رواية معشوقتي المجنونة الجزء الأول للكاتبة ابتسام محمود الصيري الفصل التاسع عشر
فوزى نزل يجرى وراها: في ايه يا بنتى مالك؟
ويزو: تعالى اركب يا بابا خلاص سيبها تلاقيها مجنونه
فوزى: مع انى ماشوفتش وشها بس صعبانه عليا اووى
ويزو: فعلا صعبت عليا انا كمان، يا عالم ظروفها ايه
فوزى ركب العربيه: رنا وحشانى اووى
ويزو: و انا يا بابا يارب تكون بخير و ربنا يهديها و ترجع لينا
فوزى ماشي بالعربيه
مدحت مسكها
مدحت بعنف: بتجرى ليه يا بنت ال...
رنا بخوف و بصوت مرتعش: ا ا ا اصل شوفت بابي.
مدحت: و ليه ماخدتيش الفلوس منه
رنا: انا معرفش ايه اللى خلانى اجري
مدحت: ده انتى يومك اسود النهارده روحى ع شغلك
رنا: انا اسفه مش هعمل كده تانى سامحنى ربنا يخليك
مدحت ضربها بالشلوت: غورى يالا من قدامى و اياكى تفكرى تهربي منى رجالتى في كل حته في المكان
رنا بخوف: لا مش ههرب و جريت عند الاشاره.
في بيت نايا
نايا: ماميتو وحشاااانى اخيرا مش هسيبك تانى
هاله: و انتى والله وحشانى خالص يا شقيه انتى، و انا مش عيزاكى تسبينى تانى خالص وحشتينى اووى يا قلبي من جوه
كرم: ايه جو الحب و الحنان و العواطف ده كله، انا كده هعيط
هاله: تعالى نحبك معانا و بلاش تعيط
دانيه: و انا كمان حبونى معاكم
كرم: عايزه تحبينى الحقينى ب الاكل
دانيه بضحك: والله احلى حاجه قلتها
هاله: حبايبي من عنيه
كرم: تسلم عينك يا ست الحبايب.
و حطو الاكل
كرم: ناويه تعملى ايه يا نايا بعد مارجعتي من السفر
نايا: عادي يا كرم هروح الشغل هنا
كرم: و ياترى انهى فيهم
نايا بتغمزله: شغلى يا كرم هو انا عندى كام شغل
كرم: بس يارب تكونى عقلتى من الهبل اللى في دماغك
نايا: تصدق صديت نفسيى، تعالى يا دانيه ندخل الاوضه
دانيه: عايزه اكل
نايا تخبطها ع كتفها: كلى ياختى
هاله: لسه برضه زي مانتى تعالى كملى اكلك
نايا: شبعت و الله ( دخلت اوضتها وقامت وراها دانيه).
دانيه: مالك يا نايا فيكى حاجه غريبه
نايا بضيق: خايفه، زهقانه، مش عارفه مالى
دانيه: طيب خايفه من ايه
نايا: مش عارفه رد فعل مهيمن لما يعرف انانايا ونضال واحد، مش عارفه اعمل ايه مروحش تانى القوات الخاصه و لا اعمل ايه
دانيه: متروحيش
نايا: طب مش هروح، يعنى هما مش هيدورا ع نضال
دانيه: مش عارفه، طيب هتتصرفي ازاي دلوقتى
نايا: مش عارفه و زهقانه اووى، دانيه زعل مهيمن وحش اووى و مش بيسامح
دانيه: سيبيها ع ربنا.
نايا تلفونها رن: ده مهيمن
دانيه: ردى عليه
نايا بتوتر: متوتره مش عارفه هقوله ايه بجد مش قادره اكلمه
دانيه: ارد عليه انا
نايا: لا سبيه
دانيه: نايا
نايا: نعم
دانيه بزعل: فادي من ساعة ما مشي و سابنى مكلمنيش لحد دلوقتى
نايا: اكيد هيكلمك
دانيه: تفتكرى زعلان
نايا: طبعا
دانيه: انتى ليه صريحه طيب اكدبي عليا
نايا: فادي طيب و هينسى بسرعه بس انتى بالله عليكى تبقى تلبسي الفساتين اللى جيبهالك.
