رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل الثامن

رواية ما بعد الرحيل للكاتبة ياسمين أحمد الفصل الثامن

الكل كان موجود فى عزبة المنصورى جاسم وندى وابوهم وداليا وطبعا اللى كان بيشرف على تقديم الطلبات كلها من اكل وشرب كانت مايسه وامها وطبعا كانت بأوامر من ابوها اللى طلب منهم كدة وبعدين راح علشان يتابع الشغل فى المزرعة .

فوزية: يلا يابنتى ايدك معايا نعمل الاكل لمحمد بيه واولادة علشان عازمين داليا خطيبه ابنه جاسم .

مايسه بضيق وعصبيه: ماما ارجوكى انتى عارفانى كويس انا مابحبش اشتغل بالطريقة دى ولو كنا بنعمل كدة فأحنا بنعمل كدة لما بابا طلب منا كدة وكمان لازم نعملة بطيب خاطر مش فرض علينا ومش معنى ان بابا بيشتغل فى عزبة محمد باشا اننا كمان نشتغل عندهم ليه يعنى ملناش كرامة وبعدين انا مش اقل من ندى ولا من الست داليا خطيبه جاسم اللى على رجلها نقش الحنه وحاطه مناخيرها فى السما على ايه انا مش فاهمة دى حتى تقيله على قلبى اوى.
فوزية: وبعدين معاكى يامايسة يابنتى انتى على طول تعبه قلبى معاكى كدة الراجل واولادة كويسين معانا واظن ان تعاملهم معنا زى الفل ليه كل شوية تتكلمى بالطريقة دى عليهم .

مايسه: حبيبتى انا اسفة مقصدتش انك تزعلى منى بس انا بقولك اللى المفروض يحصل .
فوزية:طب على الاقل اعملى احترام ليا او حتى للراجل اللى فاتح لنا دراعاته وسكنا عندة فى الشقة دى واللى بيكرمنا وقال لنا اقعدوا براحتكم ومحدش هايمشيكم من هنا مايسة يابنتى ماتخلنيش ازعل منك فكرى كويس فى الكلام اللى قلتهولك وبعدين انتى شايفة بنفسك لاالراجل ولااولادة حد بيعاملوكى وحش يبقى تسمعى الكلام علشان خاطر امك حبيبتك .

مايسه بقله حيله: حاضر ياماما امرى لله .
فوزية:ايوة كدة خليكى انتى الاحسن ماشى ياحبيبتى .
مايسه بنتهيدة: حاضر ياماما .
فوزية: يلا تعالى معايا علشان نجهز لهم الاكل .

وبدات مايسه فعلا تعمل الاكل هى وامها وبعد فترة كبيرة كان الاكل تقريبا خلص وبدات مايسه ترص الاطباق والشوك بطريقة احترافية ومنمقه فى الوقت دة كانت داليا لسه صاحيه من النوم وشافتها وهى بترص الاطباق وهى عمالة تغنى وتدندن .راحت لها وحبت تغيظها .

داليا بتريقة: اها انتى صحيح صدقتى نفسك ولاايه عاملة نفسك فنانه فى تحضير السفرة ... وقربت منها وهمست فى ودنها بغل: اوعى تنسى نفسك يابت انتى ... وبعدين علت صوتها علشان تحرجها: انتى يدوبك حته خادمه هنا لارحتى ولاجيتى انتى بتشتغلى هنا انتى وعيلتك فاهمه ولالا .

مايسه بتحدى وعند: اولا دى عزبة محمد باشا ثانيا انا مش خادمه عند حد ثالثا الحمد لله انا بعرف اعمل كل حاجه بايدى ومش مستعدة حد يعدل عليا ويقولى اعملى ايه وماتعمليش ايه مش زيك طول الوقت على الفاضى والمليان تفضلى تحطى مناكير وبدى كير وتصحى العصر وتفضلى تأمرى وتنهى فى خلق الله .

داليا قربت منها وشدتها من شعرها بكل عنف واتكلمت بحدة وغيظ وزعقت فيها: بت انتى المرة دى انا هاعديها لكى بمزاجى لكن لو قليتى ادبك عليا المرة الجايه اقسم بالله هاقلع اللى فى رجلى واضربك بيه اه ماتنسيش نفسك واعرفى انك بتكلمى اسيادك .

