حكاية كل بنت رواية للكاتبة مروة حجازي الفصل الثالث
احلام:محمد انت فى حاجه من ناحيتك لنجمه
محمد: حاجه !قصدك ايه انا مش فاهم ؟
احلام: لا يا محمد انت فاهم وفاهم كويس اوى كمان انت تصرفاتك كلها بتقول انك بتحب نجمه
محمد: احلااااااااام انتى ايهواللى بتقوليه دا حب ايه انا لسه فى اولى ثانوى وهى فى اولى اعداى انتى فاهمه بتقولى ايه
احلام: اه يا محمد انت مش بتبقا شايف انت عامل ازاى
محمد: احلام يالا نمشى
احلام: خلينا شويه
محمد: روحى نادى ساره عشان هنروح
احلام: ...
محمد: ماشى متروحيش
ساره يا ساره يالا هنمشى
ساره: ايه يا محمد احنا لسه جايين خلينا شويه
محمد: يالا يا ساره انا تعبان ودماغى مصدعه
ساره: ماشى يا حبيبى يالا نروح
احلام: يالا يا محمد والف سلامه عليك
محمد: الله يسلمك ياختى
ويذهب محمد وساره واحلام تروح بيتها
محمد قاعد بيفكر مع نفسه: انا ليه اتضايقت على نجمه كدا معقول انا بحبها فعلا انا مش عارف ولا فاهم حاجه انا لازم ابعد نفسى عن نجمه ودا قرارى الاخير
ساره رايحه تطمن على نجمه والحمد لله نجمه كويسه ...
وبعد ماخلصت الاجازه ومحمد كان بيتحاشى نجمه وبيبعد غنها وهى حست بكدا وكانت متضايقه
وابتدت الدراسه ومحمد فى اولى ثانوى هو واحلام علاقتهم اتحسنت من بعد مابعد عن نجمه
اما نجمه كل شويه تسال محمد اذا كان زعلان منها وهو يقول لا بس هى زعلانه منه عشان هو تاركها ومش مهتم بيه وهى بتحب اهتمامه وجر شكله ودخلت المدرسه واتعرفت هى وساره على صاحبه جديده اسمها (ياسمين ) بس ساره محبتهاش وعلى طول تقول لنجمه بلاش تصاحبيها بس نجمه ببرائتها قالتلها: مالها يا ساره دى طيوبه خالص.
ساره: انا مش بحب البت دى مشفتيش بتقعد تهزر مع محمد اخويا ازاى مع انها لسه عارفاه
نجمه: انتى غيرانه على اخوكى
ساره: انتى بريئه اوى يا نجمه بس اديكى هتشوفى البت دى مش عجبانى
نجمه: طب بس لاحسن الميس دخلت
ساره: ماشى
وبعد انتهاء اليوم المدرسى يذهب الكل لبيته
نجمه: ماما انا جيت وعايزه اكل
اميره: حاضر يا حبيبتى بابا لسه مجاش
نجمه: ماشى انا هدخل اخد دش واغير يكون ابا جه
اميره: ماشى يا حبيبتى
احمد يجى ويدخل يطمن ع الدلوعه حبيبته ويجر شكلها ويسالها يومها عامل ازاى وهى تحكيله وياكلو ويجى ميعاد درس نجمه عند بيت ساره لانه المدرس عم ساره عشان كدا بياخدوا فى البيت ساره ونجمه وياسمين
فى بيت انور
ساره:ياسمين اتاخرت يا نجمه باقى 5 دقايق وعمو يجى
نجمه: الغايب حجته معاه اديها زمانها جايه
ويرن الجرس ويجى المستر قبل ماتيجى ياسمين بس المستر هيبدا مش هيستنى ويفوت ربع ساعه من الحصه ويرن الجرس وتكون ياسمين واللى هيفتح محمد
محمد: اتاخرتى يعنى
ياسمين: اعمل ايه يا حمو يعنى الطريق زحمه
