رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل الخامس عشر
تانى يوم جاسم حب يطمن على مايسته وصل الشقه اللى قاعدين فيها أبوها وامها ورن الجرس وابوها فتح له الباب ورحب بيه بحفاوة كبيرة .
جاسم: ازيك ياعمى وازى مايسه عامله ايه النهاردة .
طه: الحمد لله يابنى مايسه احسن شويه الحمد لله اتفضل... جاسم دخل وحمحم بحرج: احم ممكن يعنى ياعمى اطمن عليها .
طه: اتفضل اقعد يابنى على مااديها خبر ... جاسم قعد على اقرب كرسى وابوها راح يبلغ بنته اللى اول ماسمعت ان جاسم جه علشان يطمن عليها حست بضربات قلبها بتدق بسرعه لبست لبس كويس علشان تستقبله وبعدها راحت له والشوق مالى عينيها.
جاسم بلهفه وشوق: احم ازيك يامايسه عامله ايه دلوقتى .
مايسه بصتله وابتسمت بخجل: الحمد لله انا دلوقتى احسن شويه ...سكتت شويه وبعدين اتكلمت بحزن: انا بس مصدومه من اللى حصل امبارح ولولا انك انقذتنى من النار انا كنت زمانى مو... ولسه هاتكمل بس جاسم كان اسرع منها وحط ايده على شفايفها علشان يمنعها انها تكمل .
جاسم بضيق: هششش اوعى تكملى انا مقدرش اعيش من غيرك وكل ماافتكر انك كنتى هاتضيعى منى دة فى حد ذاته بيوجعنى .
مايسه ابتمست له بحب جارف: حبيبى انا بجد محظوظه بيك وبشكر ربنا ليل ونهار انك موجود فى حياتى ربنا يخليك ليا.
جاسم بعشق: ويخليكى ليا ياضى عينى ... سكت شويه وكان بيكلم نفسه: يااااه امتى بقى هايجى اليوم اللى تبقى فيه بتاعتى وملكى ...اما ابوها فكان بيراقبهم من بعيد هو عارف ومتأكد ان جاسم بيحب بنته بس كأى اب بيخاف على بنته وهو معذور فى دة .
طه حمحم بحرج: احم تعالى يابنى افطر معنا .
جاسم حس بالحرج من الموقف كله وانه تجاهل وجود ابوها بصلها وبعدين راح قعد جنب حماه واتكلم: بالف هنا لكم ياعمى ومعلش متشكر بس انا مش بفطر خالص دلوقتى انا بس كنت جاى اطمن على بنت حضرتك وكنت يعنى عاوزها تتمشى معايا شويه اذا ماكنش عندك اى مانع .
طه: مافيش مشكله بس لو سمحت مش تبعدوا بعيد .
فوزية نكزته فى دراعه وهمست له بضيق: بالراحه على خطيب بنتك ياطه مش كدة .
طه بنفس الهمس: يافوزيه اللى بيعملة دة مش صح .
فوزيه بضيق:وبعدين معاك.
طه: خلاص سكت اهوة .
جاسم بضحك: متخافش ياعمى انا بحبك بنتك وهخاف عليها حتى من نفسى على العموم ماتقلقش مش هانبعد بعيد .
فوزية همست لطه بضيق: عجبك كدة احرجت الواد .
جاسم ابتسم: ولااحراج ولاحاجه ياطنط عمى معاة حق انه يخاف على بنته ودة شىء طبيعى .. بص لحماة وكمل: بس تأكد ياعمى انى انا بخاف على مايسه من نمسه الهوا .
جاسم اخد منهم الاذن وطلع هو ومايسه يتمشوا فى العزبة وهو فرحان وسعيد انها معاة وقريبه منه وبيدعى فى قرارة نفسه ان جوازهم يتم فى اقرب فرصه علشان يحمى حبيبته وهما بيتمشوا لقى تليفونه بيرن كتير ومسدج من امجد فتح ورد عليه .
جاسم: ايوة ياامجد فى ايه عمال ترن ليه ؟
امجد اتكلم باسف: معلش ياجاسم بس اصل فى شغل كتير مش قادر اخلصه لوحدى .
جاسم بزهق: طيب ياامجد شويه وجاى . ... قفل تليفونه وهو بينفخ.
مايسه: مالك حبيبى متضايق ليه؟
جاسم باسف: معلش حبيبتى انا مضطر اروح الشغل امجد اتصل عليا وبيقول فيه شغل كتير ومش هايعرف يخلصه لوحده .