دانيه باستغراب: فساتين ايه، هو عمره ما جبلى فساتين
نايا بضحك: هو انا ماقلتلكيش
دانيه: لا ياختى ماقلتليش
نايا بضحك: فاكره اما اول اجازه نزلتها و نزلنا اشترينا هدوم و اليوم ده انتى اتصلتى بيا و قلتى في هدوم اتبدلت معاكى
دانيه: ايوه، وانتى قلتيلى هو ده اللى اشتريتيه
نايا بضحك: اقولك بس من غير ضرب
دانيه: اوعى يكون اللى في دماغي صح
نايا جريت: صح.
دانيه جريت وراها: اه يا جزمه و انا اقولك الهدوم اتبتدلت و انتى ابدا هي دي اللى اشتريناها و يطلع فادي هو اللى بدلها
نايا فضلت تضحك
مهيمن بعت مسدج: قلب قلبي فين، شكلها مشغوله مع نضال و نستنى
نايا: طيب بصى والنبى ارد عليه اقوله ايه
دانيه بضحك: قوليله قلب قلبك هي نفسها نضال بليز سماااح
نايا بنرفزه: اتفو عليكى امشي من هنا
دانيه: طيب امشي انا من غير مطرود
نايا: امشي امشي و مسكت الفون و اتصلت عليه الو.
مهيمن: عامله ايه
نايا بتوتر: الحمدلله
مهيمن: قلبي مالها متوتره
نايا: لا مافيش
مهيمن: هعتبر ان مافيش المهم بقى انا هجلكم النهارده اطلبك رسمى من مامتك
نايا خوفها زاد تبلع رقها بصعوبه: م م ماشي
مهيمن بحده: نايا فيه ايه؟
نايا: معلش اصل تعبانه شويه
مهيمن: الف سلامه، هسيبك تريحى و انا كلمت كرم و حددت معاه معاد
نايا: خلاص ماشي و قفلو.
نايا تكلم نفسها: يالهووى طيب لما يجى و ميلقيش نضال، يالهوى يالهوى و لو سأل ماما عن نضال، يارب انا هعمل ايه دلوقتى.
اما عند دانيه اول ما روحت طلعت الفساتين و فضلت تقيس فيهم
فريده: مالك يا اختى، الجنون وصل المخيخ
دانيه: مش عارفه ليه حبيته فجأه
فريده باستغراب: الفساتين! سلامة عقلك
دانيه: بقولك حبيته، واول مره اشوفك منزله الفون من ع ودنك من ساعة ما اتخطبتى ل شادي
فريده بهيام: اصله بيصلى، اهو اتصل ( مشيت بعيد)
فريده: حبيبي دعتلى
شادي: يعتبر كل سجودى يخصك انتى
فريده: حبيبي ربنا يجمعنا مع بعض قريب.
شادي: يارب الا انا خلاص همووت و اشوفك انتى وحشااانى بطريقه فظيعه
فريده: لا انت اللى واحشنى اكتر نفسي الف العالم كله و اقول يا بلد مافكيش عسل غير حبيبي
شادي بضحك: تعرفي لما نجيب بيبي هفضل احكيلهم عليكى و قد ايه حبيتك
فريده: و انا بقى هموووت و اشوف نسختك المصغره
و فضلو يحبو في بعض
دانيه كلمت فادي
دانيه بكسوف: الو
فادي بحده: الو
دانيه: ذوقك حلو اووى و بعد كده مش هلبس غير اللى انت تختاره.
فادي: انتى بتحبينى اصلا
دانيه: فادي انا مهما اقولك ع اللى بيا مش هقدر اوصف حبي ليك دا انت اللى في الدنيا اللى ليا و عمرى ما يكملش الا بيك
فادي: لا انا كده هيحصلي حاجه كل الكلام ده و مره واحده طيب شيلى حبه ل بكره، وحشتينى يا بنت الايه، تعرفي كل ما اشوفك و اسمع صوتك كنت بتمنى انى كنت اعرفك من زمان يا بنت الايه بعشقك.
