رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل الثاني والعشرون
فلاش باك للفصلين العشرين والواحد والعشرين
قبل فرح جاسم ومايسه باسبوع وبعد ماطلع شريف من العزبه وركب عربيته علشان يرجع بيته راح لقى عربه بوكس كبيرة واقفه قدام بيته وفى انتظارة فهم ان النيابه العامه استوفت كل الاستجوابات معاة بشأن قضيه الطيارة وان التحقيقات انتهت ركب معاهم العربيه من سكات ووصل واخد 4 أيام على ذمته التحقيقات بعدها اتحول على محكمه الجنايات اللى صدرت ضدة حكم ب25 سنه سجن اشغال شاقه مؤبدة بتهمة اتلاف ممتلكات عامه وخاصه وتعريض حياة الركاب للخطر اما بالنسبه لقضيه مقتل مجد فمصلحه الطب الشرعى لسه مش بتت فيه اتسجن شريف وبعد يومين كان فى استراحه للسجناء وكان من شروط السجن استخدام الموبايل لمدة 5 دقايق فقط وبعد كدة بياخدوة منه تانى اتصل بداليا واول مارن اتنهدت بارتياح لانها كل ماكانت بترن عليه محدش بيرد.
داليا:ايوة ياشريف انت فين عماله ارن عليك ومش بترد .
شريف: انا فى السجن ياداليا .
داليا بصدمه: فى السجن ؟ انت مش كنت قلت لى ان الاستجواب هايطول معاك ؟
شريف: انا فعلا قلت كدة لكن اول ما طلعت من العزبة بعد ماجاسم شافنى وانا بتحرش بمراته وركبت عربيتى وانا راجع لقيت عربيه بوكس واقفه مستنيانى طبعا ركبت معاهم ولما وصلت القسم بت فى التخشيبه وتانى يوم حولونى لمحكمه الجنايات وصدر قرار ضدى ب25 سنه سجن المهم سيبك من الكلام دة كله وتعالى حالا السجن احنا دلوقتى فى فترة الزيارة محتاج اقعد معاكى علشان اقولك على اللى المفيد.
داليا: ماشى ياشريف نص ساعه واكون عندك
داليا طلعت من الفيلا وركبت العربيه ووصلت السجن وهناك قابلت شريف راحت له وقعدت معاة .
شريف بهمس علشان محدش يسمعة: اسمعينى ياداليا مافيش وقت كتير للكلام خدى الظرف اللى انتى كنتى طلبتينى بيه اهوة انا عملت لك اللى انتى عاوزة قبل مااتسجن وكان المفروض انا اللى انفذ المهمة دى المهم بعد ما تطلعى من هنا وتركبى عربيتك هاتروحى لكافيه... وهناك هتقبلى واحد اسمه بعد المنعم الراجل دة انا كنت اعرفه وبتعامل معاة على طول لما تروحى اتصرفى علشان تقابليه وألفى اى حاجه من دماغك المهم بعد ما عبد المنعم مايسمع لك اعطيه الظرف دة واطلبى منه انه يروح لجاسم يوم فرحه ويحط الظرف دة فى جيبه ولما هايفتح الظرف كل حاجه هاتم زى ماكنتى عاوزة .
داليا: ايوة ياشريف طب وانت؟
شريف: معرفش ياداليا المهم سيبك منى دلوقتى واعملى اللى قلتلك عليه .
انتهت الزيارة وطلعت داليا ووصلت لحد الكافيه اللى وصفه شريف لها ونزلت من العربيه وعملت نفسها داخيه وبتترنح لحد مادخلت وقعت على اقرب كرسى لها وهى لسه بتمثل انها تعبانه لحد ماشافها المدعو عبد المنعم وراح لها وقعد قدامها فى الكرسى المقابل وهى لسه مستمرة فى تمثيلها لحد ما عبد المنعم اتكلم .
عبد المنعم: انتى كويسه يامدام .
داليا وعملت نفسها بتعيط وبتشهق وهو طلع من جيبه منديل واعطاة لها . واخدته منه ولسه بتعيط بدموع التماسيح .
عبد المنعم: ارجوكى كفايه عياط انا مش بستحمل العيون الجميله دى انها تعيط .
داليا بخبث:غصب عنى مش بايدى اصل الخاين الغشاش جوزى هايتجوز عليا بكرة نسى حبى له .
عبد المنعم: لا ملهوش حق طبعا معقوله يسيب القمر دة ويتجوز عليها واحدة تانيه المهم قوليلى ايه اللى اقدر اقوم بيه لكى ياست الكل ؟
داليا بمكر وطلعت من شنطتها ظرف واعطته لعبد المنعم.
عبد المنعم بص باستغراب للظرف وبعدين اتكلم:حكم لامؤاخذة مش فاهم ايه الظرف دة ؟
داليا: بص الظرف دة فى جميع ذكريتنا مع بعض وجوابات الحب اللى كانت بينا كل المطلوب منك انك تروح بكرة القاعة اللى فيها فرحه واعطيه الظرف دة اكيد لما هايفتحه هايفتكر حبنا ويمكن يرجع لى تانى .
عبد المنعم: ممكن تعطينى صورته اشوفها .
داليا بمكر: اه طبعا ... طلعت من شنطتها صورة لجاسم واعطت له الصورة.واتكلمت بدموع مزيفه: هو دة جوزى .
عبد المنعم بذهول: يادين النبى دة جنتل مان خالص لكى حق تغيرى عليه المهم هاتى الظرف اعطيه له وربنا يصلح الحال وترجعوا لبعض .
داليا بخبث افعى: يسمع من بوقك ربنا المهم عاوزاك تحط الظرف دة فى جيبه وتمشى من سكات اتفقنا .
عبد المنعم: انتى تأمرى ياقمر .
