رواية معشوقتي المجنونة الجزء الأول للكاتبة ابتسام محمود الصيري الفصل السابع عشر
رنا اول ما شافته اتخضت
فوزى اخدها في حضنه: رنا بنتى حبيبتى وحشتينى
رنا من اللى سمعته منه خوفها
فوزى بحنان: هترجعى معانا صح
رنا بخوف: اوعي سبنى انت عايز تموتنى مش هروح معاك فحته
فوزى: انا يا رنا اموتك انتى بنتى حبيبتى
رنا: لا مش هروح معاك فحته
فوزى: تعالى يا بنتى و ماتوجعيش قلبي عليكى اكتر من كده
ويزو: تعالى يا رنا معانا احنا بنحبك
رنا: لا لا هتموتونى مش هروح معاكم في حته
فوزى: انتى بنتى عمرى ما اموتك.
رنا: ملكش دعوه بيا
فوزى بحزن: ده اخر كلام عندك يا رنا
رنا: انا بحب مدحت و هفضل معاه
مدحت بخبث: عمى انا ممكن اروح معاها عندكم عشان تطمن
فوزى اتحاول 180 درجه و قال بعصبيه: انت هنا يا تعبان و (بص ل رنا حبيبتى ) اخرة الراجل ده وحشه تعالى معايا
رنا راحت ورا مدحت: لا مش هروح معاك
فوزى قال من ورا قلبه من ضيقه من تصرفاتها: ماشي يا رنا اعملى حسابك لو شفتك تانى هقتلك بجد و مشي
نضال: باشا تحب اروح اجيبها بالعافيه.
فوزى: لا يابنى دي بنتى و انا عارفها كويس مجنونه و ممكن تعمل في نفسها حاجه، اللى مجننى هي كانت هنا بتعمل ايه بدل مش عايزه ترجع
نضال: باشا الاشكال اللى زي مدحت فعلا تعبان و اكيد كان عايز منك فلوس، بعد ما سحب الفلوس كلها اللى في حسابها
فوزى: تصدق ممكن، و الله انا دايما بقول عليك انك تنفع تشتغل في المباحث او المخابرات
نضال بضحك: مره واحده المخابرات
فوزى: يابنى انت لسه مافتكرتش حاجه
نضال: ولا الهوا.
فوزى: بس انت شكلك كنت بتلعب رياضه كتير و ده استشفيته من حركاتك و رشاقتك و ملمس ايدك و ما شاء الله جسمك صغير بس عصبك ناشف و قوي جدا اكيد كنت بتلعب لعبة فنون قتال زي كونغ فو او تاي اتشي يا اما اممم بص مش عارف بالظبط بس اكيد حاجه عنيفه و عشان كده عينتك الحارس الخاص بتاعنا
نضال: اهي كلها توقعات بس ايه الحقيقه ربنا وحده اللى يعلم، و ع فكره انا مش زعلان كفايه انى عرفتكم.
فوزى: متعرفش انا فخور بيك اد ايه فعلا راجل و لا كل الرجال
نضال: ده بس من ذوقك و انا تحت امرك.
عند رنا
مدحت بعصبيه: انتى جريتى ليه؟
رنا بدموع: امال كنت عايزنى اعمل ايه
مدحت: كنتى قولتيله مدحت يروح معانا
رنا: يعنى انت مسمعتش هو قال ايه
مدحت بمكر الذئب: ده ابوكى و عمره ما كان هيعمل كده
رنا: لا يعمل
مدحت بحده: و هنتصرف ازاي دلوقتى
رنا قلعت دهبها و خاتم الماظ بتاعها و الخاتم اللى جبهولها: بيع دول
مدحت ببرود: فلوسه يادوب تدفع حق الفندق
رنا: نروح نقعد في حاجه رخيصه.
مدحت وصلها وقال بخبث: اطلعى انتى، هروح ابيعهم و اشوف هنعمل ايه
طلعت رنا الفندق و مشي مدحت يبيع الحاجه و اول ما باعهم راح عند امل
امل: جيبتلى الجرعة
مدحت: اه خدى و فضلو يشمو
امل: هات الفلوس دي اشيلها
مدحت: انا لازم اشترى شقه بالفلوس دي
امل بتحريك حواجبها وايدها: احمد يا عمر و تشترى شقه ليه ان شاء الله
مدحت: امال هقعد السنيوره فين
امل بفحيح الافعى: و انت مالك بيها مش خلاص الفلوس اللى معاها بح.
