حكايات منار الحكاية 11 راجي دنيا
راجى:بتعملى ايه يبنتى اللي زاكر زاكر خلاص
يعنى هو اللي هتذاكريه وانتى نازلة عالسلم ده هو اللي هينجحك وينقذك من فشلك المضمون اصلا
دنيا:راجى ياللى مفيش منك رجا انت
خليك فى حالك
راجى:يبنتى صدقينى انتى بتتعبى نفسك عالفاضى
على ايه كل التعب ده وانتى ساقطة ساقطة
دنيا:بعد الشر عليا
متبشرش فى وشى كمان ربنا مش هيستجيب لعدو نجاح وحقود ذيك
راجى:عدو نجاح مين هو انتى عندك نجاح ابقي عدو ليه من اساسه
دنيا:كان نفسي ارد عليك رد مناسب
بس للاسف عندى امتحان ولازم الحقه
ربنا يستر عالامتحان شفتك قبل ما امتحن مش متفائلة
انت عارف اليوم اللي بشوفك فيه بيبقي زى وشك
راجى بغضب:بيبقي زى وشى يعنى ايه
دنيا:لا ده موضوع يطول شرحه وانا متأخرة
وجريت رحت الامتحان خلصت الامتحان ورجعت
وانا طالعة عالسلم كالعادة حظى المنيل عملها معايا وشفت راجى نازل
راجى:ها نقول مبروك شلتى المادة
دنيا:مبكرهكش من فراغ انا برضه
لا يا اللي مفيش منك رجا الامتحان كان كويس
وان شاء الله ضغطك هيعلي لما تعرف انى جبت امتياز
راجى:امتياز مرة واحدة طيب قولى جيد اتهورى وقولى جيد جدا
دنيا بابتسامة صفرا:لا امتياز وان شاء الله يبقي امتياز بأعلى من تسعين فى المية كمان علشان اجيب النتيجة احطها فى عينك
راجى:يا خوفى لسقف احلامك العالية دى يقع فوق دماغك يعينى
دنيا:لا سقف الاحلام ده للعيال التوتو اللى زيك
انما انا احلامى ملهاش سقف منها للسما كده على طول
راجى:عيال توتو يا دنيا انا عيال توتو
وانتى اندرتكر يعنى هتبسطى لما اقطعلك لسانك اللي بينقط زفت وقطران ده واحطهولك فى ايدك علشان تشوفيه وتندمى وتحترمى نفسك معايا
دنيا:يعنى هو انت اللي لسانك بينقط شهد
ما انت ماسح بكرامتى الارض من يوم ما وعيت عالدنيا
وعامل برستيجى سجادة ورايح جاى عليها طول عمرك
كنت اشتكيت انا ولا بسمع منك وبرد واخد حقى
ايه عايزنى مخدش حقى كمان ولا ايه
بص مضايقك كلامى اعمل فيا وفى نفسك جميلة
وبطل تتكلم معايا وانا لو مكلمتنيش صدقنى مش هعبرك اصلا
راجى:مبعرفش برتاح لما برخم عليكى بفرح لما بحرق دمك واشم ريحة شياطه انتى مش متخيلة الموضوع ممتع بالنسبالى ازاى
دنيا:انا بكرهك كره لو اتوزع عالدنيا كلها يكفيها ويفيض كمان
وانت كل يوم بتثبتلي انك تستاهل الكره ده واكتر
عارف انا كل يوم وانا نازلة بدعى ربنا مشوفكش وشوف يا مؤمن سبحان الله بشوفك برضه
راجى بابتسامة صفرا:وانتى برضه يتقبل منك دعا يا دنيا
دنيا:وميتقبلش منى ليه ان شاء الله يهودية
راجى:لا بس نيتك مش صافية
عايزة تحرمينى من متعة حرقى دمك وقصفى لجبهتك
دنيا:حسبي الله ونعم الوكيل
انت مش حرقت دمى وشميت ريحة الشياط وارتحت
ممكن اطلع بقي
روح الهى تقع من عالسلم ويجبسوك تلت اشهر يا بعيد
راجى وهو بيضحك:بقيتى قاسية اوى يا دنيا
بعد الشر ان شالله اللي بيكرهونى
دنيا وهى بتطلع السلم:مش هرد عليك
انا دنيا واحد وعشرين سنة تالت سنة كلية تربية قسم رياضة
واللي مفيش منه رجا اللي حارق دمى دايما ده راجى جارنا
اكبر منى بتلت سنين
من يوم ما وعيت عالدنيا وهو جارنا
ومن يوم ما وعيت عالدنيا وهو مش طايقنى وبيعاملنى معاملة عبيد الحبشة دى
وانا صغيرة كان بيشدنى من شعرى ولما اعيط يقولى ايوه عيطى واجرى اشتكلى لمامتك منى يا ضعيفة ياللي مبتعرفيش تجيبي حقك كلامه كان بيخلينى مقولش لماما ولا لأى حد انه بيضربنى
وفى مرة مسكت طوبة وضربته بيها طبعا مكنتش هعرف اضربه بايدى هو اقوى الطوبة جت في رجله
بس هو متألمش او يمكن عمل نفسه متألمش
وبصلي وقالى برافو بقيتى بتاخدى حقك وراح شدنى من شعرى جامد ومشي
لما جه يعمل كده تانى بعدها دوست علي رجله جامد وقلتله لو مبطلتش تشدنى من شعرى هفضل ادوس علي رجلك لحد ما تبوظ ومتعرفش تمشي عليها
ضحك عليا وقالى فيها حاجة اسمها رجلى تبوظ هى تلفزيون يا هبلة وراح شد شعرى رحت دوست على رجله
لما كبرنا ومبقاش ينفع يشدنى من شعرى بقي كل ما يكون بيلعب كورة يجبها فى راسي وانا ماشية وانا كنت بدلق عليه ميا من البلكونة ولحد دلوقتى مش سايينى فى حالى كل ما يشوف خلقتى يسمعنى كلامه اللى زى الزفت ده بس انا مبسكتلوش لان اللى زى راجى ده لو اتسكتله يسوق فيها ويتفرعن وانا مش ضعيفة علشان ماخدش حقى منه انا عندى لسان اطول منه هو شخصيا اخد حقى منه بيه تالت ومتلت كمان.
