رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل السادس والعشرون

رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل السادس والعشرون

فى فيلا السويفى.
كانت داليا قاعده مع باباها بيخططوا ازاى يذلوا جاسم وازاى يقدروا يبعدوه عن مراته ويستولوا عن كل شىء يملكه من شركات ومصانع.

داليا:هايابابى قررت تعمل إيه.
محمود:بصى أنا بفكر أنى ابعده عن مراته اللى اتجوزها دى بس طبعا كله هايتنفذ وإحنا من بعيد لبعيد علشان مايبقاش فى أى حاجه ضدنا.

داليا بصت لابوها واتكلمت بحماس:ازاى بقى؟
محمود:قوليلى ياداليا تعرفى حد ممكن يخدمنا ويخلصنا منها ؟

داليا بعد تفكير:امممممم بس لقيتها. بصى يابابى أنا كنت اتعرفت على واحد واحنا فى لندن شغال جرسون فى صاله الديسكو اللى كنت بروح اسهر فيه هو ومراته مصريين وكمان هى بتشتغل معاه فى نفس الصالة وفى مرة كانت هاتتعرض لحاله تحرش من شويه شباب مخمور وساعتها كان فى جيبى مسدس طلعته وقلت اهددهم بيه بس الغريب فى الامر انهم سابوها وكانوا عاوزين يتحرشوا بيا المهم جه البوليس فجأه وقبض على الشباب دول واخدوهم والراجل ومراته شكرونى على اللى عملتهم معاهم وقالولى أنهم راجعين مصر فى اقرب فرصه علشان يستقروا فيها ولو احتجت منهم أى خدمه هايعملوها فى الحال .

محمود بخبث:كويس أوى معاكى أرقام تليفونتهم.
داليا:أيوة معايا بس ممكن إفهم أنت بتفكر فى ايه؟

محمود:بصى ياستى باختصار الراجل ده... وفضل محمود يحكى لابنته المؤامرة اللى هاتتنفذ بتفصيلها بالظبط وهى كانت سامعة له باهتمام شديد ولمعت عينها وظهر على ملامحها ابتسامه شماته وشر لحد ماخلص كلام وبعد صمت كتير كمل كلامه: المهم ان الراجل دة ينجح فى الخطه مظبوط واذا قدروا ينفذوها بنجاح تاكدى ان جاسم هايبقى تحت طوعنا وسيطرتنا وساعتها بس هايبقى كل شىء ملكنا وفى كل الحالات إحنا الكسبانين.

داليا:أيوة يابابى بس الكلام اللى حضرتك قلته من شويه خطير جدا وساعتها جاسم هايتسجن وانا مش عاوزة كدة انا عاوزة اشوفه مذلول لما يشوف الهانم وهى بيتخونه.

محمود:اطمنى ياحبيبه بابى وحياه غلاوتك عندى لااسففه التراب وأخد منه كل حاجه وارجعلك كرامتك اللى اتهانت بسببه .آه بالمناسبه الراجل اللى كنتى قابلتيه فى صاله الديسكو إسمه إيه.

داليا:اسمه فؤاد الجناينى.
محمود:طب ادينى رقم تليفونه علشان يجى ويفهم الخطه كويس.
داليا أعطت لابوها تليفون المدعو فؤاد... وبعد فتره رد واحد صوته غليظ وخشن.
محمود بعجرفه:أنت فؤاد.
فؤاد:ايوة ياسعاده الباشا. اامرنى.

محمود:عاوزك تجيلى فى العنوان ده أنت ومراتك ولما تيجى هاقولك تعمل إيه قصادك نص ساعه... محمود أعطى له عنوان الفيلا وفؤاد اخد منه العنوان بالظبط.
فؤاد:تحت أمرك يا باشا نص ساعه بالظبط بالتمام والكمال هاكون عندك.
محمود:خلاص وأنا فى انتظارك.

بعد نص ساعه كان وصل المدعو فؤاد ومعاة مراته وكان شكله أقرب للبلطجى عن أنه يكون إنسان عادى ومراته شكلها أقرب للرقاصه وبتتكلم بمياعه ...رن الجرس والخادمه فتحت لهم الباب.

فؤاد بصوت خشن: محسوبك فؤاد الجناينى ياريت تبلغى الباشا والست الصغيرة انى وصلت.
الخادمه بصتلهم بقرف من فوق لتحت ودخلتهم: اتفضلوا ثوانى وابلغهم.
فؤاد:اتفضلى يا قمر.

مراته تنحت من جمال الفيلا ومصمصت شفايفها بغل:ماشاء الله شوفت يافؤاد الهنا بتاع الناس دول... سكتت شويه وبعدها وكملت:مش ياحسرتى مقعدنى مع أمك وأخواتك فى شقه متر فى متر.
فؤاد لمعت عينه بجشع وبصلها وكأنه بيمنيها بأمل وغمزلها بثقه:اصبرى ياتوحه الراجل ده باين عليه غنى ومتريش وعلى قلبه قد كدة وعاوزنا نعمل له خدمه ولو عملنا اللى هو عاوزة هانعلب بالفلوس لعب يابت.