ظهرت ابتسامه شر على وش داليا وهى فرحانه ان خطتها هتنجح .
إنتهى الفلاش باك
الفصل 22
بدأت تجهيزات الفرح وجاسم راح قبل فرحه بيوم علشان يعزم عم وعمه مايسه وهناك قابلوة بترحاب الكل بيبارك ويهنى ألا عمه مايسه لأنها كانت غضبانه من طه لأنه أتجوز من بره عليتهم بس إسماعيل أخوة هو اللى كان مستقبله وفاتحله بيته بترحاب وقوة. وكان أول بيت يدخله جاسم هو بيت عمها.
جاسم:السلام عليكم ورحمه الله وبركاته.
إسماعيل:أهلا أهلا وسهلا ياجاسم يابنى خطوة عزيزة نورت البلد فينك من زمان .
جاسم:معلش ياعم إسماعيل الدنيا مشاغل بس ادينى جيت اهوة وكمان بالمرة علشان إعرفك أن فرحى على مايسه بكره أن شاء الله وحبيت اعزمكم ياترى هاتنورنى وتحضر الفرح؟
إسماعيل بسعادة:يا الف نهار أبيض أكيد طبعا يابنى ده يوم المنى لما أشوف بنت أخويا بتتجوز.
جاسم:خلاص يبقى حضرتك تيجى بكره فى قاعه... أكيد تعرفها.
إسماعيل:طبعا يابنى أعرفها دى قاعه من كبيرة جدا لعمل الأفراح بس غاليه فمحدش بيدخلها أو بيعمل فيها فرح غير الأغنياء وبس.
جاسم طبطب على كتف عمها:عم إسماعيل الغنى غنى النفس ياراجل ياطيب وإحنا صحيح أغنياء ومن أكبر العائلات لكن مش متكبرين.
إسماعيل:ربنا يحرسك من العين يابنى ويكفيك شر طريقك.
جاسم:ربنا يخليك استأذن أنا أبقى.
إسماعيل:مالسه بدرى يابنى على الأقل تاخد واجب الضيافه... وندة على بنته:بت ياهنيه أنتى يابت.
هنيه راحت لهم بسرعه ووشها فى الارض واتكلمت بخجل:أيوة يابا الحج.
إسماعيل:حضرى الوكل يابت.
جاسم:لا معلش أنا مضطر أمشى علشان أبلغ عمتها.
إسماعيل بتردد وبان الاسف فى عينيه:أيوة يابنى بس.
جاسم:بس إيه ياعم إسماعيل.
إسماعيل:معرفش إذا كانت عمتها هاترحب بيك ولالا.
جاسم:أنا جاى علشان اعزمكم كلكم وفى الاخر انتو ضيوفنا حابين تيجو تشرفوا اهلا وسهلا مش حابين دى حاجه ترجع لكم فى الاخر.
إسماعيل:لا طبعا أنا عن نفسى هاحضر فرح بنت الغالى ربنا يسعدكم يابنى ويهينكم ببعض.
جاسم:متشكر ربنا يخليك بعد إذن حضرتك.
إسماعيل:مع السلامه يابنى انست وشرفت.
جاسم طلع من عند إسماعيل وهو متردد يروح لعمتها ولالا وبعد تفكير طويل قرر يروح يعزمها راح على بيتها ونزل من عربيته وخبط على الباب وعمه مايسه فتحت له وقابلته ببرود ووجوم.
جاسم:حضرتك عمه مايسه.
عمتها أمينه:أيوة أنا ؟
جاسم:أعرفك بنفسى انا جاسم المنصورى وابقى خطيب مايسه.
أمينه بصت له بحاجب مرفوع واتكلمت بتعالى:أهلا وسهلا يابنى شرفت بس عرفت عنوانى منين؟
جاسم:عرفت عنوانك من عم اسماعيل اما جيت ليه فعلشان اعزمك على فرحى من بنت اخوكى مايسه.
أمينه مصمصت شفايفها بغيظ وعقدت حاجبها:هو حضرتك بقى اللى هاتتجوز المحروسه بنت اخوي؟
جاسم:أيوة حضرتك انا اللى هاتجوز مايسه.
أمينه فى سرها:بيضلك فى القفص يابت أخوي هه يعنى سى جاسم دة يفرق إيه عن ابنى يلا فعلا يدى الحلق للى بلا ودان.
جاسم:ها ياطنط هاتشرفينا وتيجى.
أمينه بتريقه:طنط هه لا والله ياجاسم بيه مجدرش أصل ركبى وجعانى والدكتور حدنا مانعنى أروح أو إجى فى اى مكان البركه بقى فى إسماعيل أخوى وباقى أهل البلد.
جاسم:على العموم براحتك بعد إذنك. جاسم طلع من عند عمتها وهو على آخره منها واستقبلها البارد له ركب العربيه وكان بيكلم نفسه .
جاسم فى نفسه:عمتها دى ست صعب التعامل معاها أنا بلغتها وخلاص...بعد شويه طلع من صمته وكلام السواق:.يلا ياعم مهدى علشان نرجع العزبه أكيد الجماعه فى مستنينا على نار .
مهدى:حاضر يابيه .
ركب جاسم العربيه وهو كل تفكيرة فى مايسه ازاى يصالحها وخصوصا انه عارف انها زعلانه منه وقرر انه يروح لاقرب جواهرجى علشان يشترى لها سلسله جميله كعربون محبه لها وبيتمنى انها تعجبها نزل فعلا من العربيه وراح للجواهرجى وطلب انه يعمل له سلسله عموله وبعد فترة استلمها وابتسم لانه عارف انها هاتبقى سعيدة لما تشوفها وبعدها راح على اقرب مول تجارى واشترى لها فستان جميل علشان الحنه وفستان الزفاف وبعدين ركب العربيه من تانى علشان يرجع العزبه وكله امل انها تسامحه .