مايسه بالم: اااااه سيبى شعرى يامفترية وبعدين ايه اللى ممكن تعمليه ها انتى متقدريش تعملى اى حاجه .
داليا بغيظ وهى لسه ماسكها من شعرها وبتتكلم بعصبيه: لا انا ممكن أعمل فيكى كتير لو فضلتى تعاندى معايا... ولسه هاتكمل زعيقها بس كان جاسم جه على صوتها العالى وراح ناحيتهم واستغرب حدتها وعصبيتها الغير مبررة.

جاسم: فى ايه ياداليا مالك كدة بتخانقى فى دبان وشك كدة ليه على المسا .دة حتى صوتك جايب اخر الدنيا
داليا بدموع مزيفة: اهىء اهىء اهىء شايف ياجاسم البت دى بتقل ادبها عليا أزاى .

جاسم بصلها وفهم هى بتفكر ازاى بص لمايسه وبعدين رجع بصلها:سيبى مايسه فى حالها وخليكى فى حالك انا بصراحه مستغرب جدا منك لحد دلوقتى ومش فاهم انتى بتعامليها كدة لية ؟

داليا بتأفف:وانت على طول بتدافع عنها ليه دة بدل ماتطردها هى وعيلتها بره العزبة بتلومنى دى حتى بت مستفزة عاوزة تعمل نفسها هانم عليا وهى حته بنت فلاحه شغاله هى وعيلتها عندكم .

جاسم نفخ واتكلم بعصبيه: وانا للمرة المليون بقولك مالكيش دعوة بيها يارب نفهم .

جاسم قرب من داليا ومسك ايدها وفلت ايدها من شعر مايسه وبص لمايسه واتكلم بمنتهى الاسف والادب: روحى انتى دلوقتى يامايسه ومعلش انا بتاسف لكى جدا .

مايسه بتحدى وهى بتبص لداليا: مش المفروض انك انت اللى تعتذرلى اللى غلط فى حقى هو اللى يعتذر .
داليا وهى بتبص لمايسه بحقد وغل: غورى يابت من وشى الساعة دى لان عفاريت الدنيا بتتنطت قدامى لا حسن والله ماهرحمك وهاشدك من شعرك تانى بس المرة الجايه هاخلعة فى ايدى انتى فاهمة ولالا .

مايسه بعند:لوكنتى شاطرة ورينى هاتعملى كدة ازاى .
جاسم بغضب واتنرفز عليهم: بس كفايه ايه شغل العيال بتاعكم دة انتم حتى مش عاملين اى احترام لحد ابدا
مايسه بضيق وهى بصه لداليا بقرف وبعدين بصتله واتكلمت باسف: انا اسفة ياجاسم بيه وعن اذنك انا فعلا لازم امشى احتراما لك وعلشان عامله خاطر لك انت بس لكن لو عليا كنت عرفت اخد حقى كويس من الهانم خطيبتك . وسابتهم ومشيت وهى متعصبه وعلى اخرها .
جاسم بص لداليا واتكلم بضيق: عاجبك اسلوبك دة داليا للمرة الاخيرة بقولك ايه اللى بينك وبين مايسه بالظبط علشان تعامليها بالاسلوب دة ومن غير كدب ؟

داليا بكبرياء وغرور: وهايكون فى ايه بس جاسم .
جاسم قرب منها وبصلها بحدة: والله انتى اللى تقوليلى .
داليا بعدم تبرير:ابدا والله ياحبيبى كل مافى الامر انى مابحباش وخلاص .
جاسم: على كيفك بس خدى بالك طول ماانتى بتتعاملى بالطريقة دى مع الناس هاتبعدينى عنك من غير ماتاخدى بالك .
داليا لفت ايدها حوالين رقبه جاسم واتكلمت بمسكنه: لا حبيبى اوعى دة انا داليا حبيبتك مش كدة ولاايه .
جاسم: اذا كنتى فعلا بتحبينى يبقى لازم تحترمى الناس اللى موجودين هنا سواء كان صغير او كبير .
داليا بنتهيدة: ماشى اوك حاضر بس خد بالك انا مش هاقدر استحملها كتير .

