رواية عشق الصقر للكاتبة شهد طارق الفصل السابع عشر

رواية عشق الصقر للكاتبة شهد طارق الفصل السابع عشر

فى يوم ...
قاعد صقر هو ومروان بيشتغلوا ..
صقر بتعب: كفاية يا مروان .. انا تعبت ..
مروان: وانا والله .. بس انت عارف الثفقة ديه مهمة اد ايه ..
صقر: عارف ..
وبص فى ساعته ..

صقر: انا قايم رايح ل شهد ..
مروان بإستغراب: ليه هى مش بترجع مع الحراسة ..
صقر: وانت مالك .. عايز اروح اجيبها ..
مروان: براحتك يا عم ..
صقر: سلام ..
مروان: سلام ..

نزل من الشركة وركب عربيته وسط حراسته وطلع على الجامعة ..
وبعد شوية وصل الجامعة ..
ودخل .. وشاف منظر خلى غضب الدنيا ينزل على وشه ..
فى واحد واقف ادام شهد ومن الواضح أنه بيضايقها ومش عارفة تمشي من ادامه ..
راح عليها بخطوات سريعة ..
واول ما شافته ...

شهد بخوف: صقر ..
راح عليها ومسك ال كان واقف ادامها ورامها للحراسة ..
صقر بغضب: يتأدب .. مفهوم ..
الحراسة: امرك يا باشا ..
صقر بغضب: وانتى ادامى ..
مشيت من غير ولا كلمة وهى هتموت من الرعب مع انها معملتش حاجة .. بس نظرات صقر ال زى الصقر كانت كفيلة ترعبها ..

ركبوا العربية ووصلوا للبيت من غير ولا كلمة ..
ونزلت من العربية بسرعة عشان تهرب على اوضتها ..
دخلوا الفيلا ..
صقر بصوت عالى: استنى هنا ..
وقفت جمدت فى مكانها ولفت بالعافية ..
شهد بصوت مبحوح: احم .. نعم ..
صقر بعيون قاتمة: كان بيقولك ايه ..

ساكتة ليه .. ما تنطقى ..
شهد: م.. مقالش حاجة ..
صقر: شهد .. هتستهبلى .. بصريخ .. قولت كان بيقولك ايه ...
شهد بخوف: لو قولتلك هتموته واحتمال أنا معاها ..
صقر وهو يصتنع الهدوء: لا مش هعمل حاجة ..
شهد: ب.. بجد ..
صقر: يلا قولى ..

شهد برعب: هو.. هو ميعرفش أنى متجوزة ف .. فقالى ..
صقر: انطقى ..
شهد برعب اكتر للكلمة الجاية: قال .. قال إنه معجب بيا وعايز يتجوزنى .. بس بس كل ما احاول أفهمه كان بيقاطعنى والله ..
براكين اشتعلت بداخله أكثر وأكثر ..
صقر بصريخ: امشي من وشيي ..
طلعت اوضتها والدموع مالية وشها من الرعب ومن أن حبيبها زعلها ..

دخل مكتبه ومسك تليفونه ..
صقر بغضب: يتأدب حلو اوى .. وتعرفوه أن شهد المنياوى حرم صقر المنياوى ..
مفهوم ..
قعد ساعة اتنين ..
لغاية ما هدا شوية وقعدت يفتكر كل احداث انهاردة ..
صقر فى نفسه: ايه التخلف ال انا عملته دة طب هى ذمبها ايه .. ديه شكلها كانت مرعوبة منى .. لا لازم اطلع اصالحها واعتذر لها ..

طلع فوق وفتح الاوضة لقاها ضامة نفسها فى ركن فى الاوضة وعينها حمرا ووارمة من كتر العياط واول ما شافته اترعبت ..
وهو كان كان عايز يموت نفسه ١٠٠ مرة بعد ما شاف النظرة ديه .. نظرة الرعب ..
وقرب منها كام خطوة وهى بتبعد لورا ..
شهد بدموع: انت هتضربنى ..

اول ما قالت الكلمة ديه كان نفسه يعيط كان نفسه ينهار .. معقول حبيبته خايفة يضربها وهو بيخاف عليها من الهوا وبيغير عليها ..
خلاها ترجع لإحساس زمان ..
صقر بنبرة انكسار: انا يا شهد .. انا اضربك ..
انتى لسه متخيلة انى ممكن ايدى ديه تترفع عليكى تانى اصلا ...
خايفة منى يا شهد ..
وكمل ونبرة الانكسار بتزيد وشهد لاحظتها ..