فى العزبه الكل كان موجود وفرحان ماعدا مايسه اللى المفروض فرحها بكره على حبيبها ألا أنها كانت على طول خايفه وقلبها مقبوض ... وأبوها لاحظ ده.
طه:مالك يابنتى من ساعه ماصحيتى وانتى ساكته ده شكل عروسه فرحها بكره.
مايسه بحزن وانتبهت:ها لأ أبدأ يابابا مافيش.
طه:على ابوكى برضه يابنتى.ده المفروض أن النهاردة حنتك وبكره فرحك يعنى المفروض تكونى اسعد واحدة ومبسوطة .
مايسه ابتسمت رغم حزنها:يابابا ما انا فرحانه أهو.
طه بصلها قوى وشاف فى عينيها الحزن:مش باين يابنتى مايسه أنتى لما بتزعلى او تفرحى بيبان فى عنيكى احكيلى يابنتى مالك متخانقه مع جاسم ولاايه؟
مايسه:لا يابابا أبدأ جاسم بيحبنى وبيخاف عليا أنا بس زيى زى أى عروسه بتبقى قلقانة ومرتبكه صدقنى يابابا أنا كويسه ماتقلقش عليا.
طه طبطب على بنته وباس راسها بحب ابوى:ربنا يسعدك يابنتى ويريح قلبك يارب.
مايسه ابتسمت غصب عنها:ويخليك ليا يا أعظم واحن آب.
فوزيه جت عليهم.
فوزيه:مايسه تعالى معايا عاوزة اتكلم معاكى شويه.
مايسه:حاضر يا ماما أنا جايه اهوة.
مايسه سابت باباها وراحت مع ماماتها.
فوزيه:مايسه أنا حاسه أنك مخبيه حاجه مضايقكى يابنتى قوليلى أنا أمك وهاكون بير لاسرارك متخبيش عنى حاجه قوليلى بالظبط إيه اللى حصل بينك وبين جاسم ومالكم بتتكلموا بتحفظ ليه وبقالك أسبوع وانتى زعلانه ودبلانه احكيلى يابنتى يمكن أقدر اساعدك.
مايسه:مافيش حاجه والله يا ماما ده مجرد سوء تفاهم بينى وبين جاسم وخلاص خلص
فوزيه:على راحتك يابنتى بس لما تحسى أنك مخنوقة وعاوزة تتكلمى تعالى واتكلمى معايا أنا أمك يامايسه وصدقينى اللى هاتقوليه مش هايطلع بره لجنس مخلوق.
مايسه حضنت امها واترمت فى حضنها:ربنا يخليكى يا ماما.
فوزيه ضمت بنتها وطبطبت عليها وابتسمت:ويخليكى ياحبيبتى.
ندى كانت بتتمشى فى العزبة وحبت تروح لحماها علشان تطمن على مايسه وخصوصا انها عرفت من اخوها انها لسه زعلانه منه خبطت على الباب وطه فتح لها ودخلت وبعدين استاذنت من حماها علشان تشوف مايسه وطه وصلها لحد فى اوضه بنته خبطت عليها وحمحمت بحرج وفوزيه فتحت لها وابتسمت.
ندى بحمحمه: احم أنا أسفه ياطنط لأنى جيت فى وقت مش مناسب.
فوزيه:لا ياندى عيب تقولى كده أنتى زى مايسه وعاوزاكى تقعدى معاها تشوفيها زعلانة ليه.على أما أروح أجهز لها الأكل بتاعها.
ندى:ياطنط ماتشغليش بالك أحنا عندنا الطباخ والسفرجى والخدامين هما اللى هايعملوا كل حاجه.
فوزيه بضحك:أكل الطباخ والسفرجى ملهوش طعم لازم أعملها الأكل اللى بتحبه من إيديا اسيبكم بقى مع بعض علشان تخدوا راحتكم فى الكلام.
مشيت فوزيه وندى قعدت جنب مايسه وفضلت تبص لها وحبت تطلعها من جو الحزن اللى هى فيه.
ندى:بقى بذمتك دى شكل عروسه فرحها بكره.
مايسه عيطت غصب عنها:للاسف الشديد اخوكى بيشك فيا ياندى.
ندى: ايوة عارفه حكى ليا معلش حبيبتى هو بس علشان بيحبك فبيغير عليكى .
مايسه:لا ياندى اخوكى مش بيحبنى ولو بيحبنى ماكنش يشك فيا أبدأ.
ندى:علشان يعنى شاف شريف وهو بيبوسك.
مايسه:أيوة وسبق قبل كدة وقلتله انى دافعت عن نفسى بس هو غيور بجنون.
ندى:بصى يامايسه طبيعى أن أى راجل مش جاسم بس لما يشوف حبيبته ومراته مع حد تانى بيبوسها غيرة أنه يغير عليها وانتى غاليه عندة أوى يامايسه ماتتصوريش هو بيحبك قد أيه ده مش بس بيحبك ده بيعشقك كمان.
مايسه بخوف:أنا خايفه آوى ياندى أنتى ماشفتيش جاسم كان عامل ازاى يوم ماكان شريف فى العزبه وباسنى بالغصب مش بمزاجى ومن يومها وكل واحد فينا بيتجنب التانى.
ندى ضحكت ومردتش.
مايسه:ممكن إفهم بقى أنتى بتضحكى ليه انا مقلتش حاجه تضحك على فكرة؟
ندى: انا اسفه بس اللى ماتعرفيهوش انك بعد ما دخلتى علشان تنامى جاسم فضل يتكلم ويرغى كتير اوى عنك وبصراحه كل كلامه ليا أمبارح بياكد أنه بيتنفس حبك وهو لسه واصل حالا العزبه وطلب منى إنى اتكلم معاكى وكمان اعطانى العلبه دى.
مايسه بذهول:إيه ده ياندى.