مايسه: حبيبى يلا روح شوف شغلك ومش تقلق عليا .
جاسم بحب: هاتوحشينى على ماارجع .
مايسه ابتسمت:وانت كمان هاتوحشنى المهم تاخد بالك من نفسك لااله الاالله .
جاسم باس ايدها برقه وودعها: محمد رسول الله ...بعدها ركب عربيته وهى فضلت تتمشى لوحدها فى العزبة لكن الغريب ان فى عيون شريرة كانت بتراقبها من بعيد .
=: ايوة ياشريف بيه البنت اللى كنت كلفتنى انى اعرف اذا كانت عايشه ولالا واعطتنى صورتها بأكد لك انها لسه عايشه وشايفها قدامى اهو .
شريف بعصبيه:ازاى لسه عايشه ازاى .
=: معرفش ياسعادة البيه .
شريف بضيق: طيب اقفل انت دلوقتى وانا هاتصرف .
شريف قفل مع الشخص اللى كان بيكلمه وفضل متردد ومحتار كتير يروح يبلغ داليا ان مايسه لسه عايشه ولالا وبعدين فى الاخر قرر انه يروح بنفسه الفيلا بس كان لازم يتصل بداليا الاول علشان يمهد لها اتصل وهى ردت عليه بسرعه.
شريف: ازيك يا داليا .
داليا: ها ياشريف طمن قلبى وبردة البت المخفيه مايسه ماتت ولالا .
شريف: اممممم بصى انا مش عارف اكلمك من الفون انا قدامى بالظبط نص ساعة واكون عندكم.
داليا: ماشى ياشريف تعالى ... وبعد نص ساعه كان شريف راح لهم الفيلا وخبط على الباب وفتحت له الخادمه ورحبت بيه وطلعت بلغت محمود وبنته ان شريف فى انتظارهم بعدها راحوا له واستقبلوة وقعد وهو حيران وكان بيوزع نظراته مابين داليا وابوها .
محمود بتافف: هاتفضل ساكت كتير كدة ماتقول اللى عندك ياشريف .
شريف بعد صمت طويل: للاسف ياجماعة مايسه لسه عايشه واللى كلفته يعرف اذا كانت ماتت ولالا بلغنى انها لسه عايشه .
داليا اصيبت بصدمه وفضلت فترة ساكته وبعدين اتكلمت بعدها بعصبيه: طب ازاى دة حصل وانا وانت كنا شايفين الاسطبل وهو بيولع ازاى قدرت تطلع منه من غير مايحصل لها حاجه ازاى ماتتكلم ياشريف لانى خلاص قربت اتجنن .
شريف بارتبارك: معرفش ..معرفش ياداليا اللى وصل ليا الكلام أكدلى دة يجوز يكون جاسم لحقها وانقذها.
محمود بزهق: انا نفسى اخلص من اللى اسمه جاسم دة وارتاح دة بقى عقبه فى طريقنا .
شريف:والله ياعمى انا كمان نفسى اخلص منه لانى عمرى ماهانسى انه أهانى وكان عاوز يكسر دراعى واحرجنى قدام داليا وعلى الملأ .
محمود بعد تفكير: بس لقيتها الاول بس نخلص من مايسه الاول وبعدين نشوف هانخلص من جاسم ازاى
داليا وشريف بصوا لبعض باستغراب وبعدين داليا اتكلمت: ها قول بسرعه بابى .
محمود: انا هازرع واحد من عندى فى عزبة المنصورى ويدخل على انه محتاج شغل وبحكم خبرتى ان محمد مش هيمانع انه يشغل حد محتاج للشغل بعد مايشغله بيومين كدة هاكلفه انه يروح الشقه اللى موجودة فيها مايسه وعيلتها وينتهز فرصه انهم مش موجودين اوانهم برة فى العزبة مثلا ويدخل بالراحه من غير ماحد يحس بيه ويستخبى فى الاوضه اللى بتنام فيها ولما يجى الليل يحط لها تعبان سام ولما يتأكد انها نامت يخرج بالراحه ويقفل عليها الباب كويس ويهرب بسرعه ولما التعبان يلدغها وهى نايمه هاتموت فى ساعتها ومحدش هايحس بيها الا تانى يوم وبكدة نكون خلصنا منها .
داليا بغل:ايوة بقى يابابى اهو اهوة دة الكلام اللى بصحيح بس اااااااا.
محمود: بس ايه ياداليا .