دانيه من كتر الكسوف مش عارفه ترد: فادي: شكلك قلبتى طمطمايه يا بت و الله انا كده مش عنيف في حبي عشان كل شويه تتكسفى
دانيه: انا كده اتأكدت انك مش زعلان سلام
فادي بضحك: سلام
دانيه قفلت و لقت فريده لسه بتتكلم
دانيه: يخربيت شكلك يا بنت انتى و لا بتزهقى و لا مخليه عندك دم الراجل يزهق منك، حتى ام البطاريه دي مش بتفصل
فريده: الله اكبر
شادي: قوليلها خليكى في حالك
دانيه: نفسي اعرف بتجيبو الكلام ده كله من فين.
فريده: ملكيش دعوه و اللى غيران مننا يعمل زينا
دانيه: انا اغير! ال اغير ال.
في بيت ساره
ساره مامة نضال: يا حاج نضال بقالو اربع شهور و المفروض اجازته الايام دي
احمد ابو نضال: زمانه قرب يخلص المعسكر بتاعه
ساره بقلق: بس ده اتأخر اووى هو قال التدريب بتاعه اربع شهور
احمد: اول ما يخلص هينزل يعنى هيروح فين
ساره: يارب يجى بالسلامه الا ده واحشنى اوووى
احمد: يا وليه بطلى بقى هيرجع ان شاء الله ده كان تدريب بس.
عند رنا
مدحت اخدها و روح و اول ما دخل من الباب فضل يضرب فيها
رنا: خلاص الله يخليك
امل: دي لازم تتربى كهربها
رنا: لا كهربا لا
عزه: حرام عليكم سيبوها كفايه كده و اخدتها و راحت بعيد عنهم
رنا: انا مش عارفه بيعمل معايا كده ليه انا خلاص مش قادره
عزه: انا لازم امشيكى من هنا في اقرب فرصه
رنا: ياريت انا والله عمرى ما هنسالك الجميل ده و اللى انتى عيزاه هعملهولك
عزه: ادينى رقم اهلك
رنا بخوف: اهلى لا بابا هيقتلنى.
عزه: ايه اللى بتقوليه ده محدش هيحبك و ولا هيخاف عليكى اكتر من اهلك
(راحت جابت قلم و ورقه ) قولى كام الرقم
مدحت ينادي ع اخته: اعملى اكل خلينا نطفح
عزه رمتلها الورقه و القلم: انا هقوم اعملهم الاكل ليبهدلنى تبقي ادي الرقم لأي حد تشحتى منه
رنا كتبت بسرعه الرقم و خبته في هدومها بس ما كنتش عارفه هتتصرف ازاي.
في بيت نايا الباب يخبط
كرم يفتح: اهلا منورين البيت والله، اتفضلو ودخل مهيمن و حنان و مريم
هاله طلعت سلمت عليهم و نايا فتحت باب اوضتها تبص عليهم و اول ما شافت مهيمن تنحت كان لابس بدله شيك جدا و ريحة البرفيوم واصله لحد عندها و كان قاعد فارد ضهره قاعد بكل ثقه و ليه هيبه ع وشه
بعد سلام بين الاهل و ترحيب
حنان: احنا جياين نطلب الانسه نايا لمهيمن
هاله: طبعا شرف لينا بس ممكن اعرف مهيمن شغال ايه.
مهيمن: انا رائد و قائد حتى نضال بيشتغل معايا
هاله: نض
كرم يقاطع امه: طبعا الكابتن مهيمن غنى عن التعريف
هاله بصت ل كرم
كرم غمزلها
حنان: امال فين عروستنا
هاله: ثوانى اناديها و كمان تقول رأيها بنفسها (تدخل هاله ل نايا ) تعالى يا حبيبتى
نايا كانت اعصابها ادمرت اول ما سمعت اسم نضال: ماما بليز ولو حد من بره سأل ع نضال قولى خرج.
هاله بدهشه: مش فاهمه حاجه، بس انتى قلتي ماما ياااا انتى مبتقلهاش غير لما يكون في نصيبه
نايا بتوتر: ولا نصيبه ولا حاجه، انا مكسوفه
هاله: يا بت يا شقيه انتى بتتكسفى
نايا: ايه يا ماميتو بقى بس عشا انا موحرجه اووى كمان
هاله: ماتتحرجيش تعالى، شكلك تعرفيه اصلا يا مصيبه؟
نايا: اعرفه بس! ده انا بعشق امه اللى بره دي عشان جبته ع وش الدنيا.