ندى:افتحيها وانتى تشوفى بنفسك.
مايسه فتحت العلبه ولقت سلسله جميله على شكل قلب وفيها صورتين لجاسم ولها.
مايسه ابتسمت لأنها حست أن جاسم فعلا بيحبها.
مايسه:الله حلوة أوى ياندى.
ندى بضحك:اشكرى جاسم مش تشكرينى أنا.
مايسه:تعرفى ياندى بالرغم أننا مع بعض فى العزبه ألا أنى حاسه أننا بعاد عن بعض وحشنى أوى ياندى خصمنا من بعض بيألمنى وبيوجعنى.
جاسم كان فى المزرعه وواقف عند حوض الورد ومبتسم لاسمه اللى على شكل ورد بعد شويه خرجت ندى ومايسه يتمشوا مع بعض وهما لسه بيتكلموا عن حب جاسم لها وهو شافهم من بعيد قرب منهم و شاور لأخته علشان يعرف يتكلم معاها.
ندى:امممم طب عن إذنك يامايسه علشان أشوف الحاجه اللى نقصاكى ايه ارتبها لكى قبل الفرح علشان لما تروحى القصر تبقى كل حاجتك جاهزة وبالمرة أكلم هانى أشوفه فين.
مايسه:ماشى حبيبتى اتفضلى.
مايسه كانت واقفه حزينه ومهمومه بس لقت اللى جه من وراها وحاوطها بدراعته بحب.
جاسم قرب شفايفه وباسها من رقبتها بعشق وكمل:وحشتينى بقالك أسبوع مخصمانى يعنى ينفع نبدأ حياتنا وانتى مخصمانى كده؟
مايسه شهقت والتفت له وبحزن مالى عينيها واتكلمت بعتاب:أعمل إيه مش إنت عاوز كده مش انت اللى شكاك وبتشك فيا؟
جاسم:ده مش شك دى غيرة ياحبيبتى أنا راجل غيور جدا ومابحبش حد يجى جنب حاجه تخصنى .
مايسه:اللى بيحب مايشكش ياجاسم.
جاسم:وحياتى عندك ماهو شك أد ماهو غيرة .وبعدين خلاص فكيها بقى ده بكرة يوم مهم فى حياتنا بكره فرحنا وهاتبقى ملكى على طول المهم ماقلتليش ايه رأيك فى السلسلة عجبتك؟
مايسه ببرود:امممممم كويسه مش بطال.
جاسم بغيظ:ماشى يعنى مش عجبتك.
مايسه بضحك:حبيبى أنت أى حاجه بتجبهالى لازم تعجبنى أنا بهزر معاك بس .
جاسم بمكر:بقى كده ماشى أبقى ورينى ياشاطرة مين هاينجدك منى...جاسم شدها لحد مابقت فى حضنه وضمها بكل قوته وفضلت فترة طويله وهى دافنه وشها فى صدرة.
جاسم بعد عنها:لا أنا لازم أمسك نفسى لحد بكرة ههههه لأنى بصراحه ماعنتش قادر أصبر اكتر من كده.
أنا بحبك يامايسه بحبك أوى.
مايسه:وأنا كمان ياجاسم بحبك اوى...سكتت شويه وبعدين كملت كلامها:إلا بالحق عملت إيه فى البلد بلغت عمى وعمتى؟
جاسم:أيوة بلغتهم بس ياباى عليكى عمه أعوذ بالله ست شرانيه كدة.
مايسه بضحك:ههههههههه إشمعنى.
جاسم:وشها يقطع الخميرة من البيت ست أستغفر الله العظيم يارب أيه ده يابنتى أنتى متأكده أن دى عمتك أخت ابوكى.
مايسه:أيوة متأكده بس ليه.
جاسم:تصورى روحت اعزمها على فرحنا لقيتها بتكلمنى وهى قرفانه كأنى رايح أقعد على نفسها مش رايح اعزمها.
مايسه:معلش هى طبعها كده مش بتحبنا علشان بابا أتجوز ماما من برة بلدنا وعلشان كمان أبنها تصرفاته ماكنتش ولابد معايا.
جاسم بغيرة:آه مش أبنها ده اللى هو كان عاوز يغتصبك ولولا أنى جيت وضربته كان زمانه عمل عملته فيكى وهرب.
مايسه:أنت مابتنساش حاجه ابدا.
جاسم بعشق:ما انا لسه قايلك مابحبش حد يجى جنب حاجه تخصنى وانتى تخصينى يامايسه قلبى.
المهم سيبك علشان عاوز أعمل حفله صغيرة كده بمناسبه أن جوازنا بكره عاوز أعمل حنه وشويه اغانى وحبه فرفشة كده... آه بالمناسبة.
مايسه:إيه حبيبى.
جاسم:أنا جيبتلك فستان جميل جوة فى الأوضة اللى بتنامى فيها عاوز أشوفه عليكى.
مايسه:فستان؟
جاسم:أيوة يلا بقى البسيه علشان أشوفه عليكى انتى النهاردة وبكره لازم تكونى جميله ومتألقه.
بعد شويه مايسه لبست الفستان اللى كان جابه جاسم لها وكان عبارة عن فستان سماوى والطرحه كانت من نفس اللون وحطت مكيب آب بسيط وكانت فى منتهى الرقه والجمال.وجاسم تنح من جمالها.
جاسم:مش ممكن أنا بحلم صح أيه الجمال والرقه دى كلها يارب صبرنى بس لحد بكره الله يسامحك يامايسه وبتقوليلى ليه بغير عليكى ماهو لازم اتنيل وأغير علشان محدش يبصلك خالص .
مايسه بضحك:يعنى عجبتك.
جاسم بغمزة:أنتى تعجبى الباشا ياقلبى.
مايسه:ههههههه والله أنت مجنون.