توحه بتريقه:ياخوفى من قرك ده أصل أنت قرك دكر.
فؤاد:طب اسكتى لأن واضح الباشا ده جاى علينا.

محمود راح هو وداليا وقابلوا المدعو فؤاد ومراته وقعد قدامه وهو حاطط راجل على رجل وماسك فى ايدة سيجار كوبى اخد نفس عميق منه وزفرة فى وش فؤاد واتكلم بتعالى.

محمود بتعالى:أنا داليا بنتى كلمتنى عنكم كتير وبتمنى أنكم تنفذولى اللى أنا عاوزة.
فؤاد حمحم واتكلم بخبث:أحنا فى الخدمه يا باشا أنا مش هانسى معروف بنتك ليا أنا ومراتى اامرنى سعادتك.
محمود:بص ياسيدى هاقولك تعمل أيه. ...وبدأ يحكيلهم الخطه اللى المفروض أنهم ينفذوها.
توحه قربت منه وهمست فى ودنه: دة مستحيل يافؤاد ده على جثتى انت فاهم .

فؤاد بنفس الهمس: اسكتى ياعبيطه انتى مش فاهمه حاجه وبعدين ماتخافيش انا مش هاعمل لها حاجه ولا حتى هاجى جنبها انا هانفذ المطلوب منى وبس
توحه بغيرة: عارف يافؤاد لو قربت منها هاقتلك انت سامع .
فؤاد بهمس: طيب طيب اسكتى بقى خلينا نعمل المطلوب مننا ونخلص .
توحه بهمس: ماشى اما نشوف اخرتها معاك وياويلك لو لعبت بديلك .

فؤاد بمكر:بس خد بالك ياسعاده الباشا بعد ما اعملك اللى انت عاوزة أنا عاوز 500 باكو ماينقصوش جنيه.
محمود بخضه:إيه 500 ألف لا كتير مافيش أكتر من 10 آلاف .
فؤاد بجشع:هى دى شروطى يا باشا.
محمود:أنت إنسان جشع.
فؤاد غمزله بطمع:يابيه 500 ألف مايجوش حاجه جنب بسم الله ماشاء الله اللى عندك.
محمود بعصبيه:خلاص خلاص نفذ اللى اتفقنا عليه وبعدين اديلك الفلوس على بعضها.

فؤاد:الفلوس أولا بابيه.
داليا بصت لابوها علشان يوافق وهزت رأسها بالموافقة على المبلغ فى سبيل أنهم يخلصوا من مايسه وينجحوا فى مخططهم .
محمود وهو بيكتب الشيك وبصوت همس:حار ونار فى جتتك يابعيد.
فؤاد:تؤتؤ سمعتك يا باشا على العموم دى خدمه وأنا مابعملش حاجه ببلاش وياريت تخلى الشيك معاك او تصرفه ليا على ماخلص مهمتى واخد الفلوس عدا ونقدا وياريت تكمل جميلك وتحطهم فى شنطه .
محمود بعصبيه: وكمان بتتشرط .

فؤاد بثقه من نفسه: زى ماقلتلك ياباشا اعمل اللى انا عاوزة اخلص لك المهمه على اكمل وجه .
محمود بعصبيه مفرطه: خلاص خلاص المهم هاتنفذ المطلوب منك أمتى؟
فؤاد:على بكره يا باشا والبيه اللى امرتنى أنه يشوف مراته نايمه لامؤاخذة وهى فى حضنى هايبقى فى التمام وساعتها هايتاكد انها بتخونه.
محمود بص لمرات فؤاد:عرفتى هاتعملى إيه.

توحه بمياعه:عيب يا باشا زى ماقالك فؤاد كله هايبقى فى السليم.
محمود بخبث واتكلم بفحيح افعى:قريب جدا ياجاسم هاحقق حلمى واخد منك كل املاكك.
فؤاد:أى خدمه تانيه ياسعاده الباشا.
محمود إنتبه من شرودة: ها لا شكرا يافؤاد ولما تنجح خطتك تبلغنى مفهوم.
فؤاد:مفهوم يا باشا عن إذنك بقى نمشى علشان نعمل اللى امرتنا بيه.

تانى يوم كان جاسم بيفطر هو ومايسه وبعد ماخلص فطار لبس واستعد علشان ينزل يروح شغله وحط برفيوم كتير على هدومه وأول ما مايسه شمت ريحه البرفيوم دخلت الحمام ورجعت كل اللى أكلته وفضلت فترة كبيرة فى الحمام بعدها طلعت وهى تعبانه وماسكه بطنها بوجع ومش قادرة تاخد نفسها.