داليا: معتقدش ان جاسم هاسيبها لوحدها وخصوصا بعد حادثه الاسطبل اكيد هايحميها ثم افرض ان الراجل اللى حضرتك بتتكلم عنه دة فشل انه يحط التعبان يبقى ايه الحل ساعتها .
محمود بقله صبر: داليا مش تحبطينى وعلى العموم انا عامل حسابى كويس ومنبه عليه ياخد حذرة انا عارف كويس اوى ان جاسم مش هاسيبها لحظه وعلى حسب علمى كمان انهم بيسهروا بالليل فى المضيفه الكبيرة بتاعه محمد ابو جاسم اللى انتى كنتى بتبقى ساعات متواجدة فيها ايام ماكان خطبك يعنى لازم يكون التفيذ بالليل ومش هاسمح بأى غلطه .
داليا باستفهام: الاقولى يابابى تفتكر ان جاسم عرف او حس اننا لنا يد فى حادثه الاسطبل زى ماهو شاكك فيا انا وشريف فى حادثه مسابقه الخيل ؟
محمود: ماعرفش يا داليا وحتى لو كان شاكك بس فين الدليل اللى ضدنا ويدينا ها متخافيش ياحبيبه بابى طول مافيش دليل واحد معاة ضدنا يبقى ماتشغليش بالك المهم نفكر نخلص من مايسه وبعدين الباقى هايجى بالتدريج.وبعدين تعالى هنا مش انتى وشريف اثناء ماكان الاسطبل بيولع كنتم برة العزبة .
داليا: دة صحيح احنا كنا بره العزبة وبعاد كمان .
محمود: خلاص يبقى مافيش اى خوف او قلق موت ياحمار على مايلاقى اى دليل ضدنا وعلى مايتأكد اننا لنا يد فى حاجه تكون البرنسيسه اللى خطبها ماتت وشبعت موت .
داليا: ربنا يستر بقى يابابى وماينكشفش الملعوب .
فى شركه جاسم
كان جاسم وصل الشركه ودخل مكتبه وطلب من السكرتيرة متدخلش اى حد عليه غير امجد وبس .
جاسم: مدام فطيمه مش عاوز اى حد يدخل خالص دلوقتى والغى اى مواعيد او مقابلات من العملاء ولو امجد جه ابعتهولى .
السكرتيرة: حاضر ياجاسم بيه اى خدمه تانيه تأمرنى بيها .
جاسم: لامتشكر وياريت معلش هاتعبك معايا ممكن تعمليلى فنجان قهوة لانى مصدع .
السكرتيرة: تحت امرك يافندم .
شويه وامجد وصل الشركه والسكرتيرة طلبت انه يدخل لجاسم ...امجد دخل مكتب جاسم بصله بس لقاه شارد ومهموم .
امجد: خير ياجاسم طلبتنى ليه ؟
جاسم:...
امجد:انت ياعم انت روحت فين .
جاسم بتوهان: ها كنت بتقول حاجه ؟
امجد: لا دة انت مش معايا خالص ايه سرحت فى ايه كدة.
جاسم بضيق: والله ما فيا دماغ لحاجه ولاهزار ياامجد .
امجد بضحك: مش معقول يابنى فى حد يكون لسه خاطب واحدة مهذبه وجميله ورقيقه زى مايسه ويكون وشه مقلوب كدة مالك ياجاسم فيك ايه احكيلى .
جاسم: اقعد وانا احكيلك ... جاسم فضل يحكى لصاحبه اللى حصل من اول ماالاسطبل ماولع ولحد ماانقذ مايسه وحتى وصوله الشركه امجد كان قاعد ومذهول من الكلام اللى بيسمعه .
امجد: يااااااه كل دة حصل طب ليه مااتصلتش بيا كنت على الاقل ابقى معاك لو احتجت حاجه .
جاسم: ماحبتش ازعجك وبعدين يعنى انت كنت بايدك ايه هاتعملة بس .
امجد: كنت على الاقل اساعدك .
جاسم: اهو اللى حصل بقى انا ساعتها كنت مشتت ماكنتش حتى قادر افكر كل اللى كان فى تفكيرى ساعتها هو انى انقذ مايسه وبس .
امجد بشك: تفتكر داليا وابوها لهم يد فى اللى حصل؟
جاسم بثقه: دة مش شك ياامجد دة يقين ومتأكد كمان .
امجد بحدة وعصبيه: ولما انت متأكد اوى كدة ليه مابلغتش عنهم وخلصنا .
