزعلنى ما انتى عارفة حسن بيحبنى ازاى وعمره ما فكر يزعلنى دا لو يطول يجيبلى سعادة الدنيا كلها ويحطها تحت رجلى هيعملها
عزة بعدم تصديق: ربنا يهنيكى يا بنتى .امال ايه الى مزعلك يا بنتى؟
أميرة: مفيش يا ماما الامتحانات بس قربت ومضغوطة اوى وخايفة مجبش تقدير السنة دى
عزة: اعملى الى عليكى يا بنتى وسيبيها على الله وان شاء الله ربنا مش هيضيع مجهودك وهينجحك
أميرة: يارب يا ماما يارب
عزة:مش هتقومى تأكلى معايا بقى لقمة انا جعانة ومستنياكى ومش هاين عليا احط لقمة فى بقى من غيرك يا بنتى
أميرة: حاضر يا ماما
من ناحية تانية أحمد راح لحسن عشان يذاكرمعاه لقاه على اخره . حسن حكى لاحمد المشكلة مع أميرة
أحمد: يا نهارى انت قولتلها كل ده ومستغرب انها زعلانة منك دى المفروض ترميلك دبلتك فى وشك مش تزعل منك
حسن: دا الى قدرك عليه ربنا
أحمد: يا ابنى حرام عليك ليه كل ده هى للبت كانت اجرمت وقفت مع زمايلها شوية وكانوا على كلامك بنات وصبيان دا انت اوفر اوى يا اخى
حسن: ما تحترم نفسك يالا ايه بت دى متنساش انك بتتكلم عن مراتى فى المستقبل
أحمد: اسف يا سيدى الانسة اميرة سيب بقى الموضوع الاساسى واقعد ارغى فى بت ومبتش
حسن: موضوع ايه هى غلطت لما وقفت مع ولاد مع انى حذرتها من الموضوع ده قبل كده
احمد: انت لسه بتأوح. أميرة وقفت مع زمايلها فى الكلية ومكنتش لوحدها كانت مع صحابها وبعدين انت عارف كويس ان اميرة محترمة ومبتسمحش لحد انه يتعدى حدود معاها
حسن: انا عارف الكلام ده كويس وعارف اميرة اكتر من نفسى
أحمد: طب يا عم يبقى ايه لزمتها تحرجها ادام زمايلها وتصغرها وكمان تسمعها كلام مين زى الى قولته يجرحها ويشكك فى اخلاقها ما ليها حق ما تبقاش طايقة تسمع صوتك ولا تشوف وشك كمان
حسن: ما انا بصراحة يا احمد مبستحملش اشوفها مع اى راجل تانى ولو حتى من زمايلها بحس ان اى حد بيقرب منها يبقى عايز ياخدها منى
احمد: ياخد مين يا عم دول زمايلها فاهم يعنى ايه زمايها يعنى كلمتين واقلب .وبعدين دا انت الحب كله وانت عارف وانت الى فى القلب ولا نسيت
حسن: لا منستش وعارف انه عمرها ما هتبص لحد غيرى بس انا كده مبستحملش عليها حتى الهوا الى حوالين وشها لمجرد انه قريب منها يا احمد لازم تعرف ان اميرة دى بتاعتى ملكى انا مش مسموح لاى حد يقرب منها او حتى يبصلها من بعيد ببقى هاين عليا احطها جوا قلبى واقفل عليها واخبيها من عيون كل الناس
احمد: يا سيدى قول يا عم بقى انك غيران
حسن: هو عيب اغير على خطيبتى وبعدين أميرة مش بس خطيبتى دى خطيبتى وحبيبتى وحب عمرى كله
أحمد: لا يا عم مش عيب ربنا يهنيكم ببعض .بس يا حسن الغيرة ليها حدود متزهقاش يا حسن متخلهاش تكره حبك
حسن: ازهقها ؟ وتكره حبى ؟ اميرة تكره حبى انا ؟
وافنكر حسن لما طلبت اميرة منه تقعد مع صحابها بعد المحاضرات وقالتله انا زهقت ساعتها حس ان ممكن كلام احمد يبقى صح
احمد: اه يا حسن لما حبك يخنقها هتكرهه . قولى انت ناوى تعمل معاها ايه دلوقتى؟
حسن: معرفش هى مشيت زعلانة منى اوى واول مرة نزعل من بعض كده ومش عارف اعمل معاها ايه
احمد: يبقى تروحلها وتصالحها النهاردة يا معلم
حسن: تفتكر هتسامحنى
احمد: اميرة طيبة وبتحيك بس انت صالحها بس وطيب بخاطرها
حسن: هروحلها بس مش النهاردة بكرة ان شاء الله فى الكلية بلاش البيت عشان مش عايز مامتها تعرف حاجة
أحمد: طب ما يمكن هى قالتلها
حسن: لا اميرة متعملش كده
أحمد: طب يا عم الواثق .تعالى اقولك بقى تعمل معاها ايه بالظبط عشان ترضى عنك
حسن: افكارك يا ابو العريف قول.