جاسم ونفخ بضيق: يعنى برضه مافيش فايدة فيكى ولاكأنى قلت لسه قايل حاجه ... وجه علشان يسيبها بس هى شدته من دراعة وقربت منه اوى .
داليا: حبيبى رايح فين ؟
جاسم بزهق: هاروح اشم شوية هوا ولا فى دى كمان عندك اعتراض .
داليا: استنى انا جايه معاك .
جاسم بضيق: سيبنى دلوقتى لو سمحتى ياداليا .
داليا بزهق: ماشى حبيبى هاسيبك براحتك .

مايسه كانت واقفة فى المزرعة حزينه وبتعيط وندى شافتها من بعيد قربت عليها وطبطبت عليها .
ندى: مالك يامايسو بتعيطتى ليه ؟
مايسه انتبهت ومسحت دموعها:ابدا ياندى مافيش حاجه .
ندى قربت وبصت فى عينيها: مش عارفة ليه مش مصدقاكى .
مايسه: مافيش حاجه والله ماتقلقيش وبعدين انتى كنت فين ؟
ندى: كنت بتمشى شوية اممم داليا اللى زعلتك صح .
مايسه بصتلها باستغراب: انتى عرفتى ازاى ؟

ندى: كنت بتمشى وسمعتها بالصدفة وهى عمالة تزعقلك وسمعت كمان اهانتها لكى معلش حبيبتى اصل دة طبعها حاطه مناخيرها فى السما ودايما بتعامل الناس بدنياوية كبيرة معلش حقك عليا وخليكى انتى اكرم واحسن منها .
مايسه بنتهيدة: حاضر ياندى علشان خاطركم انتو بس .
ندى حضنت مايسه بقوة وحنان: يسلم خاطرك ياقمر انتى بصى يامايسه هاقولك على حاجه مهمة جدا داليا بالرغم من جمالها اللى يسحر اى قلب بس صدقينى من هنا مش حلوة ... وشاورت بايدها ناحيه القلب .

مايسه ضحكت ومردتش وبعدين بعد شويه اتكلمت: غريبه مع انها واكله عقل جاسم وبعدين الصراحه مش عارفه هو بيحبها على ايه ؟
ندى: واكله عقله زى ماقلتى .
مايسه: على العموم كل دة مايهمنيش انا كل اللى يهمنى ان محدش مهما كان انه يقلل من كرامتى .
ندى: خلاص حبيبتى حقك عليا انا بالنيابه عنها .
مايسه: مافيش داعى للاعتذار ياندى اللى غلطت فى حقى تعتذرلى هى .

جاسم كان بيتمشى وهو متضايق من تصرفات داليا مع الناس وتعاليها عليهم وبيسال نفسه ياترى هايفضل يستحملها لحد امتى وهو ماشى وبالصدفه سمع الحوار اللى دار بين ندى ومايسه قرب منهم من غير مامايسه تاخد بالها غمز لاخته بس هى عملت نفسها مش فاهمة جز على اسنانه وبصلها بتحذير وشاور لها تمشى وفى الاخر استسلمت.

ندى: ااااا طب عن اذنك يامايسه اصل فى مكالمه مهمة جدا ولازم ارد عليها هارجعلك تانى.
مايسه: اتفضلى حبيبتى على راحتك خالص ... وسابتها ومشيت وجاسم جه من وراها قرب منها اوى .
جاسم بصوت كله حنان ودفىء:ارجوكى يامايسه مش تزعلى حقك عليا انا.
مايسه حست بدفىء وجودة ووحست برعشه وقلبها كان بيدق بعنف بسبب قربه منها واتكلمت من غير ماتلتفت له: حصل خير وبعدين مافيش داعى انك تعتذر طالما انت ماغلطتش فيا.
جاسم التفت لها وبصلها بحنان ورفع وشها له وبعد خصله من شعرها ورا ودنها: لابقى ماحصلش خير ولكى عليا هاجيبلك داليا لحد هنا وتعتذرلك بنفسها وقدامنا كلنا
مايسه بعدت ايدة عنها وكملت: لالالالا بلاش لو سمحت .
جاسم: اللى يغلط لازم يتحمل نتيجه غلطه ويعتذر واللى بيغلط فى اى حد هنا أكنه غلط فيا بالظبط .