جاسم: اسمعنى بس ياامجد حتى لو بلغت عنهم ابوها دة راجل مش سهل دحلاب على راى بابا وهايطلع منها زى الشعر من العجين واول حاجه هايعملها انه هايقوم محامى كويس يدافع عنه وهايقول فين الادله اللى ضدى .
امجد حك ذقنه بضيق وكمل:طب والحل هانسيبهم يعملوا اللى هما عاوزينه واحنا ساكتين الناس دى شرهم كتر اوى ياجاسم والله اعلم هما بيفكروا يعملوا او بيدبروا لاايه تانى وبقولهالك اهوة من دلوقتى لازم تحمى خطبيتك واهلها من شر اذى الناس دول.
جاسم: والله انا فكرت احط غفير على باب العزبة ويكون حاطط عينه عليهم ويمنع اى حد غريب يدخل او يخرج .
امجد: وتفتكر يعنى ان الغفير اللى هاتحطه هايقدر يعمل حاجه دة اغلبهم زى قلتهم .
جاسم: ماعنديش حل تانى لو انت عندك حل تانى الحقنى بيه .
امجد بتوتر: لا للاسف معنديش المهم ربنا يسترها بقى .
جاسم بقلق: ربنا يسترها ياامجد ربنا يسترها .
امجد: طب تحب ادورلك على الغفير دة .
جاسم: والله لو تعرف حد كويس يقدر يحمى مايسه وعيلتها يبقى عملت فيا معروف عمرى ماهانسهولك .
امجد: مافيش مشكله انا هاحاول اتصل دلوقتى بشركه امن كويسه ولها صيتها الكويس تبعت فرد امن افضل من الغفير .
امجد اتصل فعلا بالشركه وطلب فرد امن وكان ردهم عليه ان افراد الامن مهمتهم الاساسيه هى حمايه المنشات العامة والخاصه والهيئات الحكوميه من السرقه واعمال التخريب اما حمايه الافراد فمن خلال الغفير وبس .
امجد قفل الفون بتاعه وبص لجاسم باسف: للاسف ياجاسم مش قدامنا حاليا غير اننا نحط غفير يحرس مايسه وعيلتها المهم بس يارب ينجح فى مهمته .على العموم على بالليل هايكون الغفير وصل العزبة .
جاسم بتنهيدة: انا خايف اوى ياامجد ومش عارف لحد امتى هافضل فى القلق دة على طول دة انا بخاف اسيبها واجى الشركه ببقى حاطط ايدى على قلبى من كتر خوفى عليها وعلشان كدة طلبت من عمى اننا نعجل بالجواز علشان على الاقل ابعدها عن الهم دة .
امجد بتريقه: وانت مفكر انك لو اتجوزت مايسه داليا هاتسكت وتسيبك فى حالك ابدا دة ساعتها ممكن تقتلك وتقتلها لو جت لها فرصه لدة علشان تخلص منكم انتو الاتنين.
جاسم بعصبيه: انت بتقفلها فى وشى ليه بس ؟
امجد: انا مش بقفلها فى وشك ولاحاجه انا بحذرك منها انها مش هاتسكت داليا تعبان وبترمى سمها فى كل مكان .
جاسم: طب قولى اتصرف ازاى ؟
امجد: انا من رايى تبلغ فيهم البوليس ونخلص منهم .
جاسم: ياعم افهم حتى لو بلغت عنهم فين الادله اللى تثبت ان داليا اوابوها متورطين مافيش حاجه دليل بح كل انا مملكش ولو دليل واحد ضدهم علشان اسجنهم.
امجد: بص مافيش مجرم بيعمل حاجه ومايسيبش دليل اكيد موجود .
جاسم: ولو افترضنا جدلا ان الدليل موجود زمانه اتحرق فى الحادثه امجد الاسطبل كان جمرة نار وولع كله وفين وفين على ماطفينا الحريقه صدقنى حتى لو بلغت عنهم السويفى هيلاقى الف مخرج ومخرج يبرأة سواء له او لابنته وفى كل اللى الاحوال برضه مش هايسكتوا .
جاسم اتنهد واتعدل من على كرسيه وقام علشان يمشى .
امجد: انت رايح فين كدة ماشى وسايبنى طب والشغل الكتير دة؟
جاسم: لازم اكون موجود فى العزبة قبل ماالغفير يوصل علشان افهمه هايعمل ايه بالظبط.
امجد: استنى بس ياجدع انت طب مين اللى هايكمل الشغل دة ؟
جاسم بضحك وطبطب على كتفه: البركه فيك بقى حاول انت تحل مشاكل الشركه مع الشركات التانيه.