جاسم بهيام:أنا مجنون بحبك ياماسه قلبى.
بعد شويه هانى جه من ميعاد رحلته علشان يحضر فرح أخته وشاف جاسم ومشاعرة ناحيه اخته ابتسم وراح حب يغيظه .
هانى: انا جيت اهو انت ياعم انت ايه انت مابترحمش اعتقها بقى لوجه الله.
جاسم:ملكش دعوة ياهانى وبعدين ماتسيبك منا وروح دور على ندى.
هانى بضحك:بتزحلقنى يعنى ماشى بكره اذلك يوم فرح أختك وأقولك أمشى من وشى.
جاسم:طب أمشى من وشى بقى ياهانى بدل مااقوملك.
هانى بضحك:طيب طيب متزقش كده أنا ماشى ياعم أروح ادور على مراتى انا كمان .
هانى راح يدور على ندى وهى كانت وافقه و بتشرف بنفسها على الانوار اللى فى العزبة وكانت بتعطى الاوامر للعمال على اظهار جمال العزبة علشان حنه مايسه وكانت لبسه فستان دهبى رقيق وطرحه برضه من نفس اللون وقف هانى فترة منتح فى جمالها وراح لها وبصلها بهيام .
هانى بنبهار من جمالها:ندى ماشاء الله عليكى قمر 14.
ندى اترمت فى حضنه وهو ضمها أوى وبعدها بصتله بحب:وحشتنى ياهانى وبعدين تعالى هنا هو انا مش كنت لسه مكلماك وقلت لى انك مش هاتيجى غير بكرة.
هانى بحب:حبيت أعملها مفاجأه لكى و قلت إجى النهاردة علشان أبقى معاكى وجنب أختى.
ندى:أنت بتنور حياتى كلها ياهانى.
هانى بعشق:وانتى القمر اللى بينور عليا دنيتي ياندوش بحبك.
ندى:وأنا كمان.
هانى:طب تعالى علشان عاوز أقولك كلمه فى بوقك.
ندى:تؤتؤ لما أبقى فى بيتك.
هانى بضيق:نعم يااختى لما تبقى فى إيه سمعينى كده تانى لأنى ماسمعتش كويس.
ندى:بقولك لما أبقى فى بيتك ياهانى.
هانى:ندى أنتى مراتى فعلا أنتى نسيتى أننا مكتوب كتابنا؟
ندى:لا مانستش بس برضه البوسه لما تبقى فى بيتنا هايبقى لها مذاق خاص.
هانى بضيق:لا والله وسيادتك بقى بتحددى طعم البوسه وياترى طعمها فانيليا ولافراوله.
ندى:أنت بتتريق ياهانى؟
هانى:اعملك إيه بس ماهو أنتى كلامك غريب بتعاملنى كأنى واحد غريب عنك مش جوزك.
ندى:حبيبى أنت زعلت.
هانى:طبعا ماهو كلامك فور دمى.
ندى:طب أعمل أيه.
هانى شدها لحضنه وباسها برقه وندى استسلمت له بحب.
ندى:خلاص بقى ياهانى علشان محدش يشوفنا حبيبى.
هانى:مايشوفو ياندى أنتى مراتى يابنتى.
ندى:طب أهدى كده ومن غير نرفزة ويلا علشان حنه مايسه.
هانى:ماشى يلا.
الحنه كانت جميله جدا وهانى وندى رقصوا مع بعض وجاسم ومايسه رقصوا مع بعض وكانت حفله فى منتهى الروعه وكانت الفرحه سايعه الكل بوجود محمد وطه وفوزيه.
محمد:ياااااااااه الولاد كبرونا وعجزونا ياعم طه.
طه بدموع:أخيرا أمنيه عينى أنى أفرح ببنتى اتحققت.
محمد طبطب على كتفه بحنان:وشويه وتشوف عيالهم بيطنطوا حواليك ربنا يديم عليك الصحه وتفرح بعيال عيالهم.
طه:يا مين يعيش يامحمد بيه.
محمد:ربنا يخليك ياراجل ياطيب.
طه:ويخليك لنا ياسعاده البيه.
إنتهت الحنه بسرعه وسط فرحه الجميع إلا أن لسه مايسه خايفه وقلبها مقبوض وماتعرفش ليه.
فى الاوضه كانت مايسه نايمه وأمها نامت جنبها الليله دى وكانت بتعيط.
مايسه:مالك يا ماما بتعيطى ليه حبيبتي.
فوزيه:دى دموع الفرح يامايسه دى دموع الفرح ربنا يسعدك يابنتى.
مايسه:ربنا يخليكى يا ماما .
فوزيه:ويخليكى يا قلبى. مايسه نامت فى حضن أمها باستسلام فى النهاية
تانى يوم الكل صحى من بدرى ليوم الفرح اليوم الممزوج بالفرح والتقرب وخوف وقلق وكمان بالشوق واللهفه.
جاسم:هانى يلا خد مايسه وندى عند الكوافيرة.
هانى بص لندى ومايسه:أوك يلا يا بنات.
ندى:أنا جهزت اهوة.
مايسه:وأنا كمان جهزت .
هانى أخد مايسه وندى وراحوا الكوافيرة علشان تلبس مايسه وتجهزها وندى لبست فستانها والكوافيرة عملت لهم مكيب آب خفيف اما جاسم وابوة راحوا القصر وكانوا بيلبسوا وبيجهزوا علشان يروحوا يجبوا ندى ومايسه من الكوافير ويطلعوا على القاعه جاسم أول ما وصل علشان ياخد حبيبته تنح من جمالها للمرة العشرة لأنها كانت فعلا جميله بفستانها الأبيض والطرحه.
جاسم:بسم الله ماشاء الله هو أنتى القمر ولا القمر اللى شبهك.
مايسه بخجل:بطل تكسفنى بقى ياجاسم.