سكت شوية وبص للوحه اللى كانت بترسمها وراح وقرب وكشف القماش اللى على اللوحه وكانت شكلها حلوة اوى وعاجبته: وااااااااو جميله بجد انتى فنانه هايله انتى فعلا موهوبة ورسمك حلو اوى
مايسه: بجد عاجبتك اللوحه .
جاسم: عاجبتنى جدا وعلى فكرة انا مش بجامل انا بتكلم بجد لوحه تحفه جدا انتى ليه مش بتستغلى ابداعك فى الرسم دة .
مايسه: ياريت بس ازاى ؟
جاسم: اللى اعرفة انك خريجه كليه فنون جميله ليه ماتعمليش معرض لكى وتعرضى فيها لوحاتك ؟

مايسه: ان شاء الله هأفكر فى الموضوع دة عن اذنك بقى علشان اكمل باقى الاكل .
جاسم التفت لها وقرب منها اوى وبص فى عينيها باعجاب شديد وبعدين اتكلم: مايسه لو طلبت منك طلب هاتنفذيه ؟
مايسه: والله لو بأستطاعتى مش هتأخر .
جاسم بصلها بحنان: عاوزك ترسمينى .
مايسه ببلاهه: افندم ارسمك ؟
جاسم بضحك: مالك انا قلت حاجه غلط انا بقولك عاوزك ترسميلى صورة وتكبريها علشان ابقى ابروزها واحطها فى اوضه نومى لما ارجع القصر.
مايسه: زى ماتحب وقت ماتعوزنى ارسمك انا تحت امرك .عن اذنك بقى علشان ماما بتندة عليا .

وسابته ومشيت وهو مبتسم وبيفكر بينه ومابين نفسه قد ايه مايسه رقيقه وجميله وهاديه وفوق كدة بتعرف تتعامل مع الكل بآدب واحترام رجع تانى شقته اللى فى العزبة وهو سرحان وشارد ومش مركز مع حد ولاحتى مع داليا اللى كانت بتكلمه وهو فى دنيا تانيه خالص .
اما فوزيه فكانت خلصت الاكل وندهت على بنتها علشان يجهزوا السفرة لجاسم وعليته وخطيبته .

فوزية: بت يا مايسه .
مايسه بارتباك: حاضر ياماما انا جيت اهوة نعم ؟
فوزية: بقالى ساعة بندة عليكى كنتى فين ؟
مايسه: كنت بكلم جاسم خير فى حاجه ؟
فوزية: جهزى السفرة علشان نحطلهم الاكل .
مايسه: انا جهزتها فعلا من زمان ونلت من الاهانه جانب .
فوزية: خير الاهانه من مين المره دى ياترى ؟

مايسه: من الست داليا خطيبه جاسم .
فوزية: يابنتى سيبيها فى حالها مالكيش دعوة بيها .
مايسه: وهو انا كنت عملت لها ايه بس دى هى اللى بتقول شكل للبيع .مش عارفة حاطه نقرها من نقرى ليه ولاكأنى مرات ابوها .
فوزية: بقولك ايه يابنتى خلينا فى حالنا وملناش دعوة باى حد هنا خلاص ولااقول كمان .
مايسه: طيب .
فوزية:يلا حطى الاكل وبلاش غلبة وكتر كلام وسيبيهم على راحتهم وتعالى علشان نحضر لنا احنا كمان لقمه علشان ابوكى زمانه على وصول .
مايسه: حاضر ... بدات مايسة تحط الاكل فى الاطباق وكانت داليا بتراقبها من بعيد ومتحفزة لها لحد ماانتهت وجاسم ومحمد وندى قعدوا علشان يأكلوا وعاجبهم.
جاسم: امممممم الله الله تسلم ايدك يامايسه نفسك فى الاكل تحفه بجد .
مايسه: بالف هنا وشفا .