مدحت: تقريبا خلاص
امل: ارميها يا عنيه بطول ايدك، ولا اوعى يا راجل تكون حبيتها
مدحت: احب مين انتى عارفه مفيش في قلبى غيرك د و انتى اللى بعتتينى ليها
امل: و انا اللى بقولك اخلع منها خلاص خالتي و خالتك و اتفرقوا الخالات
مدحت: يعنى مرجعش ليها
امل بضحكة كلها شر: لا طبعا مش هترجع هندور ع واحده تانيه و البنات كتير
مدحت: يا دماغك يا حبيبتى.
عند مريم خصلت امتحان و كانت مبسوطه جدا و كل البنات بتحسدها ع كرم
و طلعت مريم ع باب المدرسه لقت كرم واقف و حاطت ايده في جيبه راحتله
مريم بفرحه: انا بحبببك اوووى و نفسي اقول لكل العالم
كرم فتحلها الباب: و انا بحمد ربنا انى شوفتك و ركبو العربيه
مريم كانت بتدور في السي دي: هو انت ماعندكش رومانسي خالص كله شعبى و مهرجانات
كرم: ده قبل ما اعرفك و طلع سي دي و شغل اغانى رومانسي و اخدها مطعم طلبو غدا.
كرم فونه رن اخده و قام: خمس دقايق يا فراشتى ارد ع الفون
مريم هزت راسها بالموافقه و ع شفتها ابتسامه
كرم كان معاه فون تانى اخدته و فضلت تقلب فيه شافت فيديوهات ل نايا بتقلد ممثلين بطريقه مضحكه و لقت كرم و نايا بيقلدو اغاني و فضلت تضحك
كرم رجعلها: اتأخرت عليكى
مريم بضحك: ابدا
كرم بص ع الفون اللى في ايدها و فهم: ليه بس الاحراج ده.
مريم: احراج ليه دمكم خفيف اووى و لذاذ اووى مع بعض و نايا شكلها مشكله ربنا يقوي ابيه عليها
كرم بضحك: دي ربنا يقوى العالم كله عليها
و اتغدو و وصلها و مشي.
بعد يومين
في القوات الخاصه
مهيمن: نضال و عمرو مستعدين تنطو من الطياره
نضال و عمرو: مستعدين يا كابتن
كل الفرقة ركبو الطياره و فضلو يتدربو عالقفز
نايا نزلت و بقت تعرف تعوم في الهوا و مابقتش تخاف و عمرو بيحاول يسيطر ع الفوبيا اللى عنده و كل الفرقه عملو دايره في الهوا
مهيمن كان في نص الدائره و كان بيديهم اشارات يعملو ايه و قالهم افتحو البراشوت
الكل فتح معاه البراشوت ماعدا نايا.
نايا بتشاور ان البراشوت بايظ
مهيمن شاولها ع الاحتياطى
نايا شادته فتح و نزلو كلهم كويسين.
عند رنا كانت قلقانه جدا ع مدحت و ايه اللى اخره عليها يومين.
عند امل
امل بتتكلم في الفون: الو، ايوه، و انا اجبلك من فين، خلاص انا هتصرف،
مدحت بنوم: مين اللى كنتى بتكلميه
امل: ده فتحى كان عايز بنت تشتغل في اشاره و لينا نسبه
مدحت: انتى عندك حد طيب
امل بعد تفكير: عندى فكره و المكسب هيكون اكبر
مدحت يقوم من ع السرير: و ايه هي
امل بفحيح الافعى: رنا
مدحت باستغراب: بتقولى مين!؟
امل: زي ما سمعت يا عنيه
مدحت: بس ازاي دي اصلا شكلها بنت ناس.
امل: افتح تلفونك و هي اكيد هتتصل بيك قولها انك كنت عامل حادثه و مفيش سكن غير هنا
مدحت: وانتى و اختى هتروحو فين
امل بخبث: اسبوع بالكتير و هنرجعلك لما تظبطها تعيش هنا و تقنعها تنزل تشتغل
مدحت: انا قلقان
امل: مش انت بتقول خايفه من ابوها، هترضى ب اي حاجه متقلقش و كمان بتحبك اللى هتقول عليه هتعمله و هي مغمضه
مدحت: ربنا يستر و فتح الفون و اول ما فتحه جاتلها رساله اتصلت بيه.