جاسم:قلب جاسم أنتى ياماسه قلبى.
مايسه:طب يلا نركب علشان الكل بيبص علينا.
جاسم بحب وحط دراعها فى دراعه وركبوا مع بعض العربيه وراحوا القاعه.
فى فيلا السويفى
كانت داليا جواها نار مشتعله تحرق أى بلد واتصلت على أبوها.
داليا:شوفت يابابى البيه فرحه على الست مايسه النهاردة.
محمود:بقولك إيه ياداليا أنا ورايا شغل كتير ومش فاضى لوجع الدماغ دة.
داليا:أيوة يابابى بس كده كل حاجه طارت من ايدنا.
محمود:أوعدك فى أقرب فرصه هانخلص منها ونبعده عنها أنا عاوزك بكره تحجزى على أول طيارة للندن تعالى اقعدى معايا لحد مااخلص شغلى وبعدين لما نرجع نشوف هانعمل إيه اتفقنا.
داليا بضيق:اوك يابابى على بكره هاحجز واجيلك على أول طيارة.
محمود:تمام اتفقنا.
بعدها اتصلت على شريف وكان فى استراحه للمسجاين بيطلعوا يتمشو شويه وبيرجعوا تانى الزنزانه فتح ورد عليها .
داليا: ازيك ياشريف .
شريف:انا كويس ازيك انتى ياداليا .
داليا: بتعمل ايه؟
شريف بتريقه: هاكون بعمل ايه يعنى ادينى بتمشى فى فترة استراحه السجن وبعدين بنرجع تانى الحبس المهم انتى كويسه وعملتى اللى قلتلك عليه ؟
داليا: ايوة قابلت الراجل اللى كلمتنى عنه واعطت له الظرف وهو قال هايتصرف بس حبيت اعرفك انى مسافرة بكرة لندن .
شريف باستغراب: لندن؟ اشمعنى يعنى لندن.
داليا: معرفش بابى قالى انه وراة شغل كتير ومش هايرجع دلوقتى علشان كدة طلب منى اروح له وبعدين نبقى نرجع مع بعض.
شريف: ماشى ولما توصلى ابقى سلمى على باباكى مع السلامه يادودو.
داليا: الله يسلمك ياشريف.
فى القاعه الكل دخل بيبارك ويهنى والقاعه اتملت بالمعازيم من أهل مايسه والبلد واقارب محمد المنصورى.
عم إسماعيل راح يبارك لجاسم ومايسه:مبروك ياولاد . مبروك يامايسه يابنتى ربنا يسعدك ياحبيبتى.
مايسه وجاسم فى نفس واحد:الله يبارك فيك ياعمى.
إسماعيل وكلامه موجه لجاسم:شد حيلك كده ياعريس عاوزكم تخلفوا دسته عيال.
مايسه بضحك:دسته مره واحده ياعمى دة أنا لو جيبت عيل ولا أتنين يبقى رضى أوى.
جاسم بصلها ورفع حاجبه باستغراب:وليه أن شاء الله ماتجبيش دسته عيال أنا الحمد لله مقتدر وأعرف اصرف عليهم كويس أوى.
مايسه:حبيبى يامين يعيش وبعدين لسه بدرى على موضوع الخلفه دى.
جاسم بإصرار:طب لعملك بقى أنا نفسى يكون ليا عيل منك وبسرعه كمان.
مايسه: جاسم بالراحه عليا أنا لسه عروسه عاوزة أفرح بنفسى الأول وبعدين نبقى نفكر فى حكايه الخلفه دى وبعدين أنا عاوزة أشبع بيك ومنك قبل ماالعيال يلخمونى بتربيتهم.
جاسم:بس تعرفى هايطلعوا حلوين زيك كده.
مايسه بضحك: بس بقى لأحسن بتكسف.
إسماعيل:ربنا يهنيكم ببعض ياولاد.
جاسم:ربنا يخليك يا عم إسماعيل.
إسماعيل:ويخليك يابنى .
إسماعيل راح يبارك لاخوة بمناسبة جواز بنته
إسماعيل:ألف مبروك يا طه ياخويا عقبال هانى .
طه:فى حياتك يااسماعيل آمال فين أمينه مجاتش معاك ليه.
إسماعيل ارتبك:آه أمينه هى كانت عاوزة تيجى بس تعبت شويه.
طه بيأس من تصرفات اخته:لا سلامتها ألف سلامه لها ولو أنى متأكد أنها حجه علشان ماتجيش.
إسماعيل:ادعيلها ربنا يهديها وتنسى الماضى.
طه:ربنا يهدى الجميع يا اسماعيل ياخويا.
شويه ودخل أمجد وراح علشان يبارك لجاسم وسلم عليه بحرارة بارك له.
أمجد:مبروك ياجاسم ألف مبروك ياانسه مايسه..
جاسم:حبيب قلبى ياامجد تعرف ولو ماكنتش جيت كنت هازعل أوى منك.
امجد:وهو معقول مااجيش فرحك ده أنت صديق عمرى ياجاسم.
جاسم:ماهو ده من عشمى فيك ياامجد
امجد حضن صاحبه بحب وباركله وقعد وكان مبسوط علشانة.
عند ندى وهانى فى القاعه.
هانى:عقبالنا ياحبى.
ندى:أن شاء الله حبيبى.
هانى:يااااااااه ياندى لو تعرفى أنا بعد الأيام قد إيه أمتى بقى هايجى اليوم اللى هاتبقى فيها مراتى وملكى.
ندى:ما انا فعلا مراتك ياهانى ولاانت نسيت.
هانى بحب:حبيبتى أنا أقصد لما تبقى فى بيتى.
ندى:أن شاء الله حبيبى وقريب.
هانى:إمتى بس يجى اليوم دة أنا مستنية بفارغ الصبر.