جاسم شافها وجرى عليها سندها بدراعاته علشان مش تقع وبصلها بخضه:مالك يامايسه فيكى إيه ياحبيبتى أنتى شكلك تعبان و مش مظبوط انتى بقالك يومين على الحال دة قوليلى مالك.
مايسه بتعب: أبدأ ياجاسم دة تلاقيني بس أخدت دور برد فى معدتى ماتشغل بالك بيا.
جاسم بعشق وضمها لصدرة بحب:يعنى لو ماكنتش هاخاف على حبيبتى ونور عينا هاخاف على مين بس ياماسه قلبى.
مايسه بصتله بهيام:حبيبى والله العظيم بموت فيك وعارفه قد ايه انت بتخاف عليا.
جاسم عينه راحه جايه على كل ملامحها وفجأة أعتصر شفايفها بشفايفه ببوسه طويله دابت مايسه فيها .
مايسه بصتله واتكلمت بعشق:حبيبى ممكن أطلب منك طلب.

جاسم:أنتى تامرى ياحياتى ياكل دنيتى.
مايسه: ممكن مش تبقى تحط من البرفيوم ده تانى اصلة بيقلب معدتى.
جاسم بحنان:حاضر يا قلب جاسم ماعنتش هاحطه علشان خاطرك بس بصراحه انا مابقدرش أقاوم نفسى معاكى بقولك إيه.
مايسه:قول حبيبى .
جاسم غمزلها بشقاوة:أنا بقول بلاش أروح الشغل النهاردة وتعالى نكمل كلامنا فى السرير.
مايسه بغيظ:جاسم بطل بقى ويلا اتفضل من غير مطرود روح على شغلك .
جاسم بحب:أنتى عندى أهم من أى شغل يانور عينيا.

مايسه برجاء:وحياتى عندك ياجاسم اسمع الكلام.
جاسم بقله حيله:يا بنت الحلال فكرى كويس دى خسارة مش هاتقدرى تعوضيها ههههههههه.
مايسه بضحك:ههههههههه فكرت خلاص يلا اتفضل أنزل بقى.
جاسم:طب مافيش بوسه واحده كدة لوجه الله تبلعى بيها ريقى.

مايسه حاولت ترفع نفسها علشان توصله وتبوسه من خده بس ماعرفتش لانها قصيرة بالنسبه له وهو رفعها لحد مابقت فى مستواة وكمل عشقه لها اللى ألهبت مشاعرهم وبعدين نزلها.

جاسم بعشق:لأ أنا ها نزل لأنى لو قعدت أكتر من كده مش هاتحرك من مكانى مع السلامه ياحبى ...وبعت لها بوسه فى الهوا وبعدين سابها ومشى.

مايسه بضحك:مجنون بس أعمل أيه بحبك وبموت فيك .
مايسه دخلت الحمام ورجعت تانى هى عندها إحساس بيراودها أنها ممكن تكون حامل وطبعا علشان تتأكد من احساسها اتصلت بالصيدليه اللى جنب القصر وطلبت منهم شريط إختبار حمل وعملته وكانت النتيجة ايجابيه أول ماشافت الشريط نطت من الفرحه وعينها لمعت من السعادة مش مصدقه نفسها انها شايله حته من جوزها وحبيبها واخدت قرار على نفسها أن أول جاسم ما يرجع من الشغل تبلغه بالخبر ده لانها متأكدة انه هايبقى فرحان زيها بالظبط...شويه ونزلت وقعدت مع حماها .

مايسه:صباح الخير ياعمى.
محمد:صباح النور يابنتى طمنينى أخبار ابنى إيه معاكى لسه بيضايقك زى عوايدة.
مايسه:بالعكس ياعمى جاسم بيعاملنى أحسن معامله هو طيب جدا وحنيه الدنيا فيه بس مشكلته الغيرة .
محمد:ربنا يهدى سركم ويسعدكم يابنتى.
مايسه:يارب ياعمى ...سكتت شويه وبعدين كملت كلامها:آمال ندى فين.
محمد:هاتلاقيها قاعدة فى الجنينة بره.
مايسه:طب عن إذنك هاطلع أقعد معاها شويه.
محمد:اتفضلى يابنتى.

مايسه طلعت جنينه القصر وشافت ندى وهى سرحانه وباصه للفراغ اللى قدامها وساكته.راحت لها وقعدت جنبها وهى لسه على حالها شاردة وحزينه ومهمومة لدرجه انها ماانتبهتش ان مايسه قعدت جنبها مايسه لاحظت شارودها وحطت ايدها بقرب من وش ندى علشان تنتبه وضحكت.
مايسه بضحك:هييييه اللى واخد عقلك يا جميل.
ندى انتبهت وبصتلها بحيرة:ها كنتى بتقولى حاجه يامايسه.
مايسه:بقولك اللى واخد عقلك.