هاله بضحك: مادام قلبتى بيئه يبقى الاحراج راح، يالا بقى عشان مانتأخرش ع الناس
نايا: حاضر حاضر وراحت للمرايه، كده فيه حاجه ناقصه
هاله بحب: ما شاء الله عليكى يا بنتى قمر، اليوم ده انا مستنياه من زمان و حضنو بعض و طلعو
حنان: ماشاء الله
نايا كانت لابسه فستان سيمبل و حطه ميك اب خفيف
مهيمن انبهر بجمالها و قام سلم عليها ب ابتسامه و قعد
نايا سلمت ع حنان و مريم و قعدت
حنان: ايه رأيك يا عروسه
نايا بصت في الارض.
كرم: انا بقول نقرا الفاتحه
كلهم قرأوها
كرم: كابتن مهيمن
مهيمن: من غير كابتن انا مهيمن بس يا دكتور كرم
الكل ضحكو
كرم بجديه: انا كمان عايز اخطب اختك
هاله تنحت
مهيمن بص ل مريم: مريم مكسوفه و ساكته و بتلعب ف ايدها بتوتر
مهيمن: شكلها مش موافقه
مريم ترد بسرعه: لا لا موافقه
حنان بفرحه: مبروك يا حبيبي
هاله: ده انتو تعرفو بعض بقى ع العموم
لولولولولي، ماشاء الله مريم رقيقه اووى
مريم بكسوف: ميرسي يا طنط.
مهيمن طلع علبه قطيفه من جيبه و بص ل نايا: ممكن تقبلى منى الهديه دي
نايا اخدتها و فتحتها: وااااو ذوقك حلو اووى ( الهديه سلسله الماظ و نازل منها فصوص الماظ)
و فضلو مع بعض شويه و مشيو
نايا حمدت ربنا ان مهيمن مسألش ع نضال تانى
هاله: الشاب ده شكلك تعرفيه احكيلي كل حاجه
نايا فضلت تحكى لمامتها: انا اول مره شفته في كافيه و تانى مره عند كرم في العياده و ابتدينا نتكلم و فكره لما قلتلك في شاب عنده اصابه كان هو.
هاله بزعل: كل ده من ورايا كنت فاكره اني انا اول واحده هتقوليلها
نايا: انتى حبيبتى يا ماميتو انتى عارفه الشغل مكنتش بفضى خالص معلش
هاله: المهم بقى هو كان بيعمل ايه عند كرم
نايا بتهرب: تصدقى معرفش
هاله: اوعي يكون مجنون
نايا: و افرض كان مجنون و اتعالج مش من حقه يحب و يتجوز
هاله: لا يا نايا مش من حقه يطلع جنانه ع بنات الناس.
نايا: ماميتو اهدى كده فيه ايه انا بقول افرضي و اطمنى مهيمن طبيعى و شغال في القوات الخاصه يعنى سليم 100 في ال100
هاله: امال كان هناك بيعمل ايه و مين نضال ده صحيح
نايا: كان بيعمل ايه عند كرم ده بقى تعرفيه منه، اما نضال و تسكت شويه و تكلم نفسها انا لحد امتى هفضل اكدب عشان كدبه افضل اكدب طول عمرى
هاله: انتى مالك فيكى ايه.
نايا: مافيش يا ماما، اسيبك انا و ادخل انام اصل من امبارح الساعه خمسه الصبح مانمتش و دلوقتى عشره بليل حرام كده انا بشر و لازم انام
هاله: مين نضال
نايا بتوتر: ده واحد صاحب كرم، مهيمن عرفه عن طريقه و قامت باستها تصبحى ع خير
هاله: ما تقولى كده من الصبح، و انتى من اهله.
الصبح عند نايا
نايا: ماميتو سلاموز انا نازله
هاله: نايا انتى قلعتى السلسله و الدبله ليه
نايا: انتى عارفه طول الوقت قاعده في المختبر و ماينفعش البس اي حاجه
هاله: تبقى تعرفى خطيبك عشان لو شافك من غيرهم هيزعل
نايا: حاضر يا ست الكل و نزلت غيرت هدومها بسرعه في الشقه اللى تحتهم ( لبست هدوم مدنى و ع شعرها بروكه ) و لبست الغوزه عشان محدش يعرفها من الجيران و طلعت ركبت الاسكوتر اول ما وصلت و طلعت.