امجد باستغراب: لا دة انت اكيد بتهزر بقى احل مشاكل ايه بس استنى يابنى انا مقدرش ياجاسم على الشغل الكتير دة لوحدى .
جاسم هز كتفه بلامبالاة: وانا مقدرش اسيب مايسه لوحدها سلام بقى .
امجد فضل يلعن اليوم اللى اشتغل فيه فى الشركه مع جاسم .
امجد: الله يسامحك ياجاسم دبستنى فى شغل بالهبل انا كان مالى ومال وجع الدماغ دة بس ياربى .
جاسم طلع من شركته ورجع على العزبة ووصل وعلى بالليل الغفير كان وصل فى حضور والدة واخته ومايسه واهلها .اللى كانوا مستغربين من وجود الغفير فى التوقيت دة بالذات .
محمد باستغراب: مين اللى بعت الغفير دة .
جاسم: انا يابابا.
محمد: ليه يابنى مافيش حاجه تستاهل لوجود غفير عندنا فى العزبة .
جاسم: لايابابا فى ان كان لاقدر الله مايسه تضيع منى وساعتها ماكنتش هاستحمل انه يجرى لها حاجه .
طه: يابنى مافيش داعى للقلق دة كله وبعدين ربك سترها ملهوش لزوم.
جاسم باصرار:وانا لسه عند موقفى الغفير دة هايحرسكم انتوا وحبيبتى مايسه على الاقل يبقى امان من ان اى حد يحاول يأذيكم او ياذيها .
مايسه بصت لجاسم واتكلمت بشوق قاتل: ربنا يخليك ياحبيبى مااتحرمش منك .
طه بص لابنته بتحذير ونظرات كانه هايأكلها بعينه وارتبكت وسكتت .
مايسه: اااااااا طب عن اذنكم لان الظاهر كدة والله اعلم ماما بتندة عليا ... مايسه مشيت وجاسم عينه مانزلتش من عليها لحد مابعدت عنه .
طه بنرفزة: احنا كنا بنقول ايه ياجاسم يابنى .
جاسم انتبه: ها ابدا ياعمى انا بقول هاروح اتكلم مع الغفير علشان اقول له على المطلوب عن اذنك .
جاسم طلع من عندهم وراح للغفير علشان يفهمه هايعمل ايه .
جاسم:ها فهمت هاتعمل ايه مش عاوزك تغيب عنهم لحظه .
الغفير: ماتقلقش ياسعادة البيه انا هاخد بالى كويس اوى منهم .
جاسم بتحذير: ومش بس كدة تفضل على طول عينك فى وسط راسك وتاخد بالك من اللى داخل واللى طالع من العزبة اى حد غريب امسكه على طول وبلغنا مفهوم .
الغفير: حاضر يابيه مايكونش عندك فكرة وهاخد بالى جدا .
جاسم: تمام كويس اوى .
تانى يوم فى العزبة تليفون ندى رن وكان هانى قد ايه اشتاقت له فضل اسمه منور شاشه هاتفها فتحت وردت بشوق ووشها كان مبتسم ومليان سعادة ماتتوصفش
هانى بحب: ازيك ياندوشتى وحشتينى ياحبيبتى.
ندى بهيام: ازيك حبيبى وحشتنى اوى اوى انت ماتعرفش غيابك عنى تاعبنى قد ايه.
هانى بحب اكبر: معلش حبيبتى غصب عنى والله بس تعرفى انتى واحشانى اوى اوى .
ندى بعتاب: ايوة صح بدليل انك بقالك فترة ماسألتش فيا مش كدة .
هانى: حبيبه قلبى ماانا قلتلك انه غصب عنى انتى عارفه طبيعه شغلى كدة الرحلات مابتخلصش ياندوشتى قوليلى ايه الحل .
ندى بضيق: اووووووف هو انت كل مرة كدة تطلعلى اعتذارات وبس ياهانى وبعدين مش المفروض انك لك اجازات .
هانى: اكيد طبعا ياروحى بس انا بأشيل الاجازات علشان لما نتجوز ياجميل .
ندى عيطت ودموعها وجعت قلبه: طب ماتعرفش تنزل يوم واحد بس اشوفك فيه انت مش عارف غيابك بيقتلنى ازاى .
هانى حب يلطف الجو: ندى صدقينى انا لوعليا عاوز افضل جنبك على طول بس فى الحاله دى ياروحى بعد مانتجوز هانقعد انا وانتى نشحت على باب السيدة