انا كنت جاي اعتذرلك واقولك انا اسف .. انا اسف أنى زعقتلك ... مكنش قصدى .. بس كلامه نرفزنى وخلانى مش شايف ادامى وبعد ما هديت .. اكتشفت انى غلطان وانك معملتيش حاجة .. انا بجد اسف ..
وحضنها بكل قوته ..
شهد لما لاحظت نبرة الانكسار ال بيكلم بيها اتضايقت من نفسها قوى انها خلته يتكلم كدة
... وقام عشان يمشي ..
شهد بصوت ضعيف: انت رايح فين ..

صقر: همشي .. مش هبات فى الفيلا ...
شهد جريت وراها بدموع: لا والله انا اسفة .. مش خايفة والله .. عشان خاطرى متنسيش ..
صقر: مش انتى خايفة ومرعوبة منى وخايفة اضربك. ..
هزت رأسها بنفى ..
شهد: لا لا مش خايفة والله .. انا انا كنت خايفة عليك مبحبش ازعلك ..

مع انها كانت فعلا خايفة فى الأول من جواها بس بعد نبرة الكلام ديه قررت تقوله كدة عشان متخليهوش يمشي ..
اترمت فى حضنه: عشان خاطرى متمشيش ..
شدد من أحضانه ..
صقر: حاضر يا قلب صقر ..
شهد: تؤ تؤ .. مش زعلانة ...
عشان انا بعشقك ..
صقر: وانا كمان بعشقك يا قلب صقر ..

فى يوم فى الجامعة .. شهد اعدة فى الكافيتريا بتذاكر بعد ما خلصت محاضرتها ..
وفجأة تلاقى شخص بيقعد على تربيزتها ..
رفعت عينها تشوف مين ..
شهد بصدمة: انت ... وكملت بغضب انت ايه ال جابك هنا وازاى دخلت الجامعة اصلا ..
ماهر ببرود: وطى صوتك ..
شهد بغضب: امشي من هنا بدل ما اطلبلك الأمن ..

ماهر: هههههه أمن .. اقعدى يا شهد واسمعينى الكلام فى مصلحتك ..
شهد: كلام ايه ال فى مصلحتى ..
ماهر: انا عايز منك خدمتين .. لو نفذتيهم هنبقا حبايب لو منفذتيهومش .. هتزعلى جامد .. لأنى زعلى وحش ..
شهد: انت بتتهدننى انت متعرفش انا مين انا حرم صقر. المنياوى ..
ماهر: ما هو انا ممكن امحيلك صقر المنياوى من على وش الدنيا ..
دخل الرعب بداخلها لكنها لم تظهره ..

وتكلمت بثقة: انت عايز ايه ..
ماهر: أيوة كدة .. اولا فى ورق مهم عند صقر عن صفقة انا عايزه .. ثانيا .. وبصلها من اولها لأخرها .. عايزك ..
شهد بصدمة: انت عايزنى اخون صقر .. انت اتجننت .. انت مش طبيعى ..
ماهر: أهدى كدة .. ما هو انتى لو منفذتيش .. هتزعلى ..
قامت وقفت: انا هتعبر نفسي مشوفتكش انهاردة ..
لأنى لو روحت قولت ل صقر ال حصل دلوقتى .. مضمنش هيعمل فيك ايه ..
سلام ..
ماهر: هتزعلى يا شهد وهتشوفى ..

روحت الفيلا ..
وهى متضايقة انها شافت ماهر الشرقاوى .. والى حد ما خافت من كلامه ..
وقالت فى نفسها: مش هيقدر يعمل حاجة لصقر اكيد ..
استر يارب ..
ووصل صقر الفيلا ..
وراح حضنها ..
صقر: وحشتينى ..
شهد: انت اكتر ..
راحوا قعدوا على السفرة يتغدوا ..