رنا: مدحت حبيبي انت كنت فين انا كنت هموت من القلق عليك
مدحت: طلعو عليا ناس ضربونى و سرقو كل حاجه كانت معايا
رنا: حبيبي فداك كل حاجه المهم انت كويس
مدحت: الحمدلله بقيت كويس
رنا: حبيبي انت فين و انا اجيلك
مدحت: انا هجيلك
و قفلو الفون
امل بضحك: يالعبك يا حماده
مدحت: هروحلها، خدى اختى و امشو انتو
امل: ماتشغلش بالك بينا هنروح نقعد عند سوكه
مدحت: سلام
^^
عند رنا
اول ما دخل مدحت جريت عليه حضنته
بعد ساعه.
مدحت: احنا لازم نمشي من هنا في ناس دخلت صفقه معاهم و خسرت و بيراقبوني
رنا: حبيبي انا معاك في اي حته
مدحت: احنا هنروح مكان شعبى حاولي تستحملى
رنا: مادام في حضنك استحمل كل حاجه
حضرو الشنط و نزلو و قفل الحساب مع الفندق و مشي اول ما وصلو الحاره مجارى في الارض و زباله في كل حته و دبان كتير.
رنا حاولت تتقبل المنظر عشان مدحت و اول ما دخلت البيت كان بسيط جدا حصيره و كنبه عربي في الصاله و الاوضه سرير و دولاب من غير رفوف و البلاط شكله وحش
رنا بقرف: مدحت انا موافقه اقعد هنا بس بليز انا عايزه ملايه نضيفه
مدحت: ما ديه نضيفه
رنا: لا متحاولش تقنعنى ان دي نضيفه بليز انا عايزه ملايه و غطه بس جداد
مدحت: حاضر يا حبيبتى، غيرى هدومك و خدى راحتك و ارتاحى هروح مشوار.
رنا تكلم نفسها: هو هنا حد يشوف راحه يالا مش اشكال المهم معايا مدحت و تقوله: اوعي تتأخر عليا
مدحت: ماتقلقيش ( باسها و نزل راح عند سوكه قعد مع امل)
رنا كانت قاعده و مقروفه من كل حاجه و قعدت ع كرسي بلاستك و استنت مدحت
مدحت دخل البيت هي طلعت تجري عليه
رنا: حبيبي اتأخرت ليه
مدحت بعد ما اخد محضره من امل في المعمله الجديده ليها: فين التأخير ده!، بصى كده من دلوقتى اياكى اسمع تقولى اتأخرت دي تانى.
رنا بعدم فهم تغيرو: في ايه يا حبيبي انت شكلك متضايق
مدحت بحده: ولا متضايق ولا متنيل و وسعى كده خلينى انام
رنا: طيب انا مش هقدر انام ع السريره ده
مدحت: نامى و انتى واقفه
رنا باستغراب: حبيبي هو انت مالك
مدحت: بت انتى انزلى من ع دماغي شويه انا مصدع و فيا اللى مكفينى
رنا اتخضت: حبيبي انت تعبان
مدحت مسكها من شعرها: كلمه كمان هلطشلك
رنا خافت و سكتت و كان نفسها سبب لتغيرو معاها مره واحده.
دخل نام و هي فضلت قاعده ع الكرسي
رنا بتكلم نفسها: هو ليه بيكلمنى كده
ممكن عشان مضغوط في شغله
انا لازم اقف جنبه و اشجعه يعمل مشروع تانى بدل المشروع اللى الراجل سرقه و فضلت تفكر و تكلم نفسها و تبرر ليه اسلوب كلامه لحد ما نامت ع الكرسي.
الصبح في القوات الخاصه
مهيمن: النهارده هنتدرب ع انقاذ الغرقى
نايا: هي فين المايه اللى هننزل فيها
مهيمن: متقلقش موجوده بس هنعمل الاول تمارين و ضاحيه و نروح
نايا تبص ل فادي: انا مش متفائل
فادي: ولا انا
عمرو: هنتلج يا جدعان اكتر ما الجو تلج
بعد تمارين كتير و ضاحيه
مهيمن: يالا غيرو و تعالو عند الحوض ده
نايا تمشي بعيد عن مهيمن: اه يا حستى طيب انا البس ايه ها ها.
فادي: و انا ايش درانى، نايا الفرصه بتجيلك كذا مره عشان تعترفي ل مهيمن انك نايا ليه مش راضيه تقولى
نايا: ماينفعش اقوله حاجه خالص دلوقتى، يارتنى ما حبيته ولا حبنى
فادي: نايا حاولي تقولى ل مهيمن كل مدى الامر هيصعب عليكى و عليه
نايا: هحاول و احنا خلاص شهرين و نمشي ربنا يسهل، قولى بقى هلبس ايه
فادي بتريقه: خدي المايوه النص و شرط ده، و انتى ماشاء الله ماسح ضوئى اصلا
نايا باحراج: ع فكره انت رخم.