محمد: فعلا يابنتى تسلم ايدك انتى ومامتك .
ندى: تسلم ايدك ياطنط انتى ومايسه الاكل جميل .
فوزية: تسلمى وتعيشى يابنتى ربنا يخليكى عن اذنكم بقى علشان تاخدوا راحتكم يلا يامايسه ... ولسه هايمشوا بس داليا اتكلمت بكل الغل والحقد اللى جواها .
داليا: يع الاكل وحش اوى دة غير ان الملح كتير اوى فيه دة حتى اقل من العادى انا مش شايفة فية اى جديد يعنى .
جاسم ساب من ايدة المعلقة وبصلها بتحذير واتكلم بعصبيه: وبعدين معاكى يعنى كلامى مش بيحوق فيكى ابدا .

داليا وهو بتتكلم بمسكنه: هو انا قلت ايه بس انا قلت رايى بصراحه .
مايسه بعند: طالما الاكل مش عاجبك يبقى ماتكليش منه .
داليا بحزن مصطنع: عاجبك كدة ياعمى شايف البت وقله ادبها .
محمد: الصراحه انتى اللى بتجيبى لنفسك الكلام وبعدين انا شايف الاكل طعمه حلو ويفتح النفس .
مايسه: انا مش هارد عليكى علشان عاملة احترام لمحمد بيه وغير كده كلامك مش مستاهل انى ارد بيه عليكى اما بقى فانا مش قليله الادب وعارفة حدودى كويس اوى .
فوزية: مايسه وبعدين ؟ ... وبصت لابنتها علشان تسكت .

فوزية: على العموم كتر خيرك يابنتى وعلى العموم متشكرين اوى على الاهانه دى عن اذنكم ... ولسه هايشموا بس محمد نده عليهم .
محمد: استنى بس ياست فوزية انا عن نفسى بأعتذرلك لكى ولابنتك .
فوزية: خلاص حصل خير يابيه ... وسابوهم ومشيوا وجاسم فضل يبص لداليا بغضب .
جاسم: ماشى يعنى كلامى ملهوش اى اعتبار عندك على فكرة انتى كل شوية بتعملى فجوة بينى وبينك ... وقام مرة واحدة وساب الاكل كمل كلامه: انا بقى مش عاوز اكل لانك سديتى نفسى .
داليا بمسكنه: استنى بس رايح فين .

جاسم بنرفزة: رايح فى داهيه ارتحتى كدة ... وساب لهم السفرة وطلع من تانى يتمشى فى العزبة .
محمد بصلها واتكلم بعتاب: ليه بس كدة يابنتى دة حتى الناس دول اخر احترام وذوق ليه تحرجيهم ومحساسهم انهم اقل مننا .
داليا بغل: علشان هما فعلا كدة ياعمى .
محمد بحدة وخبط بايدة على الترابيزة خلتها تخاف وتترعب .
محمد: لاياداليا مش اقل مننا ولاحاجه وعيب اوى الاهانه اللى اهانتيها للست فوزية وبنتها وواجب عليكى تعتذريلهم .
داليا بعند: لامش هاعتذر لحد انا لانى ماغلطتش فيهم اوى كدة عن اذنكم لانى تعبانه وعاوزة اطلع ارتاح فوق ... وسابتهم ومشيت واول ماطلعت كلمت شريف .

داليا: ازيك ياشريف عامل ايه ؟
شريف: داليا حبيبتى اخبارك ايه ياعسل .
داليا بغل: زى الزفت .
شريف: طب اهدى كدة واحكيلى مالك .
داليا بدات تحكيله عن مايسه من ساعة وصولها العزبة ولحد مااتخانقوا .
داليا: انا كل مابشوفها ببقى عاوزة اخنقها بايدى .
شريف بضحك: اللى يشوفك وانتى بتتكلمى كدة يقول انك بتحبى جاسم بجد وغيرانه عليه وخايفة واحدة تانيه تنافسك فيه .
داليا: لا مش مساله منافسة بس انت عارفنى كويس الحب دة اخر اهتماماتى .
شريف: اومال ايه ياترى هى اهتماماتك دى.
داليا: ان جاسم يعجل بجوازنا علشان بابى ياخد منه كل حاجه ويقدر يرجع شركاته ويقف على رجله من تانى ويبقى له وزن فى السوق .
شريف: داليا هاتى من الاخر عاوزة توصلى ايه !