ندى بحزن:وهو فى غيرة هانى اخوكى.
مايسه:ماله هانى ضايقك ولا ايه.
ندى:تصورى يامايسه بقاله 3أسابيع مكلمنيش غير مرة او اتنين وكل مايكلمنى يقولى الشغل والرحلات انا زهقت بقى.

مايسه بأسف:تؤتؤ لامعندوهش حق خالص بصى لما يكلمك ملصى ودانه
ندى كانت لسه هاتكمل كلامها بس تليفونها رن وظهر رقمه وصورته على الوبايل الفرحه ظهرت فى عينيها.وابتسمت براحه
مايسه بمكر:مين اللى بيرن ياندى.
ندى:ده هانى .
مايسه:اها ياريتنا كنا افتكرنا مليون جنيه كانوا جم على طول.

ندى بزعل:أخص عليكى يامايسه هانى عندى أحسن من مليون جنيه...عن إذنك أروح أرد عليه وهارجعلك اوك.
مايسه:ماشى يا حبيبتى وأبقى سلميلى عليه.
ندى:حاضر... ندى مشيت علشان تكلم هانى اما مايسه فضلت تتمشى فى جنينه القصر لحد ما طلعت بره علشان تغير من حبستها وبعد تقريبا نص ساعه جالها تليفون على موبايلها من رقم غريب افتكرت أن تليفون أبوها اتسرق فقالت فى نفسها يمكن يكون اشترى تليفون جديد بخط جديد فتحت وردت.
مايسه:آلو.
فؤاد:أنت الست مايسه صح.

مايسه:أيوة أنا مين حضرتك؟ وعرفت رقمى منين؟
فؤاد بتمثيل:أهدى عليا يامدام ارجوكى هو مش جوزك رقم عربيته ... صح.
مايسه بخضه:أيوة هو رقم عربيته إيه اللى حصل.

فؤاد بمكر وكمل باقيه تمثيله: هو عمل حادثه بالعربيه بتاعته وأنا كنت ماشى بالصدفه جنبه وشوفت العربيه وهى بتتشقلب بيه وطبعا طلعته بالعافيه قبل ماتنفجر بيه وبصراحه كدة حاله جوزك مش ولابد المهم فضلت ادور فى جيب جاكته لحد لقيت الموبايل بتاعه وكان اخر رقم متسجل بأسم حضرتك حبيبته مش هو مستجل كده عندك.
مايسه عينها وسعت على اخرها وقلبها دق وانتفض برعب واتكلمت بخوف وقلق: أرجوك قولى هو فين دلوقتى.

فؤاد بمكر:هو حاليا فى مستشفى... حضرتك عارفاها.
مايسه:أيوة عارفه المستشفى دى.
فؤاد:خلاص قولى لنا أنتى فين بالظبط وإنا هاجى أخدك له.
مايسه ببراءة:خد العنوان... أعطت له عنوان القصر وقفلت معاه.
فؤاد بخبث:كله ماشى كويس أوى... بعد 10 دقايق كان فؤاد وصل فعلا لحد بوابه القصر وانتهز أن البواب نايم نزل من عربيته وراح لحد مايسه اللى الخوف والقلق مالى قلبها.

فؤاد:حضرتك مرات جاسم بيه.
مايسه:أيوة أنا.
فؤاد:اتفضلى معنا اوصلك لحد المستشفى اللى فيها جوزك.
مايسه:أيوة بس على الأقل أبلغ الموجودين فى القصر الأول.
فؤاد بارتباك:لأ حضرتك انتى هاتيجى معنا تتطمنى عليه الأول وبعدين لما ترجعى أبقى بلغيهم بنفسك.
مايسه:طيب يلا بسرعه اوام وادينى له.

فؤاد فتح باب العربيه وبصلها بخبث وركبت وأول مادخلت برجلها العربيه لقت واحده لابسه نقاب واستغربتها .
مايسه بشك:أنتى مين.
توحه:ماتخافيش ياحبيبتى أنا مرات الراجل ده وهانوصلك لجوزك لحد المستشفى ...شويه وطلعت توحه من فستانها مخدر فى بخاخه ورشت منه على وش مايسه وبعد 5دقايق كانت مايسه غابت عن الوعى تماما

توحه:يلا بسرعه يافؤاد علشان محدش ياخد باله منا ونعمل المطلوب وناخد فلوسنا ونهرب.
فؤاد:ماشى ياتوحه يلا ...فؤاد طلع بعربيته بسرعه لحد ماوصل المكان اللى بلغه بيه محمود واتصل بجاسم علشان يقول له أن مراته بتخونه.
بعد ماندى خلصت تليفونها مع هانى طلعت بس مالقتش مايسه موجودة وقلبها انقبض وخوفها زاد اكتر.