فادي بضحك: عارف عارف
غيرو هدومهم و راحو لحوض المايه
نايا تكلم مهيمن: كابتن انتو مركبين سخانات في المايه
مهيمن يحاول يمسك اعصابه: بتقول حاجه
نايا: مع انى متأكد انك سمعتنى بس مش اشكال مركب سخانات
مهيمن: مادام انت متاكد انى سمعتك بتقول تانى ليه، و لا انت عايزنى اتغابى عليك و خلاص
نايا بمشاكسه: هدى اعصابك و سيب المدام في البيت تربي عيالها و خلينا رجاله مع بعض
مهيمن: انت ليه بتحاول تنرفزنى.
نايا ببرود: انا اطلاقا انا بسأل سؤال عندك جواب، قول معندكش خلاص
مهيمن يمسح وشه: لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين، انزل جرب و اقعد تحت المايه اياك تطلع غير لما حد ينزل يجيبك
نايا تمثل الزعل: انت ليه بتعمل فيا كده، ليه دايما مستقصدنى و تخلينى الاول في كل حاجه اكمنى مش باخد عندك درس خصوصى
مهيمن بنرفزه: لا. لا والله كده كتير و زقها في المايه
نايا تلجت: يح يح، المايه تلج تلج.
مهيمن: ع تحت و اياك تطلع
نايا: شكلك لسه هتشرح يعملو ايه صح
مهيمن: بالظبط كده انزل زي الشاطر
نايا: باااس
مهيمن جاب اخره: بص بقى لو سمعت كلمه تانى منك انا اللى هنزلك و ساعتها هغرقك بأيدى تمام
نايا شورتله مش هفتح بقى بعد كده و قالت: تمام
مهيمن فضل يشرح ازاي ينقذو غريق و ازاي اول ما يطلعو يعملو ليه اسعافات اوليه اخد عشر دقايق و لسه بيكمل
و طبعا نايا كانت بتطلع تاخد نفس و تنزل تاني من غير ما ياخد باله.
فادي بقلق: كابتن الواد تحت هيموت بجد بقاله عشر دقايق
مهيمن راح للحوض
نايا شورتله ينجز انها كده هتمووت و هتروح عند ربنا كله كان بالمشاوره و مهيمن فضل يضحك باعلى صوت عنده من حراكتها: اقسم بالله انت عيل فظيع، لسه شويه باين عندك حبت نفس اهو
نايا بعتتلو بوسه في الهوا و بتقوله انجز و استموتت فيها
مهيمن بضحك: غرقوه اقصد انقذوه
فضلو في التمرين ده لمدة اسبوعين و فضل مهيمن كل يوم يعاملها بحده و امر.
عند رنا
رنا: مدحت انا جعانه
مدحت: الاكل قدامك
رنا: انا مقدرش اكل طعميه انا عندى القولون
مدحت: ما فيش فلوس اجبلك اكل من فين
رنا: انا ممكن انزل اشتغل و اساعدك
مدحت: تشتغلى ايه
رنا: في اي شركه
مدحت بصلها كتير: و ازاي تشتغلى في شركه و انتى لسه في اخر سنه
رنا: يا حبيبي ان شالله في اي مكان
مدحت: القاعده معاكى بقت تجبلى صداع انا هنزل
رنا: مدحت خليك معايا انا بخاف من هنا اووى و انت مابقتش تقعد معايا.
مدحت: ابلعى لسانك شويه و خرج و قفل عليها بالمفتاح
رنا قعدت تعيط و تكلم نفسها: ده مش مدحت اللى عرفته ليه بقى يكلمنى بقسوه ليه دايما بقى يزعقلى انا لازم اقوله اروح اقعد في الفيلا بتاعته ما هو كده كده مش قاعد معايا و هو خليه هنا مستخبى من اللى مستخبى منهم.
عند امل
مدحت: البت دي ما بقتش جايبه همها انا تعبت منها هكرشها
امل: لا اوعي تعالى ننزلو للمعلم فتحى من بكره
مدحت: تصدقى و هي قالتلى عايزه تشتغل
امل بضحكة كلها شر و حقد: و ده احسن شغل و فلوس، تعالى بقى نتصل ب المعلم و نرحله يشوف ناقصها ايه للتشرد
مدحت بضحك: دي ناقصه كل حاجه.