نايا: لا اله الا الله انا ما صدقت مصطبحش ب وشك اشوفك اول واحد ع الصبح
عمرو: ده انا اللى صدقت خلصت من رخامتك و زقه
نايا: لا لا لا شكلك اخدت عليا و مسكته من هدومه
فادي يدخل: يالهووووي هو انتو مش بتزهقو
عمرو بضحك: و الله هو اللى بينكشنى
نايا: هو ده اللى بناخده منك روح اتكل ع الله
مهيمن يطلع من المكتب بتاعه كلهم يقفو انتباه.
نايا بتحاول تتمالك اعصابها هي كانت متعوده تشوف مهيمن لابس لبس القوات الميرى اما دلوقتى لابس مدنى و كلاسيك و شيك جدا
مهيمن: هو انتو الاتنين نائر و نئير ع طول
نايا تشاور ع عمرو و عمرو يشاور ع نايا و يقوله في نفس الوقت: هو اللى ابتدا الاول
مهيمن: و الله لو في كي جي ماكنوش هيعملو كده، اتفضلو قدامى اوريكم المكتب قصدى ورايا لخبطتونى
و دخلهم مكتبهم كل تلاته في مكتب نايا و فادي و عمرو.
مهيمن: النهارده هعرفكم الشغل ماشي ازاي هنا و من بكره هتطلعو عمليه ممكن انتو التلاته و ممكن اتنين بس لسه هشوف بالظبط و مشي.
عند رنا تلبس الجلابيه و النقاب و تنزل مع مدحت لحد الاشاره
رنا كانت لما الاشاره بتقف تروح تشحت بس المره دي مركزه في وشوش الناس عشان تدي الورقه لحد و من خوفها ان مدحت او اي حد يشوفها ماكانتش عارفه تطلع الورقه اللي فيها رقم باباها.
عند فوزى
كان واقف مع نضال
فوزى: لسه يابنى مش فاكر حاجه
نضال: ولا اي شئ
فوزى: يا رب تكون مرتاح في شغلك معايا
نضال: الحمد لله
و فجأه نضال شد فوزى وراه و دخله العربيه بسرعه جدا و جرى ع شاب ع موتوسيكل اخد منه سلاح رماه و نزله من ع الموتوسيكل و فضل يضربه، فوزى نزل من العربيه و راح عند الشاب اللى بيضربه نضال
فوزى: انت مين و ليه كنت هتموتنى
الشاب مش بيتكلم
نضال: انطق ل اموتك مين بعتك يلا
الشاب: -.
نضال: انا هخليك تعرف تتكلم ياروح امك و ربط رجله في العربيه من ورا و ركب العربيه ها هتتكلم ولا اخلى دمك يسلم ع شوارع اسكندريه كلها
الشاب: هقول كل حاجه
فوزى كان مستغرب من سرعة بديهة و افعال نضال و لياقته العاليه تدل انه مش شخص عادي ده عارف بيعمل ايه و كويس اووى
الشاب: شريكك هو اللى بعتنى اخلص منك عشان الشركه تبقى كلها ليه هو
فوزى: بس ازاي، انا حتى لو مت ليا ورثه
الشاب: هو هيزور انك بعت ليه نصيبك.
فوزى: لا اله الا الله، هو في كده
نضال: انا هبلغ الشرطه و فعلا بلغ و قبضو عليه و ع شريكه
فوزى بيكلم ويزو: شفتى ابو احمد اللى كان خطيبك عامل ايه معايا، وفضل يحكلها
ويزو: و انا اللى كنت مستغربه ان احمد ازاي يعمل كده معايا و يتجوزنى بس عشان خاطر فلوسي ما هو تربيه قذره
فوزى: الحمد لله ان عبود كان واقف معايا هو اللى لحقنى مش عارف لو مكانش معايا كان زمانى فين و انتم حصلكم ايه، كتر خيرك يابنى.