راجى علمنى انى مسبش حقى واخده بايدى واجيب حق نفسي بنفسى
هو طبعا مكنش قاصد بس انا بسببه اتعلمت الدرس ده
وعمرى ما سبت حد ياخد حقى او يعلم عليا فى حاجة
انا امى وابويا طيبين اوى ومسالمين جدا وحنينين
درس زى ده كان مستحيل اتعلمه منهم
ساعة الثانوية العامة انا كنت علمى رياضة ماما وبابا كانو عايزنى ابقي علمى علوم انا كنت عايزة ادخل هندسة وهما كانو شايفين انها للولاد وبس مش للبنات
بس انا اصريت وهما فى الاخر سابونى اعمل اللي انا عايزاه
مجموعى فى الثانوى كان قليل ميدخلنيش هندسة
وقت ما عرفت اهلى كانو بيقولولى ان مش مشكلة واهم حاجة انى بخير وانهم مش زعلانين منى وانى مجموعى مش وحش
ساعتها انا كنت مصدومة مكنتش عارفة انا المفروض اعمل ايه انا كنت مرتبة حياتى على انى هبقي مهندسة مفكرتش فى اختيارات تانية لو مجتش مفكرتش اصلا انها ممكن متجيش كنت تايهة وحاسة انى مش عارفة اعمل ايه
قلت لاهلى انى تمام ميقلقوش عليا وطلعت السطح افكر
هو انا هعمل ايه دلوقتى كنت حاسة انى مخنوقة اوى ومش فاهمة حاجة ومش عارفة هعمل ايه
لقيت راجى طالع السطح
راجى:عملتى ايه سمعت ان النتيجة بانت
دنيا:
راجى:انتى اتخرصتى ولا ايه ردى يا دنيا عملتى ايه
دنيا بتوهان:جبت تسعين فى المية
راجى:
دنيا:ايه سكت ليه حقك تفرح فيا انا معرفتش اجيب مجموع هندسة زيك ومش هبقي مهندسة ولا حاجة
راجى:
دنيا وهى بتعيط:معرفتش اجيبه مع انى والله زاكرت كويس وفى الاخر مجبتهاش وشمتك فيا وفرحتك
بقيت احسن منى رسمى اهوه
اتفضل بقي ذل فيا وقولى انى مكنتش هجيبها وانك اذكى منى فرصتك وجاتلك لحد عندك وانا لو منك مضيعهاش من ايدى
راجى:
دنيا:ايه مستخسر فيا تشمت فيا
ولا مش فرحان هو انت كنت عارف انى مش هجيب مجموع هندسة صح كنت ضامن انى مش هعرف اعمل اللي انت عملته مش كده
وسبته ونزلت فضلت اعيط كتير
بابا لما جه الوقت اللي المفروض اكتب فيه الرغبات اصر ان راجى يساعدنى
بابا وماما بيحبو راجى واخته هند اوى
انا وحيدة مليش اخوات وبابا اصر راجى يساعدنى فى حكاية الرغبات دى لانه اكيد هيفهم انا المفروض اعمل ايه وهيختار اللي فى صالحى
انا مكنتش عايزة راجى يساعدنى من اصله
ولا عايزة اشوفه بعد ما عيطت قدامه اول مرة اعيط قدام حد ويوم ما اعيط قدام حد يبقى راجى
كنت محروجة منه وخايفة لكون صعبت عليه لما عيطت
وانا اخر حاجة هبقي عايزاها انى اصعب علي حد خصوصا راجى مينفعش يشوفنى ضعيفة واصعب عليه
راجى جالنا خبط وانا اللى فتحت الباب علشان ابينله انى مش هاممنى ولا محروجة انه شافنى وانا بعيط
راجى:انتى اللي فتحتى مش طنط رقية حظى وحش دايما كده
دنيا:معلش بقا ربنا يصبرك ويصبرنى انا كمان
خش خش خلينا نكتب الرغبات ونخلص وتفرجنى على جمال خطوتك وتمشي
راجى:يبنتى ايه قلة الزوق اللى انتى فيها دى انا فى بيتكم خلى عندك شوية من الاحمر
طه:اهلا يا راجى منورنا يبنى معلش هنتعبك معانا
راجى:منور بيكم يا عمى
لا تعب ولا حاجة وهو انا هعمل ايه يعنى
رقية:كفاية انك جيت مجرد مطلبنا منك يا حبيبي
ربنا ميحرمناش منك ابدا
انا هدخل اجبلك الكيكة اللي بتحبها عملتها علشانك تدوقها وتقولى رايك
راجى:تسلم ايدك يا طنط اكيد حلوة انتى اى حاجة من ايدك حلوة
دنيا:تعالي نكتب الرغبات بقي خلينا ننفض
راجى:ننفض انتى مش سامعة اهلك بيقولو ايه اتعلمى منهم الزوق يبنتى عيب كده لسانك عايز قطعه
دنيا:يا سلام ما انت بتعرف تقول كلام حلو وتتعامل كويس اهوه امال بتيجى عندى وتبقي جلنف ليه
راجى:كل واحد يتعامل باللي يستاهله
دنيا:اديك قلتها بنفسك اهو انا بعاملك باللي تستاهله
خلصنا بقى من موضوع الرغبات ده
راجى:تمام تحبي اكتبلك ايه فى الاول
دنيا:اي حاجة مش فارقة
راجى:لا ازاى ده مستقبلك لازم نكتب كلية مناسبة ليكى
دنيا:كله زى بعضه يا راجى
راجى:يخربيت احباطك يا شيخة حبطينى
بصى انا هكتبلك تربية فى الاول تدخلى منها قسم رياضة او فيزيا انتى شاطرة فى الرياضة وبتحبيها
دنيا:شاطرة فيها ايه بمجموعى ده يا راجل قول كلام غير ده
راجى:لا شاطرة فيها انا مش هجاملك بحاجة مش فيكى انتى عرفانى انا وانتى مفيش بنا الكلام ده