صقر لاحظ أن شهد عمالة بتقلب فى الطبق من غير ما تاكل وسرحانة .. وكأنها حزينة ..
مسك ايديها فوقها من سرحانة ..
صقر: مالك يا قلبى مبتاكليش ليه ..
شهد بإبتسامة بسيطة: مفيش يا حبيبى مليش نفس .. معلش انا تعبانة شوية هطلع اريح فوق ..
صقر: طب كلى اى حاجة ..
شهد: بجد مليش نفس ..
صقر: شهد انتى تعبانة اجبلك دكتور ..

شهد: لأ يا حبيبى مش مستهلة انا هطلع اريح شوية فى الاوضة ..
صقر: استنى يا شهد ..
رجعت قعدت مكانها ..
شهد: ايه يا حبيبى ..
صقر: انا مزعلك ولا حاجة ومش واخد بالى ..
شهد بٱستغراب: ليه يا حبيبى بتقول كدة ..
صقر: امال من ساعة ما جيتى وانتى متضايقة ليه ..

شهد بخفوت: مفيش ..
صقر بغموض: طب فى حد تانى زعلك فى الجامعة ..
قوليلى وشوفى هعملك فيه ايه ..
شهد بإبتسامة: لا يا حبيبى .. مفيش حد ضايقنى تانى ..
معلش يا حبيبى بجد مش قادرة اقعد اكتر من كدة ..

طلعت مش قادرة تبص فى عينيه اكتر من كدة .. عينيها هتفضحها وهى مستحيل تقوله ..
طلعت اوضتها واعدت فى البلكونة. ...
أعدت تفكر فى كلام ماهر .. معقول ماهر ممكن يأذى صقر .. لأ لا مش معقول .. مش هيقدر...
يااارب احميه يااارب ...
طلع صقر يشوف شهد مالها .. يحاول يعرف دخل لقاها اعدة فى البلكونةوسرحانة اتأكد انها متضايقة لانه خلاص حفظ انها لما بتقعد كدة بتبقى فى حاجة مضايقها..

راح حضنها من ضهرها وقال: حبيبة قلبى متضايقة من ايه قوليلى عشان خاطرى ..
شهد: مفيش حاجة مضايقانى يا حبيبى ... دول شوية إرهاق بس...
صقر: بجد .. يا قلب صقر ..
شهد: بجد يا قلبى ..
صقر: طب تعالي ننام شوية .. ولما تصحى كلى ..
شهد: حاضر يا حبيبى ..

وبيمر يومين ...
مبيحصلش فيهم اى حاجة ...

فى الجامعة ..
شهد وهى مروحة بعد ما خلصت محاضراتها .. لقت تليفونها بيرن .. وكان رقم غريب ..
شهد: الو مين ...
هو: وحشتينى يا شوشو ..
شهد: انت مين ..
هو: اغس عليكى يا شوشو نسيتى صوت ماهر حبيبك على طول كدة ..
شهد: انت عايز منى ايه ..
ماهر: انا سيبتك تفكرى يومين .. ها قرارك ايه ..

شهد: انت مجنون والله مجنون انت فاكرنى ممكن اعمل حاجة ما الانت بتقول عليها دى ..
ماهر: يعنى دة اخر كلام عندك ..
شهد: بالظبط ..
ماهر: يبقى متزعليش من ال عمله ...
وقفل ...

روحت الفيلا .. وهى والخوف والقلق ماليها ...
وبعد ٣ ساعات ...
تليفونها بيرن.. وكان مروان .. الرعب ركبها اكتر واكتر ..
شهد: الو يا مروان ... خير فى حاجة ..
مروان: شهد.. صقر عمل حادثة وهو فى المستشفى دلوقتى ..
شهد بدموع: مستشفى ايه ..
مروان: مستشفى (..)..
قفلت التليفون ونزلت ودموعها مغرقة وشها ..
جريت على المستشفى ..

لقت مروان فى وشها ..
شهد بإنهيار ودموع: صقر فين يا مروان .. هو كويس صح ..
مروان: أهدى يا شهد .. الحمد لله صقر كويس ..
شهد: بجد .. طب هو فين ..
مروان: بيعمل شوية اشاعات عشان يطمنوا عليه ..
شهد: عايزة اشوفه ونبى يا مروان ..

مروان: ثوانى التليفون بيرن ..
الو .. بجد .. طب كويس انا طالع ..
اهو يا ستى خلص وطلع اوضته تعالى نطلعله ..
طلعت جرى على اوضته ..
دخلت لقيته كله جروح .. وأيده متجبسة ..