ندى بخوف وقلق: ياترى رحتى فين دلوقتى يامايسه ؟
ندى رجعت وبلغت ابوها وهى بتنهج وباين على ملامحها القلق والخوف: بابا ...بابا .
محمد بخضه: مالك ياندى بتنهجى كدة ليه ؟
ندى: مايسه مش موجودة فى جنينه القصر انا سيبتها واتكلمت مع هانى على ماطلعت مالقتهاش.
محمد: استنى لما نسأل البواب اللى برة القصر ... محمد طلع هو وبنته ولقوا البواب فى سابع نومة هزة بقوة والبواب صحى.
محمد: عبد المتجلى ماشوفتش مرات ابنى ؟

عبد المتجلى بعناس: لا ياسعادة البيه مااخدتش بالى .
ندى بخوف وقلق اكبر: هاتكون راحت فين بس ياربى ربنا يسترها ويجيبها سلم .
محمد بخوف: استرها يارب وترجع قبل مااخوكى يرجع ومش يلاقيها والا هايعاقبها انتى عارفه اخوكى متهور وممكن يمد ايدة عليها استرها يارب.

جاسم كان فى الشغل وكان فى ميتنج مهم والتليفون عمال يرن رن متواصل.وجاسم بيكنسل على فونه ومرديش يرد
أمجد قرب منه وهمس:رد يا جاسم يمكن يكون حد أو حاجه مهمه.
جاسم:لما يخلص الاجتماع ياامجد انت ماتعرفش الاجتماع دة مهم عندى قد ايه.
أمجد:معلش رد طالما التليفون بيرن يبقى اكيد فى حاجه مستعجلة.
جاسم بص للعملاء اللى كانوا قاعدين فى الاجتماع واستاذن منهم.
جاسم:معلش ياجماعه فى تليفون مهم هارد وارجع نكمل اجتماعنا.

جاسم طلع بره مكتبه ورد:أيوة مين معايا.
فؤاد بخبث:سيادتك جاسم بيه المنصورى.
جاسم:أيوة أنا إنت مين وعاوز إيه؟
فؤاد:أنا مين أظن دى حاجه ماتخصكش عاوز إيه تعالى فى العنوان اللى هاملهولك ده علشان تشوف الهانم مراتك وهى بتخونك.
جاسم بعصبيه:أنت أكيد مجنون مراتى مش ممكن تخونى ابدا.
فؤاد:بالراحة يابيه خد العنوان وتعالى علشان تتأكد بنفسك.
فؤاد أعطى له العنوان وقفل السكه فى وشه.

جاسم بحدة وعصبيه:ألو ألو ألو ...بس محدش بيرد ساب الاجتماع ونزل من الشركه وركب عربيته والغضب والغيرة ماليه عينه وراح على العنوان اللى أعطاه فؤاد له.لحد ما وصل فعلا. جاسم لقى عمارة كبيره طلع زى المجنون لقى باب الشقه مفتوح دخل وفضل يدور على مراته لحد ما وصل لاوضه مقفوله وفضل يخبط كتير وبكل قوته كسر بابها وأول مادخل صعق من هول الصدمة مراته وحبيبته نايمه وجسمها مكشوف وبملابسها الداخلية وواحد نام جنبها ومحاوطها بايدة أول ماشاف فؤاد نايم جنبها الدم غلى فى عروقه والغضب والثورة اتملكت منه واتحولت عيونه الرمادية لعيون حاده سوداء كعيون القصر حاول يمسك بفؤاد لكنه كان اسرع منه وهرب بسرعه راح لحد مايسه وفوقها لغاية لما كانت تقريبا شبه الوعى واللاوعى وأول ماشافته حضنته واترمت فى حضنه بس جاسم كان خلاص فقد أعصابه .

جاسم بغضب وزعق فيها بصوته الجهورى:بتخونينى يامايسه طب ليه ها ليه... صفعها بقوة على وشها وكرر صفعه لها من غير حتى مايسمع لها.
مايسه بخوف منه:جاسم صدقنى أنا لا يمكن اخونك حرام عليك انت ليه بتعمل فيا كدة ليه؟

جاسم شدها من شعرها وهزها بقوة كمل زعيق فيها: انا كنت قصرت معاكى فى ايه علشان تخوننى بقى دة جزاء حبى لكى.
مايسه بدموع: انا مظلومه والله العظيم مظلومه ارجوك اسمعنى.
جاسم بعصبيه: أنا لسه ماعملتش فيكى حاجه ده أنا هاخليكى تتمنى الموت بنفسك ومطولهوش ياخاينه.
مايسه:وهاخونك ليه بس ده أنت حبيبى.