دنيا:معاك حق مفيش بنا الكلام ده خالص الحقيقة
راجى:تمام وبعد تربية نكتب تجارة وبعدين آداب وبعدين حقوق وننهى بزراعة ولو انك تليق عليكى زراعة يا دنيا
جاموس وبقر واهو تبقي وسط اصحابك
دنيا:مش محتاجاهم كفاية عليا انت
اين جبهتك انا لا اراها
راجى:لا يا ختى موجودة مش نكرة زيك اللى هتطير جبهتى
دنيا:ايوه هون على نفسك يا راجى برافو عليك
ادفن راسك فى الرمل زى النعام
راجى:مدية لنفسك قيمة انتى يا دنيا
يبنتى بقولك انتى نكرة هو فى نكرة برضه هتضايقنى وتقصف جبهتى واضطر انكر ان ده حصل
دنيا:ايوه عيب عليا افهمك صح واقول كده
رقية:خلصتو تعالي يا راجى كل كيكة
دنيا:ايوه قوم كل كيكة وبلع اللي سمعته منى يعينى
راجى:مش هتيجى تاكلى
دنيا:لما عرفت انك بتحبها بقيت بشكل تلقائي كده مبحبهاش
راجى:هقول ايه ما انتى مبتفهميش ومخك على قدك
دنيا:سبتلك العقل حل عنى بقي وروح كل كيكة
راجى رهيب عنده قدرة غير عادية انه يحرق دمى مفيش حاجة بتاثر فيه هو انا اه مكنتش عايزاه يعاملنى حلو ساعتها لانى كنت هفهم انى صعبت عليه بقى وبيشفق عليا
بس برضه يعنى حتى شكلى وانا بعيط مأثرش فيه
ورخم عليا زى الاول واكتر معندوش دم اللي مفيش منه رجا ده اكيد لو جم يحللوله مش هيلاقو عنده نقطة دم واحدة
انا وهند اخت راجى اصحاب هى اصغر منى بسنة
وفكرة انها اخت راجى دى مكنتش بتخلينى احاول اقرب منها خالص كفاية انه من ريحته
بس فى مرة من يجى سنة ونص كانت عندنا بتتكلم هى وماما
وانا كنت بره مع اصحابى ورجعت
كنت بفرج ماما على الصور اللي اتصورناها انا واصحابى
رقية:انا هقوم احط الغدا بقي مدام رجعتى يا دنيا
هند انتى هتتغدى معانا
هند:يا ماما
رقية:مفيش نقاش خلاص انا قلتها كلمة
هند:حاضر يا ماما
ده انتى واصحابك
دنيا وهى بتفرجها عالصور:اه دى ياسمين ودى نور
هند:انتو عملتو ايه النهاردة
دنيا:كان عندنا محاضرة واحدة خرجنا بعدها فطرنا سوا وبعدين روحنا اتفرجنا علي محلات هدوم
نور كانت عايزة تجيب هدية لخطيبها فكنا بنساعدها
وياسمين كانت عايزة تجيب طقمين خروج جداد
خلصنا وروحنا شربنا عصير قصب علشان انا بحبه اوى مفيش مرة نخرج غير واخلينا نشربه وبعدين رجعت البيت
هند بحزن:هى دى الحاجات اللي الصحاب بيعملوها سوا
مكنتش اعرف بس شكلك اتبسطى حلو ان يكون عندك صحاب صح
دنيا:هو انتى معندكيش صحاب خالص
هند:لا مبعرفش اتكلم مع حد معرفوش والبنات الى حواليا مجربوش يجو يتكلمو معايا
انا معنديش ولا حتى صاحبة واحدة
دنيا وهى بتمد ايديها:ادى اول واحدة يا ستى
وان شاء الله هبقي فاتحة خير عليكى والصحاب هيملو حياتك ومش هتبقي ملاحقة عليهم
هند وهى بتحط ايدها فى ايد دنيا:هنبقي انا وانتى صحاب بجد
دنيا:بجد طبعا ده شرف ليا اصلا انك تبقي صاحبتى
هند:شكرا
دنيا:لا الصحاب ميقولوش لبعض شكرا
خدى رقمى بقي وهاتى رقمك انا كمان هضيفك عندى فى الفيس واهريكى منشن بقي مضطرة تستحملينى انا طول الوقت بعمل منشن لاصحابي فى حاجات
تقريبا كده حالة مرضية عندى اتمنى متزهقيش منى
انا عارفة انى اوفر بس غصب عنى ايدى بتاكلنى لو معملتش لاصحابي منشن كل شوية
هند وهى بتضحك:لا افورى براحتك انا مهصدق اصلا
ومن يومها وانا وهند بقينا اصحاب هى معايا فى الجامعة بس هى اصغر منى بسنة وفى كلية تجارة مش تربية زيى
بس بقيت بروح معاها الجامعة ولو خلصنا محاضرات سوا نرجع سوا وعرفتها علي اصحابي وبقيت تخرج معانا وممكن نخرج انا وهى بس هند بجد بقت صاحبتى طيبة ومفيش فى حنيتها وخجولة اوى مبتصرفش بطبيعتها غير مع والدها وراجى اخوها وانا واهلي حتى اصحابي لما عرفتها عليهم خدت وقت علي ما فكت معاهم وبرضه بتعاملهم اقل منى كتير
انا وهى اعز اصحاب لبعض عرفت عنها كل حاجة
عرفت قد ايه بتحب والدها وراجى اخوها وانهم كل حياتها
عرفت كمان ان والدتها اطلقت من والدهم واتجوزت وانها مبتسألش عليهم ومتعرفش عنهم حاجة خالص
كانت بتعيط وهى بتحكيلي وقالتلي ان ربنا عوضها بامى رقية وان محدش حنين عليهم غيرها
عندهم خالة بس من ساعة ما والدتها اتطلقت من والدها علشان تتجوز حد تانى وهى مبتسالش عليهم مش عارفة محروجة من والدهم ولا هى مصدقت