ندى بدلع:اللى يصبر ينول ياحبى.
هانى:يارب يكون قريب ياندى يارب يكون قريب.
شويه ودخل المدعو عبد المنعم واول ماشاف جاسم اتاكد انه الشخص المطلوب راح له وجاسم استغربه لانه مش يعرفه وراح سلم عليه واخدة على جنب بعيد عن مايسه.
جاسم: مين حضرتك انت تعرفنى ؟
عبد المنعم: فى الحقيقه لا انما سمعت عنك كتير ... قرب منه وحط فى جيب بدلته الظرف اللعين وبعدين اتكلم .
عبد المنعم: بس الظرف دة لما هاتفتحه هاتعرف كل حاجه على العموم الف مبروك ياعريس ... وسابه وماشى بعدها جاسم فتح الظرف وقرا اللى فيه وكان جواب من شريف بخط ايدة وكان كالاتى .
شريف بكلام كله كدب: الف مبروك ياجاسم فرحت لك كتير والله كان نفسى اجاى ابارك لك بنفسى لكن الشرطه كانت اسرع منى وقبضت عليا وانا دلوقتى فى السجن واكيد بتسال نفسك انا ليه بعت لك الظرف دة علشان اعرفك ان الهانم اللى انت هاتتجوزها النهاردة عشت معها الحلو كله وتقريبا اخدت منها كل حاجه وانت يامسكين مش تلاقى منها غير الباقى دة اذا لقيت حاجه اصلا مراتك لذيذة اوى ياجاسم هاتقولى طيب امتى حصل دة اقولك انه حصل قبل مااتسجن بحاولى اسبوعين كانت باجى كل يوم العزبة من وراكم وهى ماكنتش بتمانع على العموم معلش تعيش وتاخد غيرها واه بالمناسبه هتلاقى صورها كلها واحنا فى احضان بعض ... امضاء شريف البنهاوى.
جاسم كان فى حاله ذهول وصدمه من كلام شريف اللى فى الجواب وفضل يفكر هل فعلا كلامه صح هل فعلا مايسه بتخونه هل فعلا زى ما قال أنه اخد منها كل حاجه ولو كلامه صح طب ليه مايسه كدبت عليه وامتى حصل مابينهم دة كان جاسم فى حاله تخبط ومش عارف الحقيقه فين انتهز أن الكل كان مشغول بالاغانى وبالرقص وشاف الصور وكان من هول الصدمة أنه لقى مراته فى أحضان شريف وكمان فى أوضاع مش تمام رجع الصور بسرعة من تانى فى الظرف وجواب شريف وحطه فى جاكت بدلته ورجع لمايسه وهو بيبص لها بصات ناريه كفيله أنها تحرقها وهى مكانها وهى مش فاهمة هو ماله وليه بيبص لها كده.
مايسه باستغراب:مالك ياجاسم بتبصلى كده ليه.
جاسم ببرود والشر طالع من عنيه:مافيش حاجه.
مايسه:عليا أنا برضه ده آنا مايسه حبيبتك قولى مالك ومين الشخص اللى كنت واقف معاة وكان عاوز منك إيه؟
جاسم:ابدا دة واحد كنت اعرفه من زمن وبقالى فترة مش شوفته وكنت ناسى اسمه وفكرنى بيه وكان جاى يبارك لى .
مايسه:بس .
جاسم ببرود:أيوة بس.
مايسه الخوف والقلق كانوا مسيطرين عليها وهاجز خوفها من جاسم بيتصاعد وهى شايفاه بيبص لها بشك وغيرة سيطروا عليه بجنون.
أنتهى الفرح بسرعه وحماه راح له.
طه:مش هوصيك تاخد بالك منها ياجاسم دى بنتى الوحيدة معنديش غيرها.
جاسم وبالرغم أنه كان مخنوق بسبب الصور وكلام شريف ألا أنه وعده أنه هايحافظ على بنته:أوعدك ياعمى أنى آخد بالى منها.
انتهى الفرح بسرعة البرق و جاسم وصل هو و مايسه القصر وبالرغم أن مايسه دخلت القصر قبل كده بس عمرها ماحست بالخوف والقلق زى ماهى حاسه دلوقتي دخلت القصر وهى مرعوبه وكمان نظرات جاسم القاتله لها خوفتها أكتر.
جاسم بتريقه:مبروك ياعروسه اتفضلى ادخلى برجلك اليمين ماهو زى بيتك برضه.
دخلت مايسه والكل رحب بيها من الخدم.وبعدين محمد شاور لهم علشان يحضروا الأكل.
جاسم بسرعة:لا يابابا مش دلوقتى اصلنا شبعانيين مش كده يامايسه.عن إذنك يابابا هاخد مايسه عاوز اتكلم معاها شويه .
مايسه بصتله باستغراب:بس أنا بقى جعانه وعاوزة أكل.
جاسم ببرود وجمود:نبقى نطلب من الخدم يطلعوا لنا الأكل فوق ..شدها من دراعها واستاذن من ابوة وطلعوا اوضتهم أول مادخل جاسم قفل الباب وراه بالمفتاح.وكان بيقرب منها والغضب والغيرة ماليه عينيه.
مايسه بخوف:مالك ياجاسم؟
جاسم قرب منها اكتر وهو عينه ونظراته لها كافيه انها تدوب العضم فضل باصص لها وساكت لكن عيونه كانت ابلغ من اى كلام وهى استغربت سكوته ففى الاخر اتكلمت .
مايسه: فى ايه مالك بتبصلى كدة ليه ؟
جاسم بغضب وعصبيه: فى انى اتجوزت واحدة خاينه بتبيع نفسها وجسمها للى يدفع اكتر ؟
مايسه باستغراب: انت بتقول ايه انا انا اخونك لاطبعا مش ممكن.