و اتصلي ب فتحى و راح عند رنا اول ما دخل لقاها بتعيط افتكرت هيجرى عليها و يمسح دموعها (و يبوس القدم و يبدي الندم و يقول انا غلطان) بس اللى حصل غير اللى اتوقعته نهائى
فتحى اول ما شافها: انتو جايبنى هنا تهزرو
امل: ليه بس يا معلم ما البت اهي
فتحى: دي شكلها مخطوفه و بنت ناس
امل: ولا مخطوفه ولا حاجه دي مرات مدحت
رنا تقوم و هي خايفه تروح ورا مدحت: هما مين الناس دول دي ريحتهم وحشه اووى.
مدحت: مش انتى عايزه تشتغلى
رنا: اه
مدحت: هما دول الشغل
رنا: و انا هشتغل ايه مع دول
مدحت بص ل فتحى: ها يا معلم تنفعك
فتحى: طيب بصو في نوع جديد من الشحاته تبقى حلوه و شكلها بنت ناس و تروح اماكن هاي و تقول ان فلوسها اتسرقت و عايزه تركب تاكسي يا اما انا محتاجه فلوس عشان برضه فلوسي اتسرقت و عايزه اكل يا اما تفضل تعيط و تقول قبضى اتسرقت و مرات ابويا هتضربنى.
رنا بعصبيه: ايه يا راجل انت اللى كل حاجه اتسرقت هو حد قالك عليا شحاته ولا نصابه
فتحى يبصلها بوقاحه و يبرم شنبه: ايه يا حلوه مش عاجبك
مدحت بحده: اخرسي انت دلوقتى مسمعش صوتك، بس يا معلم مش هينفع خالص تروح الاماكن الهاي، دي تعرف ناس كتير فيها
فتحى بحده: تبقى تتنقب و تنزل تشحت في الاشارات
رنا بعصبيه: بيقول ايه الحيوان ده
مدحت: هشششش اخرسي خالص انتى، كده كويس
امل: يالا نسيبكم احنا و استعدو من بكره.
مدحت: تبقى تجبيلى جلابيه و نقاب
امل بمحن: حياتى من عينى
رنا: دول مجانين ولا هبل ولا متخلفين و انت ايه موافقهم كده عادي
مدخت ببرود: معاكى فلوس نصرف منها
رنا بنرفزه: ما انت اخدت كل فلوسي
مدحت: خلاص يبقى تنزلى تشتغلى عشان ناكل مم و نعرف نعيش
رنا: مدحت هو ده شغل
مدحت: معنديش غيره
رنا بخوف: مدحت متخليش الصوره بتاعتك تتهز قدامى و كان كلام بابا صح.
مدحت: طيب بصى عشان اريحك و اوفر عليكى، كلام ابوكى صح عايزه حاجه تانى
رنا بحده: انا لازم امشي من هنا
مدحت بضحك: هو دخول الحمام زي خروجه
رنا بدوخه: انا بحلم صح
مدحت بتريقه: بتحلمى و انتى مفتحه عينكي تقريبا كده يبقى حلم ثري دي
رنا بدموع و عصبيه: انا لازم امشي من هنا و بتجرى ناحية الباب
مدحت جابها من شعرها بعنف
رنا ضربته ب القلم
مدحت بحده: ده انتى ليلة اهلك سوده و طلع مطووه و ضربها في كتفها.
رنا اتصدمت و هافت جدا و بقت تعيط من غير صوت
مدحت: بصى بقى من هنا ورايح المعامله خد و هات هتحترمى نفسك و تجيبي فلوس ع راسي يا بنت الناس هتقلي ادبك بالمطوه لا و كمان مش مطوه بس، عندى كهربه عندى بنزه اشيلك ضوافرك الحلوه دي، و لو فكرتي تهربي هيبقي اخر يوم في عمرك بعد قصة عذاب طويله انا داخل انام لو سمعت نفسك هقوم اطربق الدنيا ع راسك.
رنا تكلم نفسها: يعنى بابى كان عنده حق انا ازاي اتخدعت في واحد زي ده يارتنى كنت سمعت كلامك يا بابي ( ياريت يفيد الندم ) انا لازم اهرب ايوه لازم هو مش هيقدر يعملى حاجه و قامت و فضلت تسحب و راحت عند الباب فتحته لقته بيفتح و طلعت تجري.