داليا: عاوزاك تقف معايا وفى صفى .
شريف: انتى عاوزة تخلصى من مايسه ولامن جاسم .
داليا بمكر: من الاتنين قولى الاول بتعرف تركب خيل.
شريف: دة انا استاذ فى ركوب الخيل بس برضه مش فاهم منك حاجه ممكن توضحيلى اكتر ؟
داليا: عاوزاك تيجى العزبة .
شريف بذهول: العزبة ؟ عزبة مين تقصدى عزبة المنصورى انتى الظاهر نسيتى جاسم عمل فيا ايه اخر مرة لما كنت ماشى معاكى .
داليا: لافاكرة كويس ومانستش .
شريف: داليا خشى فى الموضوع على طول ايه المطلوب منى ؟

داليا: انا عرفت ان جاسم عامل مسابقة خيل فى العزبة وخصص للمسابقة دى مكان عاوزاك تبقى منافس قدامه وكمان عاوزاك تهزمة .
شريف: انتى واعيه للكلام اللى بتقوليه دة ؟ كلامك دة اشبه بالانتحار .
داليا: اهى مجازفة وبعدين انت مش هاتخسر حاجه انت هاتدخل سباق الحصنه زيك زى اى واحد داخل المسابقة دى .
شريف: وياترى عاوزانى اهزمة ازاى ؟
داليا بخبث: انا اقولك بص ياسيدى ...
شريف: يابنت اللذين انتى شيطان ايوة بس ااااا .
داليا: انت مش بتكرة جاسم ؟

شريف: ايوة بتصور العمى ولااتصورهوش بس اللى انت بتطلبيه منى دة صعب وفى الاخر هايجى فوق دماغنا .
داليا بخبث: متخافش نفذ بس اللى طلبته منك
شريف: والله انا خايف لتكون نهايتى على ايدك .
داليا:لا متخافش خالص يلا بقى سلام دلوقتى وبعدين فى بينا مكالمات اوك .
شريف: اوك سلام يااحلى داليا ... وقفل موبايله وشويه ورن تانى وكان المتصل حازم فتح ورد .
شريف بضيق: نعم عاوز ايه انت كمان.

حازم: ايه هو دة هو انا بشحت منك دة انا صاحبك من ايام الطفولة ولانسيت
شريف: حازم هات من الاخر وادخل فى الموضوع .
حازم: عندك مانع نسهر النهاردة ؟
شريف: لامعنديش مانع تحب اجى لك فين ؟
حازم: فى البار اللى بنسهر فية كل مرة .
شريف: اوك هاعدى عليك بعد نص ساعة سلام .

فى العزبة كانت مايسه بتاكل مع ابوها وامها وهى حزينه ومهمومة بسبب داليا واهانتها لها بشكل مبالغ فيه وغير مقبول .
فوزية طبطبت على بنتها بحب: معلش يابنتى انا عارفة انك زعلانه بسبب تجريح داليا لكى بس اديكى عارفة ملناش مكان تانى .
مايسه بحزن: تعرفى ياماما انا صعبان عليا نفسى اوى لانى مابحبش حد يهينى اويقلل من كرامتى بالشكل دة وخصوصا لما يبقى فى ناس موجودة زى محمد بيه وابنه .
فوزية: معلش ياحبيبتى مش تزعلى واعرفى حاجه مهمة اوى ربنا مابيرضاش بالظلم واللى يظلمك ربنا هايظلمه وبعدين روقى كدة مش هاتفضلى متضايقة كدة اقولك اطلعى اقعدى فى جنينه العزبة وارسمى وخرجى نفسك من الجو دة .