جاسم والغضب والشر طالع من عينيه وطلع الظرف اللى فيه الصور اللى كان اعطاها المدعو عبد المنعم له ورماها فى وشها .
جاسم بحدة وغضب: تقدرى تفهمينى ايه دول ؟
مايسه مسكت الصور واستغربت لانها مش ممكن تكون بالوضاعه دى: لا مش ممكن اكون كدة ابدا وهاخونك مع مين ؟ مع شريف اللى كان عاوز يخلص من اخويا وكان بيتحرش بيا لا مستحيل طبعا؟
جاسم بعصبيه وقرب منها وانفاسه السخنه لفحت وشها والغضب لسه فى عينيه: اسمعينى كويس يابنت عم طه انتى مش هاتخرجى من القصر دة غير على جثتى فاهمه ومش بس كدة دة انا هاعذبك زى ماعذبتنى وضحكتى عليا انا فعلا كنت مغفل لما صدقت إنك بتحبينى بس لا انا بقى هاخليكى زى البيت الوقف لاانتى متجوزة ولا مطلقه هاخليكى تندمى على خيانتك ليا .
جاسم سبها ورزع الباب وراه وهى قفلت على نفسها الباب وانهارت وقعدت على السرير تبكى وتعيط وبعدين فتحت ادراج الكومودنيو اللى جنب السرير لحد مالقت علبه حبوب منومه اخدتها وبلعتها كلها بمياة وفضلت تعيط لانها حست ان جوزها رجع يشك فيها من تانى فمقدرتش تتخيل انها هاتبقى فى جحيمه طول العمر فقررت انها تخلص من حياتها قبل ما يفكر انه يأذيها اوحتى انه يبعد عنها رمت نفسها على السرير وهى فى حاله بكاء هستيرى وانكمشت على نفسها.
جاسم طلع من الاوضه وهو مخنوق مش عارف يتصرف ازاى نزل قعد مع ابوة واخته وهما استغربوا وجودة معاهم .
محمد: مالك يابنى ليه سيبت مراتك ؟
جاسم: ابدا يابابا هى طلبت منى اسيبها ترتاح فسيبتها على راحتها .
محمد بص لابنه بعدم اقتناع: انا مش مقتنع ماتفهمنى فى ايه ؟
جاسم: صدقنى يابابا هو مافيش غير كدة
اتنهد بضيق عن اذنكم هاشوف اوضه تانيه انام فيها
جاسم طلع من تانى وراح الاوضه التانيه ودخل وسند راسه على الباب وهو بيعيط لانه حاسس انه اتطعن فى شرفه بعد شويه ندى راحت لحد اوضه مايسه علشان تتطمن عليها لما لقت الوضع متوتر ومش طبيعى خبطت لكن محدش رد فضلت تخبط لكن من غير اى فايدة راحت لابوها وحكت له .
ندى: بابا انا عامله اخبط على مايسه ومحدش بيرد عليا والباب مقفول عليها وجاسم قافل على نفسه الباب الاوضه التانيه وبرضه محدش بيرد .
محمد بقلق: طيب وبعدين حاولى تخبطى على اخوكى تانى .
ندى رجعت خبطت على اخوها وبعدين فتح الباب ووشه كان يغنى عن اى سؤال واتكلم بضيق .
جاسم: نعم ؟ بتخبطى عليا ليه ؟
ندى: بقالى ساعه بخبط على مايسه مش بترد .
جاسم اتنهد حاول يفتح الباب اكتر من مرة وفى الاخر كسرة وصعق لما شاف منظرها وهى مغمى عليها على السرير ووشها كله عرق وشفايفها باهته وعلبه المنوم فاضيه ومرميه على الارض.
جاسم عينه وسعت على اخرها وقلبه انقبض وراح يهز فيها: مايسه ردى عليا اوعى تموتى أوعى تسبينى لوحدى أنا مقدرش أتخيل حياتى من غيرك هايبقى شكلها ازاى.
محمد: ماتفهمنى يابنى ايه اللى حصل مابينكم من شويه.
جاسم:مش وقته يابابا لازم اخدها على المستشفى حالا وبعدين هابقى أقولك كل حاجه بعدين.
جاسم شال مايسه واخدها وطلع بيها على المستشفى وكان معاه ابوة واخته وراح بيها على الدكتور وكان القلق والخوف ملي عينه
جاسم بخوف وقلق:دكتور الحقنى مراتى بتموت ارجوك اتصرف اعمل اى حاجه .
الدكتور بص له بشك:واضح من شفايفها انها اخدت حبوب منومه بكترة ولازم يتعمل لها غسيل معدة حالا.
الدكتور دخلها الاوضه وعمل لها غسيل معدة ونجت بأعجوبه وبعد نص ساعه الدكتور خرج واتنهد بارتياح
جاسم بخوف وقلق:ها يا دكتور طمنى مراتى عامله إيه دلوقتى.
الدكتور: هى حاولت الانتحار بس الحمد لله بقت كويسه وحالتها اصبحت مستقرة جدا لكن للاسف الشديد جالها حاله انهيار عصبى حاد والحقيقه انا معرفش ايه اللى حصل بينكم بس اطمن عن اذنكم.
جاسم أنهار تماما هو خايف انه يخسر مراته بسبب شكه فيها .
ندى: ماتفهمنا ايه اللى حصل ياجاسم .
جاسم بتعب وحزن اخترق قلبه:ارجوكى ياندى انا تعبان جدا ومش حمل اى كلام دلوقتى هابقى اقول لكم كل حاجه بعدين.
ندى:ماشى ياجاسم أنا هاسيبك لحد ماتهدى وبعدين نبقى نتكلم.
جاسم:أن شاء الله ياندى أن شاء الله ... جاسم قعد على اقرب كرسى وحط ايده على راسه وفضل يبكى كتير اوى وبيدعى ربنا ان مراته تسامحه .