عندها كمان عمتين اتنين اخوات بنات لباباها بس مشغولين فى حياتهم
وعندها عم بس مهاجر مشافتوش فى حياتها كلها غير مرتين بس
بتحكيلي كتير عن راجى وقد ايه هو حنين عليها وبيحبها هى ووالدهم وقد ايه هى بتحبه
انا مصدقاها بس راجى اللي هى بتحكى عنه ده انا معرفوش
هند بتكلمنى عن راجى تانى غير اللي انا اعرفه
وانا محكتلهاش هو بيعمل فيا ايه ده اخوها الكبير فى الاول وفى الاخر وهند بجد بتحبه ومبتقبلش عليه الهوا
راجى كمان اعتقد مقلهاش حاجة عنى حتى لما بكون معاها مبيرخمش عليا قدامها ولا بيرخم عليا قدام اهلى
بيرخم عليا وبرخم عليه بينا وبين بعض بس
قدام اى حد بنتعامل عادى اللى هو ازيك الحمد لله وخلاص على كده
راجى بعد ما اتخرج فتح مكتب هندسى هو وتلاتة اصحابه
بس المكتب خسر هما كلهم كانو لسه خريجين ومحدش فيهم عنده خبرة والمكتب اتقفل
ده اللى عرفته من هند كانت بتحكيلي وهى بتعيط لان ده حصل من اسبوع وراجى ساكت من يومها مبياكلش تقريبا مبيتكلمش عن الموضوع بيخرج ميعرفوش بيروح فين وبيرجع يقعد فى اوضته مع نفسه وخلاص
هديتها وقولتها ان اللي حصله مش سهل وهو شوية كده وهيرجع زى الاول واحسن
راجى كان بقاله اسبوع فعلا كل ما اشوفه احس انه مش شايفنى لا بيرخم عليا ولا بيتكلم معايا كأنى هوا
انا كده فهمت ايه اللي حصله
بعد تلت ايام شفت راجى طالع السطح
دنيا وهى بتحط صنية عالارض وبتقعد جنبه عالارض والصنية بينهم
راجى:انتى بتعملي ايه هنا
دنيا:ايه سطح بيتنا وحرة اطلع عليه وقت ما اعوز
راجى:وجايبالى اكل ليه انا مش هاكل
دنيا:مين قالك انى جايبالك اصلا انا قررت اطلع اتعشى فى الهواء الطلق
راجى:وهتشربي كوبايتين نسكافية لوحدك فى الهواء الطلق
دنيا:اه انت متعرفش انا مفجوعة وباكل كل ده لوحدى وبحبس بكوبايتين نسكافيه وساعات تلاتة
راجى:ايه كل ده مبتعمليش حاجة فى حياتك غير الاكل ولا ايه
دنيا وهى بتمد ايدها بسندويتش:هو فى احلى من الاكل
راجى: ايه ده
دنيا:سندويتش جبنة رومى بالجبنة المثلثات
راجى:طيب ما الإتنين جبنة يا اذكى اخواتك كنتى حطيتى لانشون
دنيا:انا بحبها كمان انت هتتشرط متاكل وانت ساكت ولا اقولك خسارة فيك الاختراع بتاعى هاته هاكله انا
راجى:هو من ناحية اختراع فهو اختراع اول مرة اشوف حد بيحط الاتنين مع بعض بس طعمه حلو عجبنى
انتى ايه اللي طلعك وجايبالي اكل ليه
دنيا:عرفت انك مبتاكلش كويس بقالك عشر ايام
وبتشوفنى مبترخمش عليا ودمى متحرقش بقاله عشر ايام
راجى وهو بيضحك:انتى جايالي علشان احرقلك دمك
اتعودتى خلاص
دنيا:اه محتاجة جرعة رخامة وتقل دم وقلت انى مش هلاقى حد يرخم عليا زيك دى قدرات وانت ما شاء الله ربنا يحرسك من العين موهوب
راجى وهو بيضحك:اول مرة اضحك من يوم اللي حصل
دنيا:وهو ايه اللي حصل
راجى:وهو انتى معرفتيش
دنيا:عرفت بس مش بتفاصيل انا مش حشرية على فكرة
كمان عايزاك تحكى انت اكيد اللي حصل محدش هيعرفه قدك
راجى:ولا حاجة فتحت مكتب انا واصحابي معرفناش نتعامل مع السوق ومع اللي عندهم خبرة عننا وبيفهمو فى الموضوع وشغالين فيه من سنين خدنا على قفانا كتير لحد ما فلسنا وقفلنا المكتب
دنيا:وايه يعنى
راجى:انتى سمعتى انا قلت ايه
دنيا:اه سمعت بس خلاص اللي حصل حصل
كمان اللى حصل ده مش معناه انك مهندس فاشل
انت بس معندكش خبرة بالسوق وده طبيعى
واديها تجربة وانت اكيد استفدت منها
وقعت ايه يعنى قوم واقف علي رجلك وحاول تانى
دور على شغل فى مكتب تانى او حتى شركة واكتسب الخبرة اللي انت محتاجها وبعدها كمل فى المكان اللي اشتغلت فيه او افتح مكتب تانى انا واثقة انك وقتها هتنجح واللي حصل المرة دى مش هيتكرر
انت متغلطش نفس الغلط مرتين
راجى:تفتكرى
دنيا:انا متاكدة من كده
راجى:عرفتى منين انى بحب النسكافية مظبوط
دنيا:لا انا معرفتش انا بحبه كده فعملته زى ما بحبه
وجبت سكر علشان لو بتحبه مسكر زود سكر
راجى:ولو كنت بحبه دلع
دنيا:يبقي تشربه زى ما عملته انا
مش بمزاجك هو انت مش قاعد علي قهوة اللي عملته تخلى عندك زوق وتشربه
راجى:متعرفيش تكملي حاجة حلوة للاخر
لازم لسانك يدخل فى الموضوع
انتى طلعتى ليه صحيح