شهد بدموع: صقر حبيبى .. الف سلامة عليك .. انشاء الله انا ...
صقر بتعب: بعد الشر عليكى اوعى تقولى كدة تانى ..
انا كويس اهو متخافيش ..
وانت يا متخلف مش قولتلك متقولهاش ..
مروان: ما انا لو مكنتش قولتها كانت هتقلق زيادة ..
أهدى بئا ..

شهد: انت كنت عايزه ميقوليش انك عامل حادثة يا صقر ..
صقر: قولتلك مش عايز اشوف دموعك .. قلبى بيوجعنى بالذات لو بسبى ..
يلا روحى دلوقتى .. وبكرة تعالى ..
شهد: انت عايزنى اسيبك لوحدك يا صقر مستحيل ..
صقر: شهد بجد انا تعبان مش قادر اتكلم .. اسمعى كلامى وتعالى بكرة اول ما تصحى ..
شهد: يا صقر ..

صقر: قولت اسمعى الكلام يلا..
شهد: حاضر ..
صقر: روح وصلها يا مروان ..
مروان فى سره: اقسم بالله لو لاقينى على باب جامع هيعاملنى احسن من كدة ..
صقر: بتقول حاجة يا مروان ..
مروان: حبيبى .. الف سلامة .. يلا يا شهد ..
شهد: لو عوزتنى انشاالله الفجر اتصل بيا هجيلك على طول ..
صقر: حاضر ..

وصلوا الفيلا ..
مروان: شهد لو عوزتى حاجة اتصلى بيا ..
شهد: شكرا يا مروان ..

اول ما دخلت الفيلا لقيت ماهر بيرن عليها...
شهد: انت ال عملت كدة يا حقير ..
ماهر: هههههههه ديه قرصة ودن عشان تعرفى انى مبهزرش ..
شهد بدموع: حرام عليك .. عايز منى ايه ..
ماهر: ما قولتلك انا عايز منك ايه .. انا هسيبك يومين وارجع اتصل بيكى .. اقولك نتقابل فين .. ولو مجتيش المرادى هجبهولك جثة .. سلام يا .. يا شوشو ...
بعد ما قفل ..

سمحت لنفسها تنهار وتصرخ بأعلى صوتها ...
يااااااااااارب اعمل ايه ... ابيع نفسي واخون جوزى .. ولا اسيبه يموت .. اعمل ايه ..
قامت ومسحت دموعها ..
شهد: مش هسيبك تموت يا صقر .. مش هسيبك تموت...

تانى يوم ..
شهد نامت مكانها فى الارض ..
صقر دخل اتفجع من منظرها وكأنها معيطة ..
نزل بتعب لمستواها على الأرض ..
صقر: شهد حبيبتى .. شهد ..
ابتدت تفوق وقامت مفزوعة: حبيبى انت كويس ..
حصلك حاجة ..

صقر: انا كويس أهدى ... ايه ال نيمك هنا وشكلك كنتى بتعيطى ...
شهد بتوتر: مفيش يا حبيبى .. بس زعلت انى سيبتك وقعدت اعيط والظاهر نمت مكانى ..
انت ايه ال طلعك من المستشفى انت لسه تعبان ...
صقر: حسيت بيكى ومقدرتش اقعد اكتر من كدة من غيرك ..
شهد: قوم معايا عشان تطلع تريح ..
قومته وسندته لغاية فوق ..

سابته على السرير بعد ما غطته وكانت هتمشي مسك ايديها .. رايحة فين ..
شهد: هروح اوضة تانية عشان تعرف تنام براحتك ..
صقر: هو انا بعرف انام غير وانتى فى حضنك وانتى يعنى لو روحتى اوضة تانية هتعرفى تنامى .. تعالى يا شهد...
شهد: يا حبيبى انت لسه تعبان ..
وقعها على السرير وشدها لحضنه .. قولت تعالى .. عشان عايز انام ..

شهد: ههههه خلاص حاضر ..
وبعد ثوانى كان نام من التعب ..
شهد فى نفسها: اااه يا صقر بتعذبنى ليه .. عمرى ما هعرف انام غير وانا فى حضنك .. بس لازم امشي .. مش هستنى لغاية ما يجرالك اكتر من كدة ..
سامحنى يا حبيبى ..