جاسم:اخرسى ياخاينه ماسمعش صوتك أنتى كلبه ولاتسوى وهافضل اعذبك واذلك زى ماذلتينى تعالى هنا... جاسم شدها تانى من شعرها لحد ماخصله كبيرة طلعت فى ايدة ومايسه بتترجاه يسيبها.
جاسم:أنت اللى زيك خسارة فيها الحب اللى حبتوهلك يانكرة... وكان هاضربها تانى بس مايسه كانت اسرع منه وراحت عضاة من ايدة بقوة وفلتت منه وطلعت تجرى من الشقه باقصى سرعتها لانها شافت ان خلاص جاسم معدش مصدقها وانها صبرت كتير على شكه فيها.

جاسم بزعيق:مااااااايسه مش هاتقدرى تهربى منى ابدا مااااااايسه .

جاسم فضل يجرى وراها وهو بيصرخ وهى بتحاول تهرب منه بسرعه نزلت على السلالم وبتعيط وخايفه ومرعوبه منه وهى نازله راحت واقعة على اخر سلمتين ولانها كانت فى اول حملها فكان سهل انها تخسره حطت ايدها على بطنها ولمحتها مرات بواب العمارة وكان طوق نجاه لها .
مرات البواب:تعالى يابنتى عندى ماتخافيش.

مايسه بخوف:أبوس إيدك خبينى منه.
مرات البواب: أنا سامعه حد نازل وبيزعق مين ده يابنتى.
مايسه بعياط:ده جوزى وعاوز يموتنى ابوس إيدك علشان خاطرى خبينى.
مرات البواب:طب أهدى خالص وحاولى تكتمى صوتك ودموعك لحد مايمشى.

مايسه حطت ايدها على فمها وبتحاول تكتم شهقاتها ودموعها انها تنزل ومرات البواب فضلت تبص على جاسم لحد مااتاكدت انه طلع من العمارة أما هو فكان فى حاله من الضياع والحزن والالم والانكسار احساس مؤلم اصاب قلبه لما شاف مراته وحب عمرة وهى فى حضن واحد تانى لكن للاسف ماحكمش عقله فضل يدور بعينه عليها لكن من غير اى جدوى ركب عربيته وساقها وهو بيعيط ومقهور تايه مش عارف يعمل ايه او يروح فين واللى كان قهرة اكتر انها هربت منه لكن ماكنش يعرف انها كانت مستخبيه منه كان بيسوق العربيه بسرعه جنونينه لدرجه انه كسر اشارة المرور اكتر من مرة .

مرات البواب بخوف وصوت همس:ماتخافيش هو مشى خلاص وهو معتقد أنك هربتى من العمارة ماتقلقيش أنتى كويسه.
مايسه وهى لسه حطه ايدها على بطنها ونزفت كتير واتكلمت بدموع: شكلى سقطت.
مرات البواب بصدمه: ايه ده أنتى حامل .
مايسه وهى لسه بتعيط:أيوة بس بعد ماوقعت على السلم ونزفت فأكيد سقطت.

مرات البواب طلعت لقت جوزها المسؤل عن حمايه العمارة فى سابع نومه وماشافش كل اللى حصل من طلوع مايسه وهى فاقدة وعيها مع الملعون فؤاد ومراته اما مراته فكانت مشغوله فى شقتها فاماخدتش بالها قربت منه وهزته بعنف وهو صحى مفزوع وبصلها وهو مش فاهم حاجه ومراته بتصحيه كدة ليه.

مسعود: فى ايه ياوليه بتصحينى كدة ليه ؟
مرات البواب: انت نايم ياموكوس طبعا ولاعلى بالك باللى بيحصل حواليك قوم اصحى كدة وبصلى .
مسعود دعك بايدة فى عينه من اثر النوم وبصلها وهو لسه مش فاهم سر عصبيه مراته واتكلم بتأفف:فى ايه ياوليه انا مش فاهم حاجه انتى بتتكلمى عن ايه ؟
مرات البواب: فى واحدة عندى فى الشقه اللى فى البدروم اللى بنام فيها تعبانه اوى تعالى معايا نشوفها

مسعود جرى بسرعه مع مراته وبص لمايسه باستغراب:هى دى ؟
مرات البواب:أيوة ومش تسأليني فى أى حاجه دلوقتى البنت حامل وبتسقط ساعدنى نوديها المستشفى بسرعة.
مسعود:أيوة بس المستشفى دى مش محتاجه مصاريف.
مرات البواب:ملكش دعوة أنا هاتصرف.

عم مسعود و مراته اخدوا مايسه وهما مسندينها وركبوا مواصله لحد ماوصلوا المستشفى وطلبوا حد يشوفها وبعدين لقى دكتورة طالعه من اوضه العمليات راح لها بسرعه يستنجد بيها .
عم مسعود:يادكتورة يادكتورة أبوس إيدك فى واحده معنا وشكلها حامل وبتنزف ارجوكى تعالى بصى عليها.
الدكتورة راحت لمايسه وأول ماشافتها أمرت بدخولها اوضه العمليات.
الدكتورة ندت على واحدة من الممرضات وجات له بسرعه:نجوى يا نجوى.