محمد: حمو طب ادخلى يا ياسمين المستر بدأ من بدرى وبعدين نشوف حمو دى
ياسمين: هههههههه ماشى يا حمو
محمد: ادخلى ادخلى
وتروح ياسمين اللى طلعت فعلا زى ماساره حاسه طلعتى بتحسى ياساره ...ههههه
المستر: اتأخرتى ليه ياسمين
ياسمين: الطريق يا مستر
المستر: دى مش اول حصه يا ياسمين انا هتصل بوالدك عشان اقوله
ياسمين: اسفه يا مستر اخر مره
المستر: كل حصه كدا
نجمه: خلاص يا مستر اخر مره
ساره: ملناش دعوه احنا المستر يعمل اللى عايزه
المستر: بس بلاش دوشه يالا نبدأ
وياخدوا الدرس وتطلع نجمه ويشوفها محمد بس برضوا بيصدها
نجمه: محمد عامل ايه فى المدرسه
محمد: حلو
نجمه: انت هتفضل تكلمنى كدا
محمد: بكلمك ازاى
وتدخل ياسمين فى ايه مالكوا كدا دمكوا تقيل
محمد: عن اذنكوا يا جماعه
ياسمين: رايح فين يا حمو
محمد: هروح البس عشان عندى درس
وذهبت نجمه لبيتها وساره ذهبت لغرفتها ولكن ياسمين تتحدث بالهاتف
...:: وحشتينى
ياسمين: بكاش مانا لسه كنت معاك من شويه
...::بقولك اللى حاسس بيه يا ستى
ياسمين: اه صح دانت حتى مسالتش فيا وعملت نفسك مش عارفنى
محمد: لازم اعمل كدا عشان اختى ونجمه ميفهموش
ياسمين: ساره اختك دى مش بطقنى معرفش عملالها ايه
محمد: هى بتضايق من اى حد يهزر معايا
ياسمين: نجمه بتضايق اوى انك بتكلمه بالعافيه .الا صحيح انت بتكلمها ليه كدا دا حتى هى اولى من الغريب
محمد: نجمه زى اختى بس هى مش بتاع كلام فاضى
ياسمين: قصدى ان انا اللى ليا فى الكلام الفاضى
محمد: انا مقلتش كدا انتى بقا عايزه تفهمى كدا دا حاجه تخصك
ياسمين: ماشى يا محمد بكره نشوف اللى ملهاش فى الكلام الفاضى دا
محمد: قصدك ايه بالكلام دا، ياسمين انا قادر ابعدهم عنك بس انا مش راضى وانتى فاهمانى
ياسمين: ولا قصدى ولا حاجه
محمد: طب يالا هقفل عشان الدرس بدأ
وينهوا المكالمه وياسمين تتوعد لنجمه بشئ ما
بعد مرور الترم الاول من الدراسه وبالنجاح ويبدأ الترم الاخر وتقربت ياسمين بشكل ملحوظ من نجمه واصبحت اقرب اليها من نفسها وهذا الشئ ضايق ساره كثيرا وانصحت ساره نجمه بالبعد عن ياسمين ولكن لا حياه لمن تنادى
ياسمين: تيجى نخرج النهاردا يا نجمه
نجمه: بابا مش هيوافق
ياسمين: حاولى تقنعيه باى حجه قوليله رايحه مع ياسمين تجيب ورق
نجمه: اكذب ع بابا لا طبعا
ياسمين: مش هتكذبى ولا حاجه مانا هجيب ورق
نجمه: خلاص اقول لساره ونيجى
ياسمين: بقولك ايه فكك من ساره لا هى بتطقنى ولا انا بطيقها
نجمه: ليه بس
ياسمين: يالا بقا يانجمه مره من نفسنا من غير ست ساره
نجمه: ماشى هروح استأذن بابا ونروح
ياسمين: متاخريش هستناكى
نجمه: اوك
وتذهب نجمه لوالديها وتطلب الاذن بحجه الورق
وتذهب هى وياسمين ويجلسان مع بعضهم فى احد النوادى ويتحدثان وفجأه