عدى يومين ..
صقر: مالك يا حبيبتى .. أكلك بئا ضعيف اوى .. ومبتناميش كويس .. فهمينى مالك ...
شهد مسكت وشه بإديها الاتنين: متخافش عليا انا كويسة .. بس ضغط المذاكرة وكمان الحادثة بتاعتك ..
كله ضغط عليا ..
صقر: يا حبيبتى متضغطيش على نفسك ..
شهد: صقر هو انا لو حصلى حاجة ممكن تنسانى ..
صقر: ايه الانتى بتقوليه دة يا شهد ..
شهد: رد عليا ارجوك .

صقر: انتى لو مش موجودة فى حياتى انا مش هبقى موجود ..
شهد: لأ يا صقر مينفعش .. لازم تعيش لنفسك مش عشانى ..
صقر: فى ايه يا شهد فهمينى ..
شهد: معلش انا اسفة انا عارفة انى كئيبة اليومين دول ..
تعالى نطلع ننام خلاص احنا بقينا بليل .. وكمان أنا تعبت ..
صقر: تعالى يلا ..

بعد ما طلعوا يناموا وشهد اتأكدت أن صقر راح خالص فى النوم .. قامت من جمبه .. لقت تليفونها بيرن وكان ماهر ..
نزلت تحت عشان تكلمه ..
ماهر: ايه يا شوشو مبترديش ليه ..
شهد: صقر كان نايم جمبى ..
ماهر: امم مصيرى ابئا مكانه.. المهم بكرة الساعة ١٠ .. تكونى عندى ..
شهد: واقول لصقر رايحة فين ..
ماهر: ما انا اصدى ١٠ الصبح كأنك رايحة الجامعة يا حلوة ..
شهد: خلاص ماشي ..
ماهر: سلام يا .. قطة ..

طلعت شهد .. جهزت شوية هدوم وخدت شوية فلوس كان سايبهلها ...
وراحت قعدت جمبه ..
شهد فى نفسها: حقك عليا يا عمرى .. انا عارفة انك هتتعذب من بعدى وانا هتعذب اكتر منك .. بس الاقل هتبقى عايش بأمان .. انا ههرب لانى مقدرش ابيع نفسي او اسيبك تموت .. انا هختفى للابد .. يمكن ربنا يكتبلنا اننا نشوف بعض تانى .. لغاية الوقت دة .. انا تختفى تماما زى المرة الفاتت بس المرادى انت هتتضاف لقائمة الناس ال هتزعل عليا..
هتوحشنى اوى يا عشقى .. يا حبى الاول والاخير ...

قامت ونزلت تحت مشيت من الباب الخلفى للفيلا وكمان كل الحراس كانوا نايمين ..
عرفت تهرب بسهولة بعدها طلعت على محطة القطر ..
عشان تبتدى رحلة هروبها وهى مش عارفة تروح فين ولا هتعمل ايه .. بس كان أهم حاجة عندها انها تهرب ...

تانى يوم ...
بيصحى صقر مبيلاقيش شهد جمبه فبيستغرب ..
بيقوم يدور عليها ..
صقر: شهد .. شهد .. انتى فين ..
دور فى الحمام فى الجنينة فى المطبخ فى كل حتة ملهاش اثر ..
صقر: غريبة راحت فين .. معقول راحت الجامعة بس عمرها ما راحت من قبل ما تصحينى ..
جاسم يا جاسم ..
(( جاسم الحارس الشخصى ل شهد ))..

جاسم: امرك يا باشا ...
صقر: شهد هانم راحت الجامعة ..
جاسم: الهانم مخرجتش من الفيلا اصلا يا باشا ..
صقر بفزع: ايه يعنى ايه مخرجتش من الفيلا .. وهى مش موجودة فى الفيلا اصلا ..
جاسم: أهدى يا باشا هنلاقيها ..

صقر بزعيق: اقلب عليها الدنيا فورا ..
وراح طلع الاوضة متنرفز ولمح ورقة على الكومود ..
( هتوحشنى يا عشقى ..
إنسانى يا صقر إنسانى للابد
حبببتك شهد ...
صقر: انا مش فاهم حاجة يعنى ايه .. إنسانى للابد ..
شهههههههههههددددد