نجوى الممرضة:أيوة يادكتورة وفاء.
الدكتورة:خدى البنت دى على اوضه العمليات حالا فاهمه حالا.
نجوى بخوف:حاضر يادكتورة ...راحت نجوى لحد مايسه واخدتها نايمتها على السرير الترولى ودخولها اوضه العمليات وبعد ساعه ونص الدكتورة طلعت وهى بتبص لعم مسعود ومراته.
عم مسعود بلهفة:طمنينى يا دكتورة هى عامله إيه دلوقتى.

الدكتورة اتنهدت بارتياح واتكلمت بثقه:الحمد لله جيبتوها بسرعة لو كنتوا استنيتوا كمان حبه كانت بقت حالتها خطيره على العموم هى كانت حامل فى تؤام بس للاسف واحد نزل من كتر النزيف اللى كان عندها والتانى لسه موجود ولحقناة على اخر لحظه وطبعا اضطريت انضف الرحم كويس من الدم وعملت لها عمليه ربط للرحم علشان البيبى التانى ماينزلش بس كنت عاوزة أسألكم انتوا تقربوا لها ايه؟

عم مسعود:أحنا ناس على باب الله يادكتورة ومراتى رهنت دهبها علشان خاطر البنت المسكينة دى حضرتك شوفى دهبها تمنه كمان وخديه.

الدكتورة:لا يستحسن تعرفوا أهلها وتبلغوهم باللى حصل علشان يبقوا جنبها لما تفوق لأنها لسه تحت تأثير البنج.
عم مسعود:حاضر أن شاء الله.
فضل عم مسعود ومراته جنب مايسه لغايه ما فاقت وشافتهم معاها.
مايسه بتعب: ااااااه.

عم مسعود:حمدا لله على سلامتك يابنتى.
مايسه:الله يسلمك ياعم مسعود أنا مش عارفه لو مش إنت ومراتك معايا كان حصل لى ايه.
عم مسعود:قوليلى يابنتى معاكى رقم حد من أهلك إتصل عليه .

مايسه بتعب:أيوة فى رقم ماما اتفضل خده ...مايسه اعطت له رقم أمها علشان يتصل عليها ويبلغها باللى حصل.
عم مسعود:تمام تمام خلاص كتبته هاتصل عليها دلوقتى حالا.
مايسه:متشكرة على تعبكم معايا.
مرات البواب:ولا تعب ولا حاجه يابنتى ربنا يقومك بالسلامة أن شاء الله .
مايسه حطت ايدها على بطنها وعيطت كتير.

مايسه بحزن وألم: ماخلاص كل حاجه ضاعت ...ورجعت عيطت تانى.
مرات البواب:لا يابنتى أنتى لسه حامل.
مايسه بذهول:بس أنا نزفت كتير.

مرات البواب:أيوة ده صحيح بس أنتى كنتى حامل بتؤام واحد نزل والتانى لسه جواكى.
مايسه بدموع:أنتى بتتكلمى بجد أنا لسه حامل .
مرات البواب:أيوة يابنتى والله وانا هاكدب عليكى ليه .
مايسه بحزن:برضه كل حاجه ضاعت جوزى بقيت فى نظرة مجرمه وخاينه هايفيد بايه بقى.
مرات البواب:بكره ها يعرف أنك بريئة وهايندم على اللى عملة فيكى معلش يابنتى مش تزعلى.
مايسه بتعب:أنا تعبانه تعبانه أوى.

عم مسعود إتصل على أبوها وامها وبلغهم.
فوزيه ضربت بايدها على صدرها واتكلمت بخضه:يالهوووووووى الحقنى يا طه بنتك فى المستشفى
طه بخضه:ايه مستشفى؟ اخد منها التليفون بلهفه واتكلم بخوف: ارجوك بنتى مالها؟
عم مسعود: ارجوك اهدى بنتك كويسه وهى موجودة فى المستشفى وفى حمانا .
طه: طب ممكن تفهمنى ايه اللى حصل ؟
عم مسعود:لما تيجى أنت ووالدتها هى هاتقولكم على كل حاجه.
طه:وهى فى أنهى مستشفى دلوقتى.

عم مسعود:فى مستشفى الدكتور ... أكيد تعرفها.
عم طه:أيوة أعرفها أنا جاى حالا.
فوزيه بدموع:ياعينى عليكى يابنتى كل ما الدنيا تضحك لك شويه ترجع تبكيكى.
طه و فوزيه طلعوا من العزبه وكان هانى رايح لهم بالصدفه علشان يطمن عليهم وشاف ابوة وأمه طالعين والحزن باين فى عينيهم.
هانى:إيه ده مالكم فى ايه؟
طه بحزن:أختك محجوزة فى المستشفى.
هانى بخضه:إيه مستشفى مستشفى إيه يابابا وليه.
طه:والله ماعارف يابنى فى إيه ولاايه اللى حصل.
هانى:طيب يلا يابابا إحنا مستنين إيه.