دنيا:علشان انت متضايق ومحبط بسبب حاجة تانية غيرى وانا مقبلش ان حاجة غيرى تضايقك وتنكد عليك
راجى:وطالعة لوحدك باليل مش خايفة منى
دنيا:انا بكرهك بس مبخفش منك وعارفة انك مش ممكن تأذينى
راجى:هو انتى بتكرهينى ليه
دنيا وهى بتضحك:فين السؤال معلش انا احط ايدى عالسؤال اجاوب على طول
راجى:لا بجد انا عايز اعرف انتى بتكرهينى ليه
دنيا:راجى انت فقدت الذاكرة ولا ايه
انت ناسي معاملة عبيد الحبشة اللي انت بتعاملنى بيها
كلامك اللى زى الزفت جبهتى اللي انت موتها مش قصفتها طول عمرنا وانت بتعاملنى بالاسلوب ده وجاى دلوقتى تسالنى بتكرهينى ليه
راجى:بس انتى بتاخدى حقك منى دايما ومبتعدليش الهوا
يبقي تكرهينى اوى كده ليه
دنيا:طيب غير معاملة عبيد الحبشة علشان انت عندك كل حاجة انا اتمنتها فى حياتى
راجى:انا ده اللي هو ازاى يعنى
دنيا:عندك اخت وانا طول عمرى وحيدة
دخلت كلية هندسة وانت جايب اعلى من مجموعها بتلاتة فى المية بحالهم يعنى داخل وانت حاطط رجل على رجل
وانا معرفتش اجيب مجموعها اصلا ومقدرتش احقق حلمى
اوقات بتمنى لو كنت مكانك وعندى حياتك
راجى وهو بيضحك:انتى مينفعش تتمنى حياتى يا دنيا
حياتى محدش يتمناها متستاهلش
دنيا:قصدك ايه
راجى:الوقت اتاخر
بعد كده متطلعيش هنا حتى لو كنت طالع انتحر مش بس متضايق مينفعش تعمليها تانى انا مقبلهاش على هند واللي مقبلوش على هند مقبلوش عليكى
دنيا:لا والله بالنسبة لكلامك ليا ايه
راجى وهو بيضحك:دى نقرة وتلك نقرة اخرى
انما فى الوضع اللي احنا فيه ده زيك زى هند
لو كان فيا ايه ملكيش دعوة اولع انا ميخصكيش
دنيا:من غير متقول بعد كده هسيبك تولع عادى
هى مرة وخلصت وانت يا عم المكتئب عايز اعرف انك رجعت تدور علي شغل وتتعامل مع اهلك وترخم عليا كل ما تشوفنى الهدوء ده مش لايق عليك
راجى:ان شاء الله
دنيا:هقوم انا انت هنا ليه صح
راجى:كل يوم بخرج الف فى الشوارع من غير هدف بس مش قادر افضل في البيت النهاردة حسيت انى مش عايز امشى في شوارع قلت اطلع السطح اقعد لوحدى
دنيا:مخلاص بقي متعملش فيها اسير الاحزان
قلنا محصلش حاجة وقعت وهتقوم اقوي من الاول ورخم اكتر من الاول وحارق دمى اكتر من الاول ماشي
راجى بابتسامة: ماشى
دنيا وهى بتاخد الصينية ونازلة:هخلع انا سلام
راجى:دنيا
دنيا:ايوه
راجى بابتسامة:شكرا
دنيا ابتسمت ونزلت
بعد شهر ونص
دنيا:لابس الحتة اللي عالحبل ومتشيك وعامل فيها ابن ناس
يبقي اتقبلت فى الشركة اللي عملت فيها انترفيو صح
راجى:متنقى الفاظك يا بتاعة انتى
انا كل لبسي شيك وطول عمرى ابن ناس
كمان طبعا قبلونى وهما هيلاقو احسن منى فين ده انا رقم عشرين على دفعتي يبنتى امتياز مع مرتبة الشرف
دنيا:شوف الانسان وطبعه
انت اتقبلت بس اتقبلت مش عينوك رئيس مجلس ادارة يعنى ولا حاجة
وشفت نفسك خلاص ونفشت ريشك عليا وعليهم
عموما مبروك عقبالى
راجى:الله يبارك فيكى
عقبالك ايه
دنيا:عقبالى اما اتخرج واشتغل انا كمان ويا ريت ابقي العشرين عالدفعة انا كمان علشان اشوف نفسي علي مخاليق ربنا زى ناس
راجى وهو بيضحك:صفى النية وانتى بتدعى علشان ربنا يستجاب
انا همشي علشان متأخرش فى اول يوم شغل
سلام
بعد تلت شهور
بابا قالى ان راجى متقدملى من الصدمة سالت بابا تلت مرات راجى متقدم لمين معلش وبابا يضحك ويقولى يبنتى هو احنا عندنا غيرك اصلا انت المفاجاة تخنت مخك ولا ايه
بابا بيحب راجى ومربيه فلما هو طلب منه ميعاد بابا علي طول وافق وحددله ميعاد ولما قلت لبابا طب وانا فين رايى قالي رايك لما يجى وتقعدى معاه
انما هو بس طلب ميعاد يجى فيه مينفعش اقوله لا احنا جيران والباب فى الباب كمان راجى زى ابنى
سكت واستنيت الميعاد اللي بابا حددهوله يجى علشان يشرفنا بطلته البهية وجه لوحده لانه جاى علشان نتكلم انا وهو ملوش لزوم يجيب والده وهند اخته
بابا سابنا هو وماما علشان نتكلم
واول مخرجو بصتله وقولتله
دنيا:ايه الجنان اللي انت عملته ده
راجى:جنان ايه وهو انا كنت عملت ايه يعنى
دنيا:عملت ايه انت بتسالنى عملت ايه
انت هنا ليه يا راجى وازاى تعمل كده من غير متقولى وتاخد رايى
راجى:انا هنا علشان اتقدملك وقاعد معاكى علشان نتكلم علشان تقدرى تاخدى قرار