تانى يوم اميرة دخلت الكلية لقت حسن واقف عند باب الكلية ومعاه بوكيه ورد فى ايديه.اميرة فرحت من جواها لما شافته لكن عملت نفسها لسه زعلانة ومشيت وعدته ولا كأنها شايفاه ودخلت محاضرتها. اميرة طول المحاضرة سرحانة وعقلها معاه ومش مركزة هل هى غلطت لما سابته ومشيت بس هو بجد وجعها اوى بكلامه . فاقت اميرة من سرحانها صوت دكتور طارق (احفظوا الاسم دا كويس) بيندهلها
دكتور طارق: اميرة .اميرة
اميرة: نعم يا دكتور مع حضرتك
دكتور طارق: مالك النهاردة مش مركزة ليه؟
اميرة: معلش يا دكتور انا تعبانة شوية بس انا مع حضرتك . انا اسفة
دكتور طارق: طب ركزى
خرجت اميرة من المحاضرة لقت حسن لسه واقف ادام الكلية بس المرة دى مقدرتش تتجاهله راحت لعنده هى من جواها كانت فرحانة انه عايز يصالحها بس من براها عملت نفسها لسه زعلانة
اميرة: نعم فى حاجة جيت ليه؟
حسن: انا اسف
اميرة بصتله ومردتش
حسن: طب حقك عليا انا حيوان ومستهلش النعمة الحلوة الى واقفة ادامى دى
برضه بصتله ومردتش بس من جواها كانت بترقص من كلامه
حسن: طب يارب لو مصلحتنيش ملحقش اروح .
وهنا بسرعة حطت ايديها على بقه:بس اسكت متقولش كده بعد الشر عليك
حسن: بحبك والله العظيم بحبك
اميرة: طب خلاص سماح المرة دى
وخدت بوكيه الورد منه: بس ايه الرومانسية دى من امتى ولا لازم تزعلنى عشان الرومانسية دى تطلع
حسن: هى الرومانسية موجودة بس مفيش وقت ولا فرصة اطلعها.
اميرة: يا سلام وهى دى كانت الفرصة
حسن: اميرة ممكن متزعليش منى تانى لانى بجد الكام ساعة الى فاتوا دول انا مكنتش حاسس نفسى عايش زعلك بجد كان فارق معايا اوى عشان خاطرى متزعليش منى تانى
اميرة: بطل انت تزعلنى وتجرحنى يا حسن
حسن: اوعدك عمرى ما اوجعك ولا ازعلك تانى.بس برضه لو شفتك مع ولاد تانيين هكسر دماغك
اميرة بصتله بغضب
حسن بصلها بحب وباتسامة:عشان انا بحبك وبغير عليكى حتى من الهوا الى بيلامس وشك ونفسى اقفل ومخليش مخلوق يشوفك ولا يلمحك غيرى
اميرة: دا ميبقاش حب يا حسن دا يبقى انتقام يا حبيبى
حسن: اعمل ايه اذا كنت كل ما اشوفك ما حد نار الغيرة تاكل قلبى يرضيكى قلبى يوجعنى
اميرة حركت دماغها شمال ويمين وابتسمتله فى خجل لانه قدر بكلامه ينسيها كل الزعل
أميرة: طب ممكن يا حسن اطلب منك طلب؟
حسن: طلب ايه؟