هانى أخد ابوة وأمه وراحوا المستشفى اللى كانت محجوزة فيها.وأول ماوصلوا ودخلوا عليها مايسه ارتمت فى حضن أمها وأبوها وعيطت بحرقه وصوت شهقاتها بتعلى وحكت لهم كل حاجه من يوم اتجوزت جاسم وشكه فيها لحد مانزفت ودخلت المستشفى بمساعدة البواب ومراته.
هانى بغيظ:وليه مقلتيش من الأول يامايسه.

مايسه بدموع وقهر:كان عندى أمل أنه يتغير بس للأسف ماتغيرش وهايفضل طول عمرة شكاك ارجوكى يا ماما أرجوك يابابا أنا عاوزة أطلق منه ومش بس كده أنا هاسيب له الدنيا كلها وهامشى.
طه:أيوة يابنتى بس.
هانى بحده: مايسه عندها حق يابابا. ...بص لأخته بحنان وكمل: طول مااحنا جنبك يامايسه ماتخافيش.
بعد شويه دخلت الدكتورة علشان تطمن عليها.
الدكتورة بابتسامه هاديه:عامله إيه دلوقتى.
مايسه بتعب وحزن:الحمد لله يادكتورة بس ممكن اسأل حضرتك سؤال.
الدكتورة:أكيد طبعا اتفضلى .

مايسه اترددت كتير انها تتكلم وبلعت ريقها بصعوبه وبعد فترة من الصمت اتكلمت بأحراج:هو فى حد يعنى ...سكتت ومقدرتش تكمل كلامها والدكتورة فهمت هى عاوزة تقول لها ايه.
الدكتورة بأبتسامه:لا خالص محدش جه جنبك ولا لمسك إلا جوزك وبس.
مايسه بارتياح:الحمد لله.
هانى كان بيكلم عم مسعود وبيتشكرله على اللى عمله هو ومراته مع مايسه.
عم مسعود:عيب يابنى أنتو زى ولادى ويمكن أكتر ربنا يقومها لكم بالسلامة.
هانى:ربنا يخليك.

فؤاد إتصل على محمود وبلغه بتنفيذ الخطه على اكمل وجه.
محمود:تمام أوى تعالى علشان تاخد فلوسك.
فؤاد بجشع:500آلف زى مااتفقنا.
محمود بمكر:المبلغ كله هاتلاقيه فى الشنطة تعالى خدها.
فؤاد:تمام نص ساعه واجى آخد الفلوس...وقفل معاه.
داليا:أنت هاتديله 500ألف بجد يابابى.
محمود:لا طبعا أنا هاخلص منه ومن مراته علشان اللى زى دول ممكن يفتنوا عليا فلازم أخلص منهم علشان مش يفضحونى.

محمود لبس قفازات فى ايدة وحطت الفلوس فى الشنطه علشان مايسبش اى بصمات له وبعد نص ساعه فؤاد جه وآخد شنطه الفلوس وطلع من الفيلا وركب عربيته التاكسى ومشى بعيد عن الفيلا هو ومراته .
فؤاد بجشع: أخيرا بالمبلغ اللى معايا دة أقدر أدفع تمن نص الشقه اللى اخدنها وتستريحى من النوم مع أمى واخواتى.

توحه بفرحه:أخيرا ياحبيبى بس برضه ده مايمنعش أنى أشوف الفلوس واعدها بنفسى ...يدوبك فتحت شنطه الفلوس وانفجرت العربيه بفؤاد ومراته. وماتوا وجثثهم اتفحمت.

جاسم كان وصل القصر وكانت حالته حال.
محمد بقلق:الحق يابنى مراتك مختفيه من الصبح ومش لقينها.
جاسم بسخريه وعياط:مراتى مراتى خانتنى يابابا.
محمد بحدة وعصبيه: تانى ياجاسم تانى رجعت تشك فيها.
جاسم:المرة دى خانتني بجد وكانت فى حضن واحد تانى خانتني السافلة المجرمة.
محمد:وهى فين دلوقتى أنطق.

جاسم بتوعد:معرفش اكيد هربت بس ويمين الله لاادور عليها واقتلها بنفسى ومش هاعتقها من ايدى بس الاقيها.
ندى بزعيق:مايسه مش ممكن تخونك فاهم مش ممكن تخونك ابدا حرام عليك ياجاسم انت ظلمتها كتير.
جاسم هز اخته بعنف واتكلم بمرارة ودموع: خانتنى ياندى خانتنى... جاسم انهار وقعد على الارض وفضل يعيط كتير وحرقه وألم من غدر الحبيب.