وعملت كده من غير مقولك علشان ده الصح
اكلم والدك الاول وانتى لو لا قدر الله رافضة اعرف منه انما متخطاهوش واكلمك انتى الاول
لو هند عملت كده انا اكسر رقبتها ورقبة البيه اللي اتخطانى انا وبابا ده وزى مقلتلك قبل كده اللى مقبلوش علي هند مقبلوش عليكى
دنيا:شوف ازاي
يعنى انا ما شاء الله زيى زى هند فى كل حاجة ما عدا معاملة
راجى بابتسامة:معاملة عبيد الحبشة
حفظتها طيب ايه رايك اعرفك ايه سببها
دنيا:ايه ده هو طلع في سبب
راجى:امال يعنى بعاملك كده من الباب للطاق
دنيا:تمام جدا قول
راجى:فاكرة لما قلتيلي انك بتتمنى حياتى وانى عندى كل حاجة انتى اتمنتيها
اهو انا ساعتها ضحكت علشان ده بالظبط سبب اللي انا كنت بعمله فيكى
دنيا:انت عايز حياتى
راجى:طبعا
عارفة واحنا صغيرين كنت بضربك ليه
علشان ساعتها اللي المفروض انها تكون ماما سابتنا اتخلت عننا علشان تتجوز حد تانى
انا مكنش عندى أم وانتى عندك ام بتحبك وبتهتم بيكى
حتى كنت بقولك هتروحي تقوليلها وانا بحقد عليكى لان انا مكنش عندى ام اشتكيلها وتجيب حقى
طنط رقية حنينة علينا اوى هند بتقولها يا ماما من كتر ما هى حنينة عليها انا كنت بتمنى تبقي امى انا
ووالدك كمان حنين عليكى وبيحبك
دنيا:ما هو عمى سالم بيحبكم
راجى:بيحبنا طبعا وملوش غيرنا
بس اللي حصله خلاه قاسي علينا شوية
انتى ساعة مجموع الثانوية العامة لما مجبتيش مجموع هندسة عمى طه ملامكيش ده حتى جابلك موبايل جديد هدية نجاح علشان تفرحى انا كنت معاه وهو بيشترى
لانه سالنى ايه احسن نوع يجبهولك
انا بقى بابا كان موترنى دايما بيقولى انه هيطين عيشتى لو مجبتش مجموع هندسة كنت بزاكر وانا خايف
هند دخلت أدبي بالعافية عيطت كتير علشان تقنع بابا انها مش عايزة تدخل علمى ومش عايزة تكون دكتورة
بصعوبة شديدة وبمحايلة منها ومنى وافق
هند ملهاش صحاب غيرك لان بابا قفل عليها جامد
خاف تعرف بنات ويطلعو مش كويسين ويبوظو اخلاقها
بابا مش قاسي بس هو بقي عايز يثبت لنفسه انه مش محتاج اللي المفروض انها تكون ماما مش محتاجها واننا مش محتاجينها واننا هنبقي احسن ناس من غيرها
بس هو حنين وبيحبنا متجوزش بعدها علشان ميجبلناش مرات اب اللي عملته اتحفر جوا بابا ووجعه مبيروحش
هى باعتنا وباعته بالرخيص
عارفة دورت عليها عالفيس بوك ولقتها بترفع صور ليها هى وجوزها وولادها دايما وبتكتب انهم عيلتها اللي متقدرش تستغنى عنهم وملهاش غيرهم
واحنا رمتنا ومسألتش فينا محاولتش تشوفنا مرة واحدة حتى من بعد ما اتطلقت من بابا وكأننا مش ولادها مش حتة منها دى طنط رقية بتحبنا وامنا اكتر منها
هى استخسرت نفسها فينا واستكترت نفسها علينا
دى مش ام بس هى ام لولادها التانين ليه عرفت تبقي ام ليهم ومعرفتش تبقي ام لينا يا دنيا ليه
هو احنا منستاهلش
دنيا:لا طبعا تستاهلو انت وهند تستاهلو
هى اللي غلطت يا راجى هى اللي قلبها كان حجر معاكم هى اللي ربنا هيحاسبها على اللي عملته فيكم دنيا واخرة
متشكش فى نفسك يا راجى انت وهند مغلطتوش ولا ليكم ذنب
راجى:كل ما طنط رقية كانت بتعاملنا كويس كل ما كنت بغير منك واحسدك اكتر عليها واتمنى اكون مكانك
انا طلعت ضيقى من اللي هى عملته كله فيكى انتى
كنت برتاح لما بضربك وبضايقك
بس كنت بتضايق لما تقوليلي انك بتكرهينى
ساعة مجموع الثانوية العامة انا كنت هرخم عليكى كالعادة بس شكلك وانتى مصدومة وبعدها لما عيطتى خلانى مقدرتش اقولك حاجة حسيت انى متضايق علشانك
مقلتلكيش حاجة بس والله انا مكنتش شمتان فيكى ولا ضامن انك مش هتجيبي هندسة ولا حاجة من الهبل اللي انتى قلتيه ساعتها ده
دنيا:ورخمت عليا لما جتلنا البيت بعدها ساعة التنسيق ليه
راجى:علشان متفكريش انك صعبتى عليا
لما حد فى عماتى او صحاب بابا كان بيعاملنى انا وهند معاملة خاصة بعد اللي حصل كنت بتضايق بحس انى عاجز وضعيف بتصعب عليا نفسي معاملتهم دى كانت بتجرحنى
علشان كده وقتها فضلت بعاملك زي الاول
مع انى وقتها شكلك وانتى بتعيطى خلانى خدت قرار انى مش هرخم عليكى تانى
بس قلت مش هبطل علي طول علشان انتى متحسيش
دنيا:نعم الكلام ده كان من تلت سنين ونص
بقالك تلت سنين ونص بتدرجهالى علشان محسش