مايسه: حاضر ياماما ... طلعت مايسه علشان تكمل رسمها بس لقت جاسم واقف وسرحان فى اللوحه اللى رسماها ومعجب جدا برسمها.
جاسم: ها يامايسه مش ناوية ترسمى ليا صورة بقى؟
مايسه: انا تحت امرك اتفضل اقعد .
جاسم قعد قدامها وبيبتسم لها وبدأت فعلا ترسمة .
مايسه بضيق: مش هاينفع كدة والله ارسمك ازاى وانت مبتسم وعمال تبصلى كدة .
جاسم وهو بيلاعب حواجبه وضحك: هههههههههه امال ازاى ؟
مايسه: وبعدين معاك بقى .
جاسم قرب منها ومسك ايديها وباسهم: ينفع كدة ؟

مايسه شهقت وبصتله بحدة: جاسم من فضلك بطل اسلوبك دة مايصحش اللى انت بتعملة دة .
جاسم وهو بيتأملها: هو انا عملت ايه بس .
مايسه:لو سمحت ابعد وارجع مكانك واقعد علشان ارسمك زى ماانت عاوز وبطل الحركات اللى بتعملها دى انت مش عيل صغير .
جاسم بجديه: انا اسف لكى انا كنت بهزر معاكى علشان اطلعك من المود اللى انتى فيه دة
مايسه: اوك انا كويسه اتفضل بقى اقعد عدل علشان اللوحه تطلع حلوة .

جاسم بحنان: عيونى لكى ... وقعد مكانه وكان طول ماهى بترسمه كان مبتسم لها وداليا كانت واقفة فى التراس وهى بتجز على اسنانها من غيظها منهم .
داليا: ماشى ياجاسم اما خليتها ماتسواش بصله مابقاش انا داليا .
مايسه فضلت وقت كتير ترسم لجاسم صورته لحد ماخلصت رسم .
مايسه:ااااااه الحمد لله خلصت هابقى قولى ايه رايك .
جاسم بص للصورة وتنح: مش ممكن مش قادر اصدق بجد دى أكنى انا وباصص لنفسى فى المراية تسلم ايدك بجد .
مايسه: بجد عجبتك .

جاسم: عجبتنى بس دى تحفه ماحصلتش ... وقرب منها اوى وبصلها باعجاب: واللى رسمتها تجنن اكتر.
مايسه: هااااا احنا اتقفنا على ايه .
جاسم بحزن مصطنع: هو انا عملت حاجه ماانا مؤدب اهوة .
مايسه: عن اذنك تصبح على خير .
جاسم شدها من دراعها لحد مابقت قريبه منه اوى وفضل يتأمل ملامحها باعجاب شديد وعينه مانزلتش من على شفايفها وبعدين قرب وانفاسه السخنه لفحت وشها وكان على وشك ان يبوسها بس هى كانت اسرع منه وراحت صفعاة على وشه واتكلمت بحدة.
مايسه: لتانى مرة بقولك اهوة بلاش اسلوبك دة.

جاسم بعد واتكلم بأسف: انا متاسف جدا صدقينى معرفش ايه اللى بيحصلى كل ما ببصلك عينكى فيهم سحر غريب مابقدرش اقاومة انا اسف وبعتذرلك كمان مرة .
مايسه بنفس الحدة: دة مش مبرر انك تقرب منى بالشكل دة عن اذنك .
جاسم بحزن: مش قبل ماتسامحينى انا مش عاوزك تمشى وانتى زعلانه منى ارجوكى.
مايسه: متكررهاش تانى علشان ماازعلش منك عن اذنك بقى تصبح على خير .
جاسم بابتسامه: وانتى من اهل الخير .

داليا بغيظ: ماشى ماشى .
الكل نام وداليا فضلت صاحيه طلعت جنينه العزبة لحد مالقت صورة جاسم والغيظ والغل مالى قلبها وراحت مزقتها كلها وضحكت بشر.
داليا: انا ستك وتاج راسك يافلاحه انتى ... وطلعت نامت من تانى .