نضال: ماتقولش كده يا فوزى بيه ده اقل حاجه اعملها معاكم ده انتو جمايلكم مغرقانى
فوزى: بس انا ملاحظ انك مش شاب عادي عندك لياقه بدنيه عاليه جدا و اللى عملته مع الولد و سرعة اتخاذك للقرارات باين اووى انك متدرب ع كده
نضال: الله اعلم
ويزو بصوت واطى ل باباها: مش قولتلك يا بابا انا حاسه انه انسان كويس و صادق
فوزى: عندك حق و انا كمان لو كنت شكيت فيه مكنتش قعدته في بيتى كل ده.
في القوات الخاصه
مهيمن نادى العسكرى: ابعتلى نضال و عمرو و فادي
العسكرى: تمام يا فندم
و راحلهم بلغهم و راحو ل مهيمن
كلهم: خير يا كابتن
مهيمن: اتفضلو الاول خدو نفسكم و شوفو عايزين تشربو ايه و قولو للعسكرى
كلهم طلبو قهوه
مهيمن: بصو في عمليه بكره ع طياره خاصه عايز اتنين
نايا: اوعي تقول هنسوق الطياره
مهيمن: و افرض تسوق ماتعرفش
نايا: لا بعد كل التدريبات دي و في الاخر اسوق طياره و كمان خاصه و ربنا اعيط.
مهيمن: لا متعيطش يا بتاع المخاطر ركزو معايا، فيه مسئول اسرائيلى مسافر في الطياره دي و معاه واحد هيكون ما بينهم اجتماع ع الطياره و هيقولو كلام مهم و فيه معلومات عن مكان ورق احنا محتاجينه، ف محتاج حد فيكم بيسمع دبة النمله و يسجل كل كلامهم في دماغه
عمرو: نضال بيحفظ اي حاجه بسرعه
نايا بغيظ منه: جبت سيرتى ليه حرام عليك
مهيمن: تمام نضال و عايز حد يكون معاه ياخد باله من تصرفاتهم.
نايا: انت يا كابتن بتسمع دبة النمله مش انا
مهيمن: ماهو انا مكنتش محتاج سيادتك تعرفنى انى بسمع حلو، و للاسف مقدرش اطلع انا المهمه دي عشان لازم يكون فيها بنت و انا مش بطلع اي عمليه فيها بنات
نايا باستغراب: و يكون فيها بنت ليه
مهيمن: لازم يكون فيه مضيفه
نايا: اها، طيب لو قولتلك موضوع المضيفه اتحل تطلع انت معايا
مهيمن ب استغراب: و اتحل ازاي
نايا: انا هعمل نفسي المضيفه
فادي اتصدم و تنح
مهيمن مستغرب.
عمرو بضحك: و الله هتبقى موزه جامد اتكل ع الله
مهيمن: طيب فهمنى اكتر
نايا: بص حضرتك انا ممكن احفظ اي كلام عادي بس اسمع دبة النمله هيبقى صعب و كمان هقرب منهم ازاي عشان اسمع غير لو انا بنفسي بقيت المضيفه
مهيمن بضحك: انت صح و انا هكون معاك عشان لما تبعد اركز انا معاهم، لان مش هتكون لازق فيهم طول الرحله و عملو شيك هاند.
مهيمن: حضر اقصد حضري نفسك بكره يا انسه منال الساعه 4 الفجر عشان عقبال ما نحضر نفسنا و نتصور باليونى فورم و نطلع الطياره الساعه تمانيه صباحا
نايا بسهوكه: احم احم تمام يا فندااام
و طلعو من المكتب
فادي بعصبيه: انتى مش هتبطلى جنانك ده
نايا: فادي اهدا انا خلاص هكمل، و ان شاء الله مهيمن مش هيعرف
فادي بعصبيه اكتر: براحتك يا نايا بدماغك الناشفه دي و مهيمن قال مش بيقبل ب اي عمليه فيها بنات مابالك بقى حبيبته.
نايا: لو سمحت متوترنيش
فادى: بس افتكرى انى حذرتك
و مشي و سابها
نايا كانت متوتره: طيب هقوله ايه و ازاي يا رب
و كلهم روحو.
عند رنا
حاولت تطلع الورقه و مسكتها في ايدها و اول ما الاشاره وقفت جريت ع عربية بتسوقها بنت شكلها محترم
رنا: مدام لو سمحتى ممكن اطلب منك طلب
البنت ماسكت شنطتها و بتطلع فلوس
رنا: و انتى بتطلعى الفلوس اسمعينى الله يخليكى و مطلعيش ايدك من الشنطه غير لما اخلص كلامى
البنت باستغراب: هو فيه ايه!