راجى وهو بيضحك:مانا معرفتش حاولت مرخمش عليكى لما اشوفك بس لقتنى مش قادر انا اتعودت عالترخيم عليكى وردودك عليا بقى كيف عندى خلاص
عارفة اليوم اللي مبرخمش عليكى فيه بيبقى يوم تقيل وممل اقولك على سر
دنيا:قول
راجى:انا بدعى ربنا قبل ما انزل الاقيكى نازلة
واوقات بنزل علشان شفتك جاية وانا واقف فى البلكونة
او علشان عارف ان ده ميعاد مرواحك للكلية او رجوعك منها اوقات بنزل وخلاص وبعد ما تطلعى برجع تانى اطلع بيتنا انا ساعات فعلا مببقاش رايح فى حتة
بس لازم ارخم عليكى وترخمى عليا كل يوم
لو مش الصبح يبقي اخر اليوم المهم اليوم ميعديش من غير منرخم على بعض
بحب ترخيمك عليا كله ما عدا جملة انا بكرهك دى مبحبهاش متقوليهاش تانى
دنيا:تمام حصل نصيب محصلش نصيب مش هقولها تانى
بس برضه انا مفهمتش انت هنا ليه
مش قادر تستغنى عن رخامتى عليك فجاى تتقدملى علشان تضمن انى ارخم عليك بقية حياتك
راجى:اه وكمان مش عايزك ترخمى علي حد غيرى
كمان انتى فيكى مواصفات كتير اوى انا اتمناها تكون فى شريكة حياتى
دنيا:قول والله العظيم
راجى وهو بيضحك:والله العظيم
دنيا:مواصفات ايه بقي غير ترخيمى عليك
قول قول وابهرنى
راجى:ورقة وقلم واكتبي معايا يا ست الكل
طيبة وجدعة وحنينة وبارة بأهلك وذكية ودمك خفيف ومجتهدة ومحترمة واخلاقك مفيش منها
وبتعرفى تضحكينى وتهونى عليا ده اللي حسيته ساعة مطلعتيلي السطح
وقلبك ابيض وصاحبة جدعة جدا ده اللي عرفته من كلام هند عليكى هى اصلا طول الوقت بتتكلم عليكى ورتنى جانب فيكى مكنتش شايفه
دنيا:بمزاجك على فكرة مكنتش شايفه
انت اللي معاملتك كانت مخليانى مورياك جانب واحد فيا
راجى:عارف انى السبب فى انى مكنتش بشوف منك غير وشك الشرير
دنيا:وانا يعنى اللي كنت بشوف منك وش الملاك اللى بجناحات ما هو الحال من بعضه
راجى:عارف وحياة ربنا عارف
متحاوليش مش هحس بالذنب على فكرة
دنيا:بعد الشر عليك من الاحساس بالذنب
لا متحسش بالذنب دمرلى حياتى وروح وتعالي على كرامتى بونش وخليها بسوى الاسفلت ومتحسش بالذنب ما انت اصلك جبلة يا راجى
راجى وهو بيضحك:قلتلك مش هحس بالذنب انا
كمان ليه الاوفر يبنتى ده انتى لسانك اطول من برج القاهرة وحقك بتاخديه تالت ومتلت وبالفوايد كمان
متعمليش فيها شهيدة
دنيا وهى بتضحك:بتقولى الحقيقة فى وشي كده مش تراعى انى بنوتة رقيقة
راجى وهو بيبص حواليه:هى فين البنوتة الرقيقة دى مفيش فى الصالون غيرنا
دنيا:ينهارك فحلقى لهو انا مش بنوتة رقيقة ولا ايه
راجى:لا مش بنوتة رقيقة
دنيا:نعععععععععم امال انا ايه بقي
راجى بابتسامة:انتى دنيا
دنيا:ايوه يعنى ايه تصنيفي فى الدنيا فصيلة لوحدى انا يعنى
راجى:اه انتى حاجة كده لوحدك لا تشبهى لحد ولا حد يشبهلك انتى دنيا وبس ومش محتاجة لوصف تانى غيرها ولا لتصنيف
دنيا بخجل بتحاول تداريه:لا احنا اتفقنا نرخم علي بعض
مفيناش من كلام يخلينى اخرس وابص فى الارض اعد ورد السجادة انا بقولك اهوه من اولها
راجى بابتسامة:افهم من كده انك موافقة
دنيا:موافقة مين دى اللي موافقة انا مقولتش انى موافقة متلبسنيش فى حيط
راجى:ملبسكيش في حيط وبتقولى عن نفسك بنوتة رقيقة احكمى بنفسك علي نفسك بقى ده كلام بنات رقيقة
دنيا وهى بتضحك:لا ده كلام سرسجية انا كائن عشوائى اصلا عاجبك ولا مش عاجبك
راجى:عاحبنى طبعا وهو انا مقعدنى القعدة دى غير انه عاجبنى
دنيا:كان نفسي نكمل القعدة والله بس انت مصر تقول كلام انا مليش فيه
راجى:استنى يا حاجة طيب ورأيك طيب
دنيا:اعرفه من بابا بقي بعد ما افكر وافكر وافكر واستخير كتير بقي وبعدين اخد قرار
راجى:ايه كل ده انتى هتحاربي
دنيا:اكتر دى حياة كاملة هتتبنى علي اساس قرارى ده
راجى:ماشى خدى وقتك ...ااا...ااا..بس متاخديش راحتك اوى يعنى فى التفكير
دنيا:الله عليك وانت مطيع كده اخر حاجة كنت اتخيلها فى حياتى انك تبقي واقف قدامى كده مش عارف تقول ايه ومش مجمع الكلام
راجى:لا احنا اتفقنا نرخم على بعض
مفيناش من كلام يحرجنى ويخلينى ابص فى الارض اعد ورد السجادة
دنيا وهى بتضحك:عد واشمعنا انا عديت داين تدان يا راجى
فضلت اسبوع بفكر وراجى مكنش طايقنى ونفسه يطول زمارة رقبتى