شريف راح البار لقى حازم عمال يشرب لحد مابقى سكران من كتر الشرب هز راسه بيأس وراح قعد جنبه واتكلم بزهق وضيق.
شريف: كفايه ياحازم دة تالت كأس تشربه مالك .
حازم: جوايا نار قايدة ياشريف مش راضيه تتطفى.
شريف: من ايه ؟
حازم: من بنت المنصورى طارت من ايدى .
شريف: ندى ؟
حازم: ايوة بس بعد مااخدت علقة موت من ابوها واخوها وواحد كمان كان بيدافع عنها .
شريف: احكيلى ازاى دة حصل ؟

حازم بدا يحكيله كل اللى حصل من يوم ماتعرف على ندى لحد ماانقذوها منه من محاولة اغتصابها .
شريف: امممممم بص ياحازم انا جتلى حته فكرة انما ايه جنان .
حازم: قول بسرعة وحياه ابوك .
وبدا شريف يقول له على الخطه اللى هاينفذها كويس .
حازم: يابن الشياطين تصدق فكرة ساعات دماغك دى بتعجبنى اوى .
شريف: ولسه كتير هاعملة فيهم بس الاول نخلص من الخطه دى وبعدين نفكر ننفذ الباقى ازاى وفضلوا هما الاتنين يفكروا بخبث ودهاء الشياطين .

فى العزبة النهار طلع ومايسه كعادتها فطرت وافتكرت الصورة اللى رسمتها لجاسم وراحت لها واتسعت عينيها بذهول لما لقت الصورة متمزقه ومرمية فى الارض فضلت تعيط كتير لان تعبها راح على الفاضى وجاسم راح لها وشافها وهى قاعدة على الارض بتعيط وحزن علشانها واتعصب لان اللوحه باظت.

جاسم بعصبيه: مين اللى عمل كدة ؟
داليا من وراه وبغيظ: انا اللى مزقتها .
جاسم بصلها بغضب: انتى اكيد اتجننتى انتى ليه عملتى كدة ها انطقى.
داليا بحدة: انا عملت كدة علشان محدش يخدك منى .
جاسم: وانتى فاكرة انك لما تعملى كدة هاتخلينى ماابعدش عنك ؟ انت كل مرة بتكسرى كلامى ولاهمك حد وبعدين هى ذنبها ايه علشان تبوظى تعبها بجد انا ماعنتش فاهمك ولا فاهم انتى بتفكرى ازاى
داليا: انا خايفة تأخدك منى .
جاسم: داليا بلاش شغل الجنان بتاعك دة .

داليا: علشان بحبك وخايفة واحدة تانيه تاخدك منى ابقى مجنونه .
جاسم بنفاد صبر: ايوة مجنونه ومش بس مجنونه انتى متخلفه علشان ضيعتى تعبها يلا اعتذرى لها حالا على اللى عملتيه امبارح لها واهانتك لها ولمامتها ودلوقتى علشان مزقتى الصورة وضيعتى تعبها .
داليا بعند وتحدى: مش هاعتذر ياجاسم لوحدة زى دى .
مايسه باصرار: وانا مش عاوزة اعتذارك دة لانك ماتهمنيش فى اى شىء عن اذنكم ... وسابتهم وجاسم هيولع من داليا ومن تصرفاتها بالليل الجو بدأ يبرد ومع ذلك مايسه اصرت من جواها انها تعمل صورة جديدة له عن طريق صورة شخصيه كان هو اعطاها لها لحد ماخلصت الصورة وكانت جميله جدا وتشبهه فى الحقيقه وبعد ماطلع النهار قطفت وردة وحطتها جنب الصورة ورساله منها له .

جاسم صحى وشاف الصورة بتاعته وعجبته اوى وفتح الرساله وقرأها .وكان مضمونها .
جاسم بيه اامل ان تكون الصورة عاجبتك بدل اللى مزقتها داليا خطيبتك امضاء مايسه البحراوى ...جاسم اخد الرساله وطواها وحطها فى جيبه واخد الوردة وشمها وباسها برقه لان الوردة اسمها مايسه على اسمها اما داليا صحيت ووقفت وراه وكانت بتكلمه بس هو ماكنش مركز معها خالص وسرحان ولما ملاقتش منه فايدة طلعت الاوضه اللى كانت فيها ونامت تانى.+

خلصت حلقتنا بس الاكيد ان قصتنا لسه فيها الكتير ومفاجات كتيرة اوى فى انتظار جاسم ومايسه ياترى ايه اخرة كيد داليا وايه اللى ناوية وتخطط له وعاوزة تعملة .