رنا: انا واحد خطفنى من اهلى و وقفنى هنا و بيراقبنى و مش عارفة اهرب منه بالله عليكى اتصلي ب الرقم اللى في الورقه و رمتها ليها في العربيه قوليلهم ان انا بقف هنا كل يوم من الساعه سبعه الصبح لحد تسعه بليل و انا والله هخلى بابى يديكى كل الفلوس اللى انتى عيزاها و معلش طلعى ايدك دلوقتى و ادينى فلوس
البنت طلعت ايدها و ادتها عشرين جنيه رنا اخدتها و لسه هتروح لعربيه تانى كانت الاشاره فتحت.
عند نايا اتصلت ب مهيمن
نايا بمرح: حبيبي عامل ايه
مهيمن: طول ما انتى مبسوطه انا مبسوط و كويس جدا
نايا: تحب تتفرج ع ماتش النهارده
مهيمن: انتى ليكى في الكوره كمان
نايا: امال ايه، وغير كده ده المنتخب و كاس العالم
مهيمن: اووكى اجيلك الساعه كام
نايا: الماتش ع تمانيه اتغدا و نام شويه و لما تصحى تعالى، اه صحيح انا عارفه الرجاله لو نامو بينسو نفسهم ع سته و نص عشان نلحق مكان.
مهيمن بضحك: كويس انك عارفه عشان متتصدميش بعد كده
نايا: عارفه عارفه ما عندى منه
مهيمن بأبتسامه: ماشي يا قلبي بس انا بختلف عن اي حد و مش بنام كتير
نايا بحب: طبعا انت غير اي حد كفايه انك ملكت قلبي
مهيمن: انتى بقى ملكتي حياتي كلها ر بنا مايحرمنيش منك ابدا
نايا: ولا يحرمني منك.
البنت اللى اخدت الرقم من رنا كانت خايفه جدا تتصل ب الرقم.
عند رنا راحت ل مدحت
رنا بتعب: مدحت انا تعبانه اووى و مش قادره اقف حاسه هقع من طولى
مدحت بحده: غورى اقفى مكانك
رنا كانت حاسه انها روحها بتتسحب منها بس من خوفها من مدحت راحت عند الاشاره بس ماكنتش قادره تمشي بسرعه و كانت عقبال ما تروح للعربيه الاشاره تفتح
راح عندها مدحت شدها: و الله ل اربيكى بتدلعى يا بنت...
رنا بخوف و دموع: و الله انا تعبانه مش بتدلع خلاص سبنى اروح اقف
مدحت فضل يشدها لحد البيت.
عند البنت تقرر تتصل ب فوزى
البنت بخوف: السلام عليكم
فوزى: وعليكم السلام
البنت: ل حضرتك بنت اسمها رنا مخطوفه
فوزى قلبه يدق ويقول بلهفه: ايوه عندى بنت اسمها رنا بس مش مخطوفه
البنت: سورى يبقى الرقم غلط
فوزى: يا انسه استنى هي المفروض متجوزه و مشيت مع جوزها و منعرفش هي فين، هي مالها طيب.
البنت: بص حضرتك في واحده ادتنى الرقم ده و قالتلى اقولكم انها واقفه عند اشاره بتشخت من الساعه سبعه لحد الساعه تسعه و اللى خطفها بيعذبها ع طول و بيراقبها دايما و مش عارفه تهرب منه و بتقولك ياريت تروح تاخدها من عند الاشاره و هي بتبقى لابسه جلابيه سوده و نقاب
فوزى بوجع في قلبه: شكرا ل حضرتك بس ممكن اقابلك بكره الساعه تسعه و تكونى معايا تشورى عليها
البنت كانت خايفه: -.
فوزى: يا بنتى انا حاسس انك خايفه و من حقك بس انا راجل اعمال كبير و تعالى بكره عند الشركه و اسألى عليا و ننزل مع بعض لما تتأكدى انى مش هأذيكى
البنت: خلاص ماشي و ادالها عنوان الشركه.
عند مامة نضال
ساره: انت يا راجل روح اسأل ع ابنك
احمد: انتى لازم تقلقى الواحد خلاص هبقى اروح الصبح.
عند رنا اول ما دخلت البيت فضل مدحت يضربها ضرب جامد و وصل الكهربا و فضل يكهربها
عزه بصويت: حرام عليك
امل بضحك و شماته: احسن كهربها تانى
عزه اتخانقت مع امل: انتى ايه! منك لله، حسبي الله ونعم الوكيل فيكى، ابعدى عننا يا شيخه من ساعة ما دخلتى حياتنا دمرتيها
رنا جالها نزيف جامد و فقدت الوعي
عزه راحت ل رنا: رنا رنا مالك يا حبيبتى، بصت ل اخوها عاجبك كده موتها.
امل ممرضه بصت عليها: دي مماتتش دي اغمى عليها يا حنينه
عزه: امال ايه النزيف ده كله
امل ببرود: شكلها كانت حامل و سقطت
عزه: مدحت هات دكتور بسرعه رنا بتموت
امل: انتى هبله يا بت دكتور مين اللى يجى انتى عايزه تحبسينا
مدحت بخوف: بس لو ماتت هيبقى فيه مسؤليه علينا
امل بتحرك عينيها و ايدها: ما تقلقش يا حنين انا هسقطها و هنضفلها رحمها وسع انت كده و انتى يا عنيا تعالى سعدينى و لا هتتفرجى عليا كتير.
عزه واقفت تساعدها و اول ما نزل البيبي: دي كانت شكلها حامل في شهرين
مدحت: عشان كده كانت بتقول انا دايخه و تعبانه
امل: نعم نعم يا حبيبي هي هتصعب عليك ولا ايه ولا ميكونش صعبان عليك العيل
عزه: انتى ايه اكيد شيطان مش بشر ابدا ولا شكل البودره لسعت دماغك خالص مابقاش عندك رحمه للدرجه دي فيها ايه لما يزعل ع لحمه و حته منه
امل حست ان مدحت متعاطف مع كلام اخته تقول بمسكنه و تمثيل: شايف اختك يا مدحت بتقولى ايه.
مدحت: بت انتى ملكيش دعوه ب امل خالص
رنا بتفوق: اااه انا فين
عزه: ماتقلقيش يا رنا انتى كويسه الحمدلله
امل: عشان تعرفي انى حونينه روحى هاتلها ربع كيلو رجول فراخ تقوت نفسها بيهم
عزه: لا واضح الحنيه يا حنينه و راحت جابتلها ربع فرخة و سوتهلها و عملتلها شوربة خضار و راحتلها تأكلها
رنا بتعب: مش قادره اكل، وحاسه اخر بطنى بوجع فظيع اووى
عزه ب اسف و زعل: معلش اصل انتى سقطتى
رنا سكتت و عيطت.
عزه: معلش ربنا هيعوضك ب احسن منه
رنا: الحمدلله، انا بحمد ربنا ان مش هيبقى ليا بيبي من البنى ادم ده
عزه: و الله مدحت كان طيب، بس منها لله التعبان اللى لحست دماغه بالمخدرات و افكارها الشيطانيه
رنا: انا عايزه انام
امل تقرب عليهم: ياريت بقى تبطلى كهن و تستعدى تنزلى من بكره الشغل
عزه: انتى ايه مافيش رحمه خالص هتنزل ازاي و هي تعبانه.
رنا بثقه ان باباها هينقذها: اه ما انا عارفه هنزل ان شاء الله و بتدعي في سرها ان البنت تكون كلمت باباها
عزه بنرفزه: والله ما هتنزل بكره انتو ايه
رنا تبص ل عزه: بس يا عزه انا هنزل اسكتى
عزه: انا مابقتش اخاف منكم و بصت ل رنا و مش هتنزلى يا رنا و لما نشوف اخرتها معاكى ايه يا راس الشيطان
امل شدتها: و لا تزعلى نفسك يا عنيها هتنزلى انتى بدالها بكره و اخدتها بعيد عن رنا.
رنا فضلت تنادي: يا عزه يا عزه مالكيش دعوه سيبينى انزل انا كويسه و بعد ما فقدت الامل الوحيد فضلت تعيط يارب ايه الحظ ده.