خصوصا انى حكمت عليه منتقابلش عالسلم صدفة زى ما كان بيعمل علشان اعرف افكر من غير تشويش واخد قرار وحذرته انى لو شفته وكلمنى هبدء تفكير من الاول
وهو حر فمكنتش بشوفه خالص طول الاسبوع ده
بس بعدين وافقت انا فكرت واستخرت وخدت راي بابا وماما وهما موافقين هما اصلا بيحبو راجى جدا
واتخطبنا وهند كانت فرحانة اوى علشان انا واخوها هنتجوز اتخطبنا عشر شهور لحد ما خلصت اخر سنة ليا فى الكلية وبعدها كتبنا الكتاب والفرح هيكون بعده بشهرين وفى مرة وانا وراجى قاعدين عالسطح
راجى:انا بقيت بحب سندويتشات الجبنة الرومى بالجبنة المثلثات بتاعتك دى ادمنتها خلاص
دنيا:تسلم ايدى
راجى:الغرور مقبرة يا دنيتى
دنيا:عارفة
بس انا مش هتغر مش هتنولهالي يا راجى
راجى وهو بيضحك:بعد الشر عليكى من الغرور
بس بجد لو ما اتعشتش معاكى الاختراع بتاعك ده مبحسش انى كلت ونحبس بعده بنسكافيه
دنيا:علشان تعرف انك متقدرش تستغنى عنى بس
راجى:عارف انى مقدرش استغنى عنك انا مش عايز من الدنيا غيرك يا دنيتي انا بحبك
المية وستين سنتى دول يلزمونى انا عايزهم ومش عايز من الدنيا غيرهم
دنيا:انا مية تلاتة وستين سنتى على فكرة
راجى وهو بيضحك:اهو شوفى رغم ذكائك المحدود والحول اللي عندك فى مشاعرك ده الا انى مش عايز غيرك برضه ومش كتير عليا يا دنيا صح
دنيا:لا مش كتير عليك انت تستاهلنى وانا استاهلك محدش فينا كتير على التانى
لو انا بقيت دنيتك فانت بقيت رجايا من ربنا ومش عايزة غيرك من الدنيا المية خمسة وسبعين سنتى دول يلزمونى انا عايزاهم ومش عايزة غيرهم
راجى وهو بيضحك:مية سبعة وسبعين سنتى لو سمحتى
دنيا:بتردهالى يعنى ماشى ابقى شوف مين هيعبرك بكلام حلو وهات السندويتش ده خسارة فيك
راجى وهو بيضحك:بطنك هتوجعك انا باصصلك فيه طيب هاتى حتة طيب ده اخر سندويتش
دنيا وهى بتطلع لسانها:لا
راجى:يا دنيا متبقيش مفجوعة يخربيت كده بتاكلى بسرعة كده ليه كأنه اخر زادك يا بت براحة اتنفسي طيب هيجرالك حاجة
دنيا:انا مفجوعة وهمى علي بطنى كمان ليك شوق فى حاجة يا برنس
راجى:لا يا شبح مطرح ميسرى يمرى
دنيا:ايوه كده شكلك حلو وانت بتجيب ورا
راجى:طبعا انا كلمتى متنزلش الارض ابدا لحد الساعة عشرة باليل بعد الساعة عشرة بتنزل عادى
دنيا وهى بتضحك:ما عاش ولا كان اللي ينزل كلمتك الارض ابدا
بس ده مجرد سندويتش يا راجى وانا عارفة انى لما اكله انت هتشبع كانك انت اللي كلته بالظبط صح ولا ايه
راجى:طبعا وانتى عمرك قولتى حاجة غلط ابدا
بكرة بقي انا هاكل وانتى هتشبعى كانك انتى اللي كلتى بالظبط
دنيا:انت صدقت ولا ايه انا بثبتك بس
راجى:وانا اتثبت واقتنعت بكلامك وهنفذه
دنيا:لا تنفذ ايه انا بكرة اعمل سندويتشات اكتر بدل ما احنا هنخسر بعض علي سندويتش كده
راجى وهو بيضحك:شكلك حلو وانتى بتجيبي ورا
دنيا:ما هو ما جمع الا اما وفق انا كمان كلمتى بتنزل الارض بعد الساعة عشرة سبحان الله زيك بالظبط
انا وراجى اتجوزنا وخلفنا مروان ومازن
وهند اتجوزت واحد صاحب راجى وخلفت منه احمد ونورهان وليلي
انا وراجى مبطلناش نرخم على بعض ابدا بنحب بعض برخامة وبصدق عمر ما حد فينا شك للحظة من حب التانى ليه نتخانق ونتصالح والحياة ماشية بينا
بس فى الاخر ملناش غير بعض
عمرى ما كنت اتخيل ان راجى اللي كنت بقول مفيش منه رجا يبقي رجايا من ربنا ومبطلبش غيره من الدنيا
وبدعيله فى صلاتى زى ما بدعى لنفسى بالظبط
وانى ابقي دنيته مكنتش اتخيل ان راجى يكون بيحبنى
وشايفنى حاجة وكل بنات الدنيا حاجة تانية وميبقاش شايف ولا عايز غيرى من الدنيا
بس فعلا محدش يعرف ايه اللي مكتوبله بكره
محدش يعرف ايه اللي ممكن يحصل الحياة فعلا بتفاجأنا
والنصيب محدش يعرفه ولا حد يقدر يمنعه واللي ربنا عايزه هيكون
انا اتعلمت دروس كتير على ايد راجى وبسببه
اهمهم ان حياتك اللي مش عجباك دى ممكن تبقى حلم حد تانى وان مفيش حد فى الدنيا عنده كل حاجة
بس ربنا بيعوض وبيكرم وبيجبر الخاطر
كل واحد فينا ليه اربعة وعشرين قيراط رزق فى الدنيا وهياخدهم مش هيسيب الدنيا غير وهو واخد الاربعة وعشرين قيراط من غير مينقصو